🔴 مدرسه‌فروشی گسترده ذیل طرح «مولدسازی»

از هفت بهمن که از مصوبه‌ی فروش اموال «مازاد» دولت با هدف «جبران کسری بودجه» رونمایی شد، تا به این لحظه انتقادات فراوانی به کلیات این طرح و هیئت اجرایی آن وارد شد، اما حالا کم کم ابعاد آن در حال مشخص شدن است. اولین لیست این طرح شامل املاک وزارتخانه‌ی جهاد کشاورزی و وزارتخانه‌ی آموزش و پرورش می‌شود. فارغ از پروژه‌هایی که ذیل این طرح در وزارت جهاد کشاورزی بناست با تغییر کاربری صدها هزار قطعه زمین مزروعی و باغ، به بخش خصوصی واگذار شود، فهرست املاک «مازاد» وزارت آموزش پرورش، شامل صدها مدرسه و فضای آموزشی واقع در شهرهای مختلف کشور می‌شود.

در مجموع ۱۶۶۰ پروژه مدرسه‌سازی با درصدهای مختلف برای مولدسازی در این سامانه قرار گرفته و تقریبا به همین تعداد نیز مدرسه قدیمی در لیست املاک جهت فروش ارائه شده است. طبق گزارش آفتاب نیوز در استان کرمانشاه که جزو استان‌های محروم در زمینه‌ی آموزش محسوب می‌شود، در مجموع ۴۳ مدرسه و طرح تکمیلی مدرسه‌سازی جهت فروش ارائه شده است. نکته شایان توجه آن است که برخی از این مدارس در زمانی که به تازگی برای بهره‌برداری اماده شده، جهت فروش عرضه شده است. یا از سوی دیگر در استان‌های خوزستان و سیستان و بلوچستان، هر کدام بیش از ۲۰۰ مدرسه به حراج گذاشته شده، در صورتی که این استان‌ها خود از کمبود شدید مراکز آموزشی رنج می‌برند. یا در موردی دیگر در استان خراسان مرکزی، منزل اهدایی یک زن خیر نیز به عنوان ملک مازاد برای فروش ارائه شده است. همچنین در منطقه‌ی زلزله‌زده خوی نیز ۸ مدرسه به حراج گذاشته شده است.

همه‌ی این موارد را باید با در نظر گرفتن این نکته خواند که این لیست، تنها فاز اول معرفی اموال است و مشخص نیست در ادامه چه تعداد مدرسه‌ی دیگر در لیست فروش قرار خواهد گرفت. از اولین سال‌های پس از روی کار آمدن جمهوری اسلامی تا به همین امروز، روند خصوصی‌سازی آموزش به اشکال مختلف کلید خورده، اما حالا با حراج اموال آموزش پرورش، شمار مدارس دولتی باقی مانده و به تبع آن امکان آموزش رایگان نیز در حال نزدیک شدن به صفر است. حد فاصل آذر ۱۳۶۲ تا مرداد ۱۳۶۳ میرحسین موسوی (نخست‌وزیر) و علی‌اکبر پرورش (وزیر مؤتلفه‌ای آموزش و پرورش) مُجدانه درصدد باز کردن دست دولت در تفسیر اصل ۳۰ قانون اساسی در خصوص رایگانی آموزش و پرورش تلاش کردند و موفق شدند رضایت شورای نگهبان را برای باز گذاشته شدن امکان پولی شدن را بگیرند. نتیجه آن که طی سه دهه‌ی بعد آن نسبت دانش‌آموزان مدارس خصوصی به کل دانش‌آموزان بیش از ۶ برابر شد و حالا به دنباله‌ی این طرح مشخص نیست این نسبت به چقدر برسد. آنچه تحت عنوان مولدسازی کلید خورده است، حتی با وجود در نظر گرفتن سابقه‌ی جمهوری اسلامی در غارت و چپاول نیز غیرقابل تصور است.

#مولدسازی
#خصوصی_سازی
#حراج_مدارس
#جمهوری_غارت
#جمهوری_چپاول
@sarkhatism

🔴 شکنجه‌گاه خصوصی کودکان بی‌سرپرست در تهران‌پارس

این تصاویری از آثار بر جای مانده از سوزاندن با اتو بر بدن یک کودک بی‌سرپرست در موسسه‌ای خیریه است. به گزارش روزنامه‌ی اعتماد از موسسه‌ی خیریه و نيكوكاري زنجيره مهر ماندگار به تازگی در این موسسه «كودكی هفت، هشت‌ساله دچار شب‌ادراری می‌شود [و] آن‌طورکه یکی از مربیان این مرکز می‌گوید، نخست با همكاري رييس و يكي از مربيان، دست‌وپاي اين كودک با اتو سوزانده می‌شود و بعد هم در حمام ساختمانی قديمی كه پر از سوسک است، زندانی شده و غذايش به نان‌ خشک و آب محدود می‌شود و اين روند يک هفته ادامه پيدا می‌كند.»
این اما همه‌ی ماجرا نیست ۲۴ کودک بی‌سرپرست و بدسرپرست ساکن در این موسسه‌ی خصوصی در تمام هشت سال گذشته انواع شکنجه‌ها را تحمل کرده‌اند که عادی‌ترین و معمول‌ترین آنها گرسنگی دادن به عنوان تنبیه است. مسئول فنی این موسسه در گفتگو با یکی از کارکنان سابق آن با افتخار گفته است: «در همان ابتدا يكی از بچه‌ها را چنان ترساندم و گفتم زبانت را می‌برم و چنان به دهنش پشت سر هم زدم كه دهانش خونی شد و حالا اين بچه‌ها مثل مرگ از من می‌ترسند.»
در روایتی دیگر «يكی از مديران خانم يک‌بار يكی از اين بچه‌ها را داخل راه‌پله چنان می‌اندازد كه از دهان و صورت بچه خون می‌آيد و چنان با روح و روان اين بچه بازی شده بود كه می‌خواست خودكشی كند.»
حامد حقی مدیرعامل و عضو هیات موسس این موسسه‌ی خصوصی در دفاع از شکنجه‌گاه کودکانی که مدیریت می‌کند به خبرنگار روزنامه‌ی اعتماد گفته است: «ما جزو مراكز نمونه كشور هستيم و وقتی بهزيستی و رييس‌جمهوری می‌خواهند به موسسه سر بزنند سراغ ما می‌آيند. شب عيد بچه‌های ما در افطار با رييس‌جمهوری حضور داشتند. آقاي قاليباف آنجا آمدند. منظورم اين است كه ما مركزي نمونه هستيم.»
تاسیس موسساتی نظیر موسسه‌ی خیریه و نيكوكاري زنجيره مهر ماندگار نتیجه‌ی سیاست عمومی خصوصی‌سازی حاکم در جمهوری اسلامی است که در روند آن بخشی از فعالیت‌های موسسه‌های نگهداری بچه‌های معلول یا بی‌سرپرست و بدسرپرست به مراکز خصوصی واگذار شده است. هم‌چنین بخش خصوصی مالکیت و مدیریت ده‌ها مركز نگهداری از معلولان، معتادان و اقشار فرودست نيازمند زندگي در چنين مراكزی را در اختیار گرفته است.
هرچند در نتیجه‌ی انتشار این گزارش سازمان بهزیستی ادعا کرده اکنون پروانه‌ی فعالیت مسئول فنی لغو شده، تولیت نگهداری کودکان تا اطلاع ثانوی از موسسه گرفته شده، از تمام مسئولان موسسه خلع ید شده و مربیان دولتی در این مرکز مستقر شده‌اند اما این تازه وضعیت اطلاع ناظران و بازرسان بهزیستی از موسسه‌ای است که با مقامات حکومتی رابطه‌ی خوب و پایداری دارد. کودک‌آزاری نظام‌مند و شکنجه‌ی کودکان در شکنجه‌گاه‌های خصوصی حاصل همدستی سرمایه و ستم در جمهوری اسلامی است.

#جمهوری_شکنجه
#جمهوری_کودک_آزار
#خصوصی_سازی
#سرمایه_داری
@sarkhatism

🔴 احضار و تهدید افشاکنندگان شکنجه‌ی کودکان بی‌سرپرست

خبرنگار روزنامه‌ی اعتماد که گزارشی در مورد شکنجه‌ی کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست در «موسسه‌ی خیریه و نيكوكاري زنجيره مهر ماندگار» در تهران‌پارس تهیه کرده بود خبر داده است که روز گذشته با منابع آن گزارش تماس گرفته شده و تهدید شده‌اند «یا اظهارات‌تان را پس می‌گیرید یا اینکه به اتهام و جرم! توهین به روحانیت با شما برخورد می‌شود». در ضمن «دست‌کم یکی از این منابع امروز به قوه‌قضائیه احضار شد. از او خواستند که با فیش حقوقی حاضر شود».
به نوشته‌ی خبرنگار روزنامه‌ی اعتماد این «درحالی‌است که رسانه‌های رسمی امروز به نقل از مدیران بهزیستی تیتر زدند که "برخورد قاطع بهزیستی با موسسه متخلف در حوزه نگهداری کودکان"».
این خبرنگار تاکید کرده: «منابع گزارش می‌گویند آزارهای صورت‌گرفته در این موسسه بسیار بیشتر از موارد ذکرشده‌است و به گزارش انتقاد دارند».
جمهوری اسلامی، جمهوری دهان‌بند و سانسور و شکنجه، با افشاگران شکنجه‌ی کودکان چنین برخورد می‌کنند و حتما در مسیر تکریم شکنجه‌گران می‌کوشند.

#جمهوری_شکنجه
#جمهوری_کودک_آزار
#خصوصی_سازی
#سرمایه_داری
@sarkhatism

🔴 کارگران فولاد اهواز متوقف نمی‌شوند!

امروز جمعه، ۸ دی ۱۴۰۲ کارگران گروه ملی صنعتی   فولاد اهواز با  ادامه مسدود کردن ورودی‌ها و خروجی‌های شرکت وارد هفتمین روز اعتصاب خود شدند.

کارگران اعتصابی خواهان :

🔺رفع ممنوعیت ورود به شرکت کارگران تعلیق شده و بازگشت به کار کارگران اخراج شده قبلی.

🔺همسان‌سازی دستمزد ها برابر دریافتی کارگران شرکت های فولادی همجوار.

🔺اجرای کامل و فوری طبقه‌بندی مشاغل.

🔺قراردادی شدن کلیه کارگران شفق.

🔺برکناری مدیرعامل فاسد و خلع مالکیت از بانک ملی.

🔺مشارکت کارگران در امر مدیریت شرکتی که متعلق به خود ماست.


به گزارش کانال "صدای مستقل کارگران گروه ملی فولاد" روز گذشته نمایندگان هیئت مدیره و بانک ملی خواهان مذاکره با نمایندگان کارگران اعتصابی شدند که این جلسه به دلیل به توجهی به مطالبات کارگران و تهدیدهای امنیتی آنها بی‌‌‌نتیجه مانده است. کارگران در همین راستا تاکید کردند: " اعتصاب را با بی‌توجهی به مذاکرات فریبکارانه و بدون‌واهمه از تهدیدهای امنیتی ادامه خواهیم داد.  تمام اهواز را با خود همراه می‌کنیم. اگر مطالبات‌مان زمین بماند زمین زیر پایتان را می‌لرزانیم. ما کارگران آهنیم و بازیچه بانک ملی و اداره کار و اداره اطلاعات و امام جمعه نیستیم. کجای خواسته‌های ما ابهام دارد که این همه گره و تفرقه ایجاد می‌کنید؟ پیشنهادات و درصدهای مطرح شده در جلسه امروز به هیچ عنوان مورد پذیرش ما کارگران نبوده و نخواهد بود."

#فولاد_اهواز
#گروه_ملی_صنعتی_فولاد_اهواز
#کارگران_فولاد_اهواز
#گروه_صنعتی_فولاد
#اعتصاب
#اعتصاب_کارگران
#اعتصاب_کارگران_فولاد
#خصوصی_سازی
#نه_به_خصوصی_سازی

@sarkhatism

🔴 خصوصی‌سازی به رودخانه‌ها هم رسید؛ «چهل‌بازه»‌‌ به بخش خصوصی واگذار شد

رودخانه‌ی «چهل‌بازه»، که از ارتفاعات بینالود در جنوب دشت مشهد سرچشمه می‌گیرد و تا شمال شهر مشهد امتداد دارد، هم‌اکنون «نخستین رودخانه خصوصی کشور» نام گرفته است. هفته‌ی گذشته شبکه‌ی تشکل‌های محیط زیستی طی نامه‌ای به کمیسیون اصل ۹۰، ضمن اشاره به این موضوع، خواستار متوقف شدن روند صدور سند مالکیت برای این رودخانه شده است.

این رودخانه‌، پرآب‌ترین سرشاخه‌ی «کشف‌رود» است که با گذر از شهر طرقبه، بند تاریخی گلستان (دوره‌ی تیموریان) و شهر مشهد به کشف‌رود می‌ریزد که در دو بازه (۱۳۷۲ و ۱۳۸۲) وزارت نیرو برای آن حدود و حریم بستر رودخانه تعیین می‌کند و به دنبال آن دیواری ساحلی در بستر این رودخانه احداث می‌شود. طبق گزارش روزنامه‌ی پیام ما، در سال ۱۳۸۲ هیئت موسس تعاونی مسکن کارکنان جهاد کشاورزی، با استناد به قولنامه مدعی می‌شود که ۱۱۵ هکتار از این رودخانه را از شریک محمدرضا پهلوی خریده است. در ادامه، شرکت آب منطقه‌ای خراسان طی قراردادی ۴۰ ساله، کل بستر رودخانه را برای ایجاد «رود پارک» به شهرداری اجاره می‌دهد و با شرکت تعاونی مسکن تسویه حساب می‌کند. اما از سوی دیگر بنیاد شهید و ستاد اجرایی فرمان امام نیز می‌گوید که اگر در گذشته مالکیت این زمین‌ها در اختیار فردی وابسته به دربار بوده، پس باید طبق قانون مصادره و در اختیار این نهادها قرار بگیرد. اختلافات بین بنیاد شهید و وزارت نیرو به دادگاه انقلاب می‌کشد و در نهایت با حکم نماینده‌ی قوه‌ی قضائیه، ۳۰ درصد مالکیت رودخانه به ستاد اجرایی فرمان امام و ۷۰ درصد به بنیاد شهید واگذار می‌گردد (نماینده‌ی قوه‌ی قضائیه در این پرونده، معاون حقوقی ستاد اجرایی، یعنی یکی از طرفین دعوا بوده است). البته همزمان نیز شرکت تعاونی کارکنان وزارت جهاد کشاورزی نیز به عنوان یک شرکت خصوصی وارد این دعوای حقوقی می‌شود و در نهایت ۵۲.۵ درصد از رودخانه توسط بنیاد شهید به این شرکت واگذار شده می‌گردد. این شرکت زمین‌های مورد دعوا را پیش‌فروش کرده بود و حالا سهامداران متعدد این شرکت خصوصی خواستار در اختیار گرفتن زمین‌های معوض رودخانه هستند. هم‌اکنون شرکت خصوصی «فلات توس» به پشتوانه‌ی سهامداران در این غارت سهیم است.

به زبان ساده‌تر مرور کنیم؛ طبق قانون توزیع عادلانه‌ی آب، مالکیت چهل‌بازه باید «عمومی» باشد. اولین گام‌ برای مصادره را وزارت نیرو بر می‌دارد و سند رودخانه به نام دولت صادر می‌شود که بر اساس قوانین موجود هم غیرقانونی است و وزارت نیرو نمی‌تواند «مالکیت» محدوده‌هایی که تنها «مدیریت» آن را بر عهده دارد تصاحب و یا واگذار کند. سپس پای بنیاد شهید و ستاد اجرایی به میان می‌آید و به پشتوانه‌ای اظهر من الشمس، رودخانه را به کلی مصادره به نغع خود مصادره می‌کنند. یک شرکت خصوصی هم در این میان است که کلا حقی بر زمین‌ها نداشته اما حالا با فروش سهام و تصاحب اموال عمومی، رودخانه را به کل «خصوصی» می‌کند.

این تصویری ملموس از شبیخون سرمایه به دارایی‌های عمومی ذیل حاکمیت جمهوری اسلامی است. البته آنچنان که مشخص است غارت حداکثری منابع طبیعی تنها مختص به بازوهای دولت نمی‌شود و «بخش خصوصی خوب» نیز دستی قابل اعتنا در این آتش دارد. همان‌ بخش خصوصی خوبی که اپوزیسیون راست، آلترناتیو «اقتصاد کمونیستی جمهوری اسلامی» {طوفان خنده‌ها} معرفی می‌کند. در آینده‌ی مد نظر آنان تکلیف مالکیت رودخانه‌ی چهل‌بازه چه می‌شود؟ هیچ؛ چون بنا نیست به ساحت مالکیت خصوصی تعرض شود و در نهایت نام شرکت فلات توس به آریا گستران وطن‌ساز و مشابه آن تغییر می‌یابد. آنچنان که نهادهای غارتگری چون بنیاد پهلوی، به بنیاد مستضعفان تغییر نام دادند و به غارتگری ادامه دادند. «خصوصی‌سازی» راه حل نهایی و مشترک جمهوری اسلامی و اپوزیسیون راست برای تداوم چپاول و غارتگری است که نه‌تنها حداقل امکان‌های زیست فرودستان را هدف می‌گیرد، بلکه در چنین مواردی مانند خصوصی‌سازی منابع طبیعی، حتی منابع آیندگان را نیز مورد آماج حمله‌ی خود قرار می‌دهد.

#خصوصی_سازی
#بخش_خصوصی_خوب
#رودخانه_چهل_بازه
#مشهد
#جمهوری_غارت
@sarkhatism

🔴 افزایش بازماندگان از تحصیل و حذف یارانه آموزشی در مناطق محروم

وزیر آموزش‌وپرورش امروز از شناسایی ۲۰۰ هزار دانش‌آموز بازمانده از تحصیل طی سال جاری و ۹۰۰ هزار دانش‌آموز دیگر طی سال ۱۴۰۱ خبر داد. علاوه بر این، ۲۷۹ هزار دانش‌آموز از سال گذشته ترک تحصیل کرده‌اند‌. موضوعی که در پی شیوع کرونا و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی‌ آن به تشدید شد.

بنا بر گزارش سال گذشته مرکز پژوهش‌های مجلس، معضل بازماندگی از تحصیل طی پنج سال اخیر با رشد ۱۷ درصدی همراه بوده است. استان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران، خوزستان و آذربایجان غربی، به ترتیب، بیشترین فراوانی بازماندگان از تحصیل را دارند.
با این حال، سهم آموزش و پرورش از تبصره ۱۴ قانون هدفمندی یارانه که مربوط به تامین هزینه تغذیه مدارس شبانه‌روزی و ایاب و ذهاب دانش‌آموزان مناطق محروم است، از بودجه ۱۴۰۲ حذف شد.

علاوه بر این، سازمان برنامه و بودجه ردیف سرانه تمام موارد مختلف در بودجه آموزشی سال جاری را تجمیع کرده و رقم کلی آن به ۴۹۰۰ میلیارد تومان رسیده است. به این ترتیب، رقم سرانه آموزشی روزانه به ازای هر دانش آموز، روزانه ۲ هزار تومان و سرانه پرورشی روزانه ۴۰ تومان است. رقمی که به گفته مسئولان این وزارتخانه و با توجه به وضعیت تورم در کشور کفاف خرید یک حبه قند را هم نمی‌دهد.


بنا بر برآوردهای انجام گرفته در سال تحصیلی ۱۴۰۲_۱۴۰۳‌  حدود ۱۶ میلیون و ۲۰۰ هزار دانش‌آموزان مشغول به تحصیل هستند که ۱۴ درصد از دانش‌آموزان در مدارس غیردولتی تحصیل می‌کنند، رقمی که نسبت به سال تحصیلی ۱۳۹۵_۱۳۹۶ حدود چهار درصد افزایش یافته است. بررسی اجمالی این آمار اسف‌بار که با توجه به پنهان‌کاری‌های آماری جمهوری اسلامی، در واقعیت بیشتر هم خواهد، معنایی جز تغییر سیاست‌‌های حکومت برای خصوصی‌سازی آموزش و سلب حق آموزش عمومی رایگان ندارد. 

#آموزش_و_پرورش
#آموزش_رایگان
#آموزش_عمومی_رایگان
#خصوصی_سازی_آموزش
#ترک_تحصیل
@sarkhatism

🔴 چرا هنرمندان تئاتر حق ندارند معترض باشند؟

طی روزهای اخیر شاهد اعتراض گسترده‌ی هنرمندان تئاتر به حضور چند اینفلئونسر اینستاگرامی روی صحنه‌ی تئاتر در جریان نمایش‌نامه‌خوانی "آدمخوارها" بودیم. ظاهرا حق با هنرمندان تئاتر است و خاک مقدس صحنه توسط سودجویانی که برای کسب درآمد بیشتر از اینفلئونسرهای اینستاگرامی استفاده کرده‌اند آلوده شده است. مشکل از جایی آغاز می‌شود که به یاد بیاوریم حضور اینفلئونسرها روی صحنه‌ی تئاتر نتیجه‌ی منطقی روندی است که اکثریت قاطع هنرمندان تئاتر در سال‌های گذشته از آغاز آن حمایت و تا جایی که توانستند با آن همکاری کردند: خصوصی‌سازی تئاتر!
طی سال‌های گذشته، به ویژه در دهه‌ی اخیر کمپین رسانه‌ای وسیعی با مشارکت تعداد زیادی از هنرمندان تئاتر شکل گرفت که از این باور افسانه‌ای دفاع می‌کرد که تنها راه نجات تئاتر کشور خصوصی‌سازی و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در تئاتر است و این مسیری است که همه‌ی کشورها پیموده‌اند. کافی است کلمه‌ی خصوصی‌سازی تئاتر را در فضای مجازی جستجو کنید تا ببینید که بسیاری از معترضان امروز به "تباهی تئاتر"، مدافعان دیروز خصوصی‌سازی تئاتر بوده‌اند. برای نمونه پانته‌آ بهرام که امروز از حضور اینفلئونسرها روی صحنه‌ی تئاتر بسیار خشمگین شده چند سال پیش وقتی نمایش "عاشقانه‌های ناآرام" با شرکت سلبریتی‌های سینما و قیمت بلیطی که در آن زمان بسیار گران بود و کارگردان آن یک جوان 28 ساله به نام مریم جلالیان بود در تالار وحدت با بزرگترین سالن نمایش آن زمان روی صحنه رفت، همین پانته‌آ بهرام در مقابل بیانیه‌ی اعتراض‌آمیز "کانون کارگردانان تئاتر" در گفتگویی در دفاع از حضور بچه‌پولدارها در تئاتر یقه دراند و از اینکه بزرگترین سالن تئاتری کشور را به یک بچه‌پولدار بیست و هشت ساله سپرده‌اند تا با سلبریتی‌های سینما، تئاتر را به گند بکشد و پول دربیاورد دفاع کرد.
این مدافعان "هنرمند" بخش خصوصی هرگز در این مورد چیزی نگفتند که در کشورهای سرمایه‌داری اروپایی، بدون استثنا، قدیمی‌ترین و عظیم‌ترین نهادهای تولید و آموزش تئاتر همچنان با بودجه‌ی عمومی تامین می‌شوند و تخصیص بخشی از بودجه‌ی عمومی به تئاتر اساسا به این دلیل است که همه‌ی طبقات جامعه بتوانند مخاطب تئاتر قرار بگیرند.
این هنرمندان حساس تئاتر نه تنها آن روز، بلکه همین امروز هم نه تنها در مقابل هجوم سلبریتی‌های سینما به تئاتر سکوت می‌کنند بلکه حتی از این هجوم دفاع هم می‌کنند. زمینی که امروز اینفلئونسرهای اینستاگرامی وارد آن شده‌اند قبلا با همدستی خود هنرمندان تئاتر توسط سلبریتی‌های سینما شخم زده شده است. همان روندی که پای این سلبریتی‌ها از بهاره رهنما و مهناز افشار تا محمدرضا گلزار و امین حیایی و محمدرضا فروتن را به صحنه‌ی تئاتر باز کرد امروز شادی کاتب و علی کوچولو را به صحنه آورده است. قضیه هم بسیار ساده است: بخش خصوصی وقتی در حوزه‌ی تئاتر سرمایه‌گذاری می‌کند مانند هر سرمایه‌گذاری دیگری به دنبال کسب سود بیشتر با هزینه‌ی کمتر است نه جلب رضایت مردم یا هنرمندان تئاتر یا حمایت از یک "کار فرهنگی". این سود تا چندی پیش با بهاره رهنما و محمدرضا گلزار تامین می‌شد و حالا با قیمت و دستمزد پایین‌تری می‌توان چند اینفلئونسر اینستاگرامی را روی صحنه آورد و همان مقدار و چه بسا بیشتر هم سود کرد.
باید به هنرمندان معترض تئاتر گفت: مگر از خصوصی‌سازی دفاع نمی‌کردید و آن را تنها راه نجات تئاتر کشور نمی‌دانستید؟ بفرمایید! این نتیجه‌ی خصوصی‌سازی و این هم تئاتر نجات یافته‌ی کشور از راهی که شما با شور و هیجان از آن دفاع می‌کردید و می‌کنید. بله! باید به صراحت گفت هنرمندان تئاتر حق ندارند معترض باشند.

#سلبریتی
#صنعت‌_فرهنگ
#ابتذال
#اضمحلال
#تئاتر_خصوصی
#خصوصی_سازی
@sarkhatism

🔴 تعرفه پزشک عمومی بر مبنای تورم، سلامت بر مبنای فقر!

بر اساس بخشنامه وزارت بهداشت، تعرفه ویزیت پزشکان عمومی در سال ۱۴۰۳، ۲۵۰ هزار تومان و پزشکان عمومی با بیش از ۱۵ سال سابقه، ۲۸۰ هزار تومان است. در بخشی از این بخشنامه‌ تاکید شده است، رقم تورم در سال جاری، ۴۰ تا ۵۰ درصد و رقم تمام شده ویزیت ۳۹۴ هزار تومان است و نرخ اعلام شده (۲۵۰ هزار تومان) در راستای همدردی با مردم بوده است.

🔺سهم ۱۸ درصدی مردم از بیمه

بر اساس اعلام وزارت کار در سال گذشته، بیش از ۱۵ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در ایران تحت پوشش بیمه‌های اصلی یا اجباری قرار دارند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری ایران یعنی تنها ۱۸ درصد از مردم امکان استفاده از خدمات بیمه را دارند که   گواهی بر محرومیت اکثریت جامعه از خدمات درمانی عمومی و رایگان است. بنا بر اعلام مسئولان بیمه سلامت نیز در سال ۱۴۰۲ حدود ۳۲ میلیون ایرانی تحت پوشش بیمه سلامت هستند. البته تعداد مراکز درمانی عمومی و دولتی که مکلف به ارائه خدمات  بهداشتی و درمانی رایگان به بیمه‌شدگان هستند نیز با نیازهای بهداشتی و درمانی جامعه تطابق ندارد؛ موضوعی که جامعه را ناگزیر به مراجعه به مراکز درمانی خصوصی و توسعه خصوصی‌سازی بهداشت و درمان در کشور می‌شود.

این در حالی است که تنها در سال گذشته، سهم پرداختی از جیب بیمه‌شدگان در ایران ۶۴ درصد افزایش یافت اما سهم آنها از خدمات درمانی رایگان با استناد به تعرفه‌های درمانی هر روز کمتر می‌شود. بر اساس اعلام مرکز آمار، متوسط هزینه درمان خانوارها در سال ۱۴۰۱، ۱۳ میلیون است، در حالی که رقم دستمزد کارگران در همان سال حدود ۶ میلیون تومان بوده است! به عبارتی ۹.۱ درصد از سبد معیشتی خانوار ایرانی صرف امور درمانی می‌شود که خود گواهی بر افزایش خصوصی‌سازی بهداشت و درمان است.


🔺بیمه‌های تکمیلی و پولی‌سازی سلامت

از دیگر شواهد افزایش تحمیل هزینه‌های درمان به مردم و خصوصی‌سازی بهداشت و درمان، حذف یارانه دارو و پرداخت هزینه خدمات دارویی از جیب مردم است. این درحالی است که خدمات دارویی با سهم ۳۱.۵ درصدی بزرگترین بخش از خدمات سلامت کشور را شامل می‌شود.

علاوه بر این، عدم پرداخت معوقات دولت به صندوق‌های بیمه، برنامه‌های جمهوری اسلامی برای کاهش سهم این صندوق‌ها، توسعه خصوصی‌سازی درمان و کاهش سهم خدمات درمانی رایگانی از کل خدمات سلامت و تخصیص مجوز تاسیس بیشمار بیمه‌های خصوصی _موسوم به بیمه‌ تکمیلی_ زمینه افزایش هزینه‌های درمان و از پی آن، کاهش توان عمومی برای پرداخت آن را فراهم کرده است که معنایی جز پولی‌سازی سلامت در کشور ندارد.

#خصوصی_سازی_درمان
#خصوصی‌_سازی
#نه_به_خصوصی_سازی_درمان
#بیمه_سلامت
#بیمه_تامین_اجتماعی
#بیمه_تکمیلی

@sarkhatism

🔴 تخت بیمارستانی روی وانت، آمبولانس درمانگاه شهر بنت در نیکشهر

بیماری بنا بوده از درمانگاه شهر بنت در شهرستان نیکشهر به بیمارستان نیکشهر منتقل شود، اما به دلیل این که هیچ آمبولانسی در این مرکز وجود نداشته، مسئولان درمانگاه از همراهان بیمار خواستند که با وانت او را منتقل کنند. با وجود آنکه به گواه رئیس اورژانس کشور، بزرگترین چالش آنان کمبود آمبولانس است و بیش از ۳ هزار دستگاه آمبولانس نیز عمری بیش ۱۵ سال دارند و نیازمند نوسازی‌اند، اما آنچنان که قابل حدس است، این معضل در بلوچستان به شکل بسیار حادتری وجود دارد. به دنبال گسترش خصوصی‌سازی نظام درمان، حاکمیت هرروز بیشتر از دیروز از وظایف خود در حوزه‌ی سلامت عقب می‌نشیند و اگر احیانا منابع اندکی نیز برای آن اختصاص دهد، مناطقی مانند بلوچستان در آخرین حلقه‌های زنجیره‌ی توزیع این منابع قرار می‌گیرند. عدم تخصیص منابع به حاشیه نه یک وضعیت استثنائی و ناخواسته، بلکه امری روزمره و مستمر است که با اراده‌ای قبلی به آن تحمیل می‌شود و تصاویر بالا تنها جلوه‌ای از یک کیفیت مداوم است.

#بنت
#نیکشهر
#بلوچستان
#خصوصی_سازی_درمان
@sarkhatism

🔴 واکسیناسیون برای پیشگیری از چهارمین سرطان شایع زنان در ایران «صرفه ندارد»

معاونت بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، درحالی معتقد است سرطان دهانه‌ی رحم (چهارمین سرطان شایع در بین زنان ایرانی) جزو ده تا اولویت اولشان نیست که بنا به اعلام مرکز پژوهش بین‌المللی اطلاعات ویروس HPV در سال ۲۰۲۳، سالانه در ایران حدود ۶۵۰ زن بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. روند ابتلا به این سرطان به گواه تحقیقات داخلی رو به افزایش است و بسیاری از مبتلایان به ویروس HPV در صورت عدم درمان می‌توانند تبدیل به مبتلایان به سرطان دهانه‌ی رحم شوند. طبق تحقیقات بین‌المللی واکسن HPV نقش بسیار موثری در پیشگیری از این گونه‌ی سرطان دارد و با غربالگری مداوم دهانه‌ی رحم (پاپ اسمیر) می‌توان در مراحل ابتدایی ابتلا به ویروس و پیش از تبدیل آن به سرطان آن را تشخیص داد و از آن جلوگیری کرد، اما از نظر سیاست‌گذاران جمهوری اسلامی این واکسن «برای عموم لازم نیست».

این در حالی است که در برخی از کشورها این واکسن به صورت اجباری در سنین پایین برای زنان استفاده می‌شود. البته این هم به قلب رئوف دولت‌هایشان باز نمی‌گردد و دقیقا بر مبنای «صرفه‌ی اقتصادی» به واکسیناسیون عمومی آن مبادرت می‌ورزند. چرا که زمانی که هزینه‌های درمان این سرطان برای نظام‌های درمانی عمومی، بسیار بیشتر از هزینه‌ی واکسیناسیون و پیشگیری از آن است. اما از آنجا که در ایران روند خصوصی‌سازی نظام بهداشت و درمان با سرعت هرچه تمام‌تر در حال انجام است، دولت نگرانی‌ای از بابت هزینه‌های درمان سرطان ندارد چون باز هم این خود فرد است که باید برای درمانش هزینه کند. دقیقا به همین دلیل است که معاونت وزارت بهداشت می‌گوید «واکسن HPV در کشور هست و کسی دوست دارد ما جلویش را نگرفتیم». چراکه طبق اعلام وزارت کار در سال گذشته تنها حدود ۱۸ درصد از مردم امکان استفاده از خدمات بیمه‌ای را دارند و اکثریت از خدمات درمانی عمومی محروم هستند. از سوی دیگر خدمات دارویی بزرگترین بخش خدمات سلامت کشور محسوب می‌شود، اما با حذف یارانه بسیاری از داروها، هزینه‌ی گزاف دیگری بر دوش خود بیماران است. پس جمهوری اسلامی چرا باید به فکر پیشگیری از بیماری باشد، زمانی که اتفاقا تعداد بیماران بیشتر است که برای بخش خصوصی درمان که به کمک سیاست‌گذاری‌های موجود فربه شده، صرفه‌ی اقتصادی دارد.

#واکسن_HPV
#سرطان_دهانه_رحم
#خصوصی_سازی
#خصوصی_سازی_نظام_درمانی

@sarkhatism