گزارش
جلوگیری از برگزاری مراسم بزرگداشت محمد مختاری و محمدجعفر پوینده

جمعه ۱۷ آذر ماموران امنیتی و انتظامی جمعیت گردآمده بر مزار محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را پراکنده و از برگزاری مراسم بزرگداشت آن دو جلوگیری کردند.
دو روز پیش از این تاریخ کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیه اعلام کرده بود:«... اعضای کانون ساعت ۱۵ روز جمعه ۱۷ آذر در گورستان امامزاده طاهر کرج مزار این دو عزیز را گلباران می کنند» و در ساعت و تاریخ یادشده گروهی از اعضای کانون، با شاخه گلی در دست، وارد گورستان شدند. در بدو ورود ماشین نیروی انتظامی نشان از قُرق گورستان می‌داد. در قطعه‌ای که مزار دو عزیز قرار دارد همسر و خواهرزاده‌ی محمد مختاری و نیز جمعی از دوستداران و دادخواهان حضور داشتند. با ورود اعضای کانون جمعیت انبوه شد، جمعیتی که مأموران لباس شخصی و انتظامی نیز به‌وفور در آن حضور داشتند. برخی فیلم و عکس می‌گرفتند و برخی به تماشا ایستاده یا پرسه می‌زدند.
ماموران امنیتی به جمعیت دادخواه یک دقیقه فرصت حضور دادند. قامت‌ها خمید و دست‌ها پیش رفت. اعضای کانون یک به یک گل‌ها را روی مزار پوینده و مختاری قرار دادند. نام محمد و محمدجعفر با رُزهای سرخ گلباران شد. پس از هفت سال بار دیگر دادخواهان سنگ مزار آن‌ها را می‌دیدند. از سال ۱۳۹۵ که ماموران درهای گورستان را بستند دادخواهان، جز یک سال، دیگر نتوانسته بودند بر مزار یاران خود گرد آیند. در همه‌ی این سالیان، اما، کانون نویسندگان ایران عزم خود را برای برگزاری مراسم بزرگداشت دو عضو برجسته خود اعلام کرد و فقط در سال ۹۸، در پی تماس از وزارت اطلاعات و تهدید به خون‌ریزی، برگزاری مراسم لغو شده بود.
مأموران دست‌پاچه جمعیت را از گورستان بیرون راندند و همه‌ی لحظات را در دوربین‌های متعدد خود ثبت کردند. جمعیت از گورستان بیرون رفت اما امنیتی‌ها هم‌چنان در تعقیب‌ بودند و بر پراکنده‌شدن آن‌ها تاکید داشتند. اعضای کانون حتی اجازه نیافتند عکسی بگیرند. مأمورانِ سرکوب شماره‌ی اتومبیل‌های حاضران را یادداشت می‌کردند، و برای برخی از آنان بی‌درنگ پیامک توقیف خودرو فرستاده شد. سرکوب دادخواهان و دادخواهی شکل‌های گوناگون دارد.
ساعتی بعد، یارانی که دیرتر بر مزار پوینده و مختاری حاضر شده بودند خبر دادند که مأموران رُزهای سرخ را زیر پا له و پراکنده کرده بودند اما رنگ قرمز گلبرگ‌ها بر سنگ مزارها نشسته بود.

https://telegra.ph/گزارش-12-09-2

🔴 نامه دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی تهران در اعتراض به احکام انضباطی ۸ تن از دانشجویان این دانشکده

۸ تن از دانشجویان دانشکده‌ علوم اجتماعی به دلیل شرکت در یک جلسه‌ی دفاع پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، به کمیته‌ی انضباطی احضار شدند و با احکام سنگینی، مجموعاً حدود هشت ترم محرومیت از تحصیل مواجه شدند.

جمعی از دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی با امضا نامه‌ای، اعتراض خود به این عملکرد غیرقانونی مسئولان دانشگاه و محرومیت همکلاسان خود از #حق_تحصیل را اعلام کردند.

برای مشاهده‌‌ی متن کامل نامه و اسامی امضاکنندگان کلیک کنید

#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_تهران

5⃣2⃣0⃣5⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🔴 فلاخن شماره‌ی دویست و پنجاهم. شهادت‌های شاهدِ شهیدِ گچساران
یادنامه‌ی صادق فولادی‌وندا

در فلاخن دویست و پنجاهم از صادق فولادی‌وندا می‌خوانیم، از کفاش گل‌های رنج و مبارز کمونیستی که در بهمن ۱۴۰۱ در گچساران ربوده شد و در روزهای ابتدایی اسفند همان سال پیکر شکنجه‌شده و بی‌جانش را در کانال آبی پشت بازار کپری‌ها یافتند. در این فلاخن ابتدا در یادداشتی که «یاران صادق» فراهم کرده‌اند از زندگی و مبارزه‌ی او می‌خوانیم، از آرزوها و آرمان‌های بلندش، جسارت و شهامتش و از آنچه که در گچساران کرد تا دژخیمان حاکم را بر آن بدارد که او را بربایند و به قتل برسانند. در این یادداشت همچنین از گچساران می‌خوانیم، از نقطه‌ی تلاقی نفت و گاز و رنج، از همزیستی لرها و ترک‌های قشقایی در این شهر و از حساسیت امنیتی نیروهای سرکوب و استیلای آنان. در دویست و پنجاهمین فلاخن از این می‌خوانیم که صادق فولادی‌وند و حضور او در گچساران چه چیزی را بحرانی کرده و پیکر بی‌جان او به کدام بیرق بدل شده است. از توطئه‌ی سکوت در مورد آرمان صادق فولادی‌وندا در رسانه‌های جریان اصلی می‌خوانیم و از این‌که چه چیزی را از او کسر کردند تا «مبارز شهید» را بدل به «قربانی» کنند، چگونه تلاش کردند آرمان او را از ریخت بیندازند و نفی کنند و چگونه در زمانی که مبارزه می‌کرد مبارزه‌ی مصادره‌نشدنی‌اش را نادیده انگاشتند. در این فلاخن به میانجی صادق فولادی‌وندا و آنچه انجام داد و جانش را ودیعه‌ی آن گذاشت به «فعالیت تبلیغی-ترویجی» و «تعرض به نیروی سرکوب» می‌پردازیم، به منطق لازم و ضروری‌ای که باید در این‌دست از مبارزات موجود باشد و از همین‌جا به مسئله‌ی سازمان انقلابی می‌رسیم، به دیالکتیک سلسله‌مراتب و نقش سلسله‌مراتب تشکیلاتی در ایجاد وحدت اراده در تمامی اجزای یک سازمان. در فلاخن دویست و پنجاهم از این می‌خوانیم که هرچند رویابافی مرحله‌ی ابتدایی هر عمل انقلابی است اما استقرار درون رویا بدون این‌که بتواند ما به ازای عملی و مادی خودش را در وضعیت بیابد رویکردی ضدانقلابی است، از این‌که سازمان انقلابی را باید از مرحله‌ی رویا بیرون آورد و آن را ساخت و مسیری را ترسیم می‌کنیم که چگونه اجزای یک سازمان انقلابی از درون هسته‌ها شکل می‌گیرد و بنا می‌شود. در فلاخن دویست و پنجاهم از صادق فولادی‌وندا می‌خوانیم، از ضرورت تداوم مسیری که او گشود و ابزار ضروری‌ای که برای این تداوم باید ساخت. در این فلاخن هم‌چنین عکس‌هایی از زندگی، مبارزه و شهادت صادق فولادی‌وندا را می‌بینیم که برخی از آنها برای اولین‌بار منتشر می‌شوند.
آذر ۱۴۰۲
فلاخن دویست و پنجاهم را بخوانید:

#منجنیق
#فلاخن
@ManjanighCollective

شهادت‌های شاهدِ شهیدِ گچساران
یادنامه‌ی صادق فولادی‌وندا

@ManjanighCollective

🔴 پزشکی قانونی: علت مرگ جواد روحی «تداخل دارویی به دنبال تزریقات مکرر دارو توسط بهیار» است

مجید کاوه، وکیل شهید جواد روحی از بازداشت‌شدگان قیام ژینا که شهریورماه در زندان نوشهر به قتل رسید، اعلام کرده که «طبق نظریه پزشکى قانونى، بررسى نتایج سم‌شناسی و تحقیقات به عمل آمده توسط ضابط خاص، علت فوت جواد روحی در بند سلامت زندان نوشهر، «عوارض ناشى از کاهش سطح هوشیارى در اثر تداخلات دارویى (اثر هم افزایى داروها) به دنبال تزریقات مکرر دارو توسط بهیار در بهدارى زندان ساعاتى پیش ازمرگ وى» گزارش شده است». او همچنین از تشکیل پرونده علیه رئیس زندان نوشهر، بهیار و یکی از نگهبانان این زندان خبر داد و گفت پرونده به دادسرای عمومی و انقلاب ارجاع شده و در حال رسیدگی است.

#جواد_روحی
#جمهوری_جنایت
#جمهوری_کشتار
@sarkhatism

🔴 سنگ‌ها را بسته و سگ‌ها را گشاده‌اند

تصاویر و گزارش‌های ارسالی از یاران ‌#همراه_سرخط نشان می‌دهد که ده‌ها مأمور و معذور مزدور جمهوری اسلامی با ورود به کافه‌‌های کیش و فیلمبرداری از مردمی که از حجاب اجباری تن می‌زنند، سعی در ایجاد ترس و ارعاب دارند.

یک زمانی زعمای بوروکرات و خارجه‌نشین‌شان تلاش کردند با ایجاد «منطقه‌ی آزاد کیش»، دبی داخله‌ای تأسیس کنند و با به حاشیه‌‌‌راندن بومیان عرب منطقه و اهدای کارت «کیش‌وندی» به آقازاده‌های مفت‌خورشان، جایی برای سرمایه‌گذاری و ویراژ دادن با ماشین‌های لوکس فراهم کنند. اما همان جزیره‌ی کیش هم در جریان قیام ژینا، علیه سال‌ها حاکمیت سرمایه و تبعیض جمهوری اسلامی به پا خاست.

جمهوری اسلامی آنقدر غلط است که دست به هر چیز می‌زند، به ضد خودش بدل می‌شود.  حتی همین سیاست‌های به ظاهر ارعابشان هم بین ما شجاعت تکثیر می‌کند.

#کیش
#نه_به_حجاب_اجباری
#حجاب_اختیاری
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی

@sarkhatism

🔴 مرگ ۵ نفر از کارگران تلمبه‌خانه مخازن نفت در کوهدشت

شنبه شب ۱۸ آذرماه ۱۴۰۲، پنج نفر از کارگران تکنیسین که برای لایروبی انبار ایستگاه پمپاژ مرکز نفت برداسپی گندابه در جنوب غربی کوهدشت حین عملیات لایروبی دچار کازگرفتگی شده و جانشان را از دست دادند.
هنوز اجساد این ۵ نفر تکنیسین اصفهانی از محل حادثه خارج نشده است.
فرماندار کوهدشت گفته است که «اجساد پنج کارگر محبوس در مرکز "انتقال نفت برداسپی" کوهدشت رویت شد و تلاش برای خارج کردن آنان ادامه دارد.»

اسامی این کارگران، حسن لطفی، علی احمدجو، امین طالبیان، علی‌اکبر جباری و محمد احمد جو اعلام شده است.

مرگ کارگران بر اثر حوادث شغلی طبیعی نیست و عدم هزینه‌ی کارفرما برای امن کردن محیط کار (چه از حیث تجهیزات و چه آموزش) به قصد سود بیشتر باعث عموم این مرگ‌هاست.
بنا به گفته‌ی علی حسین‌ رعیتی‌فر، معاون روابط کار وزارت کار «سال گذشته‌ ۷۱۱نفر از کارگران مشمول قانون‌کار، در حوادث ناشی از کار، جان خود را از دست داده‌اند.»
او در آمار دیگری اعلام کرده بود که «در ایران سالانه بین ۹ تا ۱۰هزار مورد حوادث ناشی از کار رخ می‌دهد که ۸۰۰مورد آن منجر به فوت می‌شود.»
متأسفانه مطالبه‌گری در خصوص افزایش ایمنی محیط کار به ندرت در زمره‌ي خواسته‌های جنبش کارگری ایران بوده و از این نظر کارفرمایان هرچه بیشتر فرصت‌ را برای به گردن خود کارگران انداختن این حوادث فراهم دیدند و از هزینه کردن برای آن خودداری ورزیده‌اند.

#کارگر_کشی
#ایمنی_شغلی
#حادثه_کارگری
#برداسپی
#کوهدشت
#حسن_لطفی
#علی_احمدجو
#امین_طالبیان
#علی‌اکبر_جباری
#محمد_احمدجو

@sarkhatism

🔴 زن‌کُشی در ارومیه
🖊 یک زن جوان به دست پدر همسرش در ارومیه کشته شد


☑️ شامگاه جمعه ۱۷ آذر، یک زن جوان به نام رویا امینی به دست پدر همسرش در روستای «کورانه» از توابع بخش سرو ارومیه به قتل رسید.

☑️ رویا امینی «به دنبال میانجگیری در دعوا هدف سه گلوله قرار گرفته و جان خود را از دست داده است.» به گفته منبع آگاه، «مادر و پدر همسر رویا امینی به دلیل اختلافات خانوادگی با هم درگیر شده و پدر همسر رویا دست به اسلحه برده و اقدام به شلیک کرده است.»

☑️ رویا امینی ٢٤ ساله، دارای یک دختر سه ساله و اهل روستای «هنگروان» از توابع بخش سرو ارومیه است.
سالانه تعداد نامعلومی از زنان در سراسر ایران به‌دست مردان نزدیکشان به قتل می‌رسند. غالب این قتل‌ها با محوریت آبرو و حیثیت مردانه یا خانوادگی صورت می‌گیرد اما نام و تصویر قاتل یا قاتلان غالباً گزارش نمی‌شود.

☑️ قوانین ایران با تصویب مجازات‌های سبک برای قتل زنان به‌دست مردان از جمله فرزندکشی نقش مهمی در آمارهای تکان‌دهنده زن‌کشی در ایران بازی می‌کنند. مقام‌ها و رسانه‌های رسمی تحت عنوان «اختلاف‌های خانوادگی» بر نقش تبعیض‌های جنسیتی علیه زنان و عادی‌سازی خشونت به زنان در خانواده و محیط خانه سرپوش می‌گذارند. در هفته‌های گذشته ده‌ها زن در نقاط مختلف ایران به‌دست پدر، شوهر، برادر یا دیگر مردان خانواده به‌قتل رسیده‌اند.

#زن_کشی
#ارومیه
#رویا_امینی
#مردسالاری
#جمهوری_کشتار
#ناموس_پرستی

@sarkhatism