🔴 روزنامه‌ی آیندگان در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۵۷ در ستونی کوتاه به درخواست پوشش اختیاری زنان اداری آبادان و سرکوب آنان توسط نیروی نوپای اسلامی پرداخت.
به سیاق مابقی حملات به تجمعات برابری خواهانه‌ی زنان، یک سال پیش از برگزاری «مراسم آری یا نه گویی به تنها یک گزینه و آن هم حاکمیت جمهوری اسلامی) در ۱۲ فروردین‌ماه ۵۸، ابتدایی‌ترین مطالبات زنان آبادان مبنی بر «آزادی در انتخاب پوشش» با حمله‌ و فریاد نیروهای خط امام و اسلامیست و با سر دادن شعار در خیابان‌های مرکزی شهر همراه شد:

▪️حجابْ حجاب اسلامی، این است شعار قرآنی

#سرکوب_زنان
#سرخط_تاریخ


@Sarkhatism

🔴 #سرخط : رهایی میهن بدون رهایی زنان ممکن نیست

زنان فلسطینی در اعتراض به اعمال خشونت‌های خانگی و‌ سیاست‌های جامعه‌ی مردسالارانه به خیابان‌ها آمدند. طی یک سال گذشته، ۲۸ زن فلسطینیْ توسط یکی از مردان خانواده‌ی خود به قتل رسیدند.
شعار رهایی وطن، به مبارزات بی‌شمار زنان فلسطینیْ علیه آپارتاید سیاسی، اقتصادی و اجتماعی رژیم صهیونیسم اشاره دارد. جایی که زیست زنان را با مختصات حیات در ساختار «اشغال‌شدگی» و از سویی مبارزه‌ای هر روزه علیه ارتجاع و خشونت مردسالارانه‌‌ی خانواده روبه‌رو کرده است. زنان فلسطینی با بی‌اقبالی در پوشش‌دهی رسانه‌ای اعتراضات خود در چند جبهه‌ی واحد می‌جنگند.

#سرکوب_زنان



@Sarkhatism

🔴 این زندگی نیست، پس می‌میریم



⚪️ روز سه‌شنبه دوم مهرماه سال جاری اخباری مربوط به خودکشی زن جوانی به دلیل ضرب و شتم‌ و اعمال تحقیر از سوی برادر خود از سوی سازمان هه‌نگاو منتشر شد. «مینا جوان» متاهل و مادر دو فرزند ۱۰ و ۱۴ ساله بود که در روستای کورانه ارومیه زندگی می‌کرد.
این زن جوان در حالی که در حیاط خانه‌ی خود مشغول شستن لباس‌ها بوده است، با ورود برادر خود به خانه و ضرب و شتم پیاپی از جانب او، پیرامون «رعایت نکردن حجاب» مواجه می‌شود. اتفاقی که فروپاشی روانی و استیصال به بار آمده از آن، منجر به خودکشی وی در خانه‌اش شد.

⚪️ صبح روز پنج‌شنبه ۱۱ مهرماه، کلانتری ۱۱۸ ستارخان تهران از سقوط مرگبار ۱ دختر ۱۵ ساله از طبقه چهارم خانه خبر داد. این دختر نوجوان ساعاتی پیش از خودکشی با پسر موردعلاقه‌ی خود در حال قدم زدن در خیابان بوده است که با دیدن برادر ۱۹ ساله‌ی خود و ترس از واکنش‌های عصبی وی، خود را از پشت‌بام خانه به پایین پرتاب کرد.

⚪️ دیشموک شهری است در استان کهگیلویه و بویراحمد و از توابع شهرستان دهدشت، واقع در غربی‌ترین نقطه استان، یعنی درست چسبیده به خوزستان. فقر فراگیر و فقدان صد در صدی تخصیص بودجه‌ی آموزش، بهداشت و درمان، شهرسازی و خدمات اجتماعی، ساکنین این شهر را به مطرودان ازلی و بی‌حق شده‌ی کهکیلویه و بویر احمد بدل کرده است. وضعیت زنان نیز تنها با یک راه هم‌سو می‌شود: خودسوزی و مرگ‌.
در شش ماهه‌ی نخست سال جاری بیش از ۱۱ مورد خودسوزی زنان جوان و محروم به ثبت رسیده است.

⚪️ به دختر آبی بازگردیم. به ۱۸ شهریور سال جاری و خبررسانی پیرامون خاک‌سپاری وی، آن هم تحت شدیترین سویه‌های امنیتی.
سحر خدایاری و خودسوزی وی مقابل دادسرای تهران، به مثابه اعمال نقطه‌ای از توقفْ مقابل اجرای حکم و «دورنمای زندان» حاکمیت جمهوری اسلامی و «زندان خانه‌ی پدری» بود. مادامی که مشت و سرکوب در «چار دیواری» رسمیت یافته شده و اجرای قوانین تبعیض‌آمیز بر روی میز است، آتش بنزین نیز آن‌قدرها سوزان نیست.

حلق‌آویز شدن «مینا جوان»، مادر دو فرزند نوجوان در پی ضرب و شتم برادر خود، پرتاب نوجوان ۱۵ ساله از وحشت برادر ۱۹ ساله‌ی خود و اخرین آمار از خودسوزی هرماهه‌ی زنان دیشموکْ تنها مربوط به بخشی از خاموشی خونین زنان طی ۲ هفته‌ی گذشته است.
جمعیت گسترده‌ای از زنان و دختران نوجوان به صورت هر روزه خود را «می‌کشند».
ابزارهای حذف فیزیکال آنان نیز در کنار ثبت هویتی چند خطی از آنان از سوی سازمان‌های حقوق بشری و بخش حوادث روزنامه‌های جریان مسلط، رسانه‌ای می‌شود.
زنان در آتش عصبیت نظام مردسالارانه، طناب سرکوب و خشونت‌های بی‌پایان خانگی و اجرایی شدن قوانین تبعیض‌آمیز و آپارتاید گسترده‌ی جنسیتی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعیْ حذف می‌شوند.
این آمار، ایران را در رتبه‌ی نخست خودکشی در خاورمیانه قرار داده است.
زنان ساکن در استان‌های ایلام، لرستان، کهگیلویه و بویر احمد، آذربایجان شرقی و غربی، ترکمن‌های گلستان ‌و بوشهر، بیشترین تعداد مرگ خودسوزی را دارند.
زنانی که از قضا حقیقی‌ترین آینه‌ی تمام‌نمای خشونت‌ورزی ساختاری حاکمیت در کالبد خود هستند. بنزین‌های ریخته شده بر سر و کبریتی که بر بدن کشیده می‌شود، مرگ و عدم را به بی‌حمایتی مطلقِ مفاد تبعیض‌آمیز قانون اساسی و فرهنگ مورد حمایت «ناموس خوانی» و ناموس پرستی ترجیح می‌دهد.

دامنه‌ی سرکوب علیه زنان مستاصل و محروم مانده از حقوق ابتدایی خود به حدی است که بسیاری از آنان، رنگی از تنظیم شکایت علیه خشونت‌های خانگی و دادگاه خانواده را نیز در زندگی خود نمی‌بینند، دادگاهی که با حضور در آن با فاجعه‌ی اجرایی قوانین تبعیض‌آمیز مواجه می‌شوند.
زنانی بی‌چهره، بی‌صدا و بی‌مطالبه که نه راهی به بازگشت در نهاد خانواده‌ی خود را دارند و نه گذران عمرِ زیر سایه‌ی خشونت هر روزه را «زندگی» می‌دانند، بدل به آمار «بالاترین» های اعمال خودسوزی شدند. آماری که سوختن در میان شعله‌های ارتجاع را به امری عادی‌سازی شده بدل کرده است. آن‌ها می‌سوزند، پس هستند.

#سرکوب_زنان

«متن از گروه نویسندگان #سرخط »



@Sarkhatism

🔴 #سرخط : طی سال ۲۰۱۹ میلادی، دست‌کم ۳۳ زن در استان‌های ایلام، لرستان، کرمانشاه، کردستان و آذربایجان غربی، ذیل قتل‌های ناموسی و خشونت‌های خانگی کشته شدند. قتل‌هایی که در اکثریت موارد به دست همسر، پدر، برادر و فرزند پسر، صورت گرفته است.

در میان خشونت‌های عیان خانوادگی و عمومیت یافتگی «حق تسلط بر زن»، گزاره‌های دیگری هم‌چون فقر، هنجارهای فرهنگی و #قسم_طلاق نیز، زیست و امنیت روانی/جانی زنان را تهدید می‌کند.
این قسم، نوعی از ابزار فشار و سرکوب با هدف تهدید زن در طول زندگی مشترک از سوی همسر خود است. تهدیدی در دست که زن را در برابر بیرون راندگی از زندگی، در صورت سرپیچی از هر نوعی از تقاضاهای همسر، قرار می‌دهد.
شورای روحانیت، وظیفه‌ی ابتدایی اعمال روند قضایی طلاق زنان با تقاضای مردان را بر عهده دارد.
این پدیده‌ی خشونت‌آمیز، برای زنان مطرود و حاشیه‌رانده‌ای که نه پشتوانه‌ای مالی در صورت جدایی از همسر را دارند و نه از حقوق ابتدایی دسترسی به مسکن، استقلال مالی و حمایت خانوادگی برخوردارند، در مقام آوارگی و مرگْ معنا می‌شود.
طیف دیگری از زنان که اگرچه با این قسم روبه‌رو نیستند، برای رسیدن به حق قانونی طلاق خود با سرکوب خانوادگی، مخالفت همسر و قوانین نهاد قضایی به عنوان قوه‌ای نابرابر و «ضد زن» مواجه خواهند بود.
ایستادگی علیه خشونت‌های اعمال شده بر زنان و قتل‌های ناشی از آن، بارها مورد اعتراضات وسیع فعالان زنان قرار گرفته است. روز پنج‌شنبه ۲۶ اردیبهشت سال جاری، شماری از فعالان مدنی و فعالان حقوق زن در مریوان، علیه رویه‌ی قتل‌های ناموسی، اقدام به برگزاری تجمعی اعتراضی کردند. امری که با هجوم ماموران امنیتی و بازداشت تعداد زیادی از فعالان همراه شد.


#سرکوب_زنان
#زن_ناموس_نیست
#ژن_ناموسی_که‌س_نیه

@Sarkhatism

🔴 #سرخط : «شورای هماهنگی در امور مربوط به حقوق زنان» در تاریخ ۱۳ خرداد ۱۳۵۸ اعلام موجودیت کرد.

این شورا طی اطلاعیه‌ای از احزاب و جمعیت‌هایی که خواستار تساوی حقوق زن و مرد بودند، دعوت به‌عمل آورد. محوریت این شورا تشویق به شرکت فعال زنان در اعتراض به محدودیت‌های اعمال شده و حمایت از کارآموزان قضایی زن و موانع ایجابی علیه پست قضایی زنان بود. در ۲۳ خرداد ۵۸ شورای هماهنگی به دولت موقت روی کار آمده اعلام کرد که از تصمیمات سرخود و قیم‌مآبانه در مورد زنان (مانند پایین آوردن سن ازدواج، قانونی شدن آن و ممنوعیت تحصیل زنان جوان متاهل در کلاس‌های درس روزانه) پرهیز کند. پیگیری‌های شورا هم‌سو با اتحادیه‌ی زنان قاضی جهت جلوگیری از قانونی شدن ممنوعیت‌های مرحله‌ای و ساختاری علیه زنان صورت می‌پذیرفت. این انجمن با تثبیت ضدانقلاب جمهوری اسلامی و شدت‌گیری سرکوب و منزوی‌سازی زنان، از ادامه‌ی فعالیت خود محروم ماند.

___________________

▪️ اعتصاب کارگران انبار شرکت نفت تهران در ۱۳ خرداد ۱۳۲۵
▪️ اعتصاب کارگران کارخانه صنایع پشم اصفهان در اعتراض به عدم پرداخت ۲۰ درصد از سود کار در ۱۳ خرداد ۱۳۴۳
▪️آغاز تظاهرات هزاران نفری کارگران بیکار، اخراجی و فصلی تبریز در ۱۳ خرداد ۱۳۵۸
▪️آغاز سومین تحصن ۱۵۰ کارگر شرکت «ویلیام برادِرز» به‌نمایندگی از ۱۲۰۰ کارگر مجموعه در ۱۳ خرداد ۱۳۵۸
▪️آغاز اعتصاب کارگران آذر الکتریک تبریز در ۱۳ خرداد ۱۳۵۸

#سرخط_تاریخ
#سرکوب_زنان
#معیشت_کارگران
@Sarkhatism

🔴 فعالین یک نهاد زنان جهت اجرای حکم حبس احضار شدند
#اسرین_درکاله ، #مریم_محمدی ، #ناهید_شقاقی و #اکرم_نصیریان فعالین نهاد ندای زنان ایران جهت اجرای حکم به زندان احضار شدند.

#سرکوب_روزمره
#سرکوب_زنان
@sarkhatism

🔴 ممانعت مردم رشت از بازداشت زنان بدون حجاب اجباری

🔹شب گذشته، ٢۵ تیر ١۴٠٢، با اقدام مزدوران گشت ارشاد به بازداشت زنان بدون حجاب اجباری در رشت، تعدادی از مردم این شهر با مقاومت در برابر مأمورین از بازداشت تعدادی از زنان جلوگیری کرده و شعارهایی علیه مزدوران سر دادند.

🔹 جمهوری اسلامی که طی ماه‌های گذشته به راه‌هایی چون ثبت تصاویر زنان بدون حجاب، تهدیدهای پیامکی و صدور احکامی رذالت‌بار برای این زنان روی آورده بود، اما نتوانست زنان را به حتی یک قدم عقب‌نشینی وادارد، اکنون با گمانِ باطلِ آرام گرفتن قیام، دوباره بساط گشت ارشاد را در خیابان‌ها پهن کرده است. اما به‌طور خاص پس از قیام ژینا، جمهوری اسلامی دیگر با نظاره‌گرانی صرف روبه‌رو نیست، بلکه در مقابل آن مردمی قرار دارند که هر اقدامش برای سرکوب زنان و از بین بردن دستاوردهای قیام را با رویارویی مستقیم پاسخ می‌گویند.

#حجاب_اجباری
#جمهوری_سرکوب
#سرکوب_زنان
#زن_زندگی_آزادی
#قیام_ژینا
#رشت

@sarkhatism

🔴 محکومیت دو روزنامه‌نگار به حبس و محرومیت از حقوق شهروندی

🔹دادگاه انقلاب دو روزنامه‌نگار به نام‌های سعیده شفیعی و نسیم سلطان‌بیگی را به سه سال و هفت ماه حبس تعزیری برای اتهام اجتماع و تبانی، هشت ماه حبس برای فعالیت تبلیغی علیه نظام، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و دو سال ممنوعیت عضویت در گروه‌ها محکوم کرد.

🔹 این دو روزنامه‌نگار در دی و بهمن ماه گذشته بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفته بودند.

#سعیده_شفیعی
#نسیم_سلطان‌بیگی
#سرکوب_زنان
#جمهوری_سرکوب

@sarkhatism

🔴 انتقال نازیلا معروفیان، دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی به بیمارستان طالقانی تهران

امروز شنبه ۱۴ مردادماه، نازیلا معروفیان، روزنامه‌نگار و دانشجوی دانشگاه علامه طباطبایی بەدلیل «فشارهای عصبی و ضربان قلب بالا» از زندان اوین به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شده است.

گفته می‌شود در پی امتناع نازیلا معروفیان از رعایت حجاب، دیروز خانواده این زندانی سیاسی اجازه ملاقات با او را پیدا نکرده اند.

#نازیلا_معروفیان
#سرکوب_زنان
#سرکوب_دانشگاه
#جمهوری_سرکوب
#ژینا_امینی
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی

@sarkhatism

🔴 یک پلیس، سه چهره و بدن‌های شورشی زنان نافرمان

🔹ویدیوی اول، تصویری از برخورد و مواجهه پلیس با یک آمر به معروف(آزارگر حجاب) است. آزارگری که خود را «سردار سپاه» معرفی می‌کند و پس از ایجاد مزاحمت و رساندن آزار به چند زن بخاطر بی‌حجابی و تخریب اموال دو مغازه، با پلیس هم دست به یقه می‌شود. او مدام به پلیس یادآور می‌شود که «پلیس هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و پشیمان خواهد شد» و مأمور پلیس نیز تلاش می‌کند تا با آرامش و در اوج مماشات او را از صحنه درگیری دور کند .

🔹ویدیوی دوم، تصویری قدیمی‌تر از برخورد مأموران پلیس گشت ارشاد با یک «زن» بخاطر بی‌حجابی است. مأمور پلیس تلاش می‌کند زن را به زور سوار ماشین ون کند و در این راه هیچ ابایی از اعمال حداکثری خشونت و ضرب و شتم زن ندارد.

🔹ویدیوی سوم، تصویری وایرال‌شده از یک پلیس در مواجهه با یک «کودک کار» است. کودکی که با التماس می‌گوید از صندوق صدقات پول برداشته تا برای خانه و خانواده مرغ بخرد و پلیسی که مدام با فریاد به او ناسزا می‌گوید و او را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد.

▪️آن که همچنان بر طبل پلیس خوب و پلیس بد می‌کوبد، راه را اشتباه آمده است. پلیس و نهادهای انضباطی که ماهیت وجودی‌شان با رام‌کردن و تأدیب بدن‌های نافرمان پیوند خورده است، تنها در برابر یک قدرت رام‌کننده فرادستی است که سپر می‌اندازند. از این رو در همه‌ی این تصاویر شاهد پلیس ودستگاه انتظامی‌ای هستیم که در نهایت با آزارگر قدرتمند مماشات می‌کند و از او کتک می‌خورد و در مقابل، گروه‌های تحت ستمی چون زنان و کودکان را زیر باد کتک می‌گیرد.

یکی از مهم‌ترین دستاوردهای قیام ژینا را نیز می‌توان در همین نقطه جستجو کرد. آن‌جا که بدن‌های شورشی زنان نافرمان با ایستادن در برابر پلیس امنیت اخلاقی(گشت ارشاد) به صراحت در برابر کلیت قدرت پلیس و جامعه پلیسی قد علم کردند.
اگرچه پلیس بازوی سرکوب هر نظام و حاکمیتی است و هر قیامی ضرورتا به رویارویی اراده‌های آزاد سوژه‌های مقاومت و مردمی در برابر نیروهای سرکوبگر پلیس می‌انجامد(آتش‌زدن کیوسک‌های نیروهای انتظامی و تسخیر پاسگاه‌های انتظامی در تمامی خیزش‌ها را به یاد بیاورید)، اما این اولین بار و در قیام ژینا بود که نفس «مبارزه با پلیس» در قامت مبارزه علیه پلیس گشت ارشاد و به این صراحت، آتش اعتراضات مردمی علیه حکومت استبدادی اسلامی را روشن کرد. به بیان دیگر اگر جرقه‌های آغاز قیام دی ۹۶ را گران‌شدن قیمت تخم‌مرغ، آبان ۹۸ را گران‌شدن قیمت بنزین و قیام تشنگان را بحران بی‌آبی رقم زد، آتش قیام ژینا با مبارزه علیه کلیت نهاد پلیس و ایستادگی دربرابر جامعه انضباطی-پلیسی‌شده اسلامی برافروخته شد.

ما پیش از این و بارها گفته‌ایم: پلیس خوب، پلیس مرده است. چه پلیس ایران باشد چه پلیس‌های چشم‌رنگی فرانسوی. و این سه چهره از یک پلیس است. پلیسی که حالا بیش از گذشته به موضوع مبارزاتی ما بدل شده است.

#جامعه_پلیسی
#مبارزه_علیه_پلیس
#سرکوب_زنان
#جنبش_زنان
#جمهوری_سرکوب
#ژینا_امینی
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی

@sarkhatism