🔴 چاردیواریْ اختیاری نیست!


عادت جمعی مبنی بر انواع اعمال خشونت در خانواده و نهادی چون خانواده با کتمان، سکوت و نادیده‌انگاری همراه بوده است. صدای فریادهای ممتد زنی مبنی بر اعلان علنی درخواست «کمک» در همسایگی ما «دعوای زن و‌ شوهری» تعبیر می‌شود و پاییدن‌های مستمر در فضای فردی، «علاقه‌ی زیاد» جا زده شده است!
آنچه که تحت عنوان «خشونت خانوادگی» از آن یاد می‌کنند شامل: «استفاده عامدانه و آگاهانه از قدرت بدنی به صورت عملی یا تهدیدآمیز علیه خود، دیگری یا گروهی دیگر است که منجر به جراحت، مرگ، آسیب روحی، فقر یا محرومیت می‌شود».
«#خشونت_خانگی» نیز عمل و گفتار تهدیدآمیز و تحقیرآمیزی است که‌ آسیب جسمی، جنسی، روانی، اقتصادی و اجتماعی را در پی خواهد شد. خشونتی که در رسته‌بندی آن، گرچه به درستی بیشترین آمار موجود مربوطه به اعمال سرکوب و‌ خشونت‌ورزی از جانب مردان علیه زنان است، اما ساده‌انگاری فاحشی است اگر که گزاره‌ی اقلیتِ خشونت‌ورزی زنان علیه مردان را نادیده بگیریم.

با اینکه آمار منسجمی از #خشونت_علیه_زنان از جانب نهادهای دولتی ارائه نشده است اما با توجه به اسناد و مطالعات جامع کشوری در ۲۸ استان، ۶۶/۳ درصد از زنان از ابتدای ازدواج تا زمان پژوهش موردنظر، خشونت خانگی را در اکثریت موارد، تجربه کرده بودند. آماری ۷۰ درصدی از «آزارهای جنسی» به ثبت رسیده است که تنها ۲۵ درصد آن‌ها از سوی افراد دیگر جامعه و عوامل خارجی خشونتگر بودند و‌ مابقی «تجاوز» و‌ #خشونت_جنسی را در فضای خانواده تجربه کرده بودند.
نقطه‌ی نهایی این سرکوب‌ها، به حاشیه‌راندگی و سلب قدرت در ارتباط با «#خودسوزی زنان» است؛ وقتی که بنزین و آتش کبریتْ در مقام آخرین راه رهایی جلوه‌گر می‌شود. در فقدان هرگونه قوانینی که در اکثریت مفاد خود، به راحتی به نفع خشونت‌گران تفسیر می‌شود، صحبت از ارجاع به نهادهای قضاییْ واجد زهرخند بی‌پایانی خواهد بود. بسیاری از زنان تهیدست که از حق برخورداری از وکیل و سرمایه‌ی مکفی محروم‌اند، به محض ورود به دادگاه‌ها از روند «پیگیری» خود صرف‌نظر می‌کنند. قانون موجود نه تنها خالی از حمایتگری‌های ضروری از «فرد» مورد خشونت واقع شده است، بلکه «دادگاه خانواده» را بدل به یکی از جهنمی‌ترین زیرمجموعه‌های قضایی خود نیز قرار داده است.

هم‌پا با اعمال نابرابری‌های اجتماعی «زنان فاقد سرمایه» در گستره‌ای عریض در همان «چاردیواری»های تعریف شده نیز فاقد امنیت جسمی، جنسی و ثبات اقتصادی هستند. کودک‌همسرانی که هجده سالگی آنانْ روایتگر شصت سال عذاب هر روزه است، زنان کارگری که مادرانگی‌شان «هدف از خلقت» نامیده شده است و «کار خانگی»شان «وظیفه». همان جمعیت بی‌شماری که «قانون» و «حمایتگری» را حتی در خواب هم نمی‌بینند.


متن از گروه نویسندگان #سرخط


@Sarkhatism

🔴 کودک آزاری در رتبه نخست خشونت‌های خانگی در ایران

کودک آزاری در رتبه نخست گروه خشونت‌های خانگی در ایران قرار دارد. پس از آن همسر آزاری، سالمند آزاری و معلول آزاری قرار دارد. این آمار را رییس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی ایران اعلام کرده است.

رضا جعفری، رییس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی همچنین گفته است: «حقیقت این است که خشونت خانگی پدیده‌ای پنهان است که در فضای خصوصی خانه صورت می‌گیرد. بنابراین تا گزارش نشود امکان مداخله نیز وجود نخواهد داشت. به همین خاطر موضوع مسئولیت‌پذیری شهروندان برای گزارش موارد مشکوک در بین اعضای خانواده و محیط آموزشی اهمیت مضاعف دارد.»


#خشونت_خانگی


@Sarkhatism

🔴 از زخم قلب آبائی

به‌یاد #رومینا_اشرفی، تمامِ دخترانِ روز، بی‌خستگی دویدن، شب، سرشکستگی، به‌یاد تمام قربانیان #مردسالاری، #پدرسالاری، #خشونت_خانگی، #ارتجاع، غیرت، تعصب و ناموس‌پرستی


@sarkhatism

🔴 سند مالکیت بر زن


برگرفته از اینستاگرامِ صهبا شیرازی


#رومینا_اشرفی #خشونت_علیه_زنان #خشونت_خانگی #زن_کشی #ارتجاع



@sarkhatism

🔴 زن‌کُشی

امکان ندارد در اینجا زن باشی و با #رومینا_اشرفی احساس هم‌سرنوشتی نکنی.
پدری گردن‌کلفت و قلدرمآب به نام «حکومت»، کل زندگی را بالای سر ما بوده‌. پدری که از شش سالگی ما را در دخمه‌های تفکیک جنسیتی چپانده و درس فرمان‌برداری و تحقیر و توهین و توبیخ را پشت دستهای‌مان حک کرده.
اما آن زندانی که حکومت از جامعه ساخته، بدون زندان‌بان کوچک (یعنی «خانواده») تکمیل نمی‌شود.

◽️سرنوشت رومینا هم حکایت دختر نوجوانی بود که هر روز از زندان مدرسه و جامعه به جهنمی به اسم خانه و خانواده برمی‌گشت و برای هر خندۀ اضافی، تار موی اضافی، تلفن اضافی، پیاده‌روی اضافی و... توبیخ و تحقیر و تنبیه می‌شد.

◽️وقتی در آن جهنم زندانی باشی، کلید رهایی‌اش را ممکن است هر جایی ببینی؛ حتی در دستان یک مرد تجاوزکار پشت نقاب «خاطرخواه» که به تو سرابی از امنیت نشان می‌دهد.

◾️در روایت رومینا، عمدتاً لحظۀ بریدن گردنش زیر داس برجسته شد و نه آن ۱۴ سال شکنجه‌ای که تن و روان او زیرِهمان دستانِ داس‌به‌دست به خود دید. لحظۀ مرگش تصویر شد و نه آن زندگی‌ای که ممکن بود در همان زندان خانۀ پدری ادامه یابد یا در زندان جدید دیگری که شوهری تجاوزکار برایش می‌ساخت.

◾️بنابراین مرگ رومینا فقط راوی #کودک_کشی و #زن_کشی نبود، بلکه زندگی‌اش راوی #خشونت_خانگی و #خشونت_جنسی و #تعرض_جنسی هم بود که روزانه میلیون‌ها زن از سرمی‌گذرانند.
اما نه زندان‌بان و نه تجاوزکار کوچک، از خلأ زائیده نشده‌اند. هر دو را زندان‌بان و تجاوزکار بزرگ تربیت کرده‌اند؛ چنانکه این خشونت ضدزن هم به پشتوانۀ یک دستگاه اقتصادی و اجتماعی و مذهبی سرپا نگه داشته می‌شود.

◾️این دستگاه ضدزن ستون‌های زیادی دارد، اما یکی از سربازپیاده‌هایش، نهادی است به نام «معاونت امور زنان ریاست‌جمهوری» به ریاست #معصومه_ابتکار.
نهادی که دستش در خون رومینا و رومیناهاست؛ هم زنان را استثمار می‌کند و هم از خون‌ریزان‌شان حمایت می‌کند؛ هم در رسانه‌های بین‌المللی ژست فمینیستی می‌گیرد و وضعیت زنان ایران را سفیدنمایی می‌کند و هم دست آخر با مُشتی کاغذپارۀ بی‌مصرف به اسم لوایح حمایتی (که هرگز هم رنگ واقعیت نمیگیرند)، از تراژدی زنان در ستادهای انتخاباتی‌اش کاسبی سیاسی می‌کند.


تصاویر از اینستاگرام "خیابان تریبون زندانی سیاسی"


@KSazmandeh
@sarkhatism

🔴 #سرخط : تنها چند روز بعد از خروج ترکیه از کنوانسیون بین‌المللی خشونت علیه زنان و خشونت خانگی
قتل ۶ زن طی ۲۴ ساعت در ترکیه

به گزارش سوزجو در حالی که اعتراضات به فسخ معاهده استانبول از طرف ترکیه ادامه دارد، طی ۲۴ ساعت ۶ زن در ترکیه به قتل رسیدند.

جنایات مذکور در استان‌های دنیزلی، ازمیر، عثمانیه، آنتالیا، آدانا و استانبول رخ داد.

زن کشته شده در دنیزلی، به دلیل درخواست طلاق توسط همسرش به قتل رسید.

در ازمیر نیز دختری به دلیل دعوا با دوست پسر خود با شلیک اسلحه کشته شد.

زن به قتل رسیده در عثمانیه نیز به دلیل اختلاف با همسرش به وسیله چاقو از طرف همسر خود به قتل رسید.

آنتالیا نیز شاهد قتل زنی توسط همسرش به دلیل درخواست طلاق بود. این زن نیز بر اثر اصابت گلوله جان خود را از دست داد.

قتل آدانا نیز توسط دزدان معتاد و برای به دست آوردن النگوهای طلای زن رخ داد.

همچنین در استانبول نیز یک زن تبعه گرجستان در خانه‌اش به قتل رسید./سوزجو

به این ترتیب اراده‌ی دولتِ حاکم به پشتیبانی خشونت علیه زنان و خشونت خانگی آمده است. مشخص‌ترین واکنش ارتجاع موجود در جامعه به تصمیم دولت همین کشتن زنان است، در شرایطی که دستور آن را عملا دولت صادر کرده است.
#زن‌کشی
#خشونت_خانگی

@sarkhatism

🔴 زن‌کُشی در خلال مناظره

در حالی که نامزدهای ریاست‌جمهوری که همگی از دولتمردان سالیان گذشته‌ی جمهوری اسلامی به شمار می‌روند در خلال مناظره‌هایشان به یاد آورده‌اند که «بانوان محترم» نیمی از جمعیت کشور هستند، در غیاب قوانین بازدارنده و سخت‌گیرانه که زن‌کُشی و خشونت علیه زنان را محدود کند، در چند روز گذشته پنج زن در شهرهای ایلام، کرمانشاه، دره‌شهر و سقز به قتل رسیده‌اند.
طبق گزارش سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، در محله‌ی مسکن مهر شهرستان دره‌شهر استان ایلام شوهر یک زن جوان به نام حمیرا بازگیر خرم‌آبادی، سردفتر اسناد رسمی شماره‌ی ۱ شهرستان دره‌شهر او را به دلیل آنچه «اختلافات خانوادگی» خوانده شده، با اسلحه به قتل رساند. همزمان در شهر ایلام نیز مردی همسرش را به خاطر دلایل مشابه با ضربات چاقو کشت. رسانه‌های محلی همچنین از قتل دو خواهر در محله‌ی گلستان کرمانشاه خبر دادند. همسر سابق یکی از آن‌ها با اسلحه جان این دو خواهر را که نامشان منتشر نشده، گرفت.
تنها دو روز بعد جسد یک زن جوان اهل سقز در جاده‌ی سقز به سنندج کشف شد که به طور فجیعی توسط نامزدش به آتش کشیده شده بود. برپایه‌ی گزارش رسیده به سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، روز سه‌شنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۰، جسد سوخته‌ی یک زن جوان اهل سقز با هویت “نگین (گلاله) شیخی” در جاده‌ی سنندج به سقز و در محلی به نام “چاپان سفلی” توسط ماموران اداره‌ی آگاهی کشف شد.
نهادهای قانون‌گذار به دلیل آنچه «حفظ نهاد خانواده» می‌خوانند با تصویب قوانین سخت‌گیرانه در مورد خشونت خانگی و خشونت علیه زنان مخالفت می‌کنند. علاوه بر این تحکیم «خانواده» و برنامه‌های مشوق برای فرزندآوری جزو برنامه‌های اعلام‌شده‌ی نامزدهای ریاست جمهوری است. تحکیم خانواده‌هایی که در نبود قوانین حمایتی به اتاق شکنجه‌ی زنان و در برخی موارد قتلگاه آنان تبدیل می‌شود.
#زن‌کشی
#خشونت_خانگی
#خشونت_علیه_زنان

@sarkhatism