‏هزاران نفر زندگیشان را مدیون اهداکنندگان عضو هستند.
چیزی زیباتر از نجات جان دیگر انسان‌ها وجود دارد؟
۳۱ اردیبهشت روز #ملی اهدای_عضو گرامی🌹
#مناسبت
@Roshanfkrane

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ #تاریخچه پیدایش #فروهر

نشان #فروهر چیست؟

تقریبا همهِ ما نام "فروهر" به گوشمان خورده، حتی خیلی از ما نشان فروهر را به گردن انداخته، از تندیس و یا تصویر آن در منزل یا محل کار خود استفاده میکنیم، اما اطلاعات زیادی درباره ی تاریخچه ی فروهر نداشته و حتی نمیدانیم این نشان، نماد چیست.

فقط همین اندازه میدانیم که این نشان، یک نشان #ملی است، و متعلق به ایران #باستان و زرتشتیان است.

چکیده ی تاریخچهِ فروهر

"فروهر" یا "نماد فرکیانی" و یا نام اصلی آن "فره وهر" (Farahvahar) در اصل نام آریایی "روح" در زبان عربی است.

بیش از چهار هزار و پانصد سال پیش، زمانی که تقریبا تمام اقوام کرهِ زمین سرگرم بت پرستی بودند و تمام وجود انسان را فقط و فقط همین کالبد خاکی و فانی میدانستند، درست در همین زمان، آریاییان #باستان اعتقاد داشتند انسان غیر از کالبد خاکی دارای روح بوده و پس از مرگ، این روح از بدن فانی جدا شده و به جای دیگری رفته و به زندگی اش ادامه میدهد

زرتشتیان این منزلگاه پس از مرگ روح را "اختران" می نامیدند.

نامی که آریایی ها برای آنچه که ما امروز بدان روح میگوییم انتخاب کرده بودند "فره وهر" بود، و قدمت ساخت نشان "فروهر" به بیش از چهار هزار سال پیش بازمی گردد و جالب اینجاست که اعتقاد آریاییان به وجود "فروهر" (روح) به پیش از زایش زرتشت بزرگوار باز میگردد و این خود جای بس افتخار است.


سنگ نگاره های شاهنشاهان #هخامنشی در کاخهای #پرسپولیس و سنگ نگاره های شاهنشاهان ساسانی همه حکایت از آن دارد.

به عقیده ی زرتشتیان، "فروهرها" هر ساله در ماه فروردین به زمین آمده و برکات آسمانی با خود می آوردند، و روز سیزدهم فروردین دوباره به آسمان برمیگشتند

پس آریایی ها شب آخرین چهارشنبهِ سال را به بالای تپه ها رفته و با روشن کردن آتش مراسم باشکوهی را برگزار میکردند و به استقبال "فره وهرها" میرفتند (چهارشنبه سوری)

سپس در روز سیزدهم #فروردین برای بدرقهِ فروهرها به دشتها رفته و جشن برپا میکردند (سیزده بدر).
#تاریخ
#دانستنی
@Roshanfkrane

‍ ‍
🍁🌾🍁🌾
#دو کشور به نام #ایران وجود دارد... A و B
🍁🌾
شما شهروند کدام هستید ؟؟
#ایران_A

بیشتر جمعیت این کشور عده‌ای هستند که برای آنها #دلار ۳۹۰۰ الی ۴۲۰۰ تومانی موجود است ،

#اقتصاد همیشه برای اینها رونق دارد . #آمریکا در این کشور هیچ غلطی نمی‌تواند بکند ،
مردمان این کشور #خودروی_ملی ندارند و تمامی خودروهای آنها اروپایی ، آمریکایی و #ضدگلوله است ،

همگی چند کاخ و #ویلا و خانه دارند ، بیکار هم باشند کلی #پس‌انداز دارند ،
قوانین راهنمایی و رانندگی برای این افراد #مفهومی ندارد و با انداختن در #خطوط BRT با ماشین‌ خودشان تمام مشکلات ترافیکی آنها برطرف میشود ،

هم آب دارند هم هوا دارند هم گاز ، انرژی #هسته‌ای هم حق #مسلم آنهاست ، چون ۲۴ ساعته برق دارند مشکلی از بابت گرمی هوا هم ندارند ،

این مردم در اوقات #فراغت به آمریکا و اروپا سفر میکنند و تفریحشان گرفتن #ویزای شینگن است ، کلا آنقدر همه چیز ; گل و بلبل است که جهانیان به آن کشور #گل و #بلبل میگویند !!

#ایران_B

بیشتر جمعیت این کشور #کارمندکارگر ، راننده تاکسی ، #آژانس_اسنپ ، پیک موتوری ، کارشناس دیپلمه ، فروشنده ، #کشاورزمعلم ، استاد دانشگاه و #دانشجو هستند....

#دلار در این کشور از ۸۵۰۰ الی ٩٠٠٠ تومان به‌فروش میرسد ، همه آنها #فیلتر هستند ، در اوج گرمای تابستان دو ساعت در روز #برق ندارند ، با #بحران آب دست و پنجه نرم می‌کنند ،

بیشترشان خانه ندارند ، بابت آسفالت یک بزرگراه کلی #مالیات می‌پردازند ، به تمام کشورهای فقیر ناخواسته کمک میکنند و تازه از مردم همان کشورها هم #فحش می‌شنوند ،

رسانۀ #ملی ندارند ، یک مشت #دزد حرفه‌ای در رأس امور کشور هستند ،

هیچ‌کس جرأت #اعتراض کردن به دزدها را ندارد ، خودروی ملی آنها نوعی #ارابۀ_مرگ است ،

رفاه اکثر مردم در حد همان خوردن #نان_شب است ، #آمریکا در این کشور از صبح تا شب در حال #غلط کردن است ، #گل در این کشور پیدا نمیشود و #بلبلان را هم اعدام کرده‌اند ...

من در ( ایران B ) زندگی میکنم و دوست دارم ویزای ( ایران A ) را داشته باشم تا متوجه شوم فرق کشور من با آن کشوری که از صبح تا شب در دهان #آمریکا میکوبد چیست ...
🍁🌾🍁🌾
#اجتماعی
@Roshanfkrane

دوست داشتن، احتمالا بهترین شکل مالکیت است...
اما مالکیت،
بدترین شکل دوست‌داشتن …

📖 #قصه_جزیره_ناشناخته
👤 #ژوزه_ساراماگو
#ملی_و_هزار_راه_نرفته
✅طبق آخرین آمار سازمان نظام پزشکی، دو سوم زنان جامعه ایران مورد خشونت خانگی قرار می‌گیرند.

@Roshanfkrane

🔴 چطور از «یه روز خوب میاد» به «دستاشو مشت کرده» رسیدیم؟

✍️ #آرمان_امیری

🔸ده سال پیش، در بستر #جنبش_سبز ، #هیچکس شاهکاری به نام «یه روز خوب میاد» را منتشر کرد. تک‌آهنگی تکان دهنده، با لحن و تصویری متفاوت نسبت به بسیاری از همتایان خود. آن زمان هنرمندان دیگری بودند که در آثارشان غالبا از لحن حماسی، یا عزا و سوگواری استفاده می‌کردند، «هیچکس» اما پای خود را فراتر گذاشت، گویی از مرزهای زمانی عبور کرد و به تصویر جهانی متفاوت در آینده کشور خیره شد. آینده‌ای که در آن هیچ رد پایی از بغض و کینه و دودستگی، اعتراض و #سرکوب و خلاصه شکاف‌های اجتماعی نبود. رویایی زیبا و آرام‌بخش که از التهاب‌ها می‌کاست و در سخت‌ترین روزها، بارقه‌ای از امید بر جای می‌گذاشت.

🔸ده سال بعد اما، لحن و رویکرد «هیچکس» به کلی دگرگون شد. «دستاشو مشت کرده» مانیفستی فشرده از خشم و اعتراض است که دیگر در آن اثری از تسکین و امیدواری به چشم نمی‌خورد. تو گویی که آن هنرمند امیدوار و صلح‌اندیشِ پیشین، به ناگاه به زبان فریادِ توده‌هایی خشم‌آگین بدل شده است. تحولی که به باورم، تناظرِ کامل و گویایی با تحولِ #اعتراضات طی یک دهه گذشته داشته است.

🔸نگارنده، در یک آرشیو شخصی، دست‌کم ۴۳ تک‌آهنگ را گردآوری کرده که هنرمندان مختلف به صورت اختصاصی برای جنبش سبز به اجرا درآورده‌اند. هنرمندانی از طیف‌های بسیار گسترده، از استاد #شجریان گرفته تا خواننده‌های لس‌آنجلسی و حتی چهره‌های جهانی مانند «جان بائز». طبیعتا این حجم گسترده از آثار هنری موفق شدند از وجوه متفاوتی به مساله اعتراضات ۸۸ بپردازند. اگر با گوشه چشمی به یک تعبیر فقهی بگوییم که همراهی با معترضان نیز یک «واجب کفایی» بود، در آن صورت درخواهیم یافت که حمایت گسترده هنرمندان فرصتی را در اختیار خواننده‌ای چون «هیچکس» قرار داد که بر روی وجه دیگری از مساله تمرکز کند و فارغ از مرزبندی‌های زمان، اثری خلق کند که یک پیام #ملی به شمار می‌رفت. رویایی زیبا که تمامی طرفین حاضر در فضای اعتراضات ۸۸ می‌توانستند بدون هیچ تردیدی با آن احساس هم‌دلی کنند.

🔸جنبش سبز اما، آخرین بزنگاهی بود که بخش قابل توجهی از نخبگان سیاسی و البته اجتماعی و هنری، با صدای مردم همراهی کردند. کمترین دستاورد این همراهی برای شهروندان آن است که احساس کنند صدای‌شان شنیده می‌شود و تنها نیستند. همین شنیده شدن، بخش قابل‌توجهی از خشم را کاهش می‌دهد و طبیعتا بستری فراهم می‌سازد که اعتراضات از مسیرهای آرام‌تری پی‌گیری شوند. سال‌ها بعد اما دیگر خبری از آن اقبال فراگیر نخبگان و هنرمندان نبود. گسترده‌ترین اعتراضات ۴۰ سال گذشته کشور با شدیدترین سرکوب‌هایی که حتی در تصور نمی‌آمد همراه شد، شمار کشته‌شدگان به سرعت به ارقامی نجومی رسید، اما تمام این فجایع با یک سکوت بهت‌آور از سوی جامعه هنری همراه شد. دیگر از آن سیل هنرمندانی که می‌خواستند «صدای خس و خاشاک» باشند، خبری نبود.

🔸در میان نخبگان سیاسی و اجتماعی نیز بیشتر از همراهی و هم‌دلی، چوب ملامت است که به چشم می‌آید. یکی اعتراضات مردم را «شورش کور» می‌خواند. دیگری آن‌ها را «فرودست اقتصادی» می‌نامد. یکی تحلیل می‌کند که این‌ها «پیاده‌نظام ظهور فاشیسم» هستند و گروهی مدعی هستند اینان امنیت و کیان کشور را به خطر انداخته‌اند! گویی بسیجی به راه افتاده تا نخبگان صاحب تریبون به جای آنکه باری از دوش «جان‌به‌لب‌رسیدگان» بردارند، آن‌ها را از هویت انسانی تهی کنند و از آنان یک «دیگری» بسازند، یک «Nobody»، توده‌ای بی‌شکل از مجموعه «هیچ‌کس»‌ها که نمی‌توان یا نباید با آن همراهی کرد. یعنی دقیقا خودشان به عوامل تشدید همان شکاف و خشمی بدل می‌شوند که در ظاهر ژست انتقاد از آن را گرفته‌اند.

🔸در چنین شرایطی، اگر هنرمندی همچون «هیچکس» ارتباط خودش با مردم را حفظ کرده باشد، دقیقا همان احساسی را تجربه خواهد کرد که این توده «هیچ کس»شده از شهروندان! اینجا دیگر بی‌طرفی یا نگاه فراجناحی معنی ندارد. برای شکستن این سکوت سرد و گورستانی باید با صراحت تمام جانب مردم را گرفت. جانب آن شهروندانی که دیگر فقط از آسیب‌های یک سیستم حکومتی #غیردموکراتیک در رنج نیستند؛ بلکه احساس می‌کنند گرفتار ساختار #فاسدی هستند که حتی اِلیت اجتماعی و فرهنگی‌اش را نیز غالبا مهره‌های دست‌چین‌شده و #رانتی تشکیل می‌دهند. پس طبیعی است که در برابر این صحنه‌آرایی خطرناک، هر معترض بی‌صدا مانده‌ای دست‌هایش را گره کند و خطاب به تمامی دیگر «هیچ کس»های این ساختار رانتیر فریاد بزند: «ما همه با هم هستیم».

#اجتماعی #هنر

@Roshanfkrane