https://www.instagram.com/p/BxDjyYinu1F/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1n5jlsni5o6bh

#سدسازان به #خود #باختند!

مناظره پریشب ( مورخ ۱۳ اردی‌بهشت ۹۸) هر چند به داغی مناظره‌های ریاست جمهوری نبود، اما برای آغاز چنین رویکردهایی در حوزه‌ی محیط زیستِ این سرزمین، از سوی رسانه‌ی ملی قابل تقدیر است.

اما شاید پرداختن به نکاتی پیرامون آن برای تجربیات بعدی، قابل تامل باشد.

نخست :
آیا آسیب‌شناسی بحث سد و سدسازی به عنوان یک #نگاه_سازه‌ای در توسعه پایدار نیاز به حضور اندیشمندان و منتقدین حوزه علوم انسانی ندارد؟

یعنی آیا جا نداشت و بهتر نبود از اندیشمندان دغدغه‌مندی که نگاه نقادانه‌ای به شیوه‌های سازه‌ایِ #مکتب_نوسازی و تقلیدی توسعه‌‌ای از غرب و بویژه آمریکای شمالی ( همچون دکتر #فرشاد_مومنی) داشته‌اند نیز دعوت به عمل می‌آ‌مد؟ و از آن سو البته هم‌نظران و هم نگاهان چنین رویکردی بر روی صندلی مقابل می‌نشستند؟

دوم:
ضمن سپاس از شرکت‌کنندگان ارزشمند این بحث ماندگار، باید خاطر نشان نمود که این مناظره در برگیرنده‌ی بسیاری از چهره‌های جدی دغدغه مند و متعهد محیط‌زیستی این سرزمین که سکان‌داریِ اندیشه‌ای آن را از منظرهای توسعه‌ای به عهده‌ داشته و دارند، نبود و ای کاش در مناظره‌‌های بعدی از دیگر دلسوزان شاخص این حوزه نیز دعوت به عمل آید.

نکته آخر:
به نظر می‌آید آمدن مدیران میانی حوزه‌‌های سدسازی به عنوان صرفا تماشاچیانی که قرار است برای رده‌های بالاتر از خود کف بزنند و هورا بکشند تقلیل دادن حتی همان رویکردهای مهندسی باورانه‌است... و در این میان رعایت نکردن حتی حق سخن گفتن طرف مقابل و به تمسخر گرفتن آن ، نه هرگز #ستایش_دیگری که حتی تحقیر آن، براستی #باختن از #خود است! (- کاوه فرهادی. یادداشتی کوتاه بر مناظره‌ی ۱۳ اردی‌بهشت ۹۸ از شبکه اول سیما.)


@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/BzLVhc5BGB_/?igshid=101auhwxzxj8w


#آنکس_که_نداند_از_کجا_آمده_است...

یادداشتی به مناسبت درگذشت #علینقی_عالیخانی:

چه کسی است که روند #کارآفرینی و #توسعه در این سرزمین و همچنین تاریخ اقتصاد سیاسی ایران را مطالعه کرده باشد و هنگامی که به نام #علینقی_عالیخانی می‌رسد مکثی معنادار نکند؟

حساسیت من به ایشان زمانی صدچندان شد که نگاه و نوشتارهای استادان پیشکسوت و دغدغه‌مندی چون دکتر #فرشاد_مومنی را در خصوص عملکرد متفاوت ایشان، کم ندیده‌ام.

اما به راستی دلیل تفاوت‌های این اقتصاددان با سایر اقتصاددان‌هایی که در دوره‌هایی سکان‌دار حوزه‌ی اقتصاد این سرزمین بوده‌اند در چیست؟ تفاوت او با سایر تکنوکرات‌هایی که رویکرد صرفا تک‌وجهی به حوزه توسعه پایدار داشته‌اند چه بوده‌است؟ دلیل توجه یادداشت‌های که اندیشمندان بر نگاه #عدالت_آموزشی ایشان در چیست؟ ویژگی‌های متفاوت رفتاری، #تجربه_زیسته و تحصیلات ایشان چقدر در این تفاوت نقش داشته است؟

در رویکردهای عالیخانی به عنوان از نخستین سکان‌‌داران توسعه و توسعه پایدار و همچنین کارآفرینی در ایران، مفاهیم #محیط_زیست و #زیست_بوم‌ چقدر جای داشته‌است؟ و چقدر به اقتصاددانان، کارآفرینان و سکان‌داران توسعه اقتصادی بعد از ایشان منتقل شده‌است؟

آنانی که بر طبل تقلید صرف از شیوه‌های نگاه غرب بویژه نگاه سرمایه‌داری به تاریخ اقتصادی و اجتماعی ایران می‌کوبند! و آن را به مضامینی چون #پیشا‌اقتصادی، #پیشا‌اجتماعی، #جامعه_کلنگی #جامعه_کوتاه‌مدت و #استبداد_شرقی تقلیل می‌دهند آیا بد نیست که این تفاوت ها را نیز در سیر تلاش‌هایی برای توسعه این سرزمین، مد نظر قرار دهند؟
و بد نیست در این میان به نگاه جامعه‌شناسانی که عکس جهت رویکرد پارادایم غالب #اروپا‌محورانه و #غرب‌باورانه #مکتب_نوسازانی به اقتصاد ایران نگریسته‌اند بویژه فصل هفتم از جلد دوم کتاب #صنعت_برفزاز_سنت_یا_در_برابر_آن نگاه کنند تا بدانیم که از کجا آمده‌ایم که آنکس که نداند از کجا آمده‌است ، نخواهد دانست که به کجا می‌رود؟ ( -کاوه فرهادی. یادداشتی بر درگذشت #علینقی_عالیخانی، پنجم تیرماه)

منبع فیلم: سایت اتاق بازرگانی ایران

#توسعه
#توسعه_پایدار

#علینقی_عالیخانی
#درگذشت_علینقی_عالیخانی

#اقتصاد
#اقتصاددانان
#کارآفرینی
#کارآفرینان

#محیط_زیست
#زیست_بوم
#آب
#بازگشت_به_خود

#مکتب_نوسازی
#صنعت_برفراز_سنت_یا_دربرابر_آن

@kaveh_farhadi