https://www.instagram.com/p/BzLVhc5BGB_/?igshid=101auhwxzxj8w


#آنکس_که_نداند_از_کجا_آمده_است...

یادداشتی به مناسبت درگذشت #علینقی_عالیخانی:

چه کسی است که روند #کارآفرینی و #توسعه در این سرزمین و همچنین تاریخ اقتصاد سیاسی ایران را مطالعه کرده باشد و هنگامی که به نام #علینقی_عالیخانی می‌رسد مکثی معنادار نکند؟

حساسیت من به ایشان زمانی صدچندان شد که نگاه و نوشتارهای استادان پیشکسوت و دغدغه‌مندی چون دکتر #فرشاد_مومنی را در خصوص عملکرد متفاوت ایشان، کم ندیده‌ام.

اما به راستی دلیل تفاوت‌های این اقتصاددان با سایر اقتصاددان‌هایی که در دوره‌هایی سکان‌دار حوزه‌ی اقتصاد این سرزمین بوده‌اند در چیست؟ تفاوت او با سایر تکنوکرات‌هایی که رویکرد صرفا تک‌وجهی به حوزه توسعه پایدار داشته‌اند چه بوده‌است؟ دلیل توجه یادداشت‌های که اندیشمندان بر نگاه #عدالت_آموزشی ایشان در چیست؟ ویژگی‌های متفاوت رفتاری، #تجربه_زیسته و تحصیلات ایشان چقدر در این تفاوت نقش داشته است؟

در رویکردهای عالیخانی به عنوان از نخستین سکان‌‌داران توسعه و توسعه پایدار و همچنین کارآفرینی در ایران، مفاهیم #محیط_زیست و #زیست_بوم‌ چقدر جای داشته‌است؟ و چقدر به اقتصاددانان، کارآفرینان و سکان‌داران توسعه اقتصادی بعد از ایشان منتقل شده‌است؟

آنانی که بر طبل تقلید صرف از شیوه‌های نگاه غرب بویژه نگاه سرمایه‌داری به تاریخ اقتصادی و اجتماعی ایران می‌کوبند! و آن را به مضامینی چون #پیشا‌اقتصادی، #پیشا‌اجتماعی، #جامعه_کلنگی #جامعه_کوتاه‌مدت و #استبداد_شرقی تقلیل می‌دهند آیا بد نیست که این تفاوت ها را نیز در سیر تلاش‌هایی برای توسعه این سرزمین، مد نظر قرار دهند؟
و بد نیست در این میان به نگاه جامعه‌شناسانی که عکس جهت رویکرد پارادایم غالب #اروپا‌محورانه و #غرب‌باورانه #مکتب_نوسازانی به اقتصاد ایران نگریسته‌اند بویژه فصل هفتم از جلد دوم کتاب #صنعت_برفزاز_سنت_یا_در_برابر_آن نگاه کنند تا بدانیم که از کجا آمده‌ایم که آنکس که نداند از کجا آمده‌است ، نخواهد دانست که به کجا می‌رود؟ ( -کاوه فرهادی. یادداشتی بر درگذشت #علینقی_عالیخانی، پنجم تیرماه)

منبع فیلم: سایت اتاق بازرگانی ایران

#توسعه
#توسعه_پایدار

#علینقی_عالیخانی
#درگذشت_علینقی_عالیخانی

#اقتصاد
#اقتصاددانان
#کارآفرینی
#کارآفرینان

#محیط_زیست
#زیست_بوم
#آب
#بازگشت_به_خود

#مکتب_نوسازی
#صنعت_برفراز_سنت_یا_دربرابر_آن

@kaveh_farhadi

https://www.instagram.com/p/B0q500xh-Z4/?igshid=1gy45q4ug7fbf

#کهمره_سرخی سوخت با همه #سینه_سرخ‌هایش!

#کاش #فیلسوف_محیط_زیست داشتیم!

آیا فیلسوفان‌مان خبر دارند جنگل‌هایمان دارد می‌سوزد؟!
آیا #جامعه‌شناسان_توسعه صدای این روستایی را می‌شوند..؟
آیا #سیاستگزاران و #فن‌آورپیشگان‌مان فارغ از حرف‌‌هایی در #کلیشه، به ریشه‌های فرهنگ این سرزمین می‌اندیشند؟

آری، کاش #فیلسوف_محیطزیست داشتیم، #فیلسوف_آب ، فیلسوف_جنگل و فیلسوف_توسعه ... کاش جامعه‌شناس‌هایمان بیشتر روستاهای سرزمین‌مان را دیده بودند تا شهرهای فرنگ‌ را ... کاش #فن‌آورپیشگانمان کمی مفاهیم #بومی_توسعه را بیشتر می‌خواندند و جدی می‌گرفتند! و به جای حرف از #آینده_تکنولوژی کمی به #گذشته سرزمینشان نظر می‌افکندند.. کاش صدای نگرش #آینده‌پژوهانه با نگاهی #کیفی که آینده را در روندی از فهم گذشته می‌خواهد بیشتر و بیشتر در #سیاستگذاری‌ها و ذهن سیاستگذارانمان طنین‌انداز بود تا نگاه #کمی #آینده‌نگارانه که گویی می‌خواهد آینده را به شیوه‌ی غرب فقط #مهندسی کند.. نه آینده را می‌شود بدون آسیب به انسان و درخت و طبیعت، اینچنین مهندسی کرد و نه در برابر تاریخ و گذشته می‌شود آنچنان چشم فروبست که طبیعتش ابزار #توسعه_خطی شود و #برکت‌باوری در #کهن_فرهنگ این سرزمین جایش را به #سودمحوری و #سوداگری دهد!

آری کاش، بیشتر می‌خواندیم! و بیشتر از #صنعت_برفزاز_سنت_یا_در_برابر_آن سخن به میان می‌آوردیم تا الگوهایی از توسعه که هیچ ربطی به #جغرافیا و تاریخ و فرهنگ و #زیست_بومان ندارد!

کاش #فیلسوف_آب داشتیم ، #فیلسوف_محیط_زیست، #فیلسوف_توسعه و ... آنگاه شاید #کهمره_سرخی با سیلی آتش سرخ‌تر و سرخ‌تر نمی‌شد... آنگاه #کهمره_سرخی اینچنین در آتش نمی‌سوخت با همه‌ی سینه سرخ‌هایش! می‌سوخت؟!

( - کاوه فرهادی. یادداشتی با عنوان: #کاش_فیلسوف_محیطزیست داشتیم.به بهانه سوختن جنگل‌های #کهمره_سرخی.)

@kaveh_farhadi