برای دوست داشتن دیگران لازم نیست که هر بار آنها را ببوسید و کاسه‌های برنجتان را میان گرسنگان تقسیم کنید
و یا مدام تکرار کنید که دوستشان دارید.
بلکه عشق حقیقی آن است که دیگران را کمتر در معرض #قضاوت قرار دهید
و بگذارید خودشان باشند و آنچه می‌خواهند بپوشند و آنگونه که می‌خواهند زندگی کنند.
و همانی باشند که خود می‌خواهند،
نه آنگونه که شما می‌خواهید.
بمحض اینکه مردی عاشق یک زن یا بالعکس زنی عاشق یک مرد میشود،
#توقعات شروع میشوند.
زن توقع دارد که حالا چون مرد عاشق او شده، پس بایستی بغایت کامل باشد.
انگار که مرد بیچاره مرتکب گناه شده است!
مرد هم برای اینکه خواسته زن را اجابت کند،به ناگهان حد و حدود خویش را رها کرده و نادیده میگیرد.
او دیگر نمیتواند انسان باشد;
یا باید "سوپرمن" شود یا اینکه راه تظاهر و تقلب را در پیش گیرد.
طبیعتا از آنجایی که سوپرمن شدن کاری است بس دشوار، بنابراین همه راه دوم را انتخاب میکنند.
آنها شروع به تظاهر و نقش بازی کردن مینمایند.
به نام و تحت لوای عشق ، کلک بازی میکنند.
بنابراین هیچگاه توقع #کامل_بودن از کسی نداشته باشید.
شما اصولا حق ندارید هیچ توقع و انتظاری ازکسی داشته باشید.
اگر کسی تو را دوست دارد، از او متشکر باش. ولی چیزی از وی مطالبه نکن،
زیرا او هیچ اجبار و الزامی ندارد که تو را دوست داشته باشد.
عشق ورزیدن همچون معجزه است;
مشاهده این معجزه کافی است تا تو را دچار شور و هیجان کند.
عشقی که با آن آشناییم زود گذر است.
روزی هست و روزی دیگر نیست.
زودگذر بودن عشق، بیانگر آن است که واقعی نیست.
چیز دیگری است که لباس عشق را به تن کرده!
شاید شهوت یا نیازی جسمانی است.
شاید نیازی روانی است.
ترس از تنها بودن.
تلاش برای مشغول شدن با دیگری.
رغبتی برای پر کردن خلا به این یا آن طریق می تواند هزار و یک چیز دیگر غیر از عشق باشد.
اساسی ترین کیفیت عشق، ماندگار بودن است.
آنگاه که طعم جاودانگی عشق،
طعم ابدیت عشق را بچشی، دگرگون میشوی.
دیگر جزیی از دنیای خاکی نیستی.
وارد دنیای معنوی و مقدس میشوی.
البته تو به همان شیوه ی معمول
زندگی ات را خواهی گذراند.
حتی معمولی تر و طبیعی تر از هر زمان دیگر خواهی بود،
زیرا همه ی ریا کاری ها و رفتارهای خود محورانه را ترک گفته ای.
همه چیز را در مورد کسی بودنت فراموش کرده ای
و کاملا #معمولی شده ای.
اما در این معمولی بودن،
شوریدگی ، شکوه، زیبایی و جذابیت هست.
تو سرشار از نور و نشاط میشوی.
زیرا سرشار از عشق هستی.
همیشه آماده ای تا از خود ببخشی،
زیرا به منبعی پایان ناپذیر دست یافته ای.
دیگر ممکن نیست بدبخت وغمگین باشی.
در عشق ورزی همیشه بخاطر داشته باش:
#هیچوقت_در_پی_کمال_مطلوب_نباش.
درغیر اینصورت، عشق در زندگی تو جریان پیدا نخواهد کرد
و تبدیل به موجودی سرد و عاری از احساس میشوی.
آدمهایی که تنها بدنبال کمال مطلوب میباشند، بسیار بی ارزش و روان رنجور هستند.
حتی اگر عاشق یا معشوقی بیابند،
توقع دارند که طرف مقابل، از هر لحاظ کامل باشد.
چنین توقعی به نابودی عشق می انجامد.
✍🏻 اشو
👇🏻
@PsychollogyForLife
https://www.instagram.com/PsychollogyForLife
و یا مدام تکرار کنید که دوستشان دارید.
بلکه عشق حقیقی آن است که دیگران را کمتر در معرض #قضاوت قرار دهید
و بگذارید خودشان باشند و آنچه می‌خواهند بپوشند و آنگونه که می‌خواهند زندگی کنند.
و همانی باشند که خود می‌خواهند،
نه آنگونه که شما می‌خواهید.
بمحض اینکه مردی عاشق یک زن یا بالعکس زنی عاشق یک مرد میشود،
#توقعات شروع میشوند.
زن توقع دارد که حالا چون مرد عاشق او شده، پس بایستی بغایت کامل باشد.
انگار که مرد بیچاره مرتکب گناه شده است!
مرد هم برای اینکه خواسته زن را اجابت کند،به ناگهان حد و حدود خویش را رها کرده و نادیده میگیرد.
او دیگر نمیتواند انسان باشد;
یا باید "سوپرمن" شود یا اینکه راه تظاهر و تقلب را در پیش گیرد.
طبیعتا از آنجایی که سوپرمن شدن کاری است بس دشوار، بنابراین همه راه دوم را انتخاب میکنند.
آنها شروع به تظاهر و نقش بازی کردن مینمایند.
به نام و تحت لوای عشق ، کلک بازی میکنند.
بنابراین هیچگاه توقع #کامل_بودن از کسی نداشته باشید.
شما اصولا حق ندارید هیچ توقع و انتظاری ازکسی داشته باشید.
اگر کسی تو را دوست دارد، از او متشکر باش. ولی چیزی از وی مطالبه نکن،
زیرا او هیچ اجبار و الزامی ندارد که تو را دوست داشته باشد.
عشق ورزیدن همچون معجزه است;
مشاهده این معجزه کافی است تا تو را دچار شور و هیجان کند.
عشقی که با آن آشناییم زود گذر است.
روزی هست و روزی دیگر نیست.
زودگذر بودن عشق، بیانگر آن است که واقعی نیست.
چیز دیگری است که لباس عشق را به تن کرده!
شاید شهوت یا نیازی جسمانی است.
شاید نیازی روانی است.
ترس از تنها بودن.
تلاش برای مشغول شدن با دیگری.
رغبتی برای پر کردن خلا به این یا آن طریق می تواند هزار و یک چیز دیگر غیر از عشق باشد.
اساسی ترین کیفیت عشق، ماندگار بودن است.
آنگاه که طعم جاودانگی عشق،
طعم ابدیت عشق را بچشی، دگرگون میشوی.
دیگر جزیی از دنیای خاکی نیستی.
وارد دنیای معنوی و مقدس میشوی.
البته تو به همان شیوه ی معمول
زندگی ات را خواهی گذراند.
حتی معمولی تر و طبیعی تر از هر زمان دیگر خواهی بود،
زیرا همه ی ریا کاری ها و رفتارهای خود محورانه را ترک گفته ای.
همه چیز را در مورد کسی بودنت فراموش کرده ای
و کاملا #معمولی شده ای.
اما در این معمولی بودن،
شوریدگی ، شکوه، زیبایی و جذابیت هست.
تو سرشار از نور و نشاط میشوی.
زیرا سرشار از عشق هستی.
همیشه آماده ای تا از خود ببخشی،
زیرا به منبعی پایان ناپذیر دست یافته ای.
دیگر ممکن نیست بدبخت وغمگین باشی.
در عشق ورزی همیشه بخاطر داشته باش:
#هیچوقت_در_پی_کمال_مطلوب_نباش.
درغیر اینصورت، عشق در زندگی تو جریان پیدا نخواهد کرد
و تبدیل به موجودی سرد و عاری از احساس میشوی.
آدمهایی که تنها بدنبال کمال مطلوب میباشند، بسیار بی ارزش و روان رنجور هستند.
حتی اگر عاشق یا معشوقی بیابند،
توقع دارند که طرف مقابل، از هر لحاظ کامل باشد.
چنین توقعی به نابودی عشق می انجامد.
✍🏻 اشو
👇🏻
@PsychollogyForLife
https://www.instagram.com/PsychollogyForLife