#مدیتیشن_یعنی:
خودتان باشید
و
#عشق_یعنی:
سهیم شدن وجود خود با دیگری
مدیتیشن به شما گنج می بخشد و عشق به شما کمک می کند آن را با دیگری سهیم شوید
این دو بنیادی ترین چیزها هستند و بقیه ضروری نیستند.
عشق همواره اعتماد می کند. عشق اگر اعتماد نکند می رود و خود را دوباره می یابد.
خود را اسیر کسی نکن که دوستت ندارد، خشمگین نشو، فایده ای ندارد.
سعی نکن اعتماد را بر خود تحمیل کنی
نه نیازی به جنگ هست،
نه نیازی به عصبانیت.
#حسادت برخاسته از کشش جنسی است.تا فرصت باقی ست، عشق را تجربه کن،
کشش جنسی را مبنای رابطه نکن، مبنای استواری نیست.
غرب به واسطه ی سکس از عشق دور مانده، و شرق به واسطه ی پیوند های مصلحتی.
اما اگر عاقل باشی نه شرقی می مانی و نه غربی
عشق نه شرقی ست و نه غربی.
عشق را در درون تجربه کن
اگر دلی سرشار از عشق داشته باشی،
دیر یا زود مخاطب خویش را نیز پیدا
می کنی
عشق تو، کسی را که همواره جویایش بوده پیدا می کند.
راه عشق، راهی پر مخاطره است.
تنها کسانی که شجاعت عشق ورزیدن را دارند به این راه گام می نهند.
عشق و مراقبه تنها نصیب کسانی می شوند که شجاعت بودن دارند.
راه عشق و مراقبه هر دو به خدا می رسند
راهی جز این دو راه وجود ندارد.
بنگر کدامین راه، راه توست
بنگر سرشت تو، سرنوشت تو،
تو را به کدامین راه می اندازد.
عاشق شو ور نه روزی کار جهان سر آید، بی آنکه تو درس مقصود را در کارگاه آفرینش خوانده باشی.
سه مسافر به رم رفتند، آنها با پاپ ملاقات کردند. پاپ از مسافر اول پرسید: چند روز در این جا میمانی؟
مسافر اول گفت: سه ماه....
پاپ گفت: پس میتوانی خیلی جاهای رم را ببینی
مسافر دوم در پاسخ به سوال پاپ گفت:
من شش ماه می مانم.
پـاپ گفت: پس تو بیشتر از همسفرت میتوانی رم را ببینی.
مسافر سوم گفت: من فقط دو هفته میمانم
پاپ به او گفت: تو از همه خوش شانس تری، زیرا می توانی همه جای این شهر را ببینی!
مسافرها متعجب شدند؛ زیرا متوجه پاسخ و منطق پاپ نشدند.
تصور کنید اگر هزار سال عمر میکردید متوجه خیلی چیزها نمی شدید، زیرا خیلی چیزها را به تأخیر می انداختید، اما از آن جایی که زندگی خیلی کوتاه است، نمی توان چیزهای زیادی را به تأخیر انداخت
با این حال مردم این کار را میکنند.
تصور کنید اگر کسی به شما میگفت فقط یک روز از عمرتان باقی است، چه میکردید؟
آیا به موضوعات غیر ضروری فکر میکردید؟
آیا نگران حساب بانکی تان میشدید و یا از اینکه عشقتان شما را ترک کرده آشفته میشدید؟
قطعا نه، همه آنها را فراموش می کردید. بلکه در آن فرصت کوتاه عشق می ورزیدید، دعا و مراقبه میکردید، به گلها و پرندگان و آسمان توجه میکردید، و کمی نفس عمیق میکشیدید، زیرا فقط بیست و چهار ساعت وقت داشتید و موضوعات واقعی و ضروری را به تاخیر نمی انداختید.
اوشو
👇🏻
@PsychollogyForLife
https://www.instagram.com/PsychollogyForLife
خودتان باشید
و
#عشق_یعنی:
سهیم شدن وجود خود با دیگری
مدیتیشن به شما گنج می بخشد و عشق به شما کمک می کند آن را با دیگری سهیم شوید
این دو بنیادی ترین چیزها هستند و بقیه ضروری نیستند.
عشق همواره اعتماد می کند. عشق اگر اعتماد نکند می رود و خود را دوباره می یابد.
خود را اسیر کسی نکن که دوستت ندارد، خشمگین نشو، فایده ای ندارد.
سعی نکن اعتماد را بر خود تحمیل کنی
نه نیازی به جنگ هست،
نه نیازی به عصبانیت.
#حسادت برخاسته از کشش جنسی است.تا فرصت باقی ست، عشق را تجربه کن،
کشش جنسی را مبنای رابطه نکن، مبنای استواری نیست.
غرب به واسطه ی سکس از عشق دور مانده، و شرق به واسطه ی پیوند های مصلحتی.
اما اگر عاقل باشی نه شرقی می مانی و نه غربی
عشق نه شرقی ست و نه غربی.
عشق را در درون تجربه کن
اگر دلی سرشار از عشق داشته باشی،
دیر یا زود مخاطب خویش را نیز پیدا
می کنی
عشق تو، کسی را که همواره جویایش بوده پیدا می کند.
راه عشق، راهی پر مخاطره است.
تنها کسانی که شجاعت عشق ورزیدن را دارند به این راه گام می نهند.
عشق و مراقبه تنها نصیب کسانی می شوند که شجاعت بودن دارند.
راه عشق و مراقبه هر دو به خدا می رسند
راهی جز این دو راه وجود ندارد.
بنگر کدامین راه، راه توست
بنگر سرشت تو، سرنوشت تو،
تو را به کدامین راه می اندازد.
عاشق شو ور نه روزی کار جهان سر آید، بی آنکه تو درس مقصود را در کارگاه آفرینش خوانده باشی.
سه مسافر به رم رفتند، آنها با پاپ ملاقات کردند. پاپ از مسافر اول پرسید: چند روز در این جا میمانی؟
مسافر اول گفت: سه ماه....
پاپ گفت: پس میتوانی خیلی جاهای رم را ببینی
مسافر دوم در پاسخ به سوال پاپ گفت:
من شش ماه می مانم.
پـاپ گفت: پس تو بیشتر از همسفرت میتوانی رم را ببینی.
مسافر سوم گفت: من فقط دو هفته میمانم
پاپ به او گفت: تو از همه خوش شانس تری، زیرا می توانی همه جای این شهر را ببینی!
مسافرها متعجب شدند؛ زیرا متوجه پاسخ و منطق پاپ نشدند.
تصور کنید اگر هزار سال عمر میکردید متوجه خیلی چیزها نمی شدید، زیرا خیلی چیزها را به تأخیر می انداختید، اما از آن جایی که زندگی خیلی کوتاه است، نمی توان چیزهای زیادی را به تأخیر انداخت
با این حال مردم این کار را میکنند.
تصور کنید اگر کسی به شما میگفت فقط یک روز از عمرتان باقی است، چه میکردید؟
آیا به موضوعات غیر ضروری فکر میکردید؟
آیا نگران حساب بانکی تان میشدید و یا از اینکه عشقتان شما را ترک کرده آشفته میشدید؟
قطعا نه، همه آنها را فراموش می کردید. بلکه در آن فرصت کوتاه عشق می ورزیدید، دعا و مراقبه میکردید، به گلها و پرندگان و آسمان توجه میکردید، و کمی نفس عمیق میکشیدید، زیرا فقط بیست و چهار ساعت وقت داشتید و موضوعات واقعی و ضروری را به تاخیر نمی انداختید.
اوشو
👇🏻
@PsychollogyForLife
https://www.instagram.com/PsychollogyForLife