اهمیت "طراحی"
در #گردهمایی ها، #جشن ها و #رویداد های سازمانی

در جشن های سازمانی زیادی شرکت کردم و توی برگزاری خیلی از این برنامه ها مشارکت داشتم؛
از گردهمایی های بزرگ ۲۰۰۰ نفره کارکنان در سالنهای رسمی تهران مثل برج میلاد گرفته، تا نشست های خودمانی در محل کارخانه یا محوطه باز پروژه های ساختمانی

بعضی از این ایونت ها برای تبریک سال نو بوده، بعضی جشن آخر سال
بعضی برای معرفی محصولات جدید بوده و بعضی برای شبکه مشتریان
بعضی هم برای خریداران در محل فروشگاه ها

توی بعضی از برنامه ها مخاطب از اول تا آخر برنامه روی صندلی فیکس شده و بعضی در فضای باز برگزار شده

به دلیل شغل و نقشی که به عنوان تسهیلگر تغییر و تحول در برخی سازمانها به عهده داشتم خیلی از این مراسم ها رو میبینم و بعضی وقتها بعضی گروه ها رو هرجا میرم میبینم

گاهی نگران سلامتیه این دوستانم که پشت هم از این برنامه و این شهر به اون برنامه و شهر دیگه در تردداند

توی این مملکت هرجا که میخوان مراسم بزارن ارکان اصلی طراحی شامل این موارده؛
۱. مجری معروف و ترجیحا تلویزیونی
۲. شومن مطرح و مردم پسند

و البته
۳. سخنرانی مدیرعامل و قائم مقام هم ردخور نداره

ضمنا مراسم شام یا ناهار هم که به شکل باورنکردنی ای حجم عظیمی از توجه و بودجه برنامه ها رو به خودش جلب میکنه

بعضی ها که دچار تب خلق شاهکار میشن یک ویدیوی مستند از سازمانشون پخش میکنن یا یک بازیگر رو به مراسم دعوت میکنن تا پس از پرداخت مبلغی گزاف، کارکنانشون اجازه گرفتن عکس سلفی رو به اتفاق اون هنرمند محبوب برای افزودن به کارنامه افتخاراتشون اخذ کنن

آخر برنامه هم یک سررسید یا بروشور سازمان به شرکت کنندگان هدیه داده میشه

اغلب کنداکتور برنامه ها بر سبیل عقاید و رسوم جاری طبق یک جدول استاندارد کپی برداری میشه و کمتر دیدم که تیم اجرایی مراسم ها که گاهی واحد منابع انسانی هست، گاهی روابط عمومی و گاهی بازاریابی وقت ویژه ای رو برای طراحی متمایز و خلق یک تجربه متفاوت تخصیص بده

اون هم در این زمونه ای که فرصت گرد هم جمع شدن آدمها بسیار کمه و فقط ارزش زمانی هر نشستی کرور کرور قیمت داره

و باز در زمونه ای که دنیا بر پایه خلاقیت و شفافیت داره راهکارها و شیوه های متنوعش رو به جهان به صورت رایگان عرضه می کنه

با وجود شیوه های جدید چریکی/ مشارکتی/هنری و ... حیف نیست که این همه هزینه مراسم های تکراری میشه؟

کافیه کمی به ایده ها اجازه بروز بدیم
کمی آدمها رو در طراحی مشارکت بدیم
کمی به هنرمندان میدون بدیم
کمی جستجو کنیم
کمی ریسک کنیم
و
کمی به توان بداهه اعتماد کنیم و همه چیز رو مهندسی نکنیم

به امید روزی که جشن، مراسم و رویدادها به عنوان فرصتی برای خلق و توسعه فضاهای ارتباطی جدی تر گرفته بشن و فقط برحسب وظیفه و رفع مسولیت تن به تکرار مکررات ندیم 🙏

علی حکم آبادی
۹ خردادماه ۹۶

💠مدرسه اکسیژن
ورود هوای تازه به کار و زندگی

@OxygenSchool

اهمیت طراحی در #گردهمایی ها، #جشن ها و #رویداد های سازمانی

ادامه مطلب:
https://goo.gl/rpb29H

🦋مدرسه اکسیژن
@oxygenschool

اسفند و فروردین فصلی است که بسیاری از سازمان ها انرژی زیادی برای برگزاری #جشن ها و #گردهمایی های سالانه هزینه می‌کنند

چند روز پیش یکی از مدیران بانکی از بی انگیزگی و تکرار جشن های سالانه ای می گفت که هرساله هزینه های میلیاردی را به سازمان تحمیل میکند ولی دستاوردی به جز خستگی و رفع تکلیف برای مجموعه شان نداشته است؛ نه تجربه خاصی و نه خاطره خوبی

در حالی که با کمی خلاقیت می توان جشن ها و رویدادهای رسمی سازمانی را به یک اتفاق موثر و به یاد ماندنی تبدیل کرد؛

اهمیت "طراحی"

در #گردهمایی ها، #جشن ها و #رویداد های سازمانی

در جشن های سازمانی زیادی شرکت کرده ام و در برگزاری خیلی از این برنامه ها مشارکت داشته ام؛

از گردهمایی های بزرگ ۲۰۰۰ نفره کارکنان در سالنهای رسمی تهران مثل برج میلاد گرفته، تا نشست های خودمانی در محل کارخانه یا محوطه باز پروژه های ساختمانی و ...

بعضی از این ایونت ها برای تبریک سال نو بوده، بعضی جشن آخر سال

بعضی برای معرفی محصولات جدید بوده و بعضی برای شبکه مشتریان و تامین کنندگان

بعضی هم برای خریداران در محل فروشگاه ها

توی بعضی از برنامه ها مخاطب از اول تا آخر برنامه روی صندلی فیکس 👇

این گونه شما سفیرانی برای زندگی پدید می آورید؛
فرهنگ #قدردانی ، #تحسین ، #توجه و #جشن_خداحافظی
به سبک ABN AMRO
فرانک در ویدیوی زیر از تجربه روز آخر خود می‌گوید؛

امروز، روز آخر کاری من در بانک ABN AMRO بود. بعد از 14 سال فوق العاده، زمانش رسیده که خداحافظی کنم، از این مرحله بگذرم و ماجراهای جدیدی رو تجربه کنم.
همکاران فوق العاده سابقم، به خاطر دوستی، محبت و پشتیبانیتون در روزهای شاد و غمگین، می‌خوام از همتون تشکر کنم.
هیچ وقت تجربه شخصی که شغل من در ABN AMRO برام بوجود آورد رو فراموش نخواهم کرد و مطمئنم که روزی، یک جایی دوباره با هم برخورد خواهیم کرد.
پس از تعطیلات کریسمس، اول استراحتی می‌کنم و زمانی رو به پیدا کردن مسیر و هدف جدیدی برای حرفه‌ام اختصاص می‌دم. در بالای لیست آرزوهام وقت گذروندن با خانواده و روی فرم اومدن هست. هم چنین بقیه چیزهایی که در سال های گذشته برای آن‌ها فرصتی نداشتم. مشتاقانه منتظر این ها هستم. و بعد از یک استراحت قابل توجه، برای قدم بعدی آماده‌می‌شم.
شما همگی به من تجربه‌ای هدیه کردین که تمام عمر فراموش نخواهم کرد. از همگی ممنونم.

مدرسه زندگی #اکسیژن
@OxygenSchool

https://www.instagram.com/tv/B6r3BvEB6N0/?igshid=flne3h3xa8xm