#نقد

📺تماشای قسمت اول (<اینجا>) از مجموعه ای چند قسمتی در نقد براهین اخلاقی برای وجود خدا (بررسی دوراهی اوتیفرون و مسئله جدید اوتیفرون )

تلاشم این خواهد بود که ادبیات معاصر و اخیر در رابطه با دوراهی اوتیفرون را بررسی کرده و پاسخ ها به آن را با بررسی نقادانه در گروهی از آرای فلاسفه بررسی کنم. در قسمت بعدی به پاسخ افرادی چون ویلیام لین #کریگ، فیلیپ #کوئین، رابرت #آدامز و ویلیام #آلستون و اخیرا کتابی از اَن #جفری میپردازم. در قسمت نهایی به دیگر نقدهای این برهان میپردازم و برخی نگرش های متفاوت به آن را که اخیرا توسط مارک #مورفی معرفی شده را نقد کرده و سپس بر ضد هستی شناسی خداباوری برای اخلاق نتیجه خواهم گرفت. اینکه این مجموعه تا چند قسمت ادامه داشته باشد، نمیدانم اما هر قسمت تقریبا یک ساعت خواهد بود.

#براهین_اخلاقی

#خبر

با وجود «معرفت میانی» ،مولینسیت ها بر این باورند که خدا نسبت به تمام شروط خلاف واقع ناظر بر آزادی های مخلوقات معرفتی پیشاارادی - prevolitional- دارد (هر فرد در هر شرایط ممکن چه اعمال آزادانه‌ای انجام می‌دهد). مدتی است که نقد بسیار مهمی بر این موضع منتشر شده است. نویسندگان این مقاله #نوین_کلایمنهیگا😍 و #دیوید_روبیو😍 از خوبان فلاسفه مسیحی هستند. مقاله بعد از پرداختن به طرح هایی از #آلستون، #هسکر و نقدهایی از #کریگ و #فیلینت نتیجه میگیرد که چنانچه این معرفت میانی درست باشد، عمل شخص و هر کاری دیگری از سمت این شخص که بر آن تاثیر بگذارد، توسط مجموعه ای از حقایق طوری تبیین میشود که جایی را برای معرفت میانی و یا اختیار باقی نمیگذارد و یا اینکه ملاحظات بیشتری برای نتیجه بخش بودن موضع نیاز است. حاصل کار مقاله ای بسیار خواندنی و جالب است <لینک>.

در مقاله مرتبط دیگری که اخیرا منتشر شده است، #آندره_لا با اشاره به امکان های متفاوتی که در این تفکر وجود دارد، دیدگاه حداقلی تری را مطرح میکند که به ضعف تبیین گزینه های ممکن و مطلوب برای آزادی در این تفکر اشاره دارد. به عبارتی، مشخص نیست چنانچه معرفت میانی درست باشد، چه میتوان کرد و چه نمیتوان کرد مگر اینکه خداباور ملاحظات عمیق تری درباره آزادی به منتقد ارائه کند <لینک>.

#مولینا #مقاله