سپندارمذگان✅ نه ولنتاین❌
💝سپندارمذگان روز عشق ایرانی💝
تاسف بار است که فکر کنیم مرغ همسایه غاز است.
برای یادگیری هر زبانی اول باید با آداب و فرهنگ آن زبان آشنا شد و این خیلی تاسف بار است که با آداب و فرهنگ بیگانه بیش تر از فرهنگ خود آشنا باشیم.
برای اینکه ملتی در تفکر عقیم شود، باید هویت فرهنگی تاریخی را از او گرفت. فرهنگ مهم ترین عامل در حیات، رشد، بالندگی یا نابودی ملت ها است. هویت هر ملتی در تاریخ آن ملت نهاده شده است.
ملت ایران از جمله ملت هایی است که زندگی اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته است، به مناسبت های گوناگون جشن می گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می گذرانده اند. این جشن ها نشان دهنده فرهنگ، نحوه زندگی، خلق و خوی، فلسفه حیات و در کل، جهان بینی ایرانیان باستان است. از آنجایی که ما با فرهنگ باستانی خود ناآشناییم، شکوه و زیبایی این فرهنگ با ما بیگانه شده است.
چند سالی ست حوالی ۲۵ بهمن ماه (۱۴ فوریه) که می شود هیاهو و هیجان را در خیابان ها می بینیم. مغازه های اجناس کادوئی لوکس و فانتزی غلغله می شود. همه جا اسم ولنتاین (Valentine) به گوش می خورد.
امروز از هر بچه مدرسه ای که در مورد والنتاین پرسش کنی در آن مورد آگاهی دارد، ولی کمتر کسی است که بداند در ایران باستان، نه چون رومیان از سه قرن پس از میلاد!، که از بیست قرن پیش از میلاد، روزی موسوم به روز عشق بوده است!
جالب است بدانید که این روز در گاهشمار باستانی ایران دقیقا مصادف است با پنجم اسفند و در گاهشمار امروزی ایران ۲۹ بهمن، یعنی تنها چند روز پس از والنتاین فرنگی! این روز (سپندار مذگان) یا (اسفندار مذگان) نام داشته است.
فلسفه بزرگداشتن این روز به عنوان (روز عشق) به این صورت بوده است که در ایران باستان هر ماه را سی روز حساب می کردند و علاوه بر اینکه ماه ها اسم داشتند، هریک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند.
بعنوان مثال
روز اول اهورا مزدا (دانش بزرگ هستی)
روز دوم، روز بهمن (سلامت، اندیشه)
روز سوم اردیبهشت ( بهترین راستی)
روز چهارم شهریور (شاهی و فرمانروایی آرمانی)
روز پنجم سپندارمذ بوده است
سپندارمذ لقب ملی زمین است (گستراننده، نیک، فروتن)
زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را بعنوان نماد عشق می پنداشتند.
در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می شده است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می شد، جشنی ترتیب می دادند متناسب با نام آن روز و ماه
مثال:
روز شانزدهم هر ماه مهر نام داشت و که در ماه مهر، مهرگان لقب می گرفت. همین طور روز پنجم هر ماه سپندارمذ یا اسفندارمذ نام داشت که در ماه دوازدهم سال که آن هم اسفندارمذ نام داشت، جشنی با همین عنوان می گرفتند.
سپندارمذگان جشن زمین و گرامی داشت عشق است که هر دو در کنار هم معنا پیدا می کردند. در این روز زنان به شوهران خود با محبت هدیه می دادند. مردان نیز زنان و دختران را بر تخت شاهی نشانده، به آنها هدیه داده و از آنها اطاعت می کردند.
#جشنهای_باستانی_را_پاس_بداریم
#جشن_سپندارمذگان
#نائین_ما
اینستاگرام https://Instagram.com/naeene_ma
🆔 @Naeene_Ma