This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
@Naeene_Ma
#تاریخ_ایران
ببینید و بشنوید فرمان کوروش بزرگ را🌷
فرمان کوروش کبیر که بر استوانه‌ای از گل پخته نوشته شده، حدود ۱۳۰ سال پیش در بابل کشف گردید.
اکنون در #موزه_بریتانیا نگهداری می‌شود.
#استوانه_کوروش #آریایی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#تاریخ_ایران
ببینید و بشنوید فرمان کوروش بزرگ را🌷
فرمان کوروش کبیر که بر استوانه‌ای از گل پخته نوشته شده، حدود ۱۳۰ سال پیش در بابل کشف گردید.
اکنون در #موزه_بریتانیا نگهداری می‌شود.
#استوانه_کوروش #آریایی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
@Naeene_Ma
#تاریخ_ایران
💫مقایسه #کتیبه آشور بانیپال و فرمان کورش بزرگ
#آشوریان که حدود سه هزار سال پیش در بخشی از شمال عراق امروزی و سوریه زندگی می کردند شهر های عیلام و شوش متعلق به حکومت عیلامی ها در غرب ایران را تصرف و آن ها را با خاک یکسان کردند.
"آنها آمدند ، تخریب کردند ، سوزاندن ، کشتند ، دزدیدن و رفتند" و شرح عملکرد خود را در کتیبه ای بیادگار گذاشتند.
همچنین کوروش بزرگ پانصد سال بعد، آشور و بابل را به تصرف خود در آورد و شرح ماوقع را در فرمانی از خود به یادگار گذاشت.
این دو گزارش در زیر آمده است تا، با فرهنگ همزیستی مسالمت آمیز ایرانیان آشنا شده و افتخار کنیم که #ایرانی هستیم. 👇
کتیبه آشور بانیپال پس از تصرف عیلام :
در این کتیبه بازمانده از آشور بانیپال که مربوط به سه هزار سال پیش است وداستان فتح عیلام و پایتخت آن، شوش، را شرح می دهد چنین آمده است :
🔹«من شوش، شهر بزرگ مقدس، جایگاه خدایان و محل اسرار آنها را، به خواست آشور و ایشتر [خدایان آشوریان] فتح کردم... معابد عیلام را با خاک یکسان کردم، و خدایان و الهه های آنها را به باد یغما دادم. سپاهیان من به بیشه های آنان، که تا آن هنگام هیچ بیگانه ای از کنار آنها گذر نکرده بود، گام نهادند، اسرار آن را دیدند و به آتش کشیدند. من قبور شاهان قدیم و جدید آن را... ویران و متروک کردم. [اجساد] آنها را در معرض آفتاب قرار دادم و استخوان های آنان را به سرزمین آشور آوردم... من [در] مدت یک ماه و بیست و پنج روز سرزمین عیلام را به بیابان ویران و لم یزرعی تبدیل کردم. من در روستاهای آن نمک و سیلهو پاشیدم. من دختران شاهان، همسران شاهان، همه خانواده های قدیم و جدید شاهان عیلام، شهربانان، شهرداران شهرها... تمامی متخصصان، ساکنان مرد و زن.... چهار پایان بزرگ و کوچک را، که تعدادشان از ملخ بیشتر بود، به عنوان غنیمت جنگی به سرزمین آشور روانه ساختم... [از این پس] از برکت وجود من، الاغ های وحشی، غزال ها و تمامی جانوران وحشی [در خرابه های آن] به آسودگی خواهند زیست. اکنون آوای انسان، و [صدای] سم چهارپایان بزرگ و کوچک، فریادهای شادی... به دست من از آنجا رخت بر بسته است.
📖 «تاریخ و تمدن بین النهرین»
✍ یوسف مجید زاده، ص ۳۳۷
فرمان کورش پس از فتح بابل :
به تصدیق مطالبی که در کتاب مقدس یهودیان و کتب تاریخی یونانیان آمده، هنگامی که بابل به دست لشگریان کورش گشوده شد، او فرمانی از این قرار صادر کرد:
🔹«آنگاه که سربازان بسیار من دوستانه در بابل گام برمی داشتند، من نگذاشتم کسی در جایی در تمامی سرزمین های سومر و اکد ترساننده باشد. من (شهر) بابل و همه ی (دیگر) شهرهای مقدس را در فراوانی پاس داشتم. درماندگان باشنده در بابل را که (نبونئید) ایشان را به رغم خواست خدایان، یوغی داده بود(؟) نه در خور ایشان، درماندگی هاشان را چاره کردم و ایشان را از بیگاری برهانیدم... از ... تا (شهر) آشور و شوش و آکده، سرزمین اشنونا، (شهر) زمین مه – تورنو - دیر تا (پایان) نواحی سرزمین گوتیان و نیز (همه ی) شهرهای مقدس آن سوی دجله که از دیرباز ویرانه گشته بود (از نو باز ساختم) و نیز پیکره خدایانی را که در میانه ی آن شهرها بودند به جای های نخستین بازگردانیدم و (همه ی آن پیکره ها را) تا به جاودان در جای (نخستین شان) بنشاندم (و) همگی آن مردم را (که پراکنده بودند)، فراهم آوردم و آنان را به جایگاه های خویش بازگردانیم...»
برگرفته از ترجمه:
✍دکتر عبدالمجید ارفعی
(نخستین برگردان مستقیم #استوانه_کوروش از بابلی به پارسی)
#کوروش_بزرگ
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#تاریخ_ایران
💫مقایسه #کتیبه آشور بانیپال و فرمان کورش بزرگ
#آشوریان که حدود سه هزار سال پیش در بخشی از شمال عراق امروزی و سوریه زندگی می کردند شهر های عیلام و شوش متعلق به حکومت عیلامی ها در غرب ایران را تصرف و آن ها را با خاک یکسان کردند.
"آنها آمدند ، تخریب کردند ، سوزاندن ، کشتند ، دزدیدن و رفتند" و شرح عملکرد خود را در کتیبه ای بیادگار گذاشتند.
همچنین کوروش بزرگ پانصد سال بعد، آشور و بابل را به تصرف خود در آورد و شرح ماوقع را در فرمانی از خود به یادگار گذاشت.
این دو گزارش در زیر آمده است تا، با فرهنگ همزیستی مسالمت آمیز ایرانیان آشنا شده و افتخار کنیم که #ایرانی هستیم. 👇
کتیبه آشور بانیپال پس از تصرف عیلام :
در این کتیبه بازمانده از آشور بانیپال که مربوط به سه هزار سال پیش است وداستان فتح عیلام و پایتخت آن، شوش، را شرح می دهد چنین آمده است :
🔹«من شوش، شهر بزرگ مقدس، جایگاه خدایان و محل اسرار آنها را، به خواست آشور و ایشتر [خدایان آشوریان] فتح کردم... معابد عیلام را با خاک یکسان کردم، و خدایان و الهه های آنها را به باد یغما دادم. سپاهیان من به بیشه های آنان، که تا آن هنگام هیچ بیگانه ای از کنار آنها گذر نکرده بود، گام نهادند، اسرار آن را دیدند و به آتش کشیدند. من قبور شاهان قدیم و جدید آن را... ویران و متروک کردم. [اجساد] آنها را در معرض آفتاب قرار دادم و استخوان های آنان را به سرزمین آشور آوردم... من [در] مدت یک ماه و بیست و پنج روز سرزمین عیلام را به بیابان ویران و لم یزرعی تبدیل کردم. من در روستاهای آن نمک و سیلهو پاشیدم. من دختران شاهان، همسران شاهان، همه خانواده های قدیم و جدید شاهان عیلام، شهربانان، شهرداران شهرها... تمامی متخصصان، ساکنان مرد و زن.... چهار پایان بزرگ و کوچک را، که تعدادشان از ملخ بیشتر بود، به عنوان غنیمت جنگی به سرزمین آشور روانه ساختم... [از این پس] از برکت وجود من، الاغ های وحشی، غزال ها و تمامی جانوران وحشی [در خرابه های آن] به آسودگی خواهند زیست. اکنون آوای انسان، و [صدای] سم چهارپایان بزرگ و کوچک، فریادهای شادی... به دست من از آنجا رخت بر بسته است.
📖 «تاریخ و تمدن بین النهرین»
✍ یوسف مجید زاده، ص ۳۳۷
فرمان کورش پس از فتح بابل :
به تصدیق مطالبی که در کتاب مقدس یهودیان و کتب تاریخی یونانیان آمده، هنگامی که بابل به دست لشگریان کورش گشوده شد، او فرمانی از این قرار صادر کرد:
🔹«آنگاه که سربازان بسیار من دوستانه در بابل گام برمی داشتند، من نگذاشتم کسی در جایی در تمامی سرزمین های سومر و اکد ترساننده باشد. من (شهر) بابل و همه ی (دیگر) شهرهای مقدس را در فراوانی پاس داشتم. درماندگان باشنده در بابل را که (نبونئید) ایشان را به رغم خواست خدایان، یوغی داده بود(؟) نه در خور ایشان، درماندگی هاشان را چاره کردم و ایشان را از بیگاری برهانیدم... از ... تا (شهر) آشور و شوش و آکده، سرزمین اشنونا، (شهر) زمین مه – تورنو - دیر تا (پایان) نواحی سرزمین گوتیان و نیز (همه ی) شهرهای مقدس آن سوی دجله که از دیرباز ویرانه گشته بود (از نو باز ساختم) و نیز پیکره خدایانی را که در میانه ی آن شهرها بودند به جای های نخستین بازگردانیدم و (همه ی آن پیکره ها را) تا به جاودان در جای (نخستین شان) بنشاندم (و) همگی آن مردم را (که پراکنده بودند)، فراهم آوردم و آنان را به جایگاه های خویش بازگردانیم...»
برگرفته از ترجمه:
✍دکتر عبدالمجید ارفعی
(نخستین برگردان مستقیم #استوانه_کوروش از بابلی به پارسی)
#کوروش_بزرگ
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma