#معرفی_کتاب

✅نام کتاب: #تراژدی_قدرت_در_شاهنامه
نویسنده: #مصطفی_رحیمی
ناشر: انتشارات نیلوفر

📌دکتر «مصطفی رحیمی»، روشنفکر، جامعه شناس، استاد دانشگاه و دانش‌آموخته رشته حقوق از دانشگاه سوربن فرانسه بود، اما عمده شهرتش به دفاع‌های جانبدارانه‌اش از دموکراسی و جمهوریت، باز می‌گردد. رحیمی در سال۵۷ نامه سرگشاده‌‌ای خطاب به «آیت‌الله خمینی» نوشت که در روزنامه آیندگان منتشر شد. وی نامه خود را با این مصرع از شعر حافظ شروع کرده بود: «بخت خواب آلوده ما بیدار خواهد شد مگر… ».

📌دکتر رحیمی در این نامه درباره خطر سقوط رهبران در تله ناپیدای قدرت هشدار داد و تاکید کرد: واژه «جمهوری» به این معنا است که حکومت باید در دست جمهور مردم باشد و هر قیدی می‌تواند این مفهوم را مخدوش کند.

📌رحیمی در این نامه خاطر نشان کرد: قدرت نیاز به مکانیزم‌های کنترل‌کننده دارد و در صورتی‌که امکان نقد و نظارت بر کار زمامداران نباشد و تربیت سیاسی مردم در راس کار قرار نگیرد، انتخابات مردمی فاقد ارزش بوده و تنها بر مبنای تصمیم‌ گیری‌های عوامانه و عاطفی خواهد بود که تبعات آسیب زننده‌ای نیز به دنبال خواهد داشت.
دکتر رحیمی مترجم برجسته آثار «سارتر»، «برشت»، «دوبوار» و «کامو» بود و کتاب های زیادی در باب اصول حکمرانی وسیاست نوشت.
«تراژدی قدرت در شاهنامه»، تالیف ارزشمندی است که مفهوم «قدرت» و نقش آن را در انقلاب‌ها و حکومتها‌ی فاشیستی و دیکتاتوری بررسی می‌کند. نویسنده با استناد به نظریات اندیشمندانی همچون «راسل»، «ماکیاولی»، «ماکس وبر» و …، نقش ریشه‌های فرهنگی و عوامل تاریخی، اجتماعی را در فربه شدن قدرت در جوامع پیش مدرن بررسی می‌کند.

#مریم_بهریان
دانشجوی دکتری روان‌شناسی

برای مطالعه متن کامل مطلب‌ بالا لطفا به لینک زیر در و‌ب‌سایت دکتر سرگلزایی مراجعه بفرمایید:

از اینجا کلیک کنید

🌹 @Biandishim_yazdizadeh
🆔@MostafaTajzadeh

📝📝📝توتالیتاریسم فرهنگی

‍ #معرفی_کتاب
نام کتاب: #توتالیتاریسم_فرهنگی
نویسنده: #دکتر_نظام_بهرامی_کمیل
ناشر: کویر
چاپ اول: ۱۴۰۰

✅دکتر «نظام بهرامی کمیل» در یکی از گفتارهای کتاب توتالیتاریسم فرهنگی، به دو گفتمان رایج فرهنگ عمومی عصر «نازیسم» می‌پردازد. گفتمان «ما را با سیاست چه کار و ما که کاره‌ای نیستیم» و الگوی «به من کاری نداشته باشید، نان زن و بچه می‌دهم».
هر دو گفتمان بر اساس منافع طبقه حاکم شکل گرفته بود تا از هرگونه انتقاد و دخالت ملت در حکمرانی پیشگیری شود. این درحالی است که پژوهش‌های حوزه حکمرانی‌های استبدادی عصر مدرن نشان می‌دهد که چگونه توتالیتاریست‌ها (تمامیت‌خواهان) به دنبال کنترل کوچک‌ترین شئون زندگی افراد هستند و چگونه مقاومت‌ها هرچند کوچک، می‌تواند منجر به ایجاد تغییرات بزرگ در جامعه شود.

✅به سخن دیگر؛ شاید اگر عوام مردم و افراد گریزان از سیاست و مسئولیت‌‌های مدنی بدانند با بی‌تفاوتی خود چقدر آب به آسیاب مستبدان می‌ریزند و در ارتکاب جنایت‌های آن‌ها شریک می‌شوند، آنگاه برای شناخت این ایدئولوژی‌ها مشتاق‌تر شوند و چنین کتاب‌هایی را تنها مختص اندیشمندان  و روشنفکران ندانند.
کتاب توتالیتاریسم فرهنگی شامل یک پیشگفتار و سه گفتار است. در پیشگفتار تاریخچه‌ای از حکومت‌های استبدادی عصر سنت و تفاوت آن با دیکتاتوری دوره مدرن ارائه می‌شود. نویسنده توضیح می‌دهد که چگونه در حکومت‌های تمامیت خواه قرن بیستم با جایگزین شدن «مذهبی سیاسی» به جای «مذهب مدنی»، قدرت و حکومت تبدیل به امر مقدس شده و دژهای ایدئولوژیکی با قربانی کردن آزادی و اخلاقیات، راه هرگونه استقلال و رسیدن به فردیت را برای ملت مسدود می‌کنند.

✅در این بخش می‌خوانیم که نظام‌های پدر سالارانه تمامیت‌خواه مردم را به ‌ماشین‌هایی بدل می‌سازند که ناخواسته در خدمت ایدئولوژی در آمده، و در نتیجه نوعی «هیپنوتیزم جمعی» برای حمایت از اهداف پیشوا شکل می‌گیرد. به همین دلیل، تمامیت‌خواهان به هنر و هنرمندانی نیاز دارند تا در این یکسان‌سازی جامعه و گسترش رفتار توده‌ای و هیجانی به آن‌ها کمک کنند.

✍🏼#مریم_بهریان - دانشجوی دکتری روان‌شناسی