فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
44.8K subscribers
10.9K photos
3.44K videos
520 files
29.6K links
✳️کانال تلگرامی «فردای بهتر» با منش اصلاح‌طلبانه با ارائه رویکردی تحلیلی تلاش دارد به گسترش دموکراسی و بسط چندصدایی در جامعه ایران به امید فردایی بهتر برای ایران و ایرانیان قدم بردارد.

اینستاگرام: https://instagram.com/seyed.mostafa.tajzade
Download Telegram
📌 کنجکاو و ناآرام؛ من یک دختر مبتلا به نقص‌توجه/بیش‌فعالی هستم.

✍🏼 Noelle Faulkner

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

"آیا اهداف بزرگی در سر دارید؟ وقتی درباره‌ی شغلتان توضیح می‌دادید به نظر می‌رسید که اینطور باشد." این سوال یکی از پزشکانی بود که تا آن زمان چند نوبت با شکایت از احساس خستگی و فرسودگی به او مراجعه کرده بودم و هیچ علت طبی در معاینه و آزمایشاتم برای آن یافت نشد.
"بسیاری از زنان شبیه به شما فشار زیادی را برای بی‌نقص بودن با خود حمل می‌کنند"؛ در جواب گفتم: "میدانم زنان بسیاری هستند که آرزو دارند جهان را اداره کنند اما تمام چیزی که من برایش تلاش میکنم فرستادن چند ایمیل در محل کارم، تمیز نگه داشتن خانه‌ام، خلاق بودن و در عین حال کمی وقت آزاد داشتن است! من در حال درمان سرطان یا مدیریت یک خانواده‌ی نیستم، من فقط به سختی سعی میکنم که زندگی کنم". بعد از این گفتگو، برای مراجعه به یک روانپزشک معرفی شدم و پس از مصاحبه و ارزیابی توسط او به این پاسخ رسیدم که برای سالها مبتلا به اختلال نقص‌توجه/بیش‌فعالی بوده‌ام.

این یک باور پذیرفته شده است که ADHD بیشتر پسرها را تحت تاثیر قرار می دهد اما مطالعات جدید نشان می‌دهد که گزارش شیوع بالاتر ADHD در پسرها ممکن است به دلیل عدم تشخیص آن در بسیاری از دخترها باشد. زنان و دختران مبتلا بهADHD، به احتمال بیشتری مبتلا به نوع کم‌توجه این اختلال هستند و کمتر رفتارهای تکانشی مشهودی را نشان می‌دهند.

احساس آشفتگی، میل به قطع کردن روابط به دلیل بیقراری، و ناتوانی مغز ما در تنظیم اطلاعات و احساسات، اغلب در هنگام ارزیابی تشخیصی نادیده گرفته می‌شود. حتی هنگامی که رفتارهای تکانشی ما مورد توجه قرار می گیرد، از دید برخی از اطرافیان احتمالا یک تامبوی هستیم. در دوران کودکی‌ام هروقت به دلیل ناتوانی از تمرکز یا بی‌قراری دچار مشکلی میشدم به من گفته می‌شد که "دست از خیال‌پردازی بردار"؛ "کمی آرامتر! مثل یک دختر خوب رفتار کن". شنیدن جمله‌هایی شبیه به اینها آنقدر فرساینده شده بود که به قطع کردن کامل ارتباطاتم فکر میکردم.

زنان بسیاری مانند من هستند. کنجکاو و ناآرام؛ ما برای لحظاتی احساس ابرقهرمان بودن می کنیم و زمانی دیگر، خود را بزرگترین شکست‌خوردگان می‌دانیم. بسیاری از ما کلکسیونر سرگرمی های مختلف، شروع‌کننده‌ی فعالیت های زیاد و تمام کننده‌ی فعالیت های بسیار کمی هستیم.

زمانی که ۹ ساله بودم انرژی کافی برای شرکت در پنج جلسه کلاس موسیقی در هفته، گروه کتاب‌خوانی و‌ ورزش را داشتم با این وجود معلمم فکر میکرد که همچنان مسیرهای کافی برای رشد خلاقیت من وجود ندارد و به والدینم پیشنهاد کرد که من را در یک مدرسه‌ی تئاتر هم ثبت نام کنند. اما آیا تمام این کارها کمکی به بهبود تمرکز و بیقراری من میکرد؟ مسلما نه.

به دلیل هوش بالا و موفقیت‌های زیاد، احتمال وجود یک اختلال در بسیاری از ما زنان مبتلا به ADHD پایین در نظر گرفته می‌شود. از آنجا که کمال‌گرایی و داشتن اعتماد به نفس پایین احتمال بالاتری در میان ما دارد، ساعتهای زیادی را، برای اثبات خود، به سختی کار می‌کنیم.

پس از گذشت هفت ماه از تشخیص اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی و داشتن توضیحی برای سالها احساس آشفتگی، اکنون، هم آرام از یافتن یک پاسخ و هم تا حدودی اندوهگین و سوگوارم‌. اندوه برای تمام فشارهایی که برای موفق بودن و اثبات خود در اوج نابسامانی‌های درونم تحمل می‌ کردم و سوگوار برای تمام مهارتهایی که اموختنشان را نیمه تمام رها کردم و روابطی که به دلیل رفتارهای تکانشی، بی‌قراری و ناتوانی از مدارا با ناکامی‌ها، به قطع شدن و جدایی انجامید. اکنون به زنانی مانند خود فکر میکنم که با سهیم شدن داستانم با آنها و کمک به تشویق آنها به درمان، میتوانم به از دست نرفتن زمان بیشتری از زندگی آنها در سردرگمی، کمک کنم‌.

#روان_پزشکی #روان_درمانی
#نقص‌توجه_بیش‌فعالی #ADHD
#کودک #نقص_توجه #بیش_فعالی
🆔@alipsychiatrist
https://amp.theguardian.com/society/2020/nov/02/the-lost-girls-chaotic-and-curious-women-with-adhd-all-have-missed-red-flags-that-haunt-us
📌 چگونه به یک کودک کمال‌گرا کمک کنیم

✍🏼 Jessica Grose

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

یکی از فرزندان من، پیش از آنکه به طور کامل حرف زدن را یاد بگیرد، نشانه هایی از کمال‌گرایی(perfectionism) داشت. برای ما واضح بود که او تعداد کلماتی بیشتر از آنچه که استفاده میکرد، میداند اما تا زمانی که از درست بودن آنها مطمئن نمی ‌شد، با صدای بلند یا به طور مکرر آنها را به کار نمی‌برد.

از برخی جهات، کودکان پرفکشنیست، دقیقا همان کسانی هستند که والدینشان آرزو داشته اند. آنها مسئولیت پذیر، دستاورد-محور، و بسیار منضبط و مبادی آداب هستند.

اما در طول دوران قرنطینه، که فرصت بیشتری برای نزدیک شدن به دنیای دخترم پیدا کردم، بارها شاهد این موضوع بودم که تلاش او برای بی‌نقص بودن چقدر برایش رنج‌آور است. مثلا اگر از بیست سوال ریاضی، فقط دو سوال را اشتباه پاسخ می‌داد، آن دو جواب غلط، و نه تمام ۱۸ جواب درست دیگر، موضوع صحبت او برای تمام ساعات بعدی، و باعث به‌هم‌ریختگی زیادی در او میشد.

سال گذشته معلم فوق‌العاده ای داشت که متوجه تمایلات کمال‌گرایانۀ او شده و سعی کرده بود که برای حل آنها کمکش کند. یک روز دخترم به خانه آمد و گفت: "تا اشتباه نکنی یاد نمی‌گیری". من هم تمام نکاتی را که از متخصصان مختلف برای حل کردن موضوع "شکست" و "اشتباه" در ذهن کودکان شنیده بودم، به کار بردم؛ از متمرکز شدن بیشتر بر فرآیند به جای نتیجه، تحسین تلاش و تمرکز او، تعریف کردن شکست ها و خطاهای زندگی خودم برای او و .. .در همین ارتباط با یک روانشناس کودک هم که در زمینه کمال‌گرایی در کودکان پژوهشهایی داشت صحبت کردم و می‌خواهم به بعضی نکاتی که از او آموختم اشاره کنم.

کمال‌گرایی در کودکان شایع است و عوامل ایجاد کننده‌ی متعددی دارد. برخی کودکان علائم پرفکشنیسم را حتی در سن سه یا چهار سالگی نشان می‌دهند. اگرچه پرفکشنیسم تا حدودی موروثی و متاثر از ژنتیک فرد است، اما ژن ها تنها عامل ایجاد آن نیستند. مطالعات نشان می‌دهند که پرفکشنیسم در میان کودکان در طی چند دهه اخیر شیوع بیشتری پیدا کرده و در حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از کودکان، با نزدیک شدن به نوجوانی، "پرفکشنیسم غیرانطباقی" یا به عبارتی تلاش برای بی‌نقصی غیرواقع‌بینانه تا حدی که برای آنها ایجاد رنج می‌کند را نشان می‌دهند.

فشار خانواده برای موفق بودن می‌تواند بر شکل گیری یا تقویت پرفکشنیسم در کودکان موثر باشد تاثیرات اجتماعی خارج از محیط خانه را هم نمیتوان نادیده گرفت. هنگامی که یک کودک در یک محیط تحصیلی پرفشار و به شدت رقابتی قرار میگیرد، در صورت ناتوانی از تطابق با انتظارات محیط دچار احساس شرم و بی کفایتی خواهد شد.
شبکه های اجتماعی هم در تشدید تمایلات کمال‌گرایانه بی تاثیر نیستند‌. هنگامی که فرد سرشناسی خطایی را مرتکب می‌شود هزاران نفر آماده‌ی نقد، تمسخر و تخریب او هستند.‌این موضوع میتواند باعث تبدیل شدن "خطا" به موضوعی غیرقابل‌قبول و مهلک در ذهن کودک یا نوجوان شود.

یکی از نشانه های پرفکشنیسم مشکل ساز در کودکان، مشاهده‌‌ی خودسرزنشگری مفرط در کلام و رفتار اوست. "من بی عرضه ام" "من هیچ کاری را نمیتوانم درست انجام بدهم". ناتوانی از فراموش کردن و عبور از یک خطا، اجتناب از شروع فعالیت های تازه به دلیل آسیب پذیری بالا به انتقاد و شرم، و ناتوانی از احساس شادی و رضایت از موفقیت ها، از دیگر نشانه های پرفکشنیسم در کودکان است.

هنگامی که فرزند کمال‌گرای شما در اوج احساسات بی ارزشی و خودسرزنشگری به دنبال مواجهه با یک شکست یا خطا قرار دارد، قبل از هرچیز در کنار او حضور داشته باشید، به احساسات دشوار او گوش بدهید و به یاد داشته باشید که سرزنش او به خاطر حساسیت و احساسات کمال‌گرایانه اش، میتواند باعث تشدید خودسرزنشگری و احساس بی ارزشی او شود.

پس از آرام تر شدن کودک می‌توانید با او در این باره حرف بزنید که آنچه او به عنوان شکست یا خطای خود تجربه میکند، نشانه‌ی یک نقص یا بی ارزشی اساسی در او نیست و می‌تواند برای هر فرد دیگری هم اتفاق بیفتد. تعریف کردن خاطراتی از شکست ها و اشتباهات خود برای کودک، و چگونگی عبور از آن لحظات برای کودک، و نشان دادن آسیب پذیری و محدودیت به عنوان ویژگی های انسانی مشترک، به پذیرش آنها توسط کودک کمک خواهد کرد.

و در نهایت، اگر نگران آن هستید که با وارد کردن فشارهایی برای موفقیت به کودک، باعث تشدید گرایشات کمال‌گرایانه‌ی او شده اید، سعی کنید به نخستین هفته های زندگی او فکر کنید که، آیا فرزندتان همان کسی نیست که آرزوی بودن و ماندنش را در کنارتان، فارغ از هر توانایی و دستاوردی داشتید.


#روان_پزشکی #روان_درمانی
#کودک #کمال‌گرایی
#فرزندپروری #perfectionism
#روان_درمانی_تحلیلی


🆔@alipsychiatrist
www.nytimes.com/2020/07/01/parenting/perfectionist-kids.amp.html
📌 وقتی کودکان از فرآیند تولد می‌پرسند..

✍🏼 Karisa Ding

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو:
@alipsychiatrist

در حدود سن سه یا چهار سالگی، کودکان شروع به فهم تمایز جنسیتی بین افراد، و شناخت جنسیت خود میکنند و توجه آنها بیش از هر زمان معطوف به بدنشان می‌شود. در سنین پیش‌دبستانی آنها همچنین کنجکاوی‌هایی نسبت به جایی که از آن آمده اند، بارداری، و چگونگی تولد یک کودک، پیدا می‌کنند‌. این در حالیست که آنها نه توانایی و نه نیازی به فهم جزئیات رابطه جنسی دارند و گفتگو راجع به موضوعاتی مانند عادت ماهیانه، نعوظ، فرآیند زایمان و سایر وضعیت های بدنیِ خارج از قدرت درکشان، می‌تواند آنها را وحشت‌زده کند.

مواجه شدن با سوال کودکان درباره مسائل جنسی و نحوه‌ی تولد، در بسیاری از والدین باعث ایجاد احساس دستپاچگی و عدم اطمینان از بهترین جواب ممکن می‌شود. اما باید دانست که این عدم راحتی، موضوعی متعلق به دنیای درونی والدین است و کودکان از حرف زدن درباره مسائل جنسی ‌و تولید مثل، دچار شرم و خجالت‌زدگی نمی‌شوند مگر اینکه چنین احساساتی به طور مستقیم یا غیرمستقیم به آنها منتقل شود.

بنابراین توصیه می‌شود که با کم‌ترین اضطراب در لحن خود، پاسخ هایی ساده و تا حد امکان کوتاه به سوالات آنها بدهید. برای اشاره به اعضای بدن مانند رحم، واژن، آلت مردانه از نام صحیح آنها استفاده کنید تا این پیام به کودک منتقل نشود که درباره موضوعی ممنوعه یا بد صحبت کرده است. در عین حال در صورت استفاده از این کلمات ممکن است نگران به کار بردن آنها توسط کودک در محیط های عمومی باشید. در این صورت میتوان به کودک توضیح داد که بهتر است درباره‌ی قسمت‌های خصوصی بدن، در مکان‌های خصوصی صحبت شود.

برای آشنا کردن کودک با موضوعات مربوط به رابطه جنسی و تولد، حتما نیاز نیست که منتظر بروز کنجکاوی او بمانیم. میتوان از موقعیت‌هایی که به طور طبیعی ایجاد میشوند، به طور مثال زمان حمام کردن ناحیه تناسلی کودک، یا باردار شدن مادر، برای توضیح موضوعات مرتبط با آنها، بسته به میزان علاقه و آمادگی کودک استفاده کرد.

"من از کجا آمده‌ام؟"؛ این یکی از اولین سوالاتی است که بسیاری از کودکان در سنین پیش دبستانی، درباره‌ی موضوع متولد شدن می‌پرسند. یک جواب شفاف و صادقانه به این سوال می‌تواند این باشد که: "تو ابتدا در شکم مامان بودی و آنجا رشد کردی تا برای به دنیا آمدن آماده شوی". و البته ممکن است بعضی از کودکان نیاز به شنیدن جزئیات بیشتری داشته باشند مانند اینکه: "تو از یک تخم، چیزی شبیه دانه‌ی یک گیاه، به وجود آمدی که درون کیسه ای به نام رحم، در شکم مامان، رشد کرد و بچه ای به وجود آمد که تو هستی".

اغلب کودکان پیش‌دبستانی از رابطه‌ی جنسی والدین و نقش آن در به وجود آمدن خود یا فرزند کوچکتر از خود چیزی نمی پرسند مگر آنکه راجع به آن در جایی شنیده یا دیده باشند. در این صورت میتوان به آنها گفت که "یک تخم یا دانه از طرف پدر، با یک دانه از مادر، به هم رسیده اند و دانه بزرگ تری را ساخته اند که در کیسه ای به نام رحم در شکم مادر رشد کرده و تبدیل به یک بچه شده است".

📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)

#روان_پزشکی #کودک
#فرزند_پروری #روان_درمانی
#آموزش_جنسی
📌 توصیه‌هایی برای بهبود رابطه با کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه

✍🏼 Keath Low

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

✳️ تعامل با کودکی که به طور مستمر رفتارهای مقابله‌جویانه و چالش برانگیز نشان می‌دهد، می‌تواند زندگی خانوادگی را تبدیل به فرآیندی فرساینده و انباشته از احساس ناکامی کند. برای تغییر این فضا روشهایی وجود دارد که موضوع مشترک اساسی در همه آنها، فهم موقعیت های برانگیزاننده یا تشدید کنندهٔ نافرمانی و رفتار مقابله جویانه، و آمادگی برای مدیریت آنها است.

بیش از نیمی از کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی(ADHD)، معیارهای تشخیصی اختلال نافرمانی مقابله جویانه (ODD) را نیز نشان میدهند. این کودکان به احتمال بیشتری رفتارهای پرخاشگرانه، عدم پیروی از قوانین، و تکانشگری را بروز می‌دهند. آنها اغلب مشکلاتی در تنظیم هیجانات خود دارند و به آسانی خشمگین و دچار احساس سرخوردگی میشوند.

در ادامه، به برخی اقدامات مفید برای کاهش مقابله جویی، نافرمانی و بهبود رابطه با کودکی که الگوی تکرار شونده ای از اینگونه رفتارها دارد، اشاره می‌شود.

✳️ مراقبت از خود؛
شاید نام بردن از این موضوع، به عنوان اولین گام در بهبود رفتار کودک، غیرمنتظره باشد. اما این یک واقعیت است که پرورش یک کودک مبتلا به ADHD و ODD، میتواند باعث ایجاد احساس خستگی مفرط، افسردگی و فرسودگی در والدین شود؛ تقویت روحیه و قدرت جسمانی و روانشناختی، از طریق دریافت حمایت از منابع حرفه ای، خانوادگی و اجتماعی، مانع از تشدید وخامت شرایط در نتیجهٔ این احساسات خواهد شد.

✳️ تقویت جنبه های مثبت؛
تحسین و تشویق باعث شکل گیری و تغییر رفتار کودکان در جهت مثبت می‌شود. در این زمینه توصیه می‌شود که تحسین کودک با نام بردن آشکار رفتار تحسین برانگیز او باشد؛ "از اینکه در مرتب کردن اتاقت همکاری کردی خوشحالم". تنظیم یک برنامه برای پاداش دادن به رفتارهای مطلوب و تشویق آنها، پیش از روی آوردن به تنبیه، همواره اثربخشی بیشتری در تغییر رفتار کودک دارد.
باید دانست که برای تقویت انگیزه در یک کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی و نافرمانی مقابله‌جویانه، در مقایسه با سایر کودکان، نیاز به تعیین پاداش های بزرگتر و متنوع تری وجود دارد.

✳️ واکنش تاخیری؛
رفتارهای مقابله جویانه می‌تواند باعث ایجاد واکنش های شدید حتی در صبورترین افراد شود. در چنین لحظاتی احتمال گفتن کلماتی که باعث ایجاد پشیمانی شوند، بالاست. به جای واکنش سریع، کشیدن حداقل ده نفس عمیق، فرصتی برای تنظیم احساسات و انتخاب بهترین واکنش ممکن، فراهم میکند. هنگامی که یک کودک رفتاری خارج از کنترل نشان می‌دهد، بیش از هر چیز، نیاز به آرامش والدین در میان طوفان احساساتش دارد‌.


📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)

#روان_پزشکی #روان_درمانی
#کودک #فرزند_پروری
#اختلال_نافرمانی_مقابله‌جویانه
#ODD #ADHD

🆔@alipsychiatrist
📌 دوستان خیالی در دنیای کودک چه‌ می‌کنند؟

✍🏼 Eileen Kennedy-Moore

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

در سالهای ابتدایی کودکی، اغلب بچه ها با عروسکها و اسباب بازی های خود طوری رفتار می کنند که انگار آنها موجوداتی زنده هستند. با رسیدن به حدود ۷ سالگی، نزدیک به ۳۰ درصد از کودکان، شروع به خلق دوستان خیالی و بازی با آنها می کنند.

دوستان نامرئی، میتوانند انسان، حیوان یا موجوداتی کاملاً ساختهٔ ذهن کودک باشند. ممکن است یک نفر، یا گروهی از افراد باشند؛ شکل های متنوعی که این دوستان نامرئی، در تصورات کودک، به خود می گیرند، نشانه ای از قدرت تخیل در کودک است.

اگر از کودک درباهٔ همراه خیالی اش سوال شود، می‌تواند به راحتی، ویژگی های ظاهری و رفتاری او را توصیف کند. آنها حتی ممکن است جزئیاتی درباره لمس کردن یا شنیدن صدای دوست خیالی شان بیان کنند. علیرغم این تجربه ها، اغلب کودکان می دانند که این همنشینها، واقعی نیستند.

✳️ دوستان نامرئی ممکن است گاهی برای چند سال، قسمتی از زندگی کودک و خانواده اش باشند؛ و در برخی موارد، حتی با پایان دوران کودکی هم، از بین نمیروند. مطالعات نشان داده اند که نوجوانان خلاق و توانمند از نظر مهارتهای اجتماعی، به احتمال بیشتری دوستان خیالی برای خود خلق می کنند. و البته، درحالت نرمال، این دوستی ها جایگزین روابط واقعی آنها نمیشود.

در میان بزرگسالان، افرادی مثل نویسندگان داستانهای تخیلی، اغلب درباره شخصیتهای داستانهای خود به گونه ای صحبت میکنند که انگار در کنار آن شخصیت ها زندگی می کنند؛ این احساس می‌تواند چیزی شبیه به زندگی کودک در کنار همراهان خیالی اش باشد.

✳️ ممکن است تصور شود که بچه هایی که دوستان خیالی برای خود خلق می کنند، بچه های منزوی و تنهایی هستند که در برقراری روابط اجتماعی مشکل دارند. اما تحقیقات علمی، از این فرض حمایت نمی کنند؛ بلکه برعکس، نشان میدهند که این بچه ها، در مقایسه با همسالان خود که چنین تجربه‌ای را ندارند، کمتر خجالتی هستند، بیشتر لبخند می‌زنند و در تعاملاتی که مستلزم تصور کردن و فکر کردن به احساسات و افکار دیگران است، بهتر عمل می کنند.

هم چنین نشان داده شده است که بچه‌هایی که کمتر تلویزیون تماشا می کنند و زمانهای خالی بیشتری برای تصورات خلاقانه دارند، به احتمال بیشتری، همراهان خیالی برای خود می‌سازند.

✳️ داشتن دوستان خیالی، نشانهٔ وجود اختلال در کودک نیست. بلکه بسیاری از اوقات، حتی میتواند به عنوان منبع آرامش کودکی که در شرایط سخت قرار گرفته است، عمل کند. مطالعات متعددی وجود دارند که نشان میدهند بسیاری از کودکان، در هنگام رو به رو شدن با تجربه های آسیب زا، دوستان خیالی برای خود میسازند که به آنها در کنار آمدن با شرایط سخت کمک می کنند؛ و‌ همچنین مشاهده شده است که این گروه از کودکان، در دراز مدت، تطابق بهتری با تجربهٔ آسیب زا، و صدمات روانی کمتری را تجربه می کنند.

در شرایط معمول، که کودک در بحران قرار ندارد، تعاملات مختلف کودک با همراهی خیالی اش، مثل سرزنش کردن دوست خیالی به خاطر یک بدرفتاری یا مراقبت از دوست خیالی در هنگام بیماری، به کودک کمک می کند که با ترسها، آرزوها، نیازها و توانایی های خود، رو به‌ رو شود و در تماس نزدیک تری با دنیای درونی خود، در قالب همنشینی با یک دوست خیالی، قرار گیرد.

✳️ هنگامی که کودک به واسطهٔ همراهی با دوست خیالی خود، ایجاد مشکل می کند، به طور مثال خواسته های نامعمولی را از طرف همنشین نامرئی خود مطرح می‌کند، می‌توان به جای به چالش کشیدن حضور دوست خیالی، به طور مثال به کودک گفت: "مادربزرگ میخواهد سوار ماشین ما شود، بنابراین دوستت مجبور است امروز جای دیگری را برای نشستن پیدا کند"، "فرقی نمی‌کند کدامیک از شما اینجا را اینقدر شلوغ کرده، به هر حال باید دوباره همه چیز را مرتب کنید".

در مواقعی که رفتار کودک مشکل ساز نیست، مثلا هنگامی که خواستار یک صندلی اضافه هنگام ناهار برای دوستش است، میتوان با ملایمت او را همراهی کرد. و در هرحال مهم است که هنگامی که والدین، متوجه حضور یک همنشین خیالی در دنیای کودک میشوند، آرام باشند، مضطرب نشوند، و با نشان دادن علاقه به دانستن بیشتر، راجع به ویژگی های دوست نامرئی از کودک سوال کنند؛ و به این ترتیب، به دنیای درونی آرزوها، ترسها، علائق و نگرانی های کودک نزدیکتر شوند.


#روان_پزشکی
#کودک #روان_درمانی #اطفال
#فرزند‌_پروری #روان_درمانی_تحلیلی



🆔@alipsychiatrist
https://www.psychologytoday.com/intl/blog/growing-friendships/201301/imaginary-friends
📌 زندگی من با وسواس؛ او یک مراقب افراطی است.


✍🏼 Wajahat Ali. New York Times.

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

از زمانی که نوجوان بودم، مواقع زیادی پیش می‌آمد که غرق در افکار مزاحم میشدم و ذهنم را گیرافتاده در آن افکار تجربه میکردم. یک تصویر یا فکر ساده تبدیل به یک سوال حیاتی میشد؛ "اگر اجاق گاز را روشن گذاشته باشم چه؟"، "اگر در را قفل نکرده باشم چه؟"، "اگر کنترلم را ازدست بدهم و کار خشونت‌آمیزی انجام بدهم چه؟" سوالاتی که به طور بی‌پایان در ذهنم تکرار می‌شد و برای غلبه بر آنها دائما به دنبال آرام کردن خود با جایگزین کردن افکار، یا استفاده از منطق برای خاموش کردن آنها بودم. اما تمام این تلاشها شکست میخورد و به جای سرکوب کردم افکارم، آنها را تقویت و مقاومتر می‌کرد.

این فقط گوشه‌ای از زندگی با اختلال وسواسی‌جبری است که در حدود ۲٪ از افراد جامعه را مبتلا میکند‌. در اختلال وسواسی‌جبری، عملکرد مغز و واکنش فرد در ارتباط با افکار مزاحم، تصاویر و نشخوارهای ذهنی، اغراق‌آمیز است. فرد مبتلا سعی میکند که اضطرابش را با رفتارهای آیینی اجبارگونه مانند چک کردن، شمردن، تکرار یک کلمه یا جمله پایین بیاورد اما این رفتارها فقط یک تسکین کوتاه‌مدت ایجاد می‌کند و در نهایت باعث تقویت چرخه‌های رنج‌آور می‌شود.

برای دوره‌ای در زندگی‌ام، از جریان بی‌پایان و تکرارشونده‌ای از افکاری درباره‌ی اعمال جنسی رنج می‌بردم و همینطور به خاطر وجود آنها دچار احساس گناه، شرم و حتی نفرت از خود میشدم. و گاه از خودم می‌پرسیدم: "کدام فرد بیماری ممکن است چنین خیال‌پردازی‌هایی داشته باشد؟ مطمئنا مشکلی در تو وجود دارد". من فردی باهوش، اخلاق مدار و مسئولیت‌پذیر بودم که از بی‌منطق بودن افکارم آگاهی داشتم اما مجبور بودم که رفتارهایی را در تلاش برای دور نگه داشتن خطر و احساس آرامش گذرا انجام بدهم.

"چنین افکاری ممکن است از مغز هرکسی بگذرد؛ تصور پریدن در مقابل قطار یا خفه کردن یک همکار یا هر رفتار پرخاشگرانه، جنسی، یا توهین‌آمیز دیگر؛ اما چیزی که اکثر افراد می‌توانند بعد از چند ثانیه از ذهن خود خارج کنند، فرد مبتلا به وسواس را گرفتار یک طوفانی احساسی شدید می‌کند". این‌ها حرفهای دکتر فیلیپسون یک فرد متخصص در این زمینه بود که وسواس را در زندگی من به دوستی تشبیه میکرد که دائما در فکر مراقبت از من است اما درباره خطراتی هشدار می‌دهد که منطقی نیستند‌.

هیچ‌کدام از کسانی که من را می‌شناختند و اغلب من را فرد آرامی توصیف می‌کردند نمی‌توانستند تصور کنند که چه حجمی از افکار از درون من را شکنجه می‌کنند. افکاری که هیچ تناسبی با من، که مردی متاهل هستم، دو فرزند دارم، و تا به حال هیچ گاه در یک کافه مست نکرده‌ام و با کسی درگیر نشده‌ام، ندارد. "افکار وسواسی میتواند هیچ ارتباطی با شخصیت اجتماعی و اصول اخلاقی که به آنها پای‌بند هستید نداشته باشد" این پاسخ دکتر فیلیپسون به یکی از شکایت های من از وسواس بود.


📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)

#روان_پزشکی #روان_درمانی
#اختلال_وسواسی_جبری
#وسواس #OCD
#روان_درمانی_تحلیلی

🆔@alipsychiatrist
Forwarded from بایگانی
🔎 نگاهی به توئیت‌های منتخب روز:

https://twitter.com/saamgivrad/status/1445999495456645121?s=28

محمد مالی:
کارگران شهرداری کوت عبدالله که چهار ماه است حقوق نگرفته‌اند، می‌گویند: دیگر پول خرید نان خالی را هم نداریم.

نیکو:
اگر ژاپن پولمون رو نداد واقعیت ماجرای عموی سوباسا و مادرش رو افشا خواهیم کرد.

āmıŘ səyəđın:
کاش آمریکاییا پولهای بلوکه شده‌مون رو آزاد کنن، تلویزیون بریکینگ بد پخش کنه برامون.

MHMD Moeini:
کتاب‌های درسی به شدت "سیاسی - ایدئولوژیک" شدن، اصلا قابل مقایسه با سال‌هایی که ما درس می‌خوندیم، نیست!
انگار هر کتاب رو بعد از نوشته شدن گفتن ببرید پایگاه بسیج محله یا حوزه علمیه سر گذر هر چی صلاح میدونن بهش اضافه کنن!

مجتبی حسینی:
جدیدترین دستورالعمل #صداوسیمای_امام‌صادقی:
«در دعوت از میهمانان تلاش شود مجری آقا با میهمان آقا و #مجری_خانم با میهمان خانم اجرا کند. همچنین اگر از دو مجری استفاده می‌شود، ضرورت دارد آن دو مجری، #هم_جنس باشند.
پ.ن:حتی #زینب_ابوطالبی هم نمی‌تواند با مردها صحبت کند

محمدجواد محمدزاده:
می‌دونستید در فروش اکانت‌های سی چهل میلیون تومانی، فرد واسطه حدود پنج شش میلیون تومان حق دلّالی می‌گیره؟

مازیار بالائی:
بنا به استدلال #علیرضا_دبیر که قهرمانی #حسن_یزدانی را باعث خوشحالی بچه شیعه‌ها دانسته، گل‌های #سردار_آزمون هم باعث خوشحالی بچه سُنّی‌ها می‌شود.
بابا کی شماها بزرگ می‌شوید و وقتی دوربین می‌بینید دست از کاسه‌لیسی برمی‌دارید؟
اینجا ایران است و این قهرمانان بچه‌های ایران هستند

mohammad darvish:
نقش‌جهان نه‌فقط سرمایه‌ای ملی که میراثی جهانی و سبب مباهات هر ایرانی است. اگر حقابه گاوخونی پرداخت نشده و زاینده‌رود جاری نشود، باید آخرین عکس‌های یادگاری را در کنار عالی‌قاپو بگیریم!
۸۰هزار هکتار توسعه اراضی کشاورزی در بالادست سد زاینده‌رود، متهم شماره ۱ این بحران است!

سیدصادق حسینی:
علی نادری سردبیر اسبق رجا ‌نیوز و مدیرکل روابط عمومی قوه قضاییه در دوره‌ی آقای رئیسی به عنوان مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی ایرنا منصوب و جایگزین محمدرضا نوروزپور می‌شود. پیشتر نام کاوه اشتهاردی مطرح شده بود که ظاهرا او علاقه‌ای نداشته.

asghar kohantorabi:
نرخ دلار در دولت موسوی و خاتمی ۲برابر در دولت هاشمی ۳ در دولت احمدی نژاد ۴ و در دولت روحانی ۸برابر شد #دولت_رییسی نیز بعد از ۸سال، دلار را در بهترین حالت با ۲برابر یعنی ۵۵.۰۰۰تومان و در بدترین حالت با ۸برابر یعنی ۲۰۰.۰۰تومان تحویل خواهد داد قدم اول را نیز در همین مدت اندک برداشت

Saeed Shariati:
سیف ۱۰ تیر ۹۶ : مهمترین هدف بانک مرکزی ثبات نرخ ارز و کنترل تورم خواهد بود
همتی ۲ بهمن ۹۸ : اولویت بانک مرکزی ثبات نرخ ارز خواهد بود
صالح آبادی ۱۴ مهر ۱۴۰۰ :اولویت مهم بانک مرکزی ایجاد ثبات در بازار ارز خواهد بود
سیف ۳ برابر تحویل همتی و همتی(کمیجانی)۳ برابر تحویل بعدی داد

Hamid Reza Salehi:
لباسشويي بوش كه ساخت تركيه است در ايران و منطقه فروش ميرود.
تويوتا كمري كه در دبي و منطقه فروش ميرود (بعضا تاكسي ها) همه ساخت استراليا است.
بهتر نيست بجاي ممنوعيت كالاي كره اي، از آنها بخواهيم در ايران كارخانه بزنندو بازار عراق و خليج فارس و كشورهاي CIS، از ايران صادر شود!؟

حسین دهباشى:
آقای ج.اسلامی!
روسیه‌، ایران را به اسرائیل فروخته و در ۴جبهه خنجر از پشت می‌زند. نخست در سوریه و خاموشی پدافندش، دودیگر در افغانستان و نابودی شیعیان و فارسی‌زبان‌ها، سیّم در شمال ارس و قطع راه زمینی با قفقاز و اروپا و چهارم در مناقشه‌ی هسته‌ای و ارجاع مجدد به ش.امنیت. بیدار شو!

reyhaneh tabatabaie:
سردار نقدی:"سلسله پلید هخامنشی که بزرگترین کشتارها و خیانت‌ها را در کشور کرد بعد از افول قدرت کشور را دو دستی تقدیم یونان کرد.از سوی دیگر ساسانیان هم بعد از افول قدرت کشور را به مغول‌ها تقدیم کردند" مطالعه اضافه تاریخ هم نه،همون درسهای مدرسه رو درست حفظ کنید.ماشالا همه هم دکتر

عباس عبدی:
سردار نقدی: ساسانیان هم ایران را تقدیم مغول‌ها کرد
پ.ن.
مهمتر از اصل بیان این گزاره‌های نادرست و عجیب، انتشار آنها از طرف رسانه‌های اصولگرا است که طرفدار گوینده نیز هستند.
یا اینها هم بی‌اطلاع ازتاریخ هستند یا آگاهانه این خبر را منتشر کرده‌اند. به نظرم دومی محتمل‌تر است.

علی نیک جو:
ترس از فروپاشی در واقع همان فروپاشی ای است که حادث شده، اما "تجربه" نشده
#دونالد_وینیکات
#روان_درمانی

علیرضا جلالی ندوشن:
#نماینده_اصفهان گفته راه حل کوتاه مدت رفع معضل آب #زاینده_رود توسل به معصومین و نماز باران است، پاسخی بهتر از گفته محمدرضاحکیمی نیافتم:
حکومت اسلامی پیشکش، عدالت علوی هم پیشکشتان، بگذارید انسان در برابر چهار نفر بیگانه از اسلام و مطلع از این اوضاع، خجالت نکشد.



🆔@MostafaTajzadeh
Forwarded from MT
📌 افشای موضوع فرازناشویی؛ فرآیند ترمیم در دو سوی‌ رابطه

📝 LoDo Healing Center

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

رنج روانی ناشی از فاش شدن رابطهٔ فرازناشویی، در اغلب موارد به اندازه‌ای شدید است که بهبودی و ترمیم رابطه را، در ذهن افرادی که با آن روبه‌رو می‌شوند، غیرممکن می‌کند. اما برخلاف این تصور، بسیاری از کسانی که رابطه فرازناشویی آنها فاش می‌شود یا متوجه این موضوع در شریک عاطفی خود می‌شوند، نه تنها در زندگی با همسر خود باقی می‌مانند، بلکه بهبودی، ترمیم و محکم‌تر شدن رابطه زناشویی‌شان را پس از این اتفاق، تجربه می‌کنند. 

یکی از دلایل دشوار بودن فرآیند بهبودی پس از افشای موضوع فرازناشویی، این است که طی شدن آن نیاز به ترمیم در سه حوزه مختلف دارد؛ همسری که مورد خیانت واقع شده، همسری که رابطه او افشا شده، و خود رابطه. هرکدام از این سه حوزه، فرآیند بهبودی متفاوت، با دوره زمانی مخصوص به خود را دارد. 

✳️ برای کسی که متوجه رابطه فرازناشویی همسر خود شده است، این موضوع می‌تواند یک ضربه روانشناختی تلقی شود. از زمانی که هریک از ما متولد می‌شویم، احساس امنیت و رفاه روانشناختی‌مان وابسته به ثبات و استحکام دلبستگی هایمان به افراد مهم زندگی‌مان است. خدشه‌دار شدن مهمترین دلبستگی زندگی بزرگسالی یک فرد، پس از خیانت همسر، میتواند تهدید کننده حیات روانی و برانگیزانندهٔ واکنش‌هایی مانند اضطراب شدید و حملات وحشت، افکار مزاحم، مشکلات خواب و خوردن، نشخوار فکری، مشکل تمرکز، و غرق شدن در هیجاناتی مانند خشم، کینه، غم، سوگ، گناه و شرم شود.

مواجهه با خیانت، نه تنها اعتماد فرد به شریک عاطفی‌اش را خدشه‌دار می‌کند، بلکه اعتماد او به خود، قدرت قضاوت، تصمیم گیری و ادراکاتش را نیز خدشه‌دار می‌کند. یکی از چالش‌های اساسی برای بازسازی اعتماد در این افراد، دریافت اطمینان‌بخشی از جانب همسر است. در این مسیر، نیاز مکرر به پرسیدن و دانستن جزئیات اینکه رابطه فرازناشویی، کجا، چگونه و در چه زمانهایی اتفاق افتاده، اجتناب ناپذیر است. 

معتبر شمردن این نیاز، و برآورده کردن آن تا حد ممکن، در برقراری تعادل و آرامش در فرد آسیب‌دیده کمک‌کننده است. همچنین تکرار اطمینان‌بخشی در طول زمان، از اینکه موضوع فرازناشویی خاتمه یافته و هیچ تماس دیگری وجود ندارد، در تسهیل جریان بهبودی موثر است.

پس از برقراری احساس امنیت هرچند به صورت نسبی، در گام بعد، مدیریت احساسات متناقض مرتبط با خیانت و اعتماد ازدست رفته، مهم است. یادگیری مهارت بیان احساسات خود، توانایی پردازش و حمل احساسات متناقض، تنظیم اعتماد به نفس، و تمرین ارتباط جرأت‌مندانه، مراحلی هستند که طی کردن آنها در فضای حمایتگرانهٔ درمانی تسهیل خواهد شد.

✳️ نیاز به ترمیم و بهبودی پس از افشای رابطه فرازناشویی، برای فردی که متوجه این موضوع در شریک عاطفی خود شده، آشکار و معتبر است. اما در بسیاری از موارد، لزوم طی شدن فرآیندی مشابه، در طرف مقابل رابطه، نادیده گرفته می‌شود.

کسی که رابطه فرازناشویی او افشا شده، اگر‌چه تجربهٔ بسیار متفاوتی با همسر آسیب‌دیدهٔ خود دارد، اما الزامٱ رنج کمتری را تحمل نمیکند. مطمئناً شیوهٔ مدارای هر فرد با مشکلاتش منحصر به خود او است، اما در این میان، برخی احساسات و واکنش‌های روانی، در اغلب افرادی که در چنین شرایطی هستند، مشترک‌اند.


📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)


#روان_پزشکی #روان_درمانی
#زوج_درمانی
#رابطه #روان_درمانی_تحلیلی
#فرازناشویی
#extra_marital
🆔@alipsychiatrist
📝📝📝 افشای موضوع فرازناشویی؛ فرآیند ترمیم در دو سوی‌ رابطه

✍🏼LoDo Healing Center
ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو


رنج روانی ناشی از فاش شدن رابطهٔ فرازناشویی، در اغلب موارد به اندازه‌ای شدید است که بهبودی و ترمیم رابطه را، در ذهن افرادی که با آن روبه‌رو می‌شوند، غیرممکن می‌کند. اما برخلاف این تصور، بسیاری از کسانی که رابطه فرازناشویی آنها فاش می‌شود یا متوجه این موضوع در شریک عاطفی خود می‌شوند، نه تنها در زندگی با همسر خود باقی می‌مانند، بلکه بهبودی، ترمیم و محکم‌تر شدن رابطه زناشویی‌شان را پس از این اتفاق، تجربه می‌کنند. 
یکی از دلایل دشوار بودن فرآیند بهبودی پس از افشای موضوع فرازناشویی، این است که طی شدن آن نیاز به ترمیم در سه حوزه مختلف دارد؛ همسری که مورد خیانت واقع شده، همسری که رابطه او افشا شده، و خود رابطه. هرکدام از این سه حوزه، فرآیند بهبودی متفاوت، با دوره زمانی مخصوص به خود را دارد. 

برای کسی که متوجه رابطه فرازناشویی همسر خود شده است، این موضوع می‌تواند یک ضربه روانشناختی تلقی شود. از زمانی که هریک از ما متولد می‌شویم، احساس امنیت و رفاه روانشناختی‌مان وابسته به ثبات و استحکام دلبستگی هایمان به افراد مهم زندگی‌مان است. خدشه‌دار شدن مهمترین دلبستگی زندگی بزرگسالی یک فرد، پس از خیانت همسر، میتواند تهدید کننده حیات روانی و برانگیزانندهٔ واکنش‌هایی مانند اضطراب شدید و حملات وحشت، افکار مزاحم، مشکلات خواب و خوردن، نشخوار فکری، مشکل تمرکز، و غرق شدن در هیجاناتی مانند خشم، کینه، غم، سوگ، گناه و شرم شود.

مواجهه با خیانت، نه تنها اعتماد فرد به شریک عاطفی‌اش را خدشه‌دار می‌کند، بلکه اعتماد او به خود، قدرت قضاوت، تصمیم گیری و ادراکاتش را نیز خدشه‌دار می‌کند. یکی از چالش‌های اساسی برای بازسازی اعتماد در این افراد، دریافت اطمینان‌بخشی از جانب همسر است. در این مسیر، نیاز مکرر به پرسیدن و دانستن جزئیات اینکه رابطه فرازناشویی، کجا، چگونه و در چه زمانهایی اتفاق افتاده، اجتناب ناپذیر است. 

معتبر شمردن این نیاز، و برآورده کردن آن تا حد ممکن، در برقراری تعادل و آرامش در فرد آسیب‌دیده کمک‌کننده است. همچنین تکرار اطمینان‌بخشی در طول زمان، از اینکه موضوع فرازناشویی خاتمه یافته و هیچ تماس دیگری وجود ندارد، در تسهیل جریان بهبودی موثر است.

پس از برقراری احساس امنیت هرچند به صورت نسبی، در گام بعد، مدیریت احساسات متناقض مرتبط با خیانت و اعتماد ازدست رفته، مهم است. یادگیری مهارت بیان احساسات خود، توانایی پردازش و حمل احساسات متناقض، تنظیم اعتماد به نفس، و تمرین ارتباط جرأت‌مندانه، مراحلی هستند که طی کردن آنها در فضای حمایتگرانهٔ درمانی تسهیل خواهد شد.

نیاز به ترمیم و بهبودی پس از افشای رابطه فرازناشویی، برای فردی که متوجه این موضوع در شریک عاطفی خود شده، آشکار و معتبر است. اما در بسیاری از موارد، لزوم طی شدن فرآیندی مشابه، در طرف مقابل رابطه، نادیده گرفته می‌شود.

کسی که رابطه فرازناشویی او افشا شده، اگر‌چه تجربهٔ بسیار متفاوتی با همسر آسیب‌دیدهٔ خود دارد، اما الزامٱ رنج کمتری را تحمل نمیکند. مطمئناً شیوهٔ مدارای هر فرد با مشکلاتش منحصر به خود او است، اما در این میان، برخی احساسات و واکنش‌های روانی، در اغلب افرادی که در چنین شرایطی هستند، مشترک‌اند.


📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)


#روان_پزشکی #روان_درمانی
#زوج_درمانی
#رابطه #روان_درمانی_تحلیلی

#extra_marital
@alipsychiatrist
@MostafaTajzadeh
https://bit.ly/2X1ITWg
📌 او هیچ‌گاه "نه" نمی‌گوید؛ پرخاشگری منفعلانه در رابطه‌ی صمیمانه

✍🏼 Robert Taibbi

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

همسر مارلی، جک، هرگز "نه" نمی‌گوید. یکی از شکایت‌های مارلی این است که جک در کارهای روزمره مثل بردن لباس‌ها به خشک‌شویی هیچ کمکی نمی‌کند.
این در حالیست که او همیشه در واکنش به درخواست مارلی، پاسخ مثبت میدهد، میگوید هیچ مشکلی برای کمک کردن ندارد، اما یا کاری که قول انجامش را داده، یک هفته بعد انجام میدهد یا بعد از چند روز آن را رها میکند. اگر مارلی از این وضعیت شکایت کند، گفتگوی مشابهی تکرار میشود؛ جک ابراز تأسف میکند‌، میگوید گرفتار شده و حتما آن کار را انجام می‌دهد، اما در نهایت آن را به تعویق می‌اندازد یا فراموش و رها می‌‌کند.

مشکل کجاست؟ مطمئنا موضوع فقط دور بودن خشک‌شویی یا بی‌علاقه بودن جک به خرید یا کارهای خانه نیست. این احساس سرخوردگی در مارلی، به دنبال اجتناب یا اهمال‌کاری جک از برآورده کردن خواسته‌هایش علیرغم پاسخ مثبت اولیه، در موضوعات دیگری مثل درخواست مارلی برای گذراندن زمان بیشتری با یکدیگر، حضور در جمع های خانوادگی و .. هم دائما اتفاق می‌افتد.

اگرچه وجود اختلال نقص‌توجه میتواند توضیحی برای ناتوانی جک از پیگیری کارها و پای‌بندی به تعهداتش باشد، اما این احتمال هم وجود دارد که در پس‌زمینه‌‌ی فراموشکاری‌ها و کارهای ناتمام او، روشی برای ابراز خشم به صورت "پرخاشگری منفعلانه" وجود داشته باشد.

پرخاشگری منفعلانه(passive aggressiveness)، اگرچه باعث احساس سرخوردگی، رنجش و سردرگمی در طرف مقابل رابطه می‌شود، اما استفاده‌کنندگان از آن، شبیه به افراد مبتلا به خودشیفتگی بیمارگونه یا افراد جامعه‌ستیز که قدرت همدلی پایین و منش بیرحمانه‌ای نسبت به جهان دارند، نیستند. انگیزه‌ی شکل‌دهنده به رفتار افرادی مانند جک، بیش از آنکه مراقبت از خود با نابود کردن دیگری باشد، پایین نگه داشتن سطح اضطراب است.

چه چیزی باعث می‌شود که تبدیل به افرادی پرخاشگر-منفعل شویم؟ یک پاسخ برای این سوال، رشد کردن در خانواده‌ای است که در آن احساس خشم به طور مستقیم ابراز نمی‌شده و الگوی پرخاشگری والدین نسبت به یکدیگر منفعلانه بوده است. و سناریوی دیگر میتواند این باشد که والدین خشم خود را به صورت آشکار به شکلی ابراز می کرده اند که برای بچه ها ترسناک بوده است، و از طرفی، ابراز خشم فقط برای والدین مجاز بوده و هر نوع نشان دادن آن از سمت بچه ها با سرکوب فیزیکی و هیجانی از سوی والدین همراه می‌شده است. در چنین فضای ترسناک و ناامنی، کودکان از روشهای مختلفی مانند سکوت، کناره‌گیری، پنهان کردن خود، سرزنش کردن خود به خاطر عصبانی کردن والدین، و تلاش برای بی‌نقص بودن و حتی مراقبت از والدین، برای در امان ماندن از پیامدهای خشم خود و والدین استفاده میکنند.

اما بعضی از کودکان خشم خود را نه سرکوب میکنند، و نه با معطوف کردن آن به درون دچار خودسرزنشگری میشوند، بلکه از روشهای منفعلانه و غیرمستقیم برای ابراز آن استفاده میکنند. ابراز موافقت و اطاعت در کلام، برای دور ماندن از تنبیه و انتقام، اجتناب از بیان مستقیم اعتراض و در عین حال ابراز آن به صورت زمزمه های نامفهوم، به اتمام نرساندن کارها، به کندی انجام دادن آنها، و اهمال‌کاری، از روشهای کودکان برای ابراز منفعلانه‌ی پرخاشگری است.

کودکان برای تاب آوردن و حفظ حیات روانی خود در محیط ناسالم، مهارتها و امکانات جسمی و روانی محدودی دارند. آنچه در بزرگسالی خود را به صورت یک مشکل نشان می‌دهد، زمانی در کودکی تنها روش در دسترس کودک برای مراقبت از خود بوده است؛ که نمونه‌ای از آنها، تلاش برای خوب بودن، و ابراز منفعلانه‌ی پرخاشگری است.


📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)

#روان_پزشکی #روان_درمانی
#زوج_درمانی #رابطه
#پرخاشگری_منفعلانه
#passive_aggressiveness

🆔@alipsychiatrist
Forwarded from بایگانی
🔎 نگاهی به توئیت‌های منتخب روز:

https://twitter.com/alirezafeyzii/status/1451678500625256450?s=28

ebrahim alizade:
در طرح #جهش_مسکن اگر چینی‌ها گفتند قرار است کار را سازندگان داخلی انجام دهند و ما برایتان تکنولوژی می‌آوریم، معنی واقعی این گفته این است که پول را ما می‌گیریم کمیسیون بر می‌داریم و کار را به شرکت‌های داخلی واگذار می‌کنیم. / #محمد_طبیبیان (اقتصاددان)

mohammad mohajeri:
گروه #FATF ایران را در #لیست_سیاه ابقا کرد.
ازآقای #اژه ای میخواهم یک قاضی باشرافت و باشهامت را مامور کند تا بازیگران سیاسی را که بخاطر مخالفت باFATFباعث #تحریم سفره ملت شدندمحاکمه کند.
هرچند این کار تحت فشارسیاسی بی نتیجه میماند،اما کار #قوه_قضاییه دردفاع از ملت،تاریخی میشود.

عباس عبدی:
جالب است که بدانیم افراد و نهادهایی هستند که پول و مادیات را از بودجه عمومی مردم می‌گیرند تا معنویت را به جامعه تزریق کنند!
البته نتیجه کارشان می‌شود مادی‌تر شدن افسار گسیخته جامعه

سروش یوسفی:
از #اندیکا می‌آیم
دراخبار میگویند راه‌های صعب العبور،بعضی نقاط راهی نبود که بخواهد صعب العبور باشد
آب،برق،آنتن‌دهی و...نداشتند
خانه؟! شما بخوانید خانه ولی...
ساعت‌ها با چهارپایان در کوه پیاده می‌رفتند تا چند دبه از آب چشمه پر کنند
به لطف #زلزله اندکی از #محرومیت اندیکا نمایان شد

Maysam Vahedi:
رويه آقايون در اين مملكت اينه كه جواب يه عمر فعاليت مدنى داوطلبانه و خدمت رسانى به كودكان آسيب ديده و كنش مسوولانه اجتماعى ميشه تهديد و پرونده سازى و انفرادى و بازجويى
اخيرا هم متوجه شديم بدون پرونده و اعلام قبلى ممنوع الخروج هم شديم
#ممنوع_الخروجم
#جمعيت_امام_على

حسن روحانی:
در نگاه پیامبر، هدف وسیله را توجیه نمی‌کرد؛ عدالت‌خواهی مجوز سلب آزادی نبود و ادعای حق‌طلبی، راه تندخوئی و قانون‌شکنی را نمی‌گشود. او که در برابر ستمگران شجاعانه به جهاد می‌ایستاد، همواره در برابر حقوق مردم، سر تواضع فرو می‌آورد.
#مدعیان_اسلامیت را با ترازوی #اخلاق باید سنجید.

کاوه مدنی:
چه بلایی بر سر زمین در صد سال آینده خواهد آمد اگر معضل تغییرات آب و هوایی را نادیده بگیریم و در جهت حل آن اقدامی نکنیم؟
#تغییر_اقلیم

Sadra Mohaqeq:
اونی که می‌تونه به یک مسوول رده‌بالای سیاسی-نظامی سیلی بزنه و بعدش نه تنها دودمانش به باد نمی‌ره، بلکه کسی که چک رو خورده هم می‌گه بخشیدمش و مسأله مهمی نبود، یقین بدونید به لحاظ اون چیزایی که ما منتقدش هستیم، از بقیه‌ تندروتر و حق‌به‌جانب‌تره. و همین هم جرأت چک زدن بهش داده.

سیامک قاسمی:
گفتن به دلیل اینکه یک مرد به همسرش واکسن زده، سیلی زده است. راست میگن، طوطی های خونه ما هم بعد از گیتار، ساکسیفون هم میزنند، ما هم گوشامون پشمالو است!

علی نیک جو:
برای من #روان_درمانی بیش از آنکه مبتنی بر #رفتن در راه های نوین و سازنده باشد، متکی بر #نرفتن بر سبیلِ سابقِ تخریب کننده پیشین است ؛
راه هایی که گاه بخشی از هویت و وجود و معنای من را تشکیل داده اند.این امر فوق العاده دردناک و حتا جانکاه هست. نوعی سوختن اما ققنوس وار...

Roozbeh.bi yaghin:
خیلی دوستان رامیشناسم که دربرابر محدودیتها وتهدیدها به محافظه‌کاری وتوجیه‌ وضعیت موجودافتاده‌اند، #شخصا اگرروزی نتوانم دربرابر فشارها تاب آورده و(به زعم خودم)حق رابگویم،انتخابم #سکوت وگوشه‌گزینی خواهدبود نه ارائه تحلیلهاو بیانات سفارشی و بفرموده که تناسبی باروحیه و افکارم ندارند.

سعید نقدی:
حکم محکومیت مردی ۴۵ ساله داری سه فرزند خردسال به اتهام سرقت سه بسته بادام هندی به مدت ده ماه حبس تعزیری و چهل ضربه شلاق !
متاسفانه در این حکم تناسب بین جرم و مجازات رعایت نشده است.
قاضی می توانست از مجازات جایگزین ، تعلیق و تخفیف مجازات استفاده نماید.

Mohammad Dasmah:
از خانم ها و خانواده هایی که غذای خانگی تهیه می‌کنند، خرید کنیم. معاش این خانواده ها وابسته به خرید ما شهروندان است. در فکر همشهری و هموطنانمان باشیم. ما هم سعی می‌کنیم خریدهامون بیشتر از این قشر شریف باشد.

Mira Ghorbanifar:
ازهر ۳ ایرانی، یکی در #فقر_مطلق
به گزارش‌ منبع پایش فقر وزارت کار؛ با رشد #خط_فقر طی سالهای ۹۷و ۹۸، نرخ فقر از ۲۲به ۳۲درصد رسید، به این معنا که در سال ۱۳۹۸، ۲۶.۵ میلیون نفر زیرخط فقر بودند.
سریال #بازی_مرکب که دنیا تماشا می‌کرد را داریم زندگی می‌کنیم و به مراتب بدتر!

حسین خرسندی:
طبق گزارش جدید وزارت کار سی‌میلیون نفر از جامعه ما در فقر مطلق زندگی می‌کنند. باتوجه به چاپ پول ۱۰۰۳همت در سال ۹۹ و کسری ۵۰ درصدی بودجه ۱۴۰۰ درصورت عدم توافق در مذاکرات، کارشناسان تورم بالای ۵۰ درصد را برای کشور پیش‌بینی کرده اند. سیاست‌های کلان متوهمانه حاصلی جز این نخواهد داشت!


🆔@MostafaTajzadeh
📌 هم‌آغوشی تولد و مرگ

✍🏼 علی نیک‌جو
📝 فصلنامۀ ۱۸۷۹؛ شماره اول

پرسشی که تلاش به ایضاح و اقتراح آن دارم، این است که اگر در یک جهان موازی در فضایی به سر می‌بردیم که همه چیز در شرایط ایده‌آل قرار داشت و هیچ اتفاق نامیمونی نمی‌افتاد و ما به قدر لازم نوازش میشدیم و به قدر لازم دیده میشدیم و حرمانی و فقدانی را تجربه نمی کردیم، امروز چگونه "مایی" بودیم. اگر فرق فارق آدمی با سایر موجودات را در تجربه فعالانه با محیط پیرامونی بدانیم ،این سلف/وجود چگونه شکل می گرفت؟ این "ما" چه تفاوتی با سایر موجودات پیدا می کرد. امروز حالمان چگونه بود؟ اگر در جهان پارالل همه چیز در مطلوبیت تمام به سر می‌برد، ما به اندازه لازم از پستان روزگار شیر می‌نوشیدیم و دست نوازشگر جهان همواره بر سر ما بود، ما چگونه مایی میشدیم. اگر نه از داغیِ حسی می‌سوختیم و نه از برودت عاطفه‌ای یخ می‌زدیم، الان حالمان چطور بود؟

هویت ما محصول حسی است که در تک تک لحظات و اتفاقات آرام آرام ساخته شده است. مای زخم خورده، مای ترمیم‌شده، مای از دست داده، مای به دست‌آورنده، مای طرد شده، مای تشویق شده، مای کوفته شده، مای برکشیده شده، مای خفه شده، مای نفس کشیده... همه این ها با هم انسان را به مثابه انسان می سازد. آدمی محصول تعامل است. همچنان که محصول ژنتیک است. همچنان که محصول فرهنگ پیرامونی است.
بخش عمده‌ای از هویت ما تجربه ماست. ما به بازخوانی این تجربه و بازنویسی آن در حضور "دیگریِ امنِ متخصص" نیازمندیم اما تقلیل و تخفیف آن صرفا به گذشته‌های دور و دراز خود گره دیگری است.

آیا می‌توان برای مسائل روان شناختی یک نقطه آغاز بحران در نظر گرفت؟
آیا می‌توان مشکلات بینا فردی و عدم کنترل رابطه را به یک اتفاق ویژه‌ای در کودکی نسبت داد؟
آیا دردی که امروز تجربه می‌کنیم محصول یک لحظه تاریخی خاص در زمان گذشته است؟
آیا اگر فلان حادثه تروماتیک در کودکی حادث نمی‌شد ما امروز آدم دیگری بودیم؟
آیا می‌توان خط فاصل و حائلی قائل شد که زیست جهان روانی را به پیش و پس از خود تقسیم کند؟
آیا می‌توان به تدقیق یا تقریب گفت که این خشم و این غضب مربوط به فلان شرایط در گذشته است؟ آیا می توان احساس حقارت و مساله با اتوریتی و چالش با قدرت را به موضوع خاصی در کودکی ارجاع داد؟ آیا می‌توان گفت این عدم امنیت و این اضطرار و هول معطوف به بهمان ماجرا در سالهای پیشین است؟
آیا ممکن است که خطی کشید و گفت از این خط به بعد تاریخ زندگی ما و سرنوشت ما دگرگون شد؟
آیا اگر چنان نمی شد ما الزاما انسان شادتری بودیم؟ احساس خوش‌بختی بیشتری داشتیم؟ تصمیمات سالم تری اتخاذ می‌کردیم و سرنوشت سازنده‌تری پیش رویمان بود؟
من پاسخ روشنی برای این پرسش‌ها ندارم. اما بعید می‌دانم ساخت پیچیده روان‌شناختی آدمی قابل تقلیل به یکی دو اتفاق یا حتا ابراتفاقی باشد که در گذشته حادث شده است. من هرچه جلوتر می روم و هرچه انسان را و ضمیر مغلق و بی‌نهایت وجهی (نمی گویم چند وجهی) او را بهتر می شناسم از اطلاق یک بیماری به او یا فرموله کردن او بیشتر می‌پرهیزم.

ما به همان میزان که محصول گذشته هستیم، محصول تعامل فعالانه امروز با محیط پیرامونی هم هستیم. محصول ژنتیک به ارث رسیده هم هستیم که شمای کلی از ما به مثابه ما ساخته است.
تقلیل آنچه امروز تجربه می‌کنیم به آنچه دیروز بر سر ما آوار شده، می‌تواند آگاهی پذیرنده رهایی‌بخش باشد و می‌تواند مخدر نشئه‌زای رخوت انگیز شود. چاقوی دولبی است که هم می‌تواند جراحی کند و راه بر ترمیم دمل باز کند و هم این استعداد را دارد که سلاخی کند و وجود امروزین ما را ندیده بگیرد.
دیروز حتما در جایی که امروز ایستاده‌ایم موثر هست، اما تجربه اینجا و اکنون و تعامل فعالانه با محیط پیرامونی را نباید دست کم گرفت.

آدمی را نمی‌توان محصول یک شرایط ویژه داست. نقطه آغاز بی‌تردید پایی در گذشته دارد اما بی‌شک پایی هم در "اینجا و اکنون" دارد. لحظه ای که زندگی اش می کنیم به همان میزان اهمیت دارد که تاریخچه‌ای که زندگی‌اش کرده‌ایم.
رفتاری که همین الان با اطرافیان غریب و آشنا انجام می دهیم، بازخوردی که اینجای زمان از محیط دریافت می کنیم، کمتر از ترومای وارده در پس زمینه زندگی ما تاثیر گذار نیست.
راقم بر این رای هست که ذهنیت تو در توی ما قابل تقلیل به هیچ تئوری متقنی نیست.


📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)
#روان_پزشکی #روان_درمانی
#معرفی_نشریه

🆔@alipsychiatrist
https://t.me/alipsychiatrist
📌 گفت‌وگو از فقدان با کودکان؛ دشوار و گریزناپذیر

✍🏼 Miranda Featherstone

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

در یکی از اولین روزهای پاییز، برای گذراندن تعطیلات آخر هفته به طرف خانه‌ی پدرم در ماساچوست حرکت کردیم. هنوز هم گفتن‌ 'خانه‌ی پدرم' به جایی که تا کمی از قبل از آن 'خانه‌ی پدر و مادرم' بود برایم سخت است. مادرم چند ماه قبل در ژوئن بعد از یک دوره بیماری کوتاه و شدید از میان ما رفت و آن روزِ پاییزی کیف‌دستی خاکستری‌اش دیگر روی میز کنار آشپزخانه نبود.

از همان لحظه‌ی ورود به خانه، دختر هشت‌ساله‌ی من عبوس و کلافه بود. با هر سوالی که از او می‌پرسیدیم عصبانی میشد و نسبت به هر فعالیتی که در سفرهای قبل به خانه والدینم برای او خوشایند بود، بی‌تفاوتی نشان میداد. کودکان معمولا درباره‌ی سوگواری یا نگرانی خود حرفی به ما نمی‌زنند بلکه با بی‌حوصلگی و کج‌خلقی آن را نشان میدهند (البته بزرگسالان هم بسیاری از اوقات اینطور هستند.)

آن شب بعد از اینکه او را در تختخواب گذاشتم بالاخره شروع به حرف زدن کرد. 'بدون مادربزرگ احساس تنهایی می‌کنم'. 'پدربزرگ هم مثل او می‌میرد. و بقیه..' چه می‌توانستم بگویم. من فرد مذهبی‌ای نیستم بنابراین حرفی برای گفتن به او درباره زندگی بعد از مرگ نداشتم. اما حتی اگر داشتم، واقعیت این است که مادربزرگ او دنیای ما را ترک کرده است و دیگر هیچ‌گاه در گوشه‌ی آفتابی کاناپه برای دخترم کتاب نمی‌خواند. مرگ و فقدان مشکلاتی حل‌نشدنی هستند که فقط باید تحمل شوند.

من میتوانم به کودکانم محبت کنم، با آنها همدل باشم و زبانی برای گفتن دردهایشان به آنها بدهم. اما نمیتوانم مرگ را دور نگه دارم یا رنج سوگواری را برای آنها از بین ببرم. کودکان هم مثل ما از درد شدید فقدان مصون نیستند اما باید آماده‌ی کمک به آنها برای عبور از سوگ و یافتن معنایی در آن باشیم. مهم است که بتوانیم برای احساسات دردناک او و خودمان نامی پیدا کنیم و بیش از سخنرانی برای کودک، راحتی و رهایی کافی برای شنیدن و حرف زدن درباره مرگ به صورت گفتگوهای کوتاه و درهم‌تنیده با معاشرت‌های روزمره را داشته باشیم.

ممکن است در حالیکه با فرزندمان هستیم پرنده‌ی مرده‌ای را در کنار پیاده‌رو ببینیم. شاید اولین کاری که می‌کنیم این باشد که رویمان را از آن جسد ترحم‌برانگیز برگردانیم و حواس کودک را هم به موضوع دیگری پرت کنیم اما حقیقت این است که آن پرنده‌ی مرده فرصت طبیعی برای توضیح آرام و صادقانه این موضوع را ایجاد کرده است که همه موجودات زنده می‌میرند، همه بدنها روزی از شدت جراحت یا بیماری از حرکت می ‌ایستند و زندگی آنها پایان می‌یابد.

📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)

#روان_درمانی #روان_پزشکی
#کودک #فرزند_پروری
#سوگ #فقدان
📌 با نام مستعار از افسردگی‌ام می‌نویسم ..

✍🏼 Shin Yh

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychistrist

دقیقا به یاد ندارم که از چه زمانی شروع به نامگذاری آنها با عنوان قرصهای ویتامینی کردیم. رژیم دارویی من هر روز صبح شامل یک قرص ویتامین سی برای تقویت سیستم ایمنی، یک کپسول امگا۳ برای سلامت مغز و ۵۰ میلی‌گرم زولوفت یا همان سرترالین برای مشکلی بود که نباید از آن حرف می‌زدیم. تنها چیزی که به من گفته می‌شد این بود که "ویتامین‌ها را فراموش نکنی."

سلامت روان موضوع حساسیت‌برانگیزی در بسیاری از خانواده‌ها مانند خانواده من است. خودکشی نخستین علت مرگ در نوجوانان آسیایی ساکن امریکاست و با این وجود مطالعات نشان می‌دهند که آسیایی‌ها، در میان سایر گروه‌های نژادی، کمترین میزان استفاده را از خدمات سلامت روان دارند.

هنجارهایی مانند حرف نزدن از احساسات، یا باور به اینکه سخت‌کوشی و تحمل تمام مشکلات را حل می‌کند، در بسیاری از فرهنگ های آسیایی، پذیرش وجود مشکل روانشناختی و نیاز به دریافت کمک برای آن را دشوار می‌کند‌. من با این موضوع آشنا هستم‌. والدینم تا مدتها با ایده‌ی استفاده از دارو برای من مخالف بودند و آنها را مواد شیمیایی غیرضروری می‌دانستند که می‌توانستم بدون اتکا به آنها خودم به بیماری‌ام غلبه کنم. زمان نسبتا زیادی طول کشید تا به تهیه‌ی دارو و مراجعه من به رواندرمانگر، با همه بی‌اعتمادی و تردیدهایی که داشتند، متقاعد شدند.

شرم هیجانی قوی در فرهنگ‌های آسیایی است. دقیقا به همین دلیل است که بعد از ۱۷ سال کار روزنامه‌نگاری، برای اولین بار با اسم مستعار می‌نویسم. در چین ما به سختی کار می کردیم، درس میخواندیم و سعی میکردیم در همه زمینه ها موفق باشیم تا مایه‌ی شرم در والدینمان نشویم. اختلال روانشناختی، و زندگی با پذیرش وجود آن، جایگاه خوشایندی در یک فرهنگ مبتنی بر احساس شرم ندارد.

به یاد می‌آورم که چند بار برای رسیدن به یک آرامش گذرا دست به تخریب وسایلی زدم، قطره های خون بر روی دست‌هایم زمانی که از آسیب زدن به خودم به آرامش می‌رسیدم، و صدای فریادهای خواهرم در پشت تلفن زمانی که اقدام به خودکشی کرده بودم، و احساسی که در تمام این مواقع و حتی پس از بهبود آنها همواره با من بود، احساس شرم بود. شرم از اینکه کامل نیستم، نمیتوانم هیچ کمکی به خودم بکنم و باری بر دوش خانواده‌ام شده‌ام.

از طرفی، تصویر اختلال روانشناختی در ذهن پدر و مادر من، مانند تصویر فرد بی‌خانمانی در حاشیه بوستون بود که هرگاه او را می دیدیم در حال زمزمه کردن با خود بود. آنها نمی‌خواستند به این حقیقت فکر کنند که دختر کوچک آنها هم مبتلا به افسردگی به عنوان یک اختلال روانشناختی است. انکار؛ مکانیسم دفاعی بسیاری از والدین زمانی که پذیرش وجود مشکلی در فرزندشان برایشان دشوار است.

والدین ما، والدین آنها، و والدینِ والدین آنها ، از کشتارها، جنگها، فقر و قحطی عبور کرده‌اند اما بسیار به ندرت درباره‌ی اوج رنج‌هایشان حرف زده‌اند. "دیگر گذشته است"؛ این جمله‌ای است که بسیاری از اوقات در پاسخ کنجکاوی‌هایمان برای شنیدن داستان آنها گرفته‌ایم. حمل کردن درد به تنهایی بخشی از فرهنگ ماست؛ همه ما علاوه بر ژنهای والدینمان، زخم‌ها و ضربه‌های وارد شده به روان آنها را هم به ارث می‌بریم.‌ ضربه‌هایی که در سکوت از نسلی به نسل دیگر منتقل شده‌اند.

📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)

#روان_پزشکی #روان_درمانی
#افسردگی #خود_کشی
📌 در ۳۱ سالگی تنها چند هفته با پایان زندگی‌ فاصله دارم

✍🏼 Elliot Dallen

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
https://t.me/alipsychiatrist

در اوایل آوریل متنی را برای گاردین نوشتم با این عنوان که: "ابتلا به سرطان در مراحل انتهایی به این معناست که آن سوی قرنطینه را نخواهم دید". شرایط پاندمی باعث شد به این فکر کنم که دیگر نمیتوانم ماه‌های آخر زندگی‌ام را آنطور که تصور میکردم سپری کنم. اینطور به نظر می‌رسید که در تنهایی اسیر شده‌ام بدون هیچ نوری در انتهای تونل و بدون هیچ امکانی برای آرامشی که می‌توانستم از بودن در کنار دوستان و اعضای خانواده‌ام به دست بیاورم. اما آن تجربه و تنهایی آنقدر که تصور میکردم طاقت‌فرسا نبود. اینکه می‌توانستم هر ساعتی که میخواهم بیدار شوم و هر کاری را در هر زمانی که بخواهم انجام دهم، با احساس رهایی و حتی سرخوشی برای لحظاتی همراه بود. اما بعد از چند ماه سطح انرژی من شروع به پایین آمدن کرد. وزن زیادی را از دست دادم، و ۲۰ دقیقه سرفه کردن در ابتدای صبح تبدیل به بخشی از روتین روزانه‌ی من شد. در همان زمان به من گفته شد که شرایط ورود به یک طرح تحقیقاتی برای بررسی اثرات یک دارو را به دست آورده‌ام، البته پزشک انکولوژیست صراحتا به من گفت که این دارو یک معجون جادویی و شفادهنده نخواهد بود و هدف استفاده از آن صرفا طولانی‌‌تر کردن زندگی برای چند ماه است.

علیرغم استفاده از آن دارو، تنگی نفس، ناتوانی از ورزش و فعالیت، و احساس خستگی شدید، حرکات روزانه‌ی من را به جابه‌جایی بین اتاق و کاناپه محدود کرده بود. به آرامی به این باور می‌رسیدم که این موضوع اجتناب‌ناپذیر را، که هیچ درمانی وجود ندارد بپذیرم.

سه دهه‌ی اول زندگی من در کار، وضعیت جسمی و روابط، رضایت‌بخش بود. برنامه‌های زیادی برای آینده داشتم. کمی اسپانیایی یاد بگیرم، چند کشور امریکای مرکزی را ببینم و در سالهای دهه ۳۰ یا ۴۰ صاحب فرزند شوم. اکنون میدانم که امکان ازدواج، داشتن فرزند، و‌ یک زندگی شغلی شکوفا را از دست داده‌ام. مطمئنا من تنها کسی نیستم که با کوتاه شدن زندگی، و نزدیک شدن مرگ، در اوج امیدهایش برای آینده مواجه شده است.

در تلخ‌ترین لحظات، تشخیص سرطان، بحران روحی و علائم ناتوان‌کننده‌ی کموتراپی، ترسیم هر تصویری از شادی، نزدیکی و عشق در آینده، دشوار بود. اما حتی در آن شرایط، به یاد آوردن و بازگو کردن تمام چیزهایی که دارم، مثل خانواده‌ام و دوستی‌هایی که ساخته‌ام، باعث تسکین بود. به این فکر میکنم که یک زندگی، اگر به خوبی زیسته شده باشد، به اندازه کافی طولانی بوده است. معنای خوب زیستن ، برای هر فردی متفاوت است. برای من سفر کردن و فعال بودن تا حد امکان، معادل با خوب زیستن است.

ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که به توانایی و استقلال امتیاز می‌دهد. دو ویژگی که ابتلا به سرطان به آرامی از ما می گیرد، و قدرت پذیرش نقص و درخواست حمایت از دیگران را تبدیل به یک امتیاز میکند. اجازه دادن به خودم برای آسیب‌پذیر بودن و دریافت کمک، متفاوت‌ترین دو سال زندگی‌ام را از نظر تجربه‌ی ارتباطی با دوستان و اعضای خانواده‌ام ایجاد کرد. به قدردانی از آنها، این را هم اضافه میکنم که بیمار بودن، تمام ابعاد زندگی و روابط را پیچیده میکند. بارها در اوج علائم بیماری و عوارض درمان، احساس قربانی بودن کرده‌ام. کوتاه شدن زمان و کم شدن ذخایر انرژی جسمانی‌ام، با این واقعیت همراه است که دیگر نمیتوانم توجهی را که روابط من سزاوار آن است و بسیاری از انتظارات معمول در آنها را برآورده کنم؛ با این وجود، در نزدیک‌ترین زمان زندگی‌ام به مرگ، اگر از من خواسته شود که یک جمله برای اطرافیانم به یادگار بگذارم، دعوت آنها به مراقبت از یکدیگر و روابطشان است. پیوندهایی که مانند اعضای حیاتی بدنمان، تنها زمانی اهمیتشان را درک می‌کنیم که نیاز به آنها، یا خطر از دست دادنشان را تجربه می‌کنیم.

#روان_درمانی #روان_پزشکی
#کنسر‌ #سرطان #مرگ
#تجربه‌مواجهه‌بامرگ

https://www.google.com/amp/s/amp.theguardian.com/commentisfree/2020/sep/07/terminal-cancer-live-cancer-life-death
🆔@alipsychiatris
📌 درمان شخصیت وسواسی؛ رهایی از اجبار خوب بودن

✍🏻 Gary Trosclair

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

تابستانی در میانه‌ی آموزشهای روانکاوی، خود را ملزم به خواندن و فهمیدن کامل کتاب تشخیص روانکاوانه نوشته نانسی مک‌ویلیامز کردم. مدت زیادی نگذشت که خود را در قسمتی از کتاب که به موضوع شخصیت وسواسی-جبری پرداخته بود، یافتم. اگرچه من معیارهای کافی برای اختلال شخصیت وسواسی-جبری
Obsessive-Compulsive Personally Disorder
بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانپزشکی(DSM-5) را نداشتم، اما ویژگی ‌های اجبارگونه و مرتبط با وسواس مانند کمال‌گرایی، برنامه‌ریزی و کار کردن مفرط را داشتم که توصیفات مک‌ویلیامز نشان میداد که اگر خانواده‌ای حمایتگر و سالها روانکاوی برای تعدیل آن ویژگی‌ها را نداشتم، چه مشکلات عمیق‌تری ممکن بود پیدا کنم.

اما آنچه توجه من را به خود جلب کرد، فقط یک موضوع شخصی یا تئوریک نبود؛ مجموعه‌ی ویژگی‌های این تیپ شخصیتی را میتوانستم در مراجعان سخت‌کوش، کمال گرا و پرمشغله‌ام شناسایی کنم. وارد شدن به تعدادی گروه حمایتی آنلاین برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت وسواسی-جبری باعث شد داستان افراد زیادی را بخوانم که پس از سالها تصور اینکه صرفا مبتلا به وسواس در بعضی زمینه‌های خاص هستند، متوجه شده بودند که گرایشات وسواسی و اجبارگونه در تمام ابعاد شخصیت آنها به نوعی وجود دارد.

در حالی‌که اختلال شخصیت وسواسی-جبری(OCPD) یکی از شایع‌ترین ده اختلال شخصیت توصیف‌شده در راهنمای تشخیصی اختلالات روانپزشکی است، اما در موارد بسیاری وجود این اختلال نادیده گرفته میشود یا با اختلال وسواسی-جبری(OCD) اشتباه گرفته میشود. شناسایی کمتر این اختلال، با درک و همدلی کمتر نسبت به آن، چه از سوی اطرافیان و چه حتی درمانگران، به ویژه در ارتباط با افرادی می‌شود که علائم و مشکلات آنها مطابق با الگوی تمام‌عیار یک اختلال شخصیت نیست.

اینکه بسیاری از افراد مبتلا به شخصیت وسواسی-جبری یا جامعه‌ی سرمایه‌داری، ابعاد آسیب‌زننده‌ی این شخصیت، مثل کار کردن مفرط را، نادیده می‌گیرند و حتی ارزشمند می‌دانند، باعث کم‌اهمیت شدن نیاز به درمان و کمک روانشناختی در ذهن مبتلایان و اطرافیان آنها میشود. به عنوان کسی که در آن زمان به روانشناسی یونگ علاقه‌مند شده بودم، به تاکید یونگ بر این موضوع فکر می‌کردم که به وجود آمدن علائم این اختلال در زندگی فرد، یا به طور کلی در روان انسانها، چه کارکرد یا هدف بالقوه سازگارانه‌ای داشته است؟ چه معنا یا تلاشی در جهت رشد فردیت در بطن یک ویژگی آزاردهنده ممکن است وجود داشته باشد؟

جستجو برای ریشه‌شناسی کلمه‌ی اجبار(Compulsion) به من نشان میداد که اجبار، نیرو یا کششی غیرقابل‌‌کنترل است که تماما بد نیست و بسیاری از اوقات منجر به خلاقیت و فعالیت‌های پرثمر می‌شود. اما قبل از آنکه به ابعاد روشن این وضعیت فکر کنم، زوایای تاریک و رنج‌آور آن توجه من را به خود جلب می‌کرد.

یک مطالعه مروری که در سال ۲۰۱۵ انجام شده بود نشان میداد که افراد مبتلا به نه اختلال شخصیت وسواسی-جبری، اغلب تشخیص مشکلات همزمان شامل اضطراب، افسردگی، سوء‌مصرف مواد، اختلالات خوردن و خودبیمارانگاری را هم دریافت می‌کنند که درمان آنها را دشوارتر میکند. در زندگی زناشویی، رفتارهای کنترل‌گرانه، رییس‌مآبانه، خشن و انتقادی آنها باعث نارضایتی عمیق و طلاق میشود. در جایگاه والد، افراد مبتلا، بار توقعات غیرمنطقی و مفرطی را بر دوش فرزندشان میگذارند، و در محیط کار، اگرچه گروهی از این افراد، به دستاوردهای زیادی میرسند، گروهی دیگر از شدت کمال‌گرایی قادر به تمام کردن هیچ کاری نیستند. در زندگی اجتماعی و فعالیت‌های گروهی، باور آنها به درست بودن مطلق عقایدشان و احساس اجبارشان به کنترل همه چیز، باعث بی‌میلی افراد به همکاری با آنها میشود. با این حال، هرچه بیشتر درباره این اختلال میخواندم، درک عمیق‌تری از ابعاد سازگارانه‌ی آن در روند تکامل انسان، و منافع آن برای حفظ بقا، پیدا میکردم. به طور مثال، دقیق و محتاط بودن، قسمتی از مجموعه رفتارهایی است که روانشناسان تکاملی آنها را "استراتژی زندگی آهسته" و در جهت افزایش احتمال بقا، می‌دانند. آگاهی از ابعاد سازنده‌ی شخصیت وسواسی-جبری، نزدیک شدن به گروهی از مبتلایان به این اختلال را، که نیازی به دریافت درمان احساس نمی‌کنند، و تنها به اصرار همسرانشان یا به دلیل فرسودگی و اضطراب مراجعه کرده‌اند را آسانتر میکند.


📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)

#روان_پزشکی #روان_درمانی
#اختلال_شخصیت_وسواسی_جبری
#وسواس #کمال‌گرایی #عالی‌گرایی #کمال_گرایی
#OCPD #Perfectionism

🆔@alipsychiatrist
Forwarded from اتچ بات
منتخب توییت‌های روز



✍🏽 مهرداد رجبی
‌‌‌‏آقا آب نیست واقعا نیست :( اینجا یه دریاچه فصلی تو ارتفاع ۳۵۰۰ متری نزدیک هتل توچاله که از آب برف تشکیل میشه. تا حالا سه بار از این مسیر رد شدم، سال ۹۸ و ۹۹ همینقدر که تو عکس می‌بینید پر آب بود ولی امسال کاملا خشک

✍🏽 پدرام سلطانی
‌‌‏عدم‌النفع تحریم برای کشور در حال حاضر روزانه اقلاً ۲۰۰ میلیون دلار است. فکرش را بکنید که اگر مذاکره مستقیم با آمریکا موجب حتی ۱۰ روز تسریع در نتیجه گردد، فرق معامله ۲ میلیارد دلار است. طرز فکری که ارزش گزاف زمان را نمی‌‌شناسد چگونه دم از منافع ملی می‌زند؟

#مذاکرات_قطر

✍🏽 علی احمدنیا
‌‏ ‏همان طور که سید محرومان بارها گفتند معیشت مردم را مانند دولت قبل به مذاکرات و کدخدا گره نزده است حالا که خبر ادامه مذاکرات دولت انقلابی در قطر امد دلار از 31500 شد 30250 تومان!

*اقای رئیسی ممنونم که معنی «گره نزدن» را برای ما عوام تبیین می‌کنید.

مجبورید مگه؟🤣🤣🤣🤣🤣

✍🏽 محمد حسین کریمی پور
‌‌#طائب یکی از ۳ مرد قدرتمند ج ا بود که بگمانم، قدرتش صرف تضعیفِ ج ا شد. عزل این سلطانِ باسط الید و‌ پذیرفتنِ اینکه مساله برجام را باید با خودِ آمریکا حل کرد، دو قدم عاقلانه در جهت درست بود. امیدوارم واقع بینی و خردورزی بر باب عالی حاکم شود. قدم های بزرگ تر و دشوار تر مانده!

✍🏽 سید علی موسوی
‌‌‏وزیر ارتباطات در پاسخ به سوالی درباره چرایی گرانی ناگهانی بسته‌های اینترنت: گرانی ناگهانی قیمت اینترنت در حد گران شدن ناگهانی قیمت بنزین و داستان صبح جمعه فاجعه نبود!
واقعا این چه مغلطه ای است؟

✍🏽 جوادی آملی
‌‏حضرت امیر (ع) با فقر جدّاً مبارزه کرد و گاهی فرمود: لو تمثّل لی الفقر رجلاً لقتلته؛ یعنی من کمک عاطفی ندارم که فقیر را کمک کنم، من کمک عقلانی دارم که فقر را ریشه کن می کنم. یعنی وظیفه یک حاکم آن است که ‎#فقر_زدایی کند، نه فقیر را کمک کند!

✍🏽 علی نیک جو
‌‌‏آنچه در کودکی از دست دادیم، دیگر به دست نخواهیم آورد.تامل و تعامل با این ‎#فقدان نقش حیاتی در سلامت ذهنی امروز ما دارد

#روان_درمانی
#داستان_زندگی

✍🏽 رضا نصری
‏پیشنهاد می‌کنم دوستانی که به زبان عربی تسلط دارند این پرسش را با رسانه و مخاطبان عرب مطرح کنند: اگر حتی از سایر مسائل اسرائیل بگذریم، چطور می‌توان با این رژیم به عادی‌سازی روابط پرداخت بی آنکه به موضوع خلع سلاح هسته‌ای یا دست کم شفافیت برنامه سلاح کشتار جمعی آن رسیدگی کرد؟

✍🏽 شاهین فرناد
‏۶ تیر ۱۳۷۷ ‎#خاطره_هاشمی

آقاى خاتمى، به من اطلاع داد، در مذاكره با آيت‌الله خامنه‌اى، موفق شده موافقت ايشان را براى امكان مانور سياسى در رابطه با اظهارات سران آمريكا در خصوص روابط بگيرد؛ البته با اطمينان دادن به رهبرى كه درصدد ايجاد رابطه نيست.

✍🏽 بهمن کلباسی
‌‏ ‏لحظه حیرت آور شهادت خانم هاچیسون یکی از دستیاران ‎#ترامپ و رییس دفترش در کمیته ویژه مجلس در مورد حمله حامیان ترامپ به کنگره. او‌ گفت روز ۶ ژانویه/حمله، ترامپ در داخل خودرو ویژه ریس جمهوری چنان از اینکه ماموران حفاظت به او گفتند شرایط امنیتی برای همراه شدنش با حمله کنندگان فراهم‏ نیست، خشمگین شده که شخصا سعی میکند فرمان ماشین را از دست راننده بگیرد و وقتی موفق نمی‌شود به مامور ارشد حفاظتش حمله فیزیکی میکند.

✍🏽 پیام برازجانی
‌‌‌‏اجلاس اقتصادی ‎#قطر با حضور ‎#ایلان_ماسک برگزار می‌شه، اجلاس اقتصادی ما با حضور جبرائیلی و ‎#عبدالملکی، نتیجه قطر می‌شه جذب سرمایه چندصد میلیارد دلاری در گاز، نتیجه ما می‌شه تخیلات و توهماتی که می‌گه دلار داره از چرخه پول دنیا خارج می‌شه و امریکا از تحریم ایران ضرر دیده.

✍🏽 علی مسعودی
‌‌‏تیم‌های المپیاد‌های جهانی دانش‌آموزی ایران در سال ۱۴۰۱ از نظر توزیع جغرافیایی اعضا:
تعداد کل ۲۸ نفر
تهران: ۲۴ نفر
مشهد: ۳ نفر
بابل: ۱ نفر
----------
از نظر نوع مدرسه:
سمپاد تهران: ۱۶ نفر
یک مدرسه غیردولتی در تهران: ۸ نفر
سمپاد مشهد: ۳ نفر
سمپاد بابل: ۱ نفر

✍🏽 سعید شریعتی
‌‌‏رهبری امروز از لزوم اصلاح «ساختارهای فسادزا» در دستگاه قضایی سخن گفته‌اند.
پذیرش «فساد ساختاری» نخستین گام برای تن دادن به «اصلاحات ساختاری» است.
با این عطف توجه که «ساختارهای فسادزا» اختصاص به قوه قضاییه ندارد.
«فساد ساختاری» ناشی از پارادایم‌های حکمرانی غلط است.

✍🏽 علی شکوری راد
‌‌‏كلاف سردرگم ناكارآمدى و فساد كه بر دست‌وپاى مديريت كشور پيچيده است بازنمى‌شود جز با وجود دستگاه قضای مستقل و قضاتی که پناه مظلوم بوده و‌ شرافت خود را به پای قدرت قربانی نکنند. ‎#بازسازی_اعتمادملی جز با شکل‌دهی اعتماد به دستگاه قضا آغاز نمی‌شود. ‎#قضاوت_کار_قاضی_است_نه_ضابط.




@MostafaTajzadeh
📌 علائم پنهان اختلال نقص‌توجه-بیش‌فعالی در دختران

✍🏼 Keath Low & Joel Forman.

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو:
@alipsychiatrist

◽️تشخیص اختلال نقص‌توجه-بیش‌فعالی(ADHD)، در بسیاری از دخترهای مبتلا به آن، تا سن بلوغ به تعویق می‌افتد، و حتی در این سنین هم احتمال آن وجود دارد که علائم این اختلال، به اشتباه به عنوان اضطراب، افسردگی و اختلال دوقطبی تشخیص داده شود.

◽️مطالعات نشان می‌دهند که حدود ۱۴٪ از دخترهای مبتلا به ADHD، پیش از درمان اختصاصی این اختلال، درمان ضدافسردگی دریافت کرده‌اند، در حالی‌که این احتمال در پسرها ۵٪ بوده است.

◽️برخلاف پسرهای مبتلا به ADHD که اغلب علائم بیش‌فعالی و تکانشگری را نشان میدهند، تظاهر ADHD در دخترها اغلب به سمت بی‌توجهی و کمبود تمرکز گرایش دارد. دخترها در تلاش برای انطباق با انتظارات محیطی و اجتماعی مرتبط با جنسیت خود، علائم بیش فعالی را تا حد زیادی مهار می‌کنند.

◽️تلاش دخترها برای تطابق دادن خود با انتظارات محیطی، ممکن است منتهی به آن شود که آنها علامت بیش‌فعالی را صرفا به صورت انجام کارهای بی‌هدف و بی‌قراری در صندلی یا نیمکت کلاس، و تکانشگری را به صورت علائمی مانند پرحرفی، گفتن کلمات نامتناسب بدون فکر کردن به آنها، تغییر دادن سریع جریان صحبت از موضوعی به موضوع دیگر، و پریدن وسط حرف دیگران، نشان دهند.

◽️تمام دخترهای مبتلا به ADHD، تمام علائم و نشانه‌های زیر را بروز نمی‌دهند. و از طرفی، داشتن یک یا دو علامت از علائم زیر مساوی با تشخیص ADHD نیست. با این وجود، مشاهده تعدادی از این علائم به صورت پایدار، می‌تواند نشان دهندهٔ ضرورت مشورت با یک متخصص باشد:

- حواسپرتی و ناتوانی از حفظ تمرکز
- منحرف شدن مکرر و سریع توجه از یک فعالیت به فعالیت دیگر
- آشفتگی و به هم‌ریختگی در ظاهر و رفتار
- فراموشکاری
- مشکل در به اتمام رساندن تکالیف
- خیال‌پردازی افراطی
- صرف زمان نسبتا طولانی برای پردازش خواسته ها و دستورات؛ به طوریکه ممکن است در ابتدا به نظر برسد که چیزی نشنیده است.
- بی دقتی و اشتباهات مکرر به دنبال آن
- پرحرفی و مشکل در گوش دادن به صحبت دیگران تا انتها.
- مدیریت زمانی مختل؛ به طور مثال دیر رسیدن مکرر.
- زودرنجی، تحریک‌پذیری و حساسیت مفرط.

◽️عدم تشخیص این علائم به عنوان یک شرایط طبی نیازمند درمان، باعث می‌شود که کودک و اطرافیان او، این علائم را به عنوان یک نقص شخصیتی سرزنش‌آمیز تلقی کنند. بر همین اساس، دخترهای مبتلا به ADHD به احتمال بیشتری دچار افسردگی، اضطراب، محدود شدن روابط دوستانه به دنبال افت اعتماد به نفس، و درگیری در روابط توأم با سوء‌استفاده، می‌شوند.

◽️تشخیص ADHD می‌تواند باعث برداشته شدن بار شرم، گناه و القابی مانند تنبل، حواسپرت و .. از کودک شود. دریافت درمان مناسب در شکل درمان دارویی، مشاوره، آموزش به والدین، تکنیک های مدیریت رفتاری و .. می‌تواند باعث کاهش مشکلات ناشی از علائم بیماری، و روشن‌تر شدن دورنمای آینده این کودکان شود.

◽️در عین حال، مطرح شدن تشخیص یک اختلال روانشناختی، اگر‌چه باعث کم شدن میزان سردرگمی و ابهام والدین در ارتباط با علت رفتارهای مختل کودک میشود، اما خودسرزنشگری، غمگینی، و میل به انکار، تجربه‌ی مشترک بسیاری از والدینی است که تشخیص اختلال ADHD برای فرزندان آنها مطرح می‌شود. این موضوع، اهمیت حمایت روانشناختی از والدین را در فرایند ارزیابی و تشخیص یک اختلال در کودک نشان می‌دهد.

#روان_پزشکی #روان_درمانی
#کودک #فرزند_پروری #نقص_توجه
#اختلال_نقص‌توجه_بیش‌فعالی
#بیش_فعالی
#ADHD
🆔@alipsychiatrist
https://t.me/alipsychiatrist
https://www.verywellmind.com/adhd-in-girls-symptoms-of-adhd-in-girls-20547 @MostafaTajzadeh
📝📝📝افسردگی و بیماری قلبی؛ شناسایی و درمان هم‌ابتلایی

✍🏻 Kevin Campbell

ترجمه توسط کانال تلگرام علی نیک‌جو
@alipsychiatrist

پیشرفت‌‌ها در تشخیص و درمان، میزان بقای بیماران پس از حمله قلبی را افزایش داده است و نسبت به گذشته تعداد بیشتری از مبتلایان به بیماری قلبی برای زمان زیادی به زندگی خود ادامه می‌دهند.‌
با وجود گستردگی و دسترسی بیشتر به درمان علائم ‌حاد و عوارض جسمی حمله قلبی، عوارض روانی آن اغلب مورد تشخیص و درمان قرار نمی‌گیرند.

بروز افسردگی به دنبال بیماری های جسمی وخیم شایع است و در مرحله بهبودی پس از درمان‌های قلبی‌عروقی مثل جراحی بای‌پس یا کاشت پیس‌میکر، اختلالات خلقی در بسیاری از بیماران اتفاق می‌افتند. در واقع، در حدود ۲۰ درصد از بیماران مبتلا به اختلالات قلبی‌عروقی، از افسردگی همزمان رنج میبرند. حتی بیمارانی که تشخیص یک بیماری قلبی برای آنها گذاشته می‌شود و حمله حاد یا مداخله درمانی تا کنون نداشته‌اند هم در ریسک افسردگی هستند.

تغییرات خلقی و پیشرفت اندوه طبیعی پس از بیماری، به افسردگی، میتواند باعث از دست رفتن کامل انگیزه شود. بیماران مبتلا به افسردگی به احتمال کمتری تغییرات لازم در سبک زندگی‌شان را اعمال می‌کنند و کمتر در فرآیند درمانشان مشارکت میکنند. به علاوه افراد با تغییرات خلقی به احتمال بیشتری کمک دوستان و اعضای خانواده شان را پس می زنند.

عدم قطعیت و ترس از ناشناخته‌ها که به دنبال حمله قلبی و قرار گرفتن در روند درمان تجربه میشود میتواند منجر به احساس درماندگی و کرختی شود. برای بسیاری از بیماران، مواجهه با واقعیت میرایی، و تطابق با شکنندگی‌های تازه‌شان، به دنبال یک وضعیت حاد قلبی، دشوار است. بخصوص برای کسانی که تمایلات کنترل‌گرانه بیشتری دارند، وابستگی به دارو و اطرافیان، ناخوشایند است.

بسیاری از بیماران احساس میکنند که خودشان مستقیما مسئول بیماری جسمی‌شان هستند. اگرچه سبک زندگی خاصی میتواند منجر به خطر بیماری قلبی شود ولی بیماران نباید احساس کنند که مستقیما برای حمله قلبی‌شان مقصر هستند. این احساس گناه، بخصوص زمانی که بیماری قلبی اثری بر روابط فرد با یکی از نزدیکان میگذارد، میتواند باعث افسردگی شود.

زمانی که بیماران با واقعیت‌های زندگی با بیماری قلبی مواجه میشوند، شروع به فکر کردن به سوالاتی میکنند مثل اینکه "از این به بعد چه کارهایی را نباید انجام بدهم؟" "آیا ممکن است شغلم را از دست بدهم؟" "آیا میتوانم دوباره ورزش کنم؟" محدود شدن فعالیتها و احساس تردید در مورد توانایی های خود، موضوع دیگری است که میتواند باعث ایجاد افسردگی شود.

علاوه بر احساس تردید نسبت به خود، بیمارانی که در مرحله بهبودی پس از حمله حاد هستند، ممکن است دچار احساس شرم و ناباوری نسبت به این موضوع باشند که "این اتفاق برای 'من' افتاده است." برای بسیاری از افراد، بیماری و بستری شدن نشانه ای از ضعف تلقی می‌شود و حتی ممکن است منجر به کناره‌گیری از حلقه‌های اجتماعی سابق شود.

افسردگی میتواند اثر منفی بر روند بهبودی پس از حمله قلبی یا مداخلات درمانی مربوط به بیماریهای قلبی‌عروقی دیگر داشته باشد. افسردگی، در بیماران با اختلال قلبی زمینه‌ای میتواند باعث افزایش فشار خون، افزایش چسبندگی پلاکت‌ها (سلولهای ایجادکننده‌ی لخته در عروق قلب) و افزایش سطح التهاب در تمام بدن شود. مطالعات نشان میدهند که ریسک مرگ در طی ۶ ماه بعد از حمله قلبی، در بیماران مبتلا به افسردگی، ۱۷ درصد بیشتر از بیماران غیرمبتلا به افسردگی است. از سال ۲۰۰۸ انجمن قلب امریکا شروع به توصیه برای غربالگری روتین افسردگی در تمام بیماران مبتلا به اختلال قلبی‌عروقی کرده است.

🔻 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری
)

#روان_پزشکی #روان‌_درمانی
#افسردگی
🆔@alipsychiatrist @MostafaTajzadeh
📝📝📝امید علیه امید

✍🏼علی نیک‌جو

به من می‌گویند از #امید بگو. اما من از #ناامیدی می‌گویم. تجربه زیسته من با مراجعینم نشان می‌دهد که بسیاری اوقات این امید واهی است که امید واقعی را زمین‌گیر می‌کند و از حیز انتفاع ساقط می‌سازد؛
امید علیه امید.

ما می‌توانیم با تامل در واقعیات بیرونی و ملموس ( ابژکتیو) و تناسب آن با واقعیات درونی و ذهنی (سوبژکتیو)، بار سنگین امیدِ فانتستیکِ خیال پردازانه را از گرده روانی خویش برداریم و بدین طریق ناامیدی فلج کننده متعاقب آن را بدل به نوعی ناامیدی سازنده‌ای کنیم که از پس آن امید ملموس عینی با هدف محدود به دست می‌آید.

#روان_درمانی
#روان_پزشکی

🆔@MostafaTajzadeh