‍ پدر #بابک_خرمدین دلیل قتل فجیع فرزندش را آزار و بی‌احترامیِ ادامه‌دار و طولانی پسرش عنوان کرده است.
طبق گفته‌های پدر، بابک والدینش را کتک می‌زده، از خانه پدری برای کلاس خصوصی و ارتباط جنسی با شاگردانش استفاده می‌کرده و سالیان طولانی حتی حاضر نشده سهم ارث خودش را از فروش خانه بگیرد و پدر و مادر را در سالیان کهنسالی به حال خودشان رها کند.
#قرنطینه‌ و #کرونا به اختلافات مرحوم با والدینش دامن زده به نحوی که پدر و مادر را به حدّی از جنون رسانده که به تکه‌تکه کردن فرزندشان دست زده‌اند. ماجرا گاهی برعکس می‌شود، همیشه اینطور نیست که پدر و مادر در پیری نیاز به حضور مدامِ فرزندانشان داشته باشند، گاهی شرایط به گونه‌ای است که پدر و مادر خلوت و آرامش را به حضور فرزند ترجیح می‌دهند. در این متن قصد قضاوت و کشف متهم و مقصر را ندارم. بحث درباره اینکه چرا رابطه پدر و فرزندی به تراژدی کشیده شده به این آسانی نیست؛ اما موضوعی که حقیقت دارد و بسیاری از حرف زدن راجع به آن اِبا دارند، رابطه گندیده و آزار دهنده‌ای است که بین بسیاری از خانواده‌ها جریان دارد!
انسان کنونی برخلاف نسل‌های پیشین از خودش می‌پرسد آیا تولید مثل و تامین خوراک و نیازهای ابتدایی کافیست تا جایگاه پدر و مادر مقدس باشد؟ آیا پدر و مادری که سالیان سال با رفتار واپس‌گرا و آزاردهنده خودشان فرزندانشان را با کوله‌باری از مشکلات و کمبودهای روانی راهی اجتماع و زندگی می‌کنند، لایق احترامِ سنتی هستند؟ آیا فرزندانی که به والدین، تنها و تنها به چشم کارت بانکی نگاه می‌کنند و منتظر مرگ آنها هستند تا ارثیه را هرچه زودتر به چنگ بیاورند، لایق محبت هستند؟ آیا رابطه نَسَبی واقعا ارزش آسمانی و مقدّس دارد؟ تمام این سوالها بخشی از زلزله‌ای است که بنیان بسیاری از خانواده‌ها را به لرزه درآورده و در خواهد آورد.
ما در قبال خویشاوندان نسبی مسئول هستیم، رفتار ما با فرزندانمان تا ابد روی حالات روحی و احساسی آنها تاثیر دارد. ما در قبال والدینمان هم مسئول هستیم. "دوستت دارم"های مصنوعی و جشن تولدهایی که برای استوری #اینستاگرام گرفته می‌شوند، بی‌ارزش است. همه ما آدمها چه فرزند و چه والد، معنای احترام و دوست داشتن واقعی را می‌فهمیم.
والدین بسیاری در سکوت و انزوا و در طول سالیان طولانی، فرزندانشان را می‌کُشند، آنها را مُثله می‌کنند. برای کشتن یک فرزند نه نیازی به ساتور است نه چاقو، پیش چشم او دعوا کنید، او را در سنین کودکی از زندگی متنفر کنید، اورا با خشونت خانگی بترسانید، شما موفق شدید خیلی زودتر از مرگ طبیعی فرزندتان را بُکُشید...

#رسول_اسدزاده
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan

‍ چند روز پیش (۱۴ جولای) در فرانسه "روز باستیل" بود.
این روز که آغاز جشن‌های ملی فرانسه لقب گرفته، بخاطر بزرگداشت هجوم تاریخی مردم پاریس به زندان باستیل در سال ۱۷۸۹ نامگذاری شده است.
زندان باستیل نماد سلطنت مستبدانه لوئی شانزدهم و همسرش ماری آنتوانت بود که دویست و سی و سه سال پیش به دست انقلابیون تسخیر و زندانیان آن آزاد شدند.
در تاریخ آمده صبح روز ۱۴ جولای ۱۷۸۹ لوئی شانزدهم که در کاخ ورسای سکونت داشت، در دفتر خاطرات روزانه‌اش فقط یک کلمه نوشته است: " هیچ "
این کلمه نشان می‌دهد پادشاه تا چه اندازه از آرامش حاکم بر پاریس مطمئن بوده و تا چه حد مخالفان و مردم را هیچ می‌انگاشته است.
در ادامه تاریخ‌نگاریِ انقلاب فرانسه اینطور آمده : لویی شانزدهم که صبح روز بعد خبر سقوط باستیل را شنید، پرسید : «این شورش است؟» کسی که خبر را آورده بود، پاسخ داد: «نه اعلیحضرت، این #انقلاب است.» یادآور جمله مشهور #هانا_آرنت که گفته:«در کشورهای دیکتاتوری پانزده دقیقه پیش از انقلاب همه چیز عادی به نظر می‌رسد.»
تصرف باستیل، سرآغاز انقلاب کبیر فرانسه و انتقال قدرت از "شخص" به "مردم" بود. البته این انتقال خونین یک شبه انجام نشد؛ بلکه چندین دهه طول کشید تا در نهایت پس از ناپلئون بناپارت و لویی فیلیپ، پرونده حکومت فردی و موروثی برای همیشه در کشور فرانسه بسته شود.
بسیاری از اندیشمندانِ سیاسی اعتقاد دارند شروع انقلاب فرانسه که در نهایت به تغییر سیستم حاکمیت در آن کشور از پادشاهی و دیکتاتوری به دموکراسی و پارلمانتاریسم شد، تغییر نگرش و طرز فکر مردم فرانسه به مقوله حکومت بوده است.
تابلوی "آزادی هدایتگر مردم" که در آن یک بانوی نیمه برهنه (ماریان) با اسلحه‌ای در دست و پرچم فرانسه در دست دیگر، پیشقراول انقلابیون است، اشاره به انقلاب جولای در فرانسه دارد. ماریان (الهه آزادی در فرهنگ فرانسه) بر روی یک سنگر ایستاده و با نگاهی به سمت راست خود، جمعیت را به سوی پیروزی هدایت می‌کند. در سمت راست ماریان می‌توان افرادی از هر دو قشر ثروتمند و فقیر جامعه را دید. قشر بورژوازی (ثروتمند) که بوسیله کت و شلوار و کراوات و کلاه استوانه‌ای نشان داده شده و قشر کارگر که بوسیله شلوار تسمه‌ای و کلاه گرد پشمی نشان داده شده است. همچنین وجود یک کودک در سمت چپ ماریان نشان دهنده حضور آحاد ملت در انقلاب جولای است.

پ ن : ماریان یک الگو برداری از (لیبرتاس) الهه رومی است که در مجمسه آزادی آمریکا هم دیده می‌شود.

✍️ #رسول_اسدزاده
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید