📜 شهروزنامه، #شماره_نهم (نسخه صوتی)

در سخنرانی مهمی در جمع بزرگان اعلام کردند

جمشیدشاه: منم برتر از همگان

▪️بزرگان با سکوت خود بیانات شاهنشاه را تایید کردند، اما مخالفان و مغرضان ادعا می‌کنند فره‌ایزدی از جمشید دور خواهد شد

👈 شاهنشاه خدایگان جمشید در دیدار بزرگان و مقامات هفت اقلیم جهان با ایشان، خود را برتر از همگان دانستند و تاکید کردند: "تخت شاهی تاکنون همچون من بر خود ندیده است".

🔹شاهنشاه با اشاره به اقدامات مهم و بی‌نظیری که طی دوره سیصد ساله حکمرانی ایشان صورت گرفته است، تصریح کردند: "در نتیجه این اقدامات، جهان را به نیکی بیاراستم و گیتی را چنان که می‌خواستم، ساختم".

🔅مشروح گزارش را در پادکست امروز شهروزنامه بشنوید.

#شهروزنامه
#شاهنامه_فردوسی
#روایت_روزنامه_نگارانه_شاهنامه
#محمد_جواد_روح

#جمشید
#تخت_جمشید
#فره_ایزدی
#سخنرانی

🔹پادکست‌های شهروزنامه را در این شبکه‌های اجتماعی بشنوید:

▪️صفحه شهروزنامه در کست‌باکس:

https://castbox.fm/ch/4834252

▪️صفحه شهروزنامه در اینستاگرام:

https://www.instagram.com/shahrooznameh

▪️کانال شهروزنامه در تلگرام:

https://t.me/shahrooznameh

@shahrooznameh

🗯 محمدجواد روح در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا از "شهروزنامه" می‌گوید:

انتشار شاهنامه به شکل روزنامه

👈 «شهروزنامه» (شاهنامه‌ای به سبک روزنامه‌ای) منتشر شد.

🔹به گزارش ایسنا، «شهروزنامه» عنوان یک کار جدید در فضای مجازی است که تلاش دارد روایتی روزنامه‌نگارانه از شاهنامه فردوسی ارائه دهد.

🔹انتشار «شهروزنامه» در سه شبکه اجتماعی اینستاگرام، تلگرام و کست‌باکس در دو فرمت متن و پادکست از بیست‌وپنجم اسفندماه ۱۴۰۰ (همزمان با سالگرد پایان سرایش شاهنامه فردوسی) آغاز شده است.

🔹محمدجواد روح، روزنامه‌نگار و سردبیر هفته‌نامه «صدا» که مدیریت این کار و نویسندگی آن را برعهده دارد، درباره ایده «شهروزنامه» می‌گوید:

🔹از مدتی قبل در این فکر بودم که با استفاده از بستر فکری و فرهنگی شاهنامه، کاری را شکل دهم که در نهایت به ایده «شهروزنامه» رسیدم. ایده‌ای که جدا از تجربه حرفه‌ای‌ام یعنی روزنامه‌نگاری هم نیست.

🔹در «شهروزنامه» تلاش می‌کنیم که در قالب یک روزنامه، روایتی از رخدادها و داستان‌های شاهنامه ارائه دهیم؛ با این فرض که واقعا آن زمان، روزنامه و روزنامه‌نگاری وجود داشته است.

🔹با این نگاه، رخدادهای شاهنامه در ژانرهای خبر، گزارش و گاه گفت‌وگو و حتی تحلیل به قلم روزنامه‌نگاری که در آن مقطع با همه محدودیت‌ها، بخشنامه‌ها و فشارها کار می‌کرده، بازروایی می‌شود و درعین‌حال، با ابزارهای ژورنالیسم و گرافیک بازنمایی می‌شود.

🔹در «شهروزنامه» سعی کرده‌ام و خواهم کرد که تا جایی که می‌توانم، خود را در جایگاه روزنامه‌نگار و روزنامه‌ای در آن شرایط قرار دهم و از اینکه روزنامه به منثور کردن نظم فردوسی فروکاهد، اجتناب کنم.

🔹محمدجواد روح همچنین با اشاره به این‌که در این مدت کوتاه، بازخوردهای مثبتی از اهالی فکر و فرهنگ، روزنامه‌نگاران و نیز مخاطبان عام دریافت کرده‌ است، بیان می‌کند:

🔹تاکنون ۲۷ شماره «شهروزنامه» آماده و هشت شماره آن منتشر شده است که امیدواریم با وجود سنگینی و حجم زیاد داستان‌ها و رخدادهای شاهنامه، بتوانیم روند انتشار منظم و مناسب کار را ادامه دهیم.

🔅براساس این خبر، علاقه‌مندان برای پیگیری مطالب و پادکست‌های «شهروزنامه» می‌توانند به آدرس shahrooznameh@ در تلگرام یا اینستاگرام مراجعه کنند و یا در اپلیکیشن کست‌باکس کلمه «شهروزنامه» (به فارسی) را جست‌وجو کنند.

#شهروزنامه
#شاهنامه_فردوسی
#روایت_روزنامه_نگارانه_شاهنامه
#محمد_جواد_روح
#مصاحبه

▪️صفحه شهروزنامه در کست‌باکس:

https://castbox.fm/ch/4834252

▪️صفحه شهروزنامه در اینستاگرام:

https://www.instagram.com/shahrooznameh

▪️کانال شهروزنامه در تلگرام:

https://t.me/shahrooznameh

▪️لینک خبر:

https://www.isna.ir/news/1401011507196/

@shahrooznameh

#حاشیه‌_نگاری: "شرمساری از بندگی هیچ"

👈 محمدجواد روح

✍ اگر تاکنون با شهروزنامه همراه نشده‌اید، پیشنهاد می‌کنم به صفحه تلگرام یا اینستاگرام یا کست‌باکس بپیوندید و بخوانید و بشنوید. مخصوصا شماره‌های هجدهم، نوزدهم و بیستم (که می‌شود دیروز، امروز و فردا)؛ مقطعی که داستان به لحظه سقوط ضحاک می‌رسد.

✍ شکل سقوط ضحاک، چنان که شاهنامه می‌گوید و شهروزنامه در بازروایی آن می‌کوشد، ملغمه‌ای است از ویژگی‌های مشترک حکومت‌های استبدادی؛ زمانی که گویی یک‌شبه از اوج اقتدارگرایی سقوط می‌کنند و همه آن ویژگی‌ها را که تا آن روز در هاله قدرت و قدسیت پوشانده بودند، آشکار می‌‌کنند.

✍ نادانی، آشفتگی، بی‌تصمیمی، ترس، خشم، ناباوری و درنهایت، ازهم‌گسیختگی مجموعه ویژگی‌هایی است که ساختار استبدادی و شخص مستبد، تا پیش از لحظه سقوط، نه‌تنها آن را آشکار نمی‌ساخت؛ بلکه چنان تصویر مقتدر و مطمئنی را به جامعه (چه خواص و چه عوام) نمایش می‌داد که گویی، استبداد حصن حصینی است در برابر همه بلایای طبیعی و غیرطبیعی، در برابر همه دشمنی‌ها، ناامنی‌ها، شرارت‌ها و آشوب‌ها.

✍ استبداد در لحظه سقوط اما، ذات پوشالی‌اش را آشکار می‌سازد. اینکه همه آن اتکاها و ادعاها متکی و مبتنی بر "هیچ" بوده است؛ و آنجاست که جامعه و نخبگان هم از خود شرمسار می‌شوند. شرمسار از اینکه تا آن روز، عبد و بنده و تحت سلطه "هیچ" بوده‌اند.

✍ این شرمساری برای اهل رسانه و فرهنگ بیشتر است. چراکه آنان به هر بها و بهانه، در دوران استبداد در کار وارونه‌سازی حقیقت بوده‌اند.

🔅این شرمساری را از زبان نویسندگان "شهروزنامه" در بخشی از متن شماره نوزدهم، چنین بازروایی کرده‌ام:

🔹در این دوران نو، باید همه بکوشیم نو شویم. «شهروزنامه» هم از این نو شدن، جدا نیست. ما شرمساریم از اخبار و روایت‌ها و داستان‌هایی که در دوران ماردوش آوردیم.

🔹شرمساریم که مارهای خون‌خوار اهریمنی او را «دو اژدهای مقدس» خواندیم.

🔹شرمساریم که «ارمایل» و «گرمایل»، آن دو جان‌پاکِ دلسوز جان آدمیان را، «نفوذی» نامیدیم.

🔹شرمساریم که قیام «کاوه»، آن آهنگر دادخواه، را «آشوب» خواندیم.

🔹و از همه بدتر، شرمساریم که فریدون و سپاه او را که برای پیروزی نیکی بر بدی گرد آمده بودند، توطئه‌گرانی دانستیم که با یاری اهریمن و جادوگران پیش می‌آیند و از دریا می‌گذرند؛ حال آنکه، آن پیروزی جز به خواست یزدان و بهره داشتن شاهنشاه فریدون از فره‌ایزدی ممکن نبود.

🔹بابت همه آن نوشته‌ها و گفته‌ها شرمساریم و امیدواریم دیگربار، کار دنیا چنان نشود که دروغ بر راستی و بدکیشان بر نیکان حاکم شوند و به یاری اهریمن، آتش خشم را جانشین آتش مهر سازند.

🔅نسخه پادکست شماره نوزدهم "شهروزنامه" را در اینجا بشنوید:

https://t.me/shahrooznameh/94

@javadrooh