Forwarded from 🔵 نيامدنيوز (صداي مردم)
18 مهرماه 96 ساعت 21 تا 21.30 ارسال هم زمان بنر کمپین حمایت از خاتمی به تمامی گروه ها و مخاطبین تلگرامی
امشب میلیونی هستیم
#طوفان_تلگرامی_حمایت_از_خاتمی آغاز شد.
کانال کمپین 👇🏻
@hamianekhatami
امشب میلیونی هستیم
#طوفان_تلگرامی_حمایت_از_خاتمی آغاز شد.
کانال کمپین 👇🏻
@hamianekhatami
Forwarded from 🔵 نيامدنيوز (صداي مردم)
✅ کمپین مردمی اعلام حمایت از #سیدقلبها
#طوفان_تلگرامی_حمایت_از_خاتمی آغاز شد.
⬅️سهم هریک از ما ارسال این پست به #تمام گروه ها و مخاطبین تلگرام
☑️ به کانال کمپین بپیوندید👇🏻
@HamianeKhatami
#طوفان_تلگرامی_حمایت_از_خاتمی آغاز شد.
⬅️سهم هریک از ما ارسال این پست به #تمام گروه ها و مخاطبین تلگرام
☑️ به کانال کمپین بپیوندید👇🏻
@HamianeKhatami
Forwarded from ارزیابی شتابزده (Mohammadreza E)
✍️آیا نخست وزیر ژاپن باید بعد از هر زلزله ای به منطقه برود؟
(ساختار مدیریت بحران ژاپن)
🖊محمدرضا اسلامی
🔹از جامِ بلا، و از انواع و اقسام مشکلات، نه جرعه ای، که به قدر وسع نصیب و بهره ای به خاک ژاپن رسیده است. از لرزشها و تکانهای شدید زمین گرفته، تا سیلیِ سخت طوفان، تا بوی گوگرد و خروش آتش فشان.
در همین یکسال گذشته، دوبار در ژاپن #طوفان آمد و فردای طوفان، #زلزله آمد! (لینک یادداشت در پی نوشت🔻 ) #کابینه درگیر مسائل طوفان در گوشه ای و زلزله در گوشه ای دیگر شد!
🔹اما آیا بعد از بحرانهای بزرگ، نخست وزیر در منطقه حاضر می شود؟
پاسخ این سوال آری یا خیر نیست. پاسخِ این سوال، سوالی دیگر است و آن اینکه:
«ساختار مدیریت بحران در ژاپن، چگونه است؟»
✔️جواب:
🔹ژاپنی ها پذیرفته اند که کشورشان [به تعبیر حافظ] از میانِ «جام مِی و خونِ دل» دومی را در «دایرۀ قسمت» نصیب داشته و لذا بر خلاف آمریکا که «سازمان مدیریت بحران فدرال» یا در اصطلاح «فیما»
FEMA
دارد، در ژاپن «وزیر مدیریت بحران» دارند و در زمان بروز بحران، این وزیرِ کابینه، در کنار نخست وزیر، متولی بحث مدیریت بحران هستند.
🔸در ساختاری که تعریف شده، «سه سطح» مدیریت بحران برای کشور طراحی شده. سطح اول شامل نخست وزیر و وزیرِ مدیریت بحران (#کابینه). سطح دوم شامل استاندار و مقامات استانی. سطح سوم شامل شهردار و مقامات شهرداری.
🔹زمانی که یک بحران بزرگ رخ می دهد (تعریفِ «بحران بزرگ» هم "مشخص" است) کابینه به فاصله سی دقیقه تشکیل جلسه می دهد و به موازات ستادِ بحرانِ استانی و شهرداری، آسیبهای وارد به کشور مورد بررسی قرار می گیرد.
🔸حضور مقاماتِ ارشد کشور در یک منطقه آسیب دیده، (معمولا) جز دردسر برای مقامات استانی چیزی به همراه نخواهد داشت. چرا که مقامات استانی به قدر کافی به مسایل منطقه اشراف دارند و وظیفه مقامات در #توکیو، پشتیبانی و حمایت است (و نه حضور در منطقه).
در بحث سیلِ هیروشیما و کشته شدن شهروندان هم اشاره کردم که #شینزو_آبه (نخست وزیر) چهار روز بعد از رانش زمین عازم منطقه شد (که البته به دلیل بد بودن هوا برگشت).
🔴2 نکته را در بحث مدیریت بحران در خاطر داشته باشیم:
یک- حضور نیروهای نظامی
دو- بحث رسانه ها در بحران
✔️🔹نظامی ها: بعد از سونامی و زلزله توهوکو شاهد حضور ارتش ژاپن در منطقه توهوکو بودم. (بر خلاف تصور ذهنی که گمان می کردم ژاپن #ارتش منسجم ندارد، ولی شاهد بودم که) حضور قوی ارتش با امکانات لجستیک بسيار گسترده اى که داشت، مدیریت منطقه را به دست گرفت و ضمن تامین امنیت، وظیفه مراحل اولیه امدادرسانی و گشودن راههای حمل ونقل و آواربرداری اولیه را داشت.
حضور نظامیان در منطقه بحران زده بسیارمهم است.
امکانات لجستیک و ماشین آلات نیروهای نظامی را کمتر ارگانی داراست. درواقع نیروهای نظامی بازوی استاندار و مقامات استانی در هنگام بحران خواهند بود. فعلا این بحث در ایران به سطح یک بحث رسانه ای و تصاویری از حضور فرمانده سپاه در آب، تقلیل داده شده است. (حال آنکه اهمیت حضور نیروهای نظامی، جای این دست شوخی ها و استهزاء ها را ندارد)
همکاری نظامی ها در کنار نیروهای هلال احمر (در #ژاپن صلیب سرخ) بسیار مهم است.
✔️🔹رسانه: مسئله رسانه هم در روزگار ما فرق کرده.
دو رسانه داریم: یکی رسانه های رسمی (مثل شبکه های خبری و روزنامه ها) دومی موبایلهای دست مردم (فیس بوک و اینستاگرام و تلگرام و گرام های دیگر).
در لحظات بعد از بحران، اطلاع رسانی "لازم"، اما حفظ روحیه ملی لازم تر است. بارها نوشته ام که اگر کسی صدساعت هم وقت بگذارد در تمام وب، و وبسایت ها، یک عکس از یک جنازه ژاپنی در جریان سونامی #توهوکو (با بیست هزار کشته) یا سیل هیروشیما نخواهد یافت (عکسی اگر یافت شود نه در وبسایت های شبکه های خبری، بلکه در برخی وبلاگهای شخصی – عمدتا غیرژاپنی- است). ژاپنی ها شدیدا نسبت به مسئله نشان ندادن جنازه، و تخریب روحیه جمعی، حساس هستند.
🔷می دانم که مجددا بعد از این یادداشت افرادی متذکر خواهند شد که ژاپن و #ایران را نباید با هم مقایسه کرد. نخست وزیر ژاپن کجا و رئیس جمهور ایران کجا؟ و تذکراتی از این دست.
بحث اینجا، مقایسه نیست. همین "اصول" برای نپال هم صادق است. و برای ترکیه هم. و برای هر کشور دیگری که بخشی از کشور در جریان یک بحران، «مجروح» می شود.
*تصویر: حضور شینزو آبه در کنار مقامات ارتش و محلی بعد از زلزله بزرگ در شهر آتسوما
@solseghalam
https://sites.google.com/site/mrezaeslamisite/_/rsrc/1554059158547/Home/abe2.jpg
▪️▪️▪️
پی نوشت: 📌
✔️سوابق وزیر بحران فعلی را از وب سایت کابینه ژاپن می توانید در این لینک ملاحظه کنید:
https://japan.kantei.go.jp/97_abe/meibo/daijin/okonogi_hachiro.html
✔️لینك: رخداد همزمان زلزله و طوفان در ژاپن در سال گذشته میلادی🔻
https://t.me/solseghalam/1371
(ساختار مدیریت بحران ژاپن)
🖊محمدرضا اسلامی
🔹از جامِ بلا، و از انواع و اقسام مشکلات، نه جرعه ای، که به قدر وسع نصیب و بهره ای به خاک ژاپن رسیده است. از لرزشها و تکانهای شدید زمین گرفته، تا سیلیِ سخت طوفان، تا بوی گوگرد و خروش آتش فشان.
در همین یکسال گذشته، دوبار در ژاپن #طوفان آمد و فردای طوفان، #زلزله آمد! (لینک یادداشت در پی نوشت🔻 ) #کابینه درگیر مسائل طوفان در گوشه ای و زلزله در گوشه ای دیگر شد!
🔹اما آیا بعد از بحرانهای بزرگ، نخست وزیر در منطقه حاضر می شود؟
پاسخ این سوال آری یا خیر نیست. پاسخِ این سوال، سوالی دیگر است و آن اینکه:
«ساختار مدیریت بحران در ژاپن، چگونه است؟»
✔️جواب:
🔹ژاپنی ها پذیرفته اند که کشورشان [به تعبیر حافظ] از میانِ «جام مِی و خونِ دل» دومی را در «دایرۀ قسمت» نصیب داشته و لذا بر خلاف آمریکا که «سازمان مدیریت بحران فدرال» یا در اصطلاح «فیما»
FEMA
دارد، در ژاپن «وزیر مدیریت بحران» دارند و در زمان بروز بحران، این وزیرِ کابینه، در کنار نخست وزیر، متولی بحث مدیریت بحران هستند.
🔸در ساختاری که تعریف شده، «سه سطح» مدیریت بحران برای کشور طراحی شده. سطح اول شامل نخست وزیر و وزیرِ مدیریت بحران (#کابینه). سطح دوم شامل استاندار و مقامات استانی. سطح سوم شامل شهردار و مقامات شهرداری.
🔹زمانی که یک بحران بزرگ رخ می دهد (تعریفِ «بحران بزرگ» هم "مشخص" است) کابینه به فاصله سی دقیقه تشکیل جلسه می دهد و به موازات ستادِ بحرانِ استانی و شهرداری، آسیبهای وارد به کشور مورد بررسی قرار می گیرد.
🔸حضور مقاماتِ ارشد کشور در یک منطقه آسیب دیده، (معمولا) جز دردسر برای مقامات استانی چیزی به همراه نخواهد داشت. چرا که مقامات استانی به قدر کافی به مسایل منطقه اشراف دارند و وظیفه مقامات در #توکیو، پشتیبانی و حمایت است (و نه حضور در منطقه).
در بحث سیلِ هیروشیما و کشته شدن شهروندان هم اشاره کردم که #شینزو_آبه (نخست وزیر) چهار روز بعد از رانش زمین عازم منطقه شد (که البته به دلیل بد بودن هوا برگشت).
🔴2 نکته را در بحث مدیریت بحران در خاطر داشته باشیم:
یک- حضور نیروهای نظامی
دو- بحث رسانه ها در بحران
✔️🔹نظامی ها: بعد از سونامی و زلزله توهوکو شاهد حضور ارتش ژاپن در منطقه توهوکو بودم. (بر خلاف تصور ذهنی که گمان می کردم ژاپن #ارتش منسجم ندارد، ولی شاهد بودم که) حضور قوی ارتش با امکانات لجستیک بسيار گسترده اى که داشت، مدیریت منطقه را به دست گرفت و ضمن تامین امنیت، وظیفه مراحل اولیه امدادرسانی و گشودن راههای حمل ونقل و آواربرداری اولیه را داشت.
حضور نظامیان در منطقه بحران زده بسیارمهم است.
امکانات لجستیک و ماشین آلات نیروهای نظامی را کمتر ارگانی داراست. درواقع نیروهای نظامی بازوی استاندار و مقامات استانی در هنگام بحران خواهند بود. فعلا این بحث در ایران به سطح یک بحث رسانه ای و تصاویری از حضور فرمانده سپاه در آب، تقلیل داده شده است. (حال آنکه اهمیت حضور نیروهای نظامی، جای این دست شوخی ها و استهزاء ها را ندارد)
همکاری نظامی ها در کنار نیروهای هلال احمر (در #ژاپن صلیب سرخ) بسیار مهم است.
✔️🔹رسانه: مسئله رسانه هم در روزگار ما فرق کرده.
دو رسانه داریم: یکی رسانه های رسمی (مثل شبکه های خبری و روزنامه ها) دومی موبایلهای دست مردم (فیس بوک و اینستاگرام و تلگرام و گرام های دیگر).
در لحظات بعد از بحران، اطلاع رسانی "لازم"، اما حفظ روحیه ملی لازم تر است. بارها نوشته ام که اگر کسی صدساعت هم وقت بگذارد در تمام وب، و وبسایت ها، یک عکس از یک جنازه ژاپنی در جریان سونامی #توهوکو (با بیست هزار کشته) یا سیل هیروشیما نخواهد یافت (عکسی اگر یافت شود نه در وبسایت های شبکه های خبری، بلکه در برخی وبلاگهای شخصی – عمدتا غیرژاپنی- است). ژاپنی ها شدیدا نسبت به مسئله نشان ندادن جنازه، و تخریب روحیه جمعی، حساس هستند.
🔷می دانم که مجددا بعد از این یادداشت افرادی متذکر خواهند شد که ژاپن و #ایران را نباید با هم مقایسه کرد. نخست وزیر ژاپن کجا و رئیس جمهور ایران کجا؟ و تذکراتی از این دست.
بحث اینجا، مقایسه نیست. همین "اصول" برای نپال هم صادق است. و برای ترکیه هم. و برای هر کشور دیگری که بخشی از کشور در جریان یک بحران، «مجروح» می شود.
*تصویر: حضور شینزو آبه در کنار مقامات ارتش و محلی بعد از زلزله بزرگ در شهر آتسوما
@solseghalam
https://sites.google.com/site/mrezaeslamisite/_/rsrc/1554059158547/Home/abe2.jpg
▪️▪️▪️
پی نوشت: 📌
✔️سوابق وزیر بحران فعلی را از وب سایت کابینه ژاپن می توانید در این لینک ملاحظه کنید:
https://japan.kantei.go.jp/97_abe/meibo/daijin/okonogi_hachiro.html
✔️لینك: رخداد همزمان زلزله و طوفان در ژاپن در سال گذشته میلادی🔻
https://t.me/solseghalam/1371
📝📝📝« مطالبه‌ی همه‌ی ایرانیان: مردم سیستان و بلوچستان، حق زندگی دارند! »
✍️ فریبا نظری
✅ مدتی است که رسانه‌های داخلی از مشکلات بزرگ زندگی روزمره‌ی هم‌وطنان استان #سیستان_و_بلوچستان، خبر و گزارش می‌دهند.
مشکلاتی هم‌چون:
۱- #بحران_آب با قطع مستمر آن در مناطقی که شرایط استفاده از آب لوله کشی دارند
۲- عدم دسترسی به آب سالم و آشامیدنی در مناطقی که هنوز شرایط استفاده از آب لوله کشی ندارند
۳- خطر مرگ و صدمات جسمی و روانی در #هوتک ها به‌عنوان منابع آب همراه با خطر #حمله‌ی_گاندوها به‌ویژه برای #کودکان_آب‌بر
۴- #طوفان گرد و خاک شدید
۵- افزایش گرمای هوا
✅در کناراین مشکلات و خطرات جدی، چالش‌ها و گرفتاری‌ها و مسائلی نیز سال‌ها و دهه‌ها استان سیستان و بلوچستان را در چنبره‌ی وحشتناک و مرگ‌بار خود، فراگرفته است.
برخی‌از مهمترین آن‌ها عبارتنداز:
۱- فقرمطلق و نبود امکانات برای رفع نیازهای نخستین زنده‌ماندن و حیات
۲- کمبود آرد و نان
۳- کاهش قدرت خرید و مصرف #گوشت قرمز و سفید خانواده‌ها
۴- کاهش مصرف میوه و سبزیجات
۵- کاهش مصرف لبنیات
۶- کاهش مصرف اقلام بهداشتی
۷- کاهش سرانه اوقات فراغت
۸- افزایش #بازماندگی_از_تحصیل
۹- بالابودن نرخ #بیکاری
۱۰- کمبود دارو و خدمات بهداشت و درمان
۱۱ - مشکلات نداشتن #شناسنامه
۱۲- کمبود چشمگیر فضای آموزشی کودکان و نوجوانان
۱۳- نبود فضاهای فرهنگی و تفریحی و ورزشی مانند کتابخانه، باشگاه ورزشی، پارک در بسیاری از شهرها و نقاط استان
۱۴- و در مجموع: نبود #عدالت و وجود #تبعیض‌سیاسی_فرهنگی_اجتماعی_اقتصادی در استان
✅ پرسش‌هایی مهم و اساسی پس‌از رصد این اخبار و آمار به ذهن متبادر می‌شود:
1️⃣ آیا مردم استان سیستان و بلوچستان، #حق_زندگی دارند؟
2️⃣ آیا این استان، بخشی از سرزمین و کشور ایران و تحت حاکمیت رسمی نظام جمهوری اسلامی؛ شمرده می‌شود؟
3️⃣ چند دهه زمان لازم بوده و هست تا مشکلات این استان، رفع شده و از کمترین حقوق حیات انسانی بهره‌مند شوند؟
4️⃣ آیا #اراده‌ای برای حل و رفع مشکلات فجیع و بحرانهای ویران‌گر استان سیستان و بلوچستان در ساختارهای مختلف حاکمیت، وجود دارد؟
5️⃣ اگر پاسخ به این پرسش‌ها مثبت است، چرا دهه‌هاست زیست فردی و جمعی مردمان این استان، در شرایط فلاکت فاجعه‌باری قرار دارد؟
6️⃣ پیشنهاد متولیان و مسئولان امر، برای چگونگی پرسش و پیگیری مطالبات هم‌وطنان سیستان و بلوچستان، چیست؟
7️⃣ چه کسی #پاسخ‌گوی خسارات جانی و مادی و روانی و زندگی ازبین رفته و #محرومیت‌های_مستمر مردمان این استان است؟
8️⃣ آیا این #مزد مردم درحاشیه مانده‌ی دور از مرکز است که همواره بیشترین امیدواری به حاکمیت و نظام را داشته، و بالاترین #مشارکت سیاسی و اجتماعی را در ادوار مختلف انتخابات این کشور داشته‌اند؟
9️⃣ چرا و تا چه زمانی، تبعیض و بی‌عدالتی جزئی جداناشدنی از سیاست‌گذاری‌های راهبردی و اجرایی حاکمیت برای این استان و مردمان این دیار خواهد بود؟
🔟 و درنهایت چه زمانی، رویای زندگی معمولی برای مردمان استان سیستان و بلوچستان، به حقیقت می‌پیوندد؟ و متناسب با شأن و جایگاه شهروندی خود به‌عنوان یک ایرانی در سرزمین مادری خود، با آرامش و رفاه نسبی؛ زندگی خواهند کرد؟
✅ آن‌چه در اعتراضات اخیر آغازشده از سال ۱۴۰۱ تاکنون در جنبش موسوم به #زن‌زندگی‌آزادی در استان سیستان و بلوچستان دیده شده و هم‌چنان تداوم دارد، قابل تأمل و توجه و درایت کافی و اساسی است. این صدای درونی گروهی از ایرانیان است که سال‌ها، دیده و شنیده نشده‌اند و اکنون ضروری است به خوبی و بااحترام دیده و شنیده شوند.
۱۸ تیر ۱۴۰۲
@Sociologyofsocialgroup
@MostafaTajzadeh
✍️ فریبا نظری
✅ مدتی است که رسانه‌های داخلی از مشکلات بزرگ زندگی روزمره‌ی هم‌وطنان استان #سیستان_و_بلوچستان، خبر و گزارش می‌دهند.
مشکلاتی هم‌چون:
۱- #بحران_آب با قطع مستمر آن در مناطقی که شرایط استفاده از آب لوله کشی دارند
۲- عدم دسترسی به آب سالم و آشامیدنی در مناطقی که هنوز شرایط استفاده از آب لوله کشی ندارند
۳- خطر مرگ و صدمات جسمی و روانی در #هوتک ها به‌عنوان منابع آب همراه با خطر #حمله‌ی_گاندوها به‌ویژه برای #کودکان_آب‌بر
۴- #طوفان گرد و خاک شدید
۵- افزایش گرمای هوا
✅در کناراین مشکلات و خطرات جدی، چالش‌ها و گرفتاری‌ها و مسائلی نیز سال‌ها و دهه‌ها استان سیستان و بلوچستان را در چنبره‌ی وحشتناک و مرگ‌بار خود، فراگرفته است.
برخی‌از مهمترین آن‌ها عبارتنداز:
۱- فقرمطلق و نبود امکانات برای رفع نیازهای نخستین زنده‌ماندن و حیات
۲- کمبود آرد و نان
۳- کاهش قدرت خرید و مصرف #گوشت قرمز و سفید خانواده‌ها
۴- کاهش مصرف میوه و سبزیجات
۵- کاهش مصرف لبنیات
۶- کاهش مصرف اقلام بهداشتی
۷- کاهش سرانه اوقات فراغت
۸- افزایش #بازماندگی_از_تحصیل
۹- بالابودن نرخ #بیکاری
۱۰- کمبود دارو و خدمات بهداشت و درمان
۱۱ - مشکلات نداشتن #شناسنامه
۱۲- کمبود چشمگیر فضای آموزشی کودکان و نوجوانان
۱۳- نبود فضاهای فرهنگی و تفریحی و ورزشی مانند کتابخانه، باشگاه ورزشی، پارک در بسیاری از شهرها و نقاط استان
۱۴- و در مجموع: نبود #عدالت و وجود #تبعیض‌سیاسی_فرهنگی_اجتماعی_اقتصادی در استان
✅ پرسش‌هایی مهم و اساسی پس‌از رصد این اخبار و آمار به ذهن متبادر می‌شود:
1️⃣ آیا مردم استان سیستان و بلوچستان، #حق_زندگی دارند؟
2️⃣ آیا این استان، بخشی از سرزمین و کشور ایران و تحت حاکمیت رسمی نظام جمهوری اسلامی؛ شمرده می‌شود؟
3️⃣ چند دهه زمان لازم بوده و هست تا مشکلات این استان، رفع شده و از کمترین حقوق حیات انسانی بهره‌مند شوند؟
4️⃣ آیا #اراده‌ای برای حل و رفع مشکلات فجیع و بحرانهای ویران‌گر استان سیستان و بلوچستان در ساختارهای مختلف حاکمیت، وجود دارد؟
5️⃣ اگر پاسخ به این پرسش‌ها مثبت است، چرا دهه‌هاست زیست فردی و جمعی مردمان این استان، در شرایط فلاکت فاجعه‌باری قرار دارد؟
6️⃣ پیشنهاد متولیان و مسئولان امر، برای چگونگی پرسش و پیگیری مطالبات هم‌وطنان سیستان و بلوچستان، چیست؟
7️⃣ چه کسی #پاسخ‌گوی خسارات جانی و مادی و روانی و زندگی ازبین رفته و #محرومیت‌های_مستمر مردمان این استان است؟
8️⃣ آیا این #مزد مردم درحاشیه مانده‌ی دور از مرکز است که همواره بیشترین امیدواری به حاکمیت و نظام را داشته، و بالاترین #مشارکت سیاسی و اجتماعی را در ادوار مختلف انتخابات این کشور داشته‌اند؟
9️⃣ چرا و تا چه زمانی، تبعیض و بی‌عدالتی جزئی جداناشدنی از سیاست‌گذاری‌های راهبردی و اجرایی حاکمیت برای این استان و مردمان این دیار خواهد بود؟
🔟 و درنهایت چه زمانی، رویای زندگی معمولی برای مردمان استان سیستان و بلوچستان، به حقیقت می‌پیوندد؟ و متناسب با شأن و جایگاه شهروندی خود به‌عنوان یک ایرانی در سرزمین مادری خود، با آرامش و رفاه نسبی؛ زندگی خواهند کرد؟
✅ آن‌چه در اعتراضات اخیر آغازشده از سال ۱۴۰۱ تاکنون در جنبش موسوم به #زن‌زندگی‌آزادی در استان سیستان و بلوچستان دیده شده و هم‌چنان تداوم دارد، قابل تأمل و توجه و درایت کافی و اساسی است. این صدای درونی گروهی از ایرانیان است که سال‌ها، دیده و شنیده نشده‌اند و اکنون ضروری است به خوبی و بااحترام دیده و شنیده شوند.
۱۸ تیر ۱۴۰۲
@Sociologyofsocialgroup
@MostafaTajzadeh