✅ممنوعیت حجاب اسلامی برای دانش آموزان مسلمان در مدارس ، که از یکسال و اندی پیش تصویب شده بود، در بررسی های نهایی دادگاه قانون اساسی اتریش مخالف و منافی حقوق اساسی ، آزادی و نیز قانون اساسی اتریش تشخیص داده شد و قانون ممنوعیت حجاب لغو شد.

✅دادگاه قانون اساسی اتریش از صدر اعظم اتریش خواسته است تا قانون لغو ممنوعیت حجاب دانش آموزان در مدارس اتریش را رسما ابلاغ کند.

https://orf.at/stories/3193375/

#بین_الملل #اتریش
#حجاب #فرهنگی #سیاست

@TeacherasLLL
🆔@MostafaTajzadeh

‍ 📝📝📝معلم ها در اولویت هستند

✅یونسکو اعلام کرد معلم ها باید در اولویت واکسیناسیون قرار گیرند:
کرونا آمد ولی معلم ها صحنه را ترک نکردند و در خط مقدم ایستادند. روش های خلاقانه را برای آموزش به کار بستند؛ در حالیکه اغلب آموزش های خاصی برای این دوره ندیده بودند. هیچ نهادی جانشین مدرسه نیست و مدارس باید با سلامت بازگشایی شوند. از همین رو، معلم ها و کادر آموزشی باید در اولویت واکسیناسیون باشند... .

#بین_الملل
#مدیریت_آموزشی
#سیاستگذاری_آموزشی
#سیاست #یونسکو
#کرونا #واکسیناسیون
#بازگشایی_مدارس

@TeacherasLLL
🆔@MostafaTajzadeh

📝📝📝واردات کرونایی

✅ کرونا ۱۰۰۰ واژه جدید را به زبان آلمانی وارد کرد.

✅به گفته زبان شناسان مرکز زبان آلمانی شهر مانهایم در حوزه پژوهش های پیکره ای زبان آلمانی، تاکنون ۱۰۰۰ واژه جدید از زمان شیوع ویروس کرونا به ثبت رسیده است.
✅دکتر آنته کلوساکوکلهائوس، مدیر پروژه فرهنگ نویسی و ثبت زبان عنوان می کند که تولید و ورود این حجم از واژگان جدید به زبان آلمانی در طول یکسال پدیده ای بی سابقه بوده است. از جمله واژگان جدید می توان به واژه "کرونا" و "کوید" اشاره کرد، اما در همین حین میزان واژگان وارد شده از زبان انگلیسی به زبان آلمانی نیز بسیار است. واژگانی مانند shutdown، luckdown نیز از جمله واژگان ورودیافته به زبان آلمانی محاوره است که این روزها از سوی سیاستمداران و رسانه ها بسیار پرکاربرد است.

📌منبع:
https://brf.be/international/1439586/
به نقل از
@kulturSprache

#بین_الملل
#آمار #آلمان

@TeacherasLLL
🆔@MostafaTajzadeh

‍ 📝📝📝صدها دانش آموز تایلندی در اعتراض به رفتار معلم هایی که موهایشان را قیچی می کنند مقابل وزارت آموزش و پرورش این کشور تظاهرات کردند.

✅ در تایلند قوانین سخت گیرانه ای در خصوص روپوش و آرایش موهای دانش آموزان وجود دارد و فضای مجازی این کشور از تصاویر معلمانی که موهای بچه ها را، برای تنبیه، به شکل زشتی کوتاه کرده اند؛ پر شده است.

✅ وزیر آموزش و پرورش تایلند در پاسخ به این تجمع چهارصد نفری قول داد موضوع را پیگیری کند و گفت هیچ دانش آموزی نباید مورد آزار و اذیت قرار بگیرد.
روی یکی از تابلوها نوشته: «آموزش یا شستشوی مغزی؟»

#بین_الملل #تایلند
#فرهنگی #پرورشی
#تنبیه #خشونت #سیاست

@TeacherasLLL
🆔@MostafaTajzadeh

✅برای نخستین بار در تاریخ 384 ساله هاروارد، یک سیاه پوست رییس شورای دانشجویان شد.

https://www.cnbc.com/2020/12/10/meet-the-first-black-man-elected-harvards-student-body-president.html

#بین_الملل
#آمریکا
#آموزش_عالی

@TeacherasLLL
🆔@MostafaTajzadeh

‍ 📝📝📝زندگی این است

✅شاید در بدو امر تصور کنید #زندان و #مدرسه دو مکانی هستند که در دو سر طیف زندگی قرار دارند و هرگز این دو به هم نمی‌رسند...؛ اما کمی صبور باشید.

✅هفت سال است که دانش‌آموزان مدرسه‌ای خصوصی در کالیفرنیا برای زندانیانِ زندانِ ایالتی باشگاه کتاب و کتاب‌خوانی راه انداخته‌اند...

✅و این‌گونه است که دو سرِ طیفِ زندگی به هم رسیده‌اند.

✅یک روز یکی از زندانی‌ها به یکی از معلم‌ها می‌گوید: «ما برای بچه‌های شما ارزش زیادی قایل هستیم و دوست داریم برای مدرسة شما کاری بکنیم... آیا می‌توانید برای ما دانش آموزی پیدا كنید كه برای حضور در مدرسه به مقداری پول نیاز داشته باشد؟»

✅و این‌گونه شد که بیش از ۳۰۰۰۰ دلار از داخل زندان برای دانش‌آموز نیازمند مدرسه جمع شد تا بتواند به درسش ادامه دهد.

✅جیسون، یکی از زندانیانِ سابق که در جمع‌آوری کمک مالی نقش مهمی داشته، گفت: «اکثر مردم، صرف نظر از انتخاب‌های سستی که در زندگی دارند، دوست دارند در یک کار خوب شرکت کنند... و بچه‌های زندان واقعا مشتاق این کار بودند.»

#بین_الملل
#آمریکا
#زمزمه_محبتی

@TeacherasLL
🆔@MostafaTajzadeh

🎥 دو اختراع مهمِ دختران افغانستان

🇦🇫 دانش آموزان دختر افغانستان، در مبارزه با کرونا، یک دستگاه تهویه هوا را با قیمت تمام شده 700 دلار تولید و به بیمارستان های آن کشور عرضه کردند؛ در حالی که دستگاه های تهویه رایج 20 هزار دلار هزینه دارد. تیم مخترع این دستگاه را کارشناسانی از هاروارد و MIT یاری کرده است.
این دستگاه می تواند با یک بار شارژ تا 10 ساعت کار کند و قابل حمل است.

🤖 همچنین، تیم روباتیک دانشجویی این کشور روباتی را برای ضدعفونی محیط اختراع و ثبت کرده اند.

#بین_الملل #افغانستان
#روباتیک #تکنولوژی #فناوری
🔻🔻🔻
یادگیرنده مادام العمر باشیم:
@TeacherasLLL

💡 درنگ

🇦🇫 ایجاد ۱۵ باب کورس‌های سواد آموزی در ولایت لوګر.
سید عزیز احمد هاشمی رییس معارف لوگر به ایجاد کورس‌های متذکره ابراز خرسندی نموده و از خانواده‌ها خواست زنان و دختران بی سواد خویش را در این کورس‌ها شامل نمایند.

#درنگ
#سوادآموزی
#بین_الملل
#افغانستان

🔻🔻🔻
یادگیرنده مادام العمر باشیم:
@TeacherasLLL

ویدئویی در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود که یک مدرسۀ ابتدایی ژاپنی را نشان می دهد که بچه ها خودشان مدرسه و کلاسِ درسشان را تمیز می کنند. همچنین نشان می دهد که کودکان مدرسه ابتدایی بعد از عبور از خیابان، بر می گردند و به سمت ماشینهایِ ایستاده در خیابان (با احترام) تعظیم می کنند. این ویدئو با «تحسین» گستردۀ مخاطبان مواجه شده است.
(مثلا در کانال حجه الاسلام زائری)

به شخصه جزء کسانی بودم که از اوایل ورود به ژاپن، اینهمه نظم و سیستم را تحسین می کردم.
مطالب مختلفی هم در این خصوص نوشتم (مثلا این و این). حتی زمانی که در آزمایشگاه فولاد دانشگاه کوبه، روز آخر سال بچه های دانشجوی ارشد و کارشناسی، «خانه تکانی (اوسوجی)» می کردند، متنی نوشتم و این کارها و این رفتارها را تحسین کردم.

زمان لازم بود تا چند سال بگذرد و متوجه بشوم که چقدر این سیستم بیمار است و چقدر بهداشتِ روانی و روحی انسان را خراب می کند. آقای دکتر محمود گلزاری (به عنوان یک روانشناس مبرّز و با تجربه) معتقد بود (و هست) که مدارس اسلامی (مدارس مذهبی) بهداشت روحی کودک را خراب می کنند. این را کسی می گفت که خودش شخصی مذهبی و متدین بوده و هست ولی دانشِ روانشناسی به او آموخته بود که عمدۀ آنچه در مدارس مذهبی ما (در تهران) رخ می دهد، در کوتاه مدت، ظاهرا عالی، ولی در بلند مدت، ویرانه است.
همین ماجرا به شکل بدتر و گسترده تر در سیستم آموزشی #ژاپن برقرار است.

🔹 آن بچۀ کلاس سوم ابتدایی که بعد از عبورِ از خیابان (و وقتی که به انتهای خطِ عابر پیاده رسید) بر می گردد و «تعظیم» می کند (و رو به ماشینهای خیابان که قبل از خطِ عابر متوقف شده اند) احترام می گذارد، او «کودکی» (به آن مفهومی که محسن رنانی می گوید) ندارد، بلکه او را در اوج سنینِ پرطراوت کودکی، در چنان «قوطیِ کنسِرو» تنگ و صلبِ از بایدها و نبایدها کرده اند، که ثمره اش در بزرگسالی می شود انسانی پر وسواس، خجالتی، (بعضا) همراه با انواع تیک های عصبی، و مقداری از خمیر مایۀ خشم.
این مانند همان دختر نوجوانی است که در اوج سنین با طراوت کودکی و نوجوانی، او را در حجاب چادر مشکی قرار می دهیم و بعد افتخار می کنیم که ببین، چقدر تربیتِ نظام مند و ارزشمندی را انتخاب کرده ایم! امتداد و ادامۀ آن کودکی و آن نوجوانی را باید در سی و شش/هفت سالگی دید که ثمره اش چه می شود؟

در دانشگاه کیوتو، به دفتر ریاست مرکز مطالعات زلزله دانشگاه رفته بودم. این مرکزی است که جزء برترین مراکز مطالعات زلزله در دنیا محسوب می شود و برترین اساتید دانشگاههای آمریکا، دورۀ فرصت مطالعاتی (سبتیکالِ) خود را به این مرکز می آیند (مثلا آقای پروفسور خالد مسلم از دانشگاه برکلی به عنوان یک چهره مطرح زلزله در آمریکا، دورۀ سبتیکال خود را در این مرکز گذرانده). در دفتر ریاست مرکز جلسه ای بود (زمان آقای جاسبی، ایشان با این مرکز ارتباط داشت و می خواست با کمک آنها، تجهیزات میز زلزله برای واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد خریداری کند). بعد از جلسه (وقتی همه رفته بودند) رئیس مرکز زلزله پرسید: وضعیت پیشرفتِ کارهایت و پایان نامه ات چطور است؟ چقدر دیگر مانده که فارغ التحصیل شوی؟ توضیحاتی دادم و همزمان گلایه کردم که استاد راهنمایم قدری بد اخلاق است و این بد اخلاقی هایش، گاه باعث کند شدنِ مسیر پایان نامه می شود. گفت بداخلاقی؟! دست بردار. بعد به گوشه اتاق اشاره کرد و گفت: اینجا را می بینی؟ من دانشجویان دکترایم را می آورم اینجا و چنان می بندمشان به رگبار سوال و فریاد و چنان تحت فشاری قرارشان می دهم که همین گوشه می ایستند و گریه می کنند (یعنی که برو آقا جان بداخلاقیِ استاد که چیزی نیست!)

این «امتدادِ» همان مسیر بیمار است که در بالا اشاره شد. اینکه تصوّر کنی در گوشۀ آن اتاق مجلل مرکز پژوهشی، دانشجویِ دکترا ایستاده و گریه می کند. مسلّم است که همان دانشجوی دکترا، وقتی که استاد شد، بلایی بر سر دانشجوی دکترایش می آورد، که آن بدبخت هم بایستد و گوشه ای گریه کند.

🔹عرضم این است که «امتدادِ» آن رفتارِ کودکی (امتدادِ آن تعظیمِ به ماشین و امتداد آن چادر مشکی سن ده-پانزده سالگی) را باید دید که به کجاها می رسد؟ وگرنه «در لحظه دیدنِ» امور و تحسین کردن، که هُنری نیست.

🔹درد از اینجا آغاز شد که ما همیشه در دیدنِ «اکستریم» ها، به وجد می آئیم. حکایتِ همان گزارشِ بازدید آقای حدادعادل از مدرسه ابتدایی ژاپنی (که در کتابهای دورۀ دبیرستانِ ما چاپ شده بود) و حکایت همان دو/سه مقاله بالا که در سالهای نخست تحصیل در ژاپن، به «تحسین» از سیستم آموزشی آنجا پرداخته بود.

البته بدیهی است که آن نظم ژاپنی (با معایبش) بهتر از بی سیستمی (و بی نظمی) است، اما باید خاطرمان باشد که وقتی به تحسین از یک «رفتار» یا یک «ساختار» می پردازیم، همۀ وجوه ماجرا را دیده باشیم و ببنیم «امتدادِ مسیر» قرار است به کجاها ختم شود؟

t.me/solseghalam