🔶 احضار سفیر شوروی

📢 دکتر سید محمد صدر

🌀 بعد از پیروزی انقلاب، حزب توده مثل سایر احزاب و روزنامه ها آزاد بود و فعالیت سیاسی جدی داشت و روزنامه منتشر می کرد. یادم هست، آقای کیانوری هر هفته جلسات پرسش و پاسخ داشت. این جلسات طولانی، معمولاً به صورت کتاب چاپ می شد و در واقع خوراک فکری اعضای حزب را تأمین می کرد و خلاصه کارهایشان به طور منظم و مستمر پیگیری می شد.
🌀 حزب توده در مواجهه با جمهوری اسلامی به ظاهر نقش حمایتی داشت و این حمایت گاه چنان شدید می شد که دوستان ما در وزارت امور خارجه شوخی می کردند و حزب توده را شاخه کمونیستی، جمهوری اسلامی ایران می خواندند، چون گاهی توده ای ها، حزب اللهی تر از گروه های دیگر خود را نشان می دادند؛ و البته این تاکتیک آنان بود؛ چرا که می دانستند توان رو در رویی با جمهوری اسلامی را ندارند که اگر چنین می کردند خیلی زودتر از بین می رفتند.
🌀 آنها در پس این فعالیت های علنی با روس ها نیز روابط داشتند و از شوروی خط می گرفتند تا اینکه فعالیت های پشت پرده شان بر ملا شد و اعضای حزب توده در اواخر سال ۱۳۶۱ و اوایل ۱۳۶۲ دستگیر شدند. در همین رابطه تعدادی از اعضای سفارت شوروی در تهران که با اعضای حزب در ارتباط بودند شناسایی شده، در نتیجه نظام تصمیم گرفت، این افراد از کشور اخراج شوند، از این رو فهرستی به وزارت امور خارجه داده شد که به استناد آن هجده نفر از اعضای سفارت شوروی باید از کشور اخراج می شدند...
🌀 قرار شد سفیر شوروی، همان آقای بولدیرف، احضار شود و پس از ارائه لیست به او اعلام گردد که این افراد یک هفته - حدوداً - وقت دارند خاک ایران را ترک کنند. مسئولیت چنین مأموریتی بر عهده من بود و باید اذعان کنم که از افتخارآمیزترین ملاقات های دیپلماتیک من در تمام دوران فعالیت سیاسی ام بوده است.
🌀 آن روز آقای بولدیرف به همراه دبیر دوم سفارت که مأمور اطلاعاتی سفارت بود به وزارت امور خارجه آمد. بعد از سلام و احوال پرسی و تعارفات اولیه به او گفتم: من خیلی متأسفم که بعضی از اعضای سفارت شما از محدوده وظایف دیپلماتیک خود خارج شده دست به اقدامات غیر دیپلماتیک زده اند و با بعضی از اعضای حزب توده ارتباط یافته اند. و از آنجا که این اقدام از نظر جمهوری اسلامی ایران قابل تحمل نیست و آن را اقدامی غیردوستانه تلقی می کند، بنابراین افراد این فهرست باید در مدت یک هفته خاک ایران را ترک کنند و دیگر هیچ موقع به ایران باز نگردند. من الان فهرست را به شما خواهم داد.
🌀 بولدیرفی که من به عنوان دیپلماتی ورزیده، سیاسی و خوش برخورد می شناختم، چنان منفعل شده بود که صورتش سرخ شده مدام عرق می ریخت و در حالی که دست هایش می لرزید تک تک جملات مرا یادداشت می کرد؛ البته دبیر دوم سفارتش نیز صورت جلسه می نوشت که وضعیتی بهتر از سفیر نداشت. لرزش دستان مأمور اطلاعاتی سفارت کاملاً مشخص بود.
🌀 آنچه که من از آن به عنوان افتخارآمیزترین ملاقات دیپلمایتک یاد می کنم، همین انفعال سفیر شوروی و مأمور اطلاعاتی اش بود. شوروی که تا پیش از این همیشه برخوردی ابرقدرتی با ایران داشت و در طول تاریخ ما شاهد مقاطعی از دخالت های این کشور در امور داخلی ایران بودیم، حالا منفعلانه نشسته عرق شرم می ریزد و مجبور است که دستورات را اجرا کند. این دستاورد چیزی نیست مگر به برکت انقلاب، امام و همراهی مردم.


♻️ ویلک ک بولدیرف از سال ۱۳۳۴ کارمند سفارت اتحاد جماهیر شوروی در ایران بود. وی پس از عهده داری مناصب مختلف دیپلماتیک، از تاریخ ۱۳۶۱/۳/۱۲ تا تاریخ ۱۳۶۶/۷/۱ به عنوان سفیر و وزیر مختار شوروی در ایران فعالیت می کرد.
📙 انقلاب و دیپلماسی در خاطرات سید محمد صدر، تدوین و تحقیق: محمد قبادی، ناشر: سوره مهر، ص ۲۶۲ - ۲۶۳

#دکتر_سید_محمد_صدر
#نورالدین_کیانوری
#ویلک_ک_بولدیرف
#حزب_توده_ایران
#اتحاد_جماهیر_شوروی
#دیپلماسی

https://chat.whatsapp.com/I2LRBizT9S35uaTr3VsO2N

@khateratenghelab 👈 تلگرام