📝📝📝 آنگاه که ناگزیر به سوگواری از راه دور می شویم
🗞 New York Times
▫April 29, 2020
✅در پاسخ به پرسش ما، تعدادی از خوانندگان از تجربهٔ سوگواری خود برای عزیزانشان گفتند؛ زمانی که امکان وداع نداشتند، حتی امکان قرار گرفتن در کنار نزدیکانشان؛ اما با سوگواری جمعی مجازی، تا حدودی خود را تسلی دادند.
✅ در یکی از مناطق روستایی فرانسه، پدر من در اثر ابتلا به کووید-۱۹، در طی کمتر از ۲۴ ساعت درگذشت. مادرم اجازه نداشت با او به بیمارستان برود. او فقط توانست قبل از اعزام به بیمارستان، برای آخرین بار پدرم را در آغوش بگیرد. و هنگامی که او فوت کرد، اجازه نداشت که تا محل سوزاندن اجساد همراهیش کند. درها به روی افراد سوگوار بسته بود. اکنون خاکسترهای بدن پدرم، تا زمان مجاز برای تحویل به خانواده ها، در قفسه ای در یک کلیسای کوچک است.
✅این روزها مادرم از طریق ویدئو چت با خانواده حرف می‌زند و کارت‌های تسلیت مجازی اش را برای ما میخواند. او موسیقی های جاز مورد علاقهٔ پدرم را در تنهایی گوش می‌دهد، و گاه احساس می‌کند که او هنوز در خانه است. و با تمام این ها، خود را تسکین می‌دهد.
✅مادر دوست داشتنی من به دلیل افت فشار و سطح پایین اکسیژن، در اوایل اپریل، به اورژانس منتقل شد. او تا آن روز، چندین هفته را در تنهایی و قرنطینه گذرانده بود. در حالیکه هیچ کس حق ملاقات او را در بیمارستان نداشت، دائما از پشت تلفن می پرسید: "من چرا اینجا هستم؟"
✅یک شب، در حالیکه شرایط او وخیم تر شده بود، پرستار او با ما تماس گرفت و در حالی که گوشی تلفن را نزدیک صورت او گرفته بود، با او حرف زدیم؛ از اینکه چقدر دوستش داریم، همه به او فکر می کنیم و از اینکه از همان راه دور، تمام صورت مهربانش را می بوسیم.
✅ مادر من در ۱۴ اپریل در گذشت. تمام رنجی که هم او و هم ما کشیدیم، قابل توصیف نیست. هنوز هم در ناباوری هستیم و به این فکر می کنیم که، کسی که اینهمه دوست داشتنی ست، نباید در تنهایی بمیرد.
✅دوست من جودی، چند هفته قبل فوت کرد. تنها دختر او در زمان مرگش کنارش بود. هیچ کس دیگر حق ملاقات با او را نداشت. علت مرگ او، کووید-۱۹ نبود. در دوران اپیدمی هم، افراد همچنان به دلایل دیگری بیمار می‌شوند و جان خود را از دست می‌دهند. هیچ چیز مثل قبل نیست، اما ما همچنان نیاز به سوگواری برای عزیزان از دست رفته مان داریم.
✅تعداد انگشت شماری از نزدیک ترین اعضای خانواده در مراسم تشییع او حضور داشتند، اما بیشتر از صد نفر از نقاط مختلف کشور، در مراسم مجازی هفتمین روز پس از مرگ او، در زوم، شرکت کردند. دختر جودی عکسهایی از دوران جوانی مادرش را به اشتراک گذاشت. دوستانش، که بعضی برای ده ها سال او را می شناختند، از خاطراتشان با او گفتند.
✅با دیدن عکس ها و شنیدن آن خاطرات، احساس می‌کنم واقعا برای اولین بار جودی را می‌شناسم. اگرچه من و دوستانش کیلومترها از هم فاصله داشتیم، اما آن روز همه باهم حرف زدیم، دعا کردیم و آرام شدیم.
✅ برادرم جرمن، در اتاقش در خانه سالمندان تنها بود، هنگامی که در ۲۹ مارس درگذشت. او ۷۰ ساله، و اگرچه در ویلچر و مبتلا به دیابت بود، اما از سلامتی نسبتا خوبی برخوردار بود. آنطور که بعدتر متوجه شدم، علت مرگ او، سکته قلبی بود.
✅این اتفاق دقیقا دو هفته بعد از شروع قرنطینه اجباری در پرتوریکو، رخ داد. من هرگز بدنش را ندیدم. یک هفته قبل من بسته ای محتوی خاکسترهای باقیمانده از او را در دست داشتم، در حالیکه زنی با ماسک بر روی صورت، و در حالی که تلاش می‌کرد در عین احترام فاصلهٔ کافی را رعایت کند، داخل اتومبیلم آمد و آن را به من تحویل داد. همه چیز تا قبل از آن لحظه، از طریق ایمیل و گفتگوهای تلفنی انجام شد.
✅بعد از آن، تماس های تلفنی مهرآمیز و پیام های تسلیت فراوانی در فیسبوک داشتم، اما بیشتر از همه آنها، نیاز به آغوش های تسلی بخش و یک اتاق پر از اعضای خانواده ام داشتم که با آن ها گریه کنم.
کرونا، برادرم را از من نگرفت، اما نامرئی و ناخوانده، درست در جای سوگواری هایی نشست، که من به آن نیاز داشتم و برادرم سزاوارش بود.
#ما_و_کووید_۱۹
#روزگار_کرونازده_ما
#سوگ
ترجمه توسط کانال:
@alipsychiatrist
🆔 @MostafaTajzadeh
https://www.nytimes.com/2020/04/29/opinion/letters/coronavirus-mourning.html?action=click&module=RelatedLinks&pgtype=Article
🗞 New York Times
▫April 29, 2020
✅در پاسخ به پرسش ما، تعدادی از خوانندگان از تجربهٔ سوگواری خود برای عزیزانشان گفتند؛ زمانی که امکان وداع نداشتند، حتی امکان قرار گرفتن در کنار نزدیکانشان؛ اما با سوگواری جمعی مجازی، تا حدودی خود را تسلی دادند.
✅ در یکی از مناطق روستایی فرانسه، پدر من در اثر ابتلا به کووید-۱۹، در طی کمتر از ۲۴ ساعت درگذشت. مادرم اجازه نداشت با او به بیمارستان برود. او فقط توانست قبل از اعزام به بیمارستان، برای آخرین بار پدرم را در آغوش بگیرد. و هنگامی که او فوت کرد، اجازه نداشت که تا محل سوزاندن اجساد همراهیش کند. درها به روی افراد سوگوار بسته بود. اکنون خاکسترهای بدن پدرم، تا زمان مجاز برای تحویل به خانواده ها، در قفسه ای در یک کلیسای کوچک است.
✅این روزها مادرم از طریق ویدئو چت با خانواده حرف می‌زند و کارت‌های تسلیت مجازی اش را برای ما میخواند. او موسیقی های جاز مورد علاقهٔ پدرم را در تنهایی گوش می‌دهد، و گاه احساس می‌کند که او هنوز در خانه است. و با تمام این ها، خود را تسکین می‌دهد.
✅مادر دوست داشتنی من به دلیل افت فشار و سطح پایین اکسیژن، در اوایل اپریل، به اورژانس منتقل شد. او تا آن روز، چندین هفته را در تنهایی و قرنطینه گذرانده بود. در حالیکه هیچ کس حق ملاقات او را در بیمارستان نداشت، دائما از پشت تلفن می پرسید: "من چرا اینجا هستم؟"
✅یک شب، در حالیکه شرایط او وخیم تر شده بود، پرستار او با ما تماس گرفت و در حالی که گوشی تلفن را نزدیک صورت او گرفته بود، با او حرف زدیم؛ از اینکه چقدر دوستش داریم، همه به او فکر می کنیم و از اینکه از همان راه دور، تمام صورت مهربانش را می بوسیم.
✅ مادر من در ۱۴ اپریل در گذشت. تمام رنجی که هم او و هم ما کشیدیم، قابل توصیف نیست. هنوز هم در ناباوری هستیم و به این فکر می کنیم که، کسی که اینهمه دوست داشتنی ست، نباید در تنهایی بمیرد.
✅دوست من جودی، چند هفته قبل فوت کرد. تنها دختر او در زمان مرگش کنارش بود. هیچ کس دیگر حق ملاقات با او را نداشت. علت مرگ او، کووید-۱۹ نبود. در دوران اپیدمی هم، افراد همچنان به دلایل دیگری بیمار می‌شوند و جان خود را از دست می‌دهند. هیچ چیز مثل قبل نیست، اما ما همچنان نیاز به سوگواری برای عزیزان از دست رفته مان داریم.
✅تعداد انگشت شماری از نزدیک ترین اعضای خانواده در مراسم تشییع او حضور داشتند، اما بیشتر از صد نفر از نقاط مختلف کشور، در مراسم مجازی هفتمین روز پس از مرگ او، در زوم، شرکت کردند. دختر جودی عکسهایی از دوران جوانی مادرش را به اشتراک گذاشت. دوستانش، که بعضی برای ده ها سال او را می شناختند، از خاطراتشان با او گفتند.
✅با دیدن عکس ها و شنیدن آن خاطرات، احساس می‌کنم واقعا برای اولین بار جودی را می‌شناسم. اگرچه من و دوستانش کیلومترها از هم فاصله داشتیم، اما آن روز همه باهم حرف زدیم، دعا کردیم و آرام شدیم.
✅ برادرم جرمن، در اتاقش در خانه سالمندان تنها بود، هنگامی که در ۲۹ مارس درگذشت. او ۷۰ ساله، و اگرچه در ویلچر و مبتلا به دیابت بود، اما از سلامتی نسبتا خوبی برخوردار بود. آنطور که بعدتر متوجه شدم، علت مرگ او، سکته قلبی بود.
✅این اتفاق دقیقا دو هفته بعد از شروع قرنطینه اجباری در پرتوریکو، رخ داد. من هرگز بدنش را ندیدم. یک هفته قبل من بسته ای محتوی خاکسترهای باقیمانده از او را در دست داشتم، در حالیکه زنی با ماسک بر روی صورت، و در حالی که تلاش می‌کرد در عین احترام فاصلهٔ کافی را رعایت کند، داخل اتومبیلم آمد و آن را به من تحویل داد. همه چیز تا قبل از آن لحظه، از طریق ایمیل و گفتگوهای تلفنی انجام شد.
✅بعد از آن، تماس های تلفنی مهرآمیز و پیام های تسلیت فراوانی در فیسبوک داشتم، اما بیشتر از همه آنها، نیاز به آغوش های تسلی بخش و یک اتاق پر از اعضای خانواده ام داشتم که با آن ها گریه کنم.
کرونا، برادرم را از من نگرفت، اما نامرئی و ناخوانده، درست در جای سوگواری هایی نشست، که من به آن نیاز داشتم و برادرم سزاوارش بود.
#ما_و_کووید_۱۹
#روزگار_کرونازده_ما
#سوگ
ترجمه توسط کانال:
@alipsychiatrist
🆔 @MostafaTajzadeh
https://www.nytimes.com/2020/04/29/opinion/letters/coronavirus-mourning.html?action=click&module=RelatedLinks&pgtype=Article
NY Times
When Mourning Is at a Distance
In response to our query, readers discuss how they have marked the deaths of loved ones: struggling with not saying goodbye, not being comforted in person, but also finding some solace in the collective virtual grieving.
🔎 نگاهی به توئیت‌های منتخب روز:
https://twitter.com/sadramohaqeq/status/1284891190475849728?s=21
✅ محمود صادقی:
اجرای اصل ۲۷ قانون اساسی (شناسایی حق برگزاری اجتماعات و راهپیمایی) مناسب‌ترین راه برای جداسازی اعتراض از اغتشاش است.
✅ حسین نورانی‌نژاد:
چرا میگن «اصول»گرا؟ نشانه‌هایی چون هشتگ اعدام کنید برای پرونده‌ای که نمی‌دانند چیست، یا سخنرانی امام جمعه پردیسان یا این سر و دست شکستن برای حمله به سعید حجاریان به هر زبان و اتهام سخیفی، مگر جز یک اصل و آن اصالت و هدف و وسیله و همه چیز بودن قدرت، اصل دیگری هم دارد؟
✅ عبدالله مومنی:
یاللعجب!
پروژه پادوهای تازه به منصب رسیده
بدنام سازی افراد اثرگذار در جامعه است که در نتیجه عدم حضور موثرین، تمام قدرت را در اختیار گیرند.
توفیق پروژه پادوها: حال که نمیتوانیم ذهن جامعه رانسبت به فساد و غارتگری جریان خود اصلاح کنیم؛همه فاسد و غارت گرند؟!
همه قدرت برای شما اما اندکی مروت
✅ Siavash Ardalan:
با حکم دادگاهی در ایران، جنگلی در ساری با وسعت ۵۱۸۵ زمین فوتبال به مالکیت یک شخص در آمد. اسم این فرد حسینعلی خادمیست که ۲۰ ساله مدعی مالکیت جنگل آق مشهد شده . او با اعمال نفوذ فراوان بالاخره دادگاه رو قانع کرد. حالا تنها راه مداخله رئیس قوه قضائیه ست.
✅ محمد مالی:
حسن آقا نقّاش ساختمان است. حسن آقا سالی یک مدرسه محروم را رنگ می‌کند با هزینه خود. حسن آقا امسال کرونا گرفت. خیلی بیکاری کشید. اما باز هم پای قول و قرار خودش با خدای خودش ماند.
حسن آقا ۵۹ سال دارد از اهواز، شلوار تاخورده‌اش اما یک پا ندارد. جزیره مجنون جا گذاشت پایش را حسن آقا!
✅ Ali mojtahedzadeh:
بعنوان يك ايراني وطن پرست حاضر نيستم منبعد رسانه #ايران_اينتر_نشنال كه صدا وتصوير دشمنان جنايتكارملت همچون #مريم_رجوي از آن پخش ميشود هيچ خبري مربوط به بنده را پخش كند
✅ اسمعیل آذری نژاد:
امشب عقد دو جوان؛ معلم و دانشجو را خواندم، شرطم برای خواندن عقد، این بود که هر دو کتابی را بخوانند.
این شرط همیشگی بنده است برای جوانان، با هدف ترویج فرهنگ مطالعه.
✅ Reza Nasri:
حقوقدانان کاخ‌سفید، وزارت‌خارجه و لابی‌های اسرائیل ماه‌ها تلاش کردند اما نتوانستند حتی یک جمله از برجام استخراج کنند تا به‌وسیله آن به خروج آمریکا وجاهت قانونی بدهند. از این رو ترامپ مجبور شد بهانه‌هایی مانند «اشغال سفارت» را مستمسک قرار دهد! بعد می‌گویند ظریف گفته «ئه! ئه!..»
✅ Zia Nabavi:
اگر احتمال بازداشتتان وجود دارد، گیرم در حد یک درصد! هر شب گوشی خود را پاکسازی کنید؛
چتهای تلگرام، واتس‌آپ، سیگنال، توئیتر، اینستاگرام و حتی محتویات خاص گالری!
باور کنید در تمام این سالها حتی یک بازداشتیِ سیاسی ندیدم که از چیزهایی در گوشی‌اش که پاک نکرده افسوس نخورد!
باور کنید!!
✅ Mehrnoosh:
تو گروه همسایه‌های ما یکی نوشته که به دلیل شرایط پیش‌اومده می‌دونم که خیلی‌ها کارشون رو از دست دادن. نوشته دلم نمی‌خواد هیچ خانواده‌ای در تنگنا باشه، اگر کسی کمکی می‌خواد به من پیغام بده، برای غذا یا هر ضرورت زندگی. نوشته بدون اینکه زنگتون رو بزنم که ببینمتون هر چی‌بخواید
✅ Peyman Yazdani:
من یه سوال جدی از @IranIntl دارم. شما که به رسالت ارزش خبری اینقدر معتقدید، اگر هشتگ #مریم_رجوی_گه_خورد هم داغ بشه مثل #اعدام_نکنید می‌زنید اون بالای صفحه تلویزیون؟
✅ Marya:
خوب کم کم داره مشخص میشه مردم ایران تو مسائل بسیاری با هم اتفاق نظر دارند. #اعدام_نکنید
#مریم_رجوی_گه_خورد
#تحریم_نکنید
✅ علی نیک‌جو:
بدون ماسک وارد می شود. می گویم اول ماسک بخر بعد بیا.ماسک را از جیبش در می اورد و زیر چانه اش می زند.میگویم ماسک را درست بزن.می گوید سختمه.می گویم پس ویزیت نمی کنم.
ماسکش را بالا میاورد. می گوید آقای دکتر انقدر نترسید هیچی نمیشه ؛من چهار ماهه همین طوری می گردم هیچی هم نشده.
#ما_و_کووید_۱۹
#مسئولیت_اجتماعی
#کادر_درمان
✅ Roozbehjameshoorani:
نه #اعدام_بکنید مرگ‌طلبانِ داخلی ونه #اعدام_نکنید #ترامپ،#رجویستها و #ژن_خوبهای_سلطنت‌طلب حاوی مصالح ایران،فرزندانش وجلوگیری‌کننده ازفروپاشی نیست
حاکمان!تادیرنشده باید #مخاطبان_صادق،#منتقد وبعضا #عاصی خودرابشناسندوازمدار تندروی،#آنرمالیسم ومقابله باحقوق‌ملت ودموکراسی خارج شوند!
🆔 @MostafaTajzadeh
https://twitter.com/sadramohaqeq/status/1284891190475849728?s=21
✅ محمود صادقی:
اجرای اصل ۲۷ قانون اساسی (شناسایی حق برگزاری اجتماعات و راهپیمایی) مناسب‌ترین راه برای جداسازی اعتراض از اغتشاش است.
✅ حسین نورانی‌نژاد:
چرا میگن «اصول»گرا؟ نشانه‌هایی چون هشتگ اعدام کنید برای پرونده‌ای که نمی‌دانند چیست، یا سخنرانی امام جمعه پردیسان یا این سر و دست شکستن برای حمله به سعید حجاریان به هر زبان و اتهام سخیفی، مگر جز یک اصل و آن اصالت و هدف و وسیله و همه چیز بودن قدرت، اصل دیگری هم دارد؟
✅ عبدالله مومنی:
یاللعجب!
پروژه پادوهای تازه به منصب رسیده
بدنام سازی افراد اثرگذار در جامعه است که در نتیجه عدم حضور موثرین، تمام قدرت را در اختیار گیرند.
توفیق پروژه پادوها: حال که نمیتوانیم ذهن جامعه رانسبت به فساد و غارتگری جریان خود اصلاح کنیم؛همه فاسد و غارت گرند؟!
همه قدرت برای شما اما اندکی مروت
✅ Siavash Ardalan:
با حکم دادگاهی در ایران، جنگلی در ساری با وسعت ۵۱۸۵ زمین فوتبال به مالکیت یک شخص در آمد. اسم این فرد حسینعلی خادمیست که ۲۰ ساله مدعی مالکیت جنگل آق مشهد شده . او با اعمال نفوذ فراوان بالاخره دادگاه رو قانع کرد. حالا تنها راه مداخله رئیس قوه قضائیه ست.
✅ محمد مالی:
حسن آقا نقّاش ساختمان است. حسن آقا سالی یک مدرسه محروم را رنگ می‌کند با هزینه خود. حسن آقا امسال کرونا گرفت. خیلی بیکاری کشید. اما باز هم پای قول و قرار خودش با خدای خودش ماند.
حسن آقا ۵۹ سال دارد از اهواز، شلوار تاخورده‌اش اما یک پا ندارد. جزیره مجنون جا گذاشت پایش را حسن آقا!
✅ Ali mojtahedzadeh:
بعنوان يك ايراني وطن پرست حاضر نيستم منبعد رسانه #ايران_اينتر_نشنال كه صدا وتصوير دشمنان جنايتكارملت همچون #مريم_رجوي از آن پخش ميشود هيچ خبري مربوط به بنده را پخش كند
✅ اسمعیل آذری نژاد:
امشب عقد دو جوان؛ معلم و دانشجو را خواندم، شرطم برای خواندن عقد، این بود که هر دو کتابی را بخوانند.
این شرط همیشگی بنده است برای جوانان، با هدف ترویج فرهنگ مطالعه.
✅ Reza Nasri:
حقوقدانان کاخ‌سفید، وزارت‌خارجه و لابی‌های اسرائیل ماه‌ها تلاش کردند اما نتوانستند حتی یک جمله از برجام استخراج کنند تا به‌وسیله آن به خروج آمریکا وجاهت قانونی بدهند. از این رو ترامپ مجبور شد بهانه‌هایی مانند «اشغال سفارت» را مستمسک قرار دهد! بعد می‌گویند ظریف گفته «ئه! ئه!..»
✅ Zia Nabavi:
اگر احتمال بازداشتتان وجود دارد، گیرم در حد یک درصد! هر شب گوشی خود را پاکسازی کنید؛
چتهای تلگرام، واتس‌آپ، سیگنال، توئیتر، اینستاگرام و حتی محتویات خاص گالری!
باور کنید در تمام این سالها حتی یک بازداشتیِ سیاسی ندیدم که از چیزهایی در گوشی‌اش که پاک نکرده افسوس نخورد!
باور کنید!!
✅ Mehrnoosh:
تو گروه همسایه‌های ما یکی نوشته که به دلیل شرایط پیش‌اومده می‌دونم که خیلی‌ها کارشون رو از دست دادن. نوشته دلم نمی‌خواد هیچ خانواده‌ای در تنگنا باشه، اگر کسی کمکی می‌خواد به من پیغام بده، برای غذا یا هر ضرورت زندگی. نوشته بدون اینکه زنگتون رو بزنم که ببینمتون هر چی‌بخواید
✅ Peyman Yazdani:
من یه سوال جدی از @IranIntl دارم. شما که به رسالت ارزش خبری اینقدر معتقدید، اگر هشتگ #مریم_رجوی_گه_خورد هم داغ بشه مثل #اعدام_نکنید می‌زنید اون بالای صفحه تلویزیون؟
✅ Marya:
خوب کم کم داره مشخص میشه مردم ایران تو مسائل بسیاری با هم اتفاق نظر دارند. #اعدام_نکنید
#مریم_رجوی_گه_خورد
#تحریم_نکنید
✅ علی نیک‌جو:
بدون ماسک وارد می شود. می گویم اول ماسک بخر بعد بیا.ماسک را از جیبش در می اورد و زیر چانه اش می زند.میگویم ماسک را درست بزن.می گوید سختمه.می گویم پس ویزیت نمی کنم.
ماسکش را بالا میاورد. می گوید آقای دکتر انقدر نترسید هیچی نمیشه ؛من چهار ماهه همین طوری می گردم هیچی هم نشده.
#ما_و_کووید_۱۹
#مسئولیت_اجتماعی
#کادر_درمان
✅ Roozbehjameshoorani:
نه #اعدام_بکنید مرگ‌طلبانِ داخلی ونه #اعدام_نکنید #ترامپ،#رجویستها و #ژن_خوبهای_سلطنت‌طلب حاوی مصالح ایران،فرزندانش وجلوگیری‌کننده ازفروپاشی نیست
حاکمان!تادیرنشده باید #مخاطبان_صادق،#منتقد وبعضا #عاصی خودرابشناسندوازمدار تندروی،#آنرمالیسم ومقابله باحقوق‌ملت ودموکراسی خارج شوند!
🆔 @MostafaTajzadeh
Twitter
Sadra Mohaqeq
این بچه‌ها امروز با پیراهن‌هاشون سعی کردن آتش‌سوزی بادام‌ها و مراتع منطقه کوه‌بُرد نزدیک دهدشت رو خاموش کنن.
Forwarded from علی نیک‌جو «روان‌پزشک- روان‌درمانگر تحلیلی»
📌 کودکان هم روزگار سختی را می‌گذرانند؛ درک آنها در دوران همه‌گیری
✍🏻 Ariane de Bonvoisin
▫ترجمه توسط کانال:
@alipsychiatrist
✳ من هم مانند تمام والدینی که در طول یک سال گذشته، درباره‌ی به خانه آوردن مدرسه با آنها حرف زده ام، سهم خود را از دشواری این شرایط تجربه کرده‌ام. در ابتدا از اینکه قرار بود به فرزندم در آموختن کمک کنم و زمان بیشتری را با هم بگذرانیم هیجان‌زده بودم اما به مرور زمان، دچار احساس فشار از کم آوردن زمان برای انجام کارهای شخصی، و انواع احساسات دشوار دیگر شدم.
در میان مشغولیت‌‌های ذهنی خود با این مسائل، آنچه کمتر به آن توجه میکردم یا عمیقا احساس نمی‌کردم، میزان دشواری این شرایط در تجربه‌ی پسر ۶ ساله‌ام بود. تمام توجه من معطوف به انجام شدن تکالیف مدرسه‌ی او، تلاشم برای مدیریت احساسات و واکنش های خودم به او، و سپس پرداختن به انبوه کارهای شخصی‌ام بود. تا اینکه به این موضوع فکر کردم که، بیشتر از تلاش برای تمام شدن تکالیف او در یک زمان 'خوب'، و برآورده کردن نیاز خودم به احساس یک والد 'خوب' بودن برای یک دانش آموز 'خوب'، وظیفه‌ی مهمتر من تأمین رفاه هیجانی فرزندم است. در هر صورت، جبران عقب‌ماندگی در تکالیف مدرسه بسیار آسان تر از ترمیم آسیب‌هایی خواهد بود که به سلامت ذهنی و عمومی او وارد خواهد شد.
✳ دکتر شافلی نویسنده کتاب "والد آگاه"، اخیرا در مصاحبه ای گفت:"اگر با وجود تمام اتفاقاتی که افتاده است، درجاتی از اختلال استرس پس از سانحه(PTSD) را تجربه نمی‌کنید، احتمالا در وضعیت انکار هستید". بله، زندگی در دوران پاندمی، بار سنگینی را بر ذهن و جسم هر فردی، با هر سن، در هر جایی از جهان و در هر شرایطی، وارد کرده است.
اما آنچه کمتر به آن توجه میکنیم، سنگینی بار این شرایط برای کودکانمان است. آنها خوشحال به نظر می‌رسند، بیشتر از همیشه می‌توانند تلویزیون تماشا کنند، شبها دیرتر می‌خوابند، و زمان بیشتری برای بازی کردن دارند. اما این فقط وضعیت دنیای بیرون آن‌هاست. پرداختن به دنیای درونی آنها بخشی از برنامه های روزمره و آموزش های مجازی مدرسه در خانه نیست. آنها هم برای دوستانشان احساس دلتنگی میکنند. برای بازی کردن در بیرون از خانه و داستان هایی که بعد از بازگشت به خانه با هیجان برای پدر و مادر تعریف می کرده اند. آنها برای یاد گرفتن، به جای صِرف انجام دادن تکالیف بی انتها، و برای میزانی از پیش بینی ناپذیری زندگی در بیرون از خانه، به جای یکنواختی عجیب تمام ماه های اخیر در خانه، دلتنگ می‌شوند.
📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)
#کودک
#کودکان
#ما_و_کووید
#روان_درمانی
#روان_پزشکی
#کرونا
🆔@alipsychiatrist
.
✍🏻 Ariane de Bonvoisin
▫ترجمه توسط کانال:
@alipsychiatrist
✳ من هم مانند تمام والدینی که در طول یک سال گذشته، درباره‌ی به خانه آوردن مدرسه با آنها حرف زده ام، سهم خود را از دشواری این شرایط تجربه کرده‌ام. در ابتدا از اینکه قرار بود به فرزندم در آموختن کمک کنم و زمان بیشتری را با هم بگذرانیم هیجان‌زده بودم اما به مرور زمان، دچار احساس فشار از کم آوردن زمان برای انجام کارهای شخصی، و انواع احساسات دشوار دیگر شدم.
در میان مشغولیت‌‌های ذهنی خود با این مسائل، آنچه کمتر به آن توجه میکردم یا عمیقا احساس نمی‌کردم، میزان دشواری این شرایط در تجربه‌ی پسر ۶ ساله‌ام بود. تمام توجه من معطوف به انجام شدن تکالیف مدرسه‌ی او، تلاشم برای مدیریت احساسات و واکنش های خودم به او، و سپس پرداختن به انبوه کارهای شخصی‌ام بود. تا اینکه به این موضوع فکر کردم که، بیشتر از تلاش برای تمام شدن تکالیف او در یک زمان 'خوب'، و برآورده کردن نیاز خودم به احساس یک والد 'خوب' بودن برای یک دانش آموز 'خوب'، وظیفه‌ی مهمتر من تأمین رفاه هیجانی فرزندم است. در هر صورت، جبران عقب‌ماندگی در تکالیف مدرسه بسیار آسان تر از ترمیم آسیب‌هایی خواهد بود که به سلامت ذهنی و عمومی او وارد خواهد شد.
✳ دکتر شافلی نویسنده کتاب "والد آگاه"، اخیرا در مصاحبه ای گفت:"اگر با وجود تمام اتفاقاتی که افتاده است، درجاتی از اختلال استرس پس از سانحه(PTSD) را تجربه نمی‌کنید، احتمالا در وضعیت انکار هستید". بله، زندگی در دوران پاندمی، بار سنگینی را بر ذهن و جسم هر فردی، با هر سن، در هر جایی از جهان و در هر شرایطی، وارد کرده است.
اما آنچه کمتر به آن توجه میکنیم، سنگینی بار این شرایط برای کودکانمان است. آنها خوشحال به نظر می‌رسند، بیشتر از همیشه می‌توانند تلویزیون تماشا کنند، شبها دیرتر می‌خوابند، و زمان بیشتری برای بازی کردن دارند. اما این فقط وضعیت دنیای بیرون آن‌هاست. پرداختن به دنیای درونی آنها بخشی از برنامه های روزمره و آموزش های مجازی مدرسه در خانه نیست. آنها هم برای دوستانشان احساس دلتنگی میکنند. برای بازی کردن در بیرون از خانه و داستان هایی که بعد از بازگشت به خانه با هیجان برای پدر و مادر تعریف می کرده اند. آنها برای یاد گرفتن، به جای صِرف انجام دادن تکالیف بی انتها، و برای میزانی از پیش بینی ناپذیری زندگی در بیرون از خانه، به جای یکنواختی عجیب تمام ماه های اخیر در خانه، دلتنگ می‌شوند.
📌 ادامه در INSTANT VIEW
(مشاهده فوری)
#کودک
#کودکان
#ما_و_کووید
#روان_درمانی
#روان_پزشکی
#کرونا
🆔@alipsychiatrist
.
Telegraph
کودکان هم روزگار سختی را می‌گذرانند؛ درک آنها در دوران همه‌گیری
✍🏻 Ariane de Bonvoisin ✳ من هم مانند تمام والدینی که در طول یک سال گذشته، درباره‌ی به خانه آوردن مدرسه با آنها حرف زده ام، سهم خود را از دشواری این شرایط تجربه کرده‌ام. در ابتدا از اینکه قرار بود به فرزندم در آموختن کمک کنم و زمان بیشتری را با هم بگذرانیم…