📝📝📝«خوف‌نامه، خدای سلطان و پیامبر اقتدارطلب»

🔻🔻🔻مقاله‌ای از محسن آرمین منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو

🖊دانشمند گرامی جناب دکتر عبدالکریم سروش اخیراً طی چهار سخنرانی از منظر جامعه‌شناختی به تبیین نسبت دین اسلام و قدرت و تحلیل شخصیت پیامبر(ص) پرداختند. این سخنان واکنش‌های بسیاری در پی داشت و به نظر می‌رسد طرحی که ایشان در انداخته‌اند همچنان موضوع بحث محافل فکری خواهد بود. در این طرح ما با رویکردی فوکویی به دین و وحی و پیامبر اسلام مواجه هستیم. مطابق نظر ایشان:

🖊«دین قدرت است. در جامعه به منزله یک قدرت متولد می‌شود. مثل هر قدرت دیگری با دیگر قدرت‌ها وارد تعامل و تبادل و تخالف و… می‌شود با قدرت‌‌های دیگر بده بستان می‌کند من جمله با قدرت سیاسی. این قدرت برای تثبیت خود به یکی از چیزهایی که احتیاج قوی دارد ترساندن و ارعاب است» (دین و قدرت، جلسه ۳۱).

🖊روشن است که پیغمبر وظیفه خود را صرفاً ابلاغ مجموعه‌ای از تعالیم نمی‌دانست. او درویش و شاعر و فیلسوفی چون مولانا و سعدی و ابن‌سینا و ملاصدرا نبود، بلکه در محافظت و تثبیت تعالیم خود در برابر مشرکان متجاوز می‌کوشید، در برابر تجاوز ساکت نمی‌نشست و در این راه ابایی از جنگ نداشت. شخصیتی جذاب و نافذ و اقتدارگرا داشت. هیچ‌کس تاکنون در این حقایق تردید نکرده است، اما چنان که پیداست مدعای دکتر سروش بیش از این است. اطاعت خواستن از همگان، داشتن روحیه سلطانی، عدم تحمل مخالف و منتقد، حیوان و چارپا دانستن‌ و خوار و خفیف خواستن آن‌ها، کشورگشایی و تسلیم‌خواهی، و… تنها بخشی از مدعیات دکتر سروش در تحلیل شخصیت پیامبر و تعالیم و رویکرد کتاب و خدای اوست.

🖊جناب دکتر سروش در اثبات مدعای خود میدان گسترده‌ای گشوده‌اند و از عرفان و فقه و روایت و تاریخ و قرآن مدد گرفته‌اند. صرف‌نظر از برخی تهافت‌ها در سخنان ایشان که نیازمند بحث جداگانه‌ای است، می‌توان از منظرهای مختلف به نقد و بررسی سخنان ایشان پرداخت. می‌توان بحثی روش‌شناسانه کرد و نشان داد، تصویری که ایشان از پیامبر به دست می‌دهند حاصل گزینش داده‌های اندک از لابلای منابع تاریخی، بدون ارزیابی صحت و سقم آن‌ها و غفلت از داده‌‌های مخالف و توجیه این تخالف و در نتیجه، فاقد اعتبار علمی است. می‌توان از منظر تاریخی، روایی و تفسیری به نقد طرح ایشان پرداخت.

🖊می‌توان تعریف ایشان از اسلام را به چالش کشید و در این‌‌باره به بحث نشست که آیا واقعاً اسلام یعنی همان چیزی که در تاریخ محقق شده است؟ آیا اسلام یعنی همان مجموعه‌ای که فقیهان و مفسران و محدثان تحت تأثیر قدرت و تعامل با قدرت به‌ویژه قدرت سیاسی از کتاب و سنت در قرون گذشته فهمیده‌اند؟ می‌توان درباره عدم تفکیک ساحت هستی‌شناختی و معرفت‌شناختی در تعریف دین، تعارض رویکرد ذات‌گرایانه با اعتقاد به وجود ذاتی و عرضی در دین سخن گفت؟ و… ، طبعاً چنین نقد پردامنه‌ای از حوصله و مجال یک نوشتار خارج است.

🖊نوشتار حاضر بنا ندارد وارد چنین مجال گسترده‌ای شود. هدف از این نوشتار صرفاً ارزیابی مستندات قرآنی است که جناب دکتر سروش در اثبات و یا تأیید نظر خود طی چهار سخنرانی اخیر ارائه داده‌اند. می‌خواهیم ببینیم آیا ادله و شواهد قرآنی که بدان استناد کرده‌اند مؤید نظر ایشان است یا خیر. در این نوشتار قرآن نه به‌عنوان متن مقدس دینی بلکه به‌مثابه متنی دست اول و معتبر در معرفی پیامبر و سیره او در مقایسه با دیگر منابع موجود مورد استناد ماست. به عبارت بهتر نگاه ما به قرآن نگاهی پدیدارشناسانه و فارغ از تعلقات دینی است.

🔸متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید یا در موبایل خود بر روی Instant View کلیک کنید
vrgl.ir/4sPTh

#محسن_آرمین #عبدالکریم_سروش #پیامبر #نواندیشی_دینی

🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial

🔸 نشانی وب‌سایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com

📝📝📝«روان‌کاوی نبوی و فرضیه بادکنک‌وار تاریخ»

🔻🔻🔻مقاله‌ای از احمد صدری منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو

از متن:

🖊سخنان ساختارشکن و پارادایم‌‌برانداز اخیر آقای دکتر سروش و طوفانی از نقد که در پی آن به‌پا شده دلیل دیگری است بر زنده بودن فضای نواندیشی و روشنفکری دینی. آن‌ها که می‌گویند روشنفکری دینی تناقضی است از قبیل آبغوره فلزی و باور دارند که دین‌داران تعبّدی فکر می‌کنند و نمی‌توانند از خطوط قرمز و تابوهای متافیزیکی عبور کنند،‌ نظری اجمالی به تاریخ تفکر دینی این چهل سال بعد از انقلاب بیاندازند و ببینند که چه تابوشکنی‌های جسورانه و چه رودرویی‌های سهمگینی در میان این روشنفکران بومی در مورد ذات و جلوه‌های اجتماعی و سیاسی دین صورت گرفته است.

🖊البته این نقد و گفت‌وگوها، و از جمله سخنان اخیر آقای دکتر سروش و پاسخ‌های متنوعی که به آن داده شده برای پیشرفت فکر دینی در ایران و به روز شدن (سکولاریزاسیون به معنی جدایی نهادینه دین و دولت) مفید بوده است. خوشبختانه تا به‌حال کسی دکتر سروش را تکفیر نکرده‌ و نقدها از دایره نزاکت و اخلاق علمی بیرون نرفته است.

🖊در این مقاله از نقد نظریه روانی-تمدنی دکتر سروش آغاز می‌کنم که شامل سه بخش است:‌ گنگی مفهوم‌ها، نقد چارچوب تئوریک که مشتمل بر روا‌ن‌شناسی تاریخی و تعمیم تمدنی اوست و بالاخره نقد روش‌شناسی که بنده از آن به «آپوفنیا» تعبیر می‌کنم. ولی در این سخن به نقد بیانات دکتر سروش اکتفا نخواهم کرد، بلکه از فرضیه اخیر ایشان به عنوان تخته‌پرشی استفاده خواهم نمود تا (همان‌گونه که ایشان در سخنرانی سوم خود پیشنهاد کرده بودند) بدیلی برای نظریه روانی-تمدنی ایشان ارائه دهم.

🖊معلوم نیست منظور آقای دکتر سروش از اقتدارگرایی چیست. وقتی به ایشان گفته می‌شود چرا به محمد نسبت اقتدارگرایی می‌دهید،‌ پاسخ می‌دهند که اقتدار که چیز بدی نیست. همه حکومت‌ها باید اقتدار داشته باشند. بله، اگر منظور ایشان از اقتدار اتوریته به روایت ماکس وبر است که همان «قدرت مشروع»‌ در مقابل «زور صرف» باشد، این چیز بدی نیست. زور، کار زورگیر است. شما کیف پول‌تان را به زورگیر می‌دهید چون چاقو کشیده. ولی اگر ریش‌سفید خانواده یا مرادتان و یا مامور نیروی انتظامی به شما دستوری داد، اجرا می‌کنید چون این‌ها قدرت مشروع یا اقتدار دارند. اقتدار هم سه‌گونه است: به ترتیب بالا ریش‌سفید اقتدار سنتی دارد،‌ مراد اقتدار کاریزمایی دارد و پلیس اقتدار قانونی. قدرت اقتدار نیست. با سرنیزه می‌توان فتح کرد ولی (چنانکه به ناپلئون نسبت می‌دهند) نمی‌توان با آن حکومت کرد -لااقل حکومت دراز مدت.

🔸متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید یا در موبایل خود بر روی Instant View کلیک کنید
vrgl.ir/ulFH2

#احمد_صدری #عبدالکریم_سروش #پیامبر #نواندیشی_دینی

🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial

🔸 نشانی وب‌سایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com

📝📝📝«ولایت و اقتدار: پيچیدگی الگوهای رهبری»

🔻🔻🔻مقاله‌ای از داريوش محمّدپور منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو

از متن:

🖊سخنرانی‌های اخیر دکتر سروش درباره‌ی نسبت دين و قدرت، گفت‌وگوهای بسیاری را ایجاد کرده است. يادداشت حاضر، ملاحظات و انتقاداتی است بر چند نکته در سخنرانی ایشان که عمدتاً متمرکز بر همسان‌انگاری ولايت و اقتدار در صورت‌بندی ايشان است. اجمالاً ملاحظات نگارنده ناظر بر سه محور زیر است:

🖊محمّد عارف مسلح: در روایت دکتر سروش، محمّد عارف مسلح است و اراده‌ی معطوف به قدرت داشته است و در نهايت تصویر محمّد، تصوير فردی «اقتدارگرا»ست

🖊دوگانه‌ی موسی و خضر: در روایت ايشان، محمّد هم میل به فرعون‌کوبی دارد (مانند موسی) و هم تمايل به استفاده از خشونت يا رفتار غيرعقلانی به صرف اتکا به شخصيت خود (مانند خضر)

🖊اسلام،‌ دين شمشير: هم‌چنين، روایت ايشان حاکی از غلبه‌ی اين نگاه است که: اسلام به شمشیر مقرر شده است (فلذا اقتدارگرايی با پيامبری محمّد گره خورده است)

🖊در روایت دکتر سروش، پیامبری و پیامبری کردن معنايی خاص دارد. در فهم دکتر سروش، اين پيامبر است که با تکيه بر «اقتدار»ش می‌تواند جان بگيرد و جان بدهد. اين پيامبر اسلام است که هم‌زمان متمايل است مانند موسی و مانند خضر باشد: مانند موسی تشریع کند و مانند خضر به طرفة‌العینی و به لب‌ترکردنی جان بستاند. و تمام این‌ها متکی بر تفسیر خاصی است که خود دکتر سروش هم از پيامبری و هم از نیات و خواسته‌های درونی پيامبر اسلام ارایه می‌کند. در پاسخ به اين‌که ایشان چگونه به این نیات و اغراض دست يافته‌اند، دکتر سروش می‌گويد: با توجه به تاریخ و رفتارهای پیامبر. يعنی یک اين‌همانی و نسبت مستقیم ميان رفتار فرد و نيات و فعل و انفعالات روانی و قلبی او برقرار می‌شود. هر تعبیری که از اين نوع تحلیل داشته باشیم، کماکان با نوعی روانکای نبوی مواجهیم

🖊آن‌چه در این تبيین دکتر سروش می‌بینم، روايتی خاص از پيامبری کردن است. نهايت مدعای دکتر سروش اين است که در زمانه‌ی ما نباید پيامبری کرد. اما سؤال اصلی اين است که در چه زمانه‌ای چه کسی غير از پيامبر بايد پيامبری می‌کرد؟ صحبت بر سر این نیست که کسی پس از محمّد حق پيامبری دارد یا ندارد. صحبت بر سر اين است که چه تفسيری از ميراث محمّد، قابل دفاع‌تر است. به هر تقدير بدون اين‌که وارد بحث جزيی‌تر درباره‌ی اين‌ها شويم، خوب است تصويری ديگر از پيامبری و پيامبری کردن را داشته باشيم که درست به موازات همان تفسیر دکتر سروش اما با نتایجی کاملاً متفاوت پيش رفته است

🖊تفسیر مورد نظر من، جايگاه پيامبر و نسبت‌اش با امامت را در افق دیگری می‌بيند. پيش از نقل قول مستقيم از منابع اولیه، می‌کوشم خلاصه‌ی اين منظر را به زبان ساده توضيح دهم. در اين نگاه، دين ظاهری دارد و باطنی. ظاهر اين دين همان شریعت نبوی است. پیامبر واپسين واضع شریعت است که با آمدن او به نقطه‌ی کمال ظاهری شریعت می‌رسیم و از آن پس مأموریت پيامبران به پايان می‌رسد. شريعت يا تنزیل به پايان دور خود می‌رسد و دور قیامت یا تأویل آغاز می‌شود

🔸متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید یا در موبایل خود بر روی Instant View کلیک کنید
vrgl.ir/jtZFM

#داريوش_محمدپور #عبدالکریم_سروش #پیامبر #نواندیشی_دینی

🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial

🔸 نشانی وب‌سایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com

سخنرانی دکتر #عبدالکریم_سروش
به مناسبت دهمین سال حصر
#موسوی #کروبی #رهنورد
و
چهل و دومین سالگرد انقلاب اسلامی ایران

@DrSoroush

🔰 فایل صوتی کامل👇🏻

‍ 🔊فایل صوتی

دکتر #عبدالکریم_سروش

ارزیابی تحلیلی نظریه دین و قدرت

حلقه مجازی " دیدگاه نو" ، بهمن ۹۹

.
🆔 @sokhanranihaa
🆑کانال سخنرانی ها
🌹

📝📝📝«نقد و نظری بر دیدگاه‌های متاخر سروش-کدیور»

🔻🔻🔻یادداشتی از محمد منصورنژاد منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو

🖊طرح بحث اخیر دکتر «سروش» در باب نسبت دین و قدرت در اسلام، عکس‌العمل‌های متعددی را در پی داشت. گسترده‌ترین و نیز دقیق‌ترین نقد، از نگاه صاحب این قلم، از سوی دکتر «کدیور» است. هرچند منطقا خوب بود که تمام نقدهای این اندیشمند استماع می‌شد و سپس درباره آن داوری می‌شد

🖊 اما برای اینکه به تعبیر «هایدگر» ملاحظه «اینجا و اکنون» را نموده و به تعبیر قدما «ابن‌الوقت» باشم، و در زمانی که بحث و فحص پیرامون موضوع هنوز در جریان است، نکاتی را گفته باشم، به نکات مطرح شده تا کنون از سوی طرفین (۴ جلسه ارایه دکتر سروش و ۳ جلسه انتقادی دکتر کدیور) بسنده نموده و چند نکته را می‌نویسم

🔸متن کامل این نوشته را در لینک زیر بخوانید یا در موبایل خود بر روی Instant View کلیک کنید
vrgl.ir/sC3Um

#محمد_منصورنژاد #عبدالکریم_سروش #محسن_کدیور #پیامبر

🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial

🔸 نشانی وب‌سایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com

📝📝📝مهر، مهرطلبی و مخیال مسلمانی

🔻🔻🔻مقاله‌ای از احمد صدری منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو

از متن:

🖊پس از سخنان دکتر سروش در مورد شخصیت اقتدارگرای پیامبر اسلام، بُردار کنجکاوی بیشتر متوجه شخصیت حضرت ایشان شده است تا حضرت محمد. بیش از انگیزه‌های اقتدارگرایی پیامبر اسلام سوال از سوابق سروش است که چرا قبای هفت‌دهه دفاع از اسلام و مسلمانی را این‌گونه از دوش انداخته است و این سوال خوبی است.

🖊اتفاقاً برای تاریخ تفکر در ایران پس از انقلاب شاید سروش‌شناسی مهم‌تر از پیامبرشناسی سروش باشد. اما شناخت با نیّت‌خوانی‌های بدبینانه تفاوت دارد،‌ چه در مورد محمد ابن عبدالله و چه در مورد عبدالکریم سروش. از چندین نفر در هفته‌های اخیر شنیده‌ام که برپا کردن جنجال اقتدارگرایی محمد از سوی سروش ترفندی بوده برای مطرح کردن خود و رونق بخشیدن به بازار سخنرانی‌هایش که به کسادی گرائیده بود.

🖊تئوری دیگری هم رایج شده است که سروش هوای پیامبر شدن دارد و رویا خواندن قرآن و اقتدارگرا معرفی نمودن محمد مقدماتی برای به راه انداختن «فرقه سروشیه» است. امّا چنین نیست. اگر سروش شهوت شهرت و هوای محبوبیت عام داشت، در ایران می‌ماند. نظام مقدسی که او را در جوانی به قلّه شهرت رسانید و بالاترین مقامات فرهنگی را به او سپرد، اگر او به وسوسه نام و نان زبان در کام می‌کشید حتماً وی را در بهره‌مندی و سایر نعمات دنیوی از ‌جمله شهرت غوطه‌ور می‌ساخت تا برای توجیه و تبریر خود نیازمند مشتی شیّاد و معرکه‌گیر بی‌مقدار نباشد.

🖊سروش می‌گوید از این سخنان هدفی جز تحرّی حقیقت نداشته و بنده بنا را بر صحت می‌گذارم. می‌پذیرم که عبدالکریم سروش عاشق پاکباز حقیقت است و در این راه حاضر است چون شیخ صنعان به همه‌چیز از جمله خیل مریدان خود پشت کند. از این جهت سروش یک قهرمان تراژیک است.

🔸متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید یا در موبایل خود بر روی Instant View کلیک کنید
vrgl.ir/zLam1

#احمد_صدری #عبدالکریم_سروش #پیامبر #نواندیشی_دینی

🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial

🔸 نشانی وب‌سایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com

☘ #عبدالکریم_سروش
#فروغ_جهانبخش
#فرهاد_شفتی
#یاسر_میردامادی

🔴 نقد نظریه دین و قدرت
نشست دوم

حلقه دیدگاه نو
@didgahenochannel
کانال «گلچین سخنرانی‌ها»:
@sokhanranihaa2

❇️ گفتاری از دکتر عبدالکریم سروش به مناسبت سالگرد شهادت مرحوم مرتضی مطهری

🔻مرحوم مطهری باورمند به نقد و پرسشگری بود

🔹دکتر #عبدالکریم_سروش پیش از شروع نشست ۲۵ از درس‌گفتار گزینش و شرح #کیمیای_سعادت_امام_محمد_غزالی(یکم می ۲۰۲۱) و به مناسبت روز ۱۲ اردیبهشت، گفتاری نسبتا بلند درباره آن زنده‌یاد و تاثیراتی که مرحوم #مرتضی_مطهری بر جریان فکر اسلامی و تفکر انتقادی نسبت به روحانیت در ایران گذاشت پرداخت.

🔹به گفته آقای سروش ویژگی مرحوم مطهری این بود که در مسندی ننشسته بود که از چون و چرا کردن و پرسش تن بزند و پرهیز کند و مدام در معرض پرسش و انتقاد بود و جایگاه قدسی و بی پرسش و چون و چرا برای خود قائل نبود.

🔹امری که متاسفانه در فضای امروزین جریان اصلی روحانیت حضور و بروزی ندارد و بسیاری نقد و پرسش را نه تنها بر‌ نمی‌تابند که به تکفیر منتقدان هم می پردازند.

@DrSoroush

سخنان دکتر عبدالکریم سروش درباره مرگ غریبانه و سوال برانگیز #مهسا_امینی و رفتار #گشت_ارشاد

🔻دکتر #عبدالکریم_سروش در مقدمه درس گفتار خلاف و وفاق علم و دین که روز یکشنبه ۱۸ سپتامبر به وقت کالیفرنیا و از طریق زووم برگزار شد، با ابراز تسلیت به مادر و پدر مهسا و تاسف از چنین رخداد تلخ و جانگدازی گفت:

“بی‌تدبیری‌ها و برخوردهایی این گونه، مردم را از دین گریزان می‌کند . ایشان گفتند اگر اسلام با این برخوردها آغاز می‌شد یکنفر هم مسلمان نمی‌شد و کما این که امروز هم با این رفتارها مسلمان‌ها پا به گریز نهاده‌اند.”

❇️ وی با خواندن شعری از #حافظ گفت که این شعر را از زبان مادر مهسا در وصف‌الحال او می‌خوانم که داغدارترین این حادثه تلخ است:

بلبلی خونِ دلی خورد و گلی حاصل کرد
بادِ غیرت به صدش خار پریشان دل کرد

طوطیی را به خیالِ شکری دل خوش بود
ناگَهَش سیلِ فنا نقشِ اَمَل، باطل کرد

قُرَّةُ الْعینِ من آن میوهٔ دل یادش باد
که چه آسان بشد و کارِ مرا مشکل کرد

@DrSoroush @MostafaTajzadeh

#عبدالکریم_سروش:
مطالبات جوانان حق است، به مطالبات خود، بدون خشونت ادامه دهند

دکتر عبدالکریم سروش در مقدمه درس گفتار شرح دفتر ششم مثنوی که روز یکشنبه ۹ اکتبر برگزار شد، برای چندمین بار به حوادث این روزهای ایران پرداخت و گفت:

حاکمان به جای این که به فکر هدایت خلق باشند به فکر رضایت خلق و مردم برآیند.
آنها باید از تاریخ و این‌گونه اعتراضات درس بگیرند، اما نه درس باژگونه که به سرکوب و خفقان گسترده‌تر ادامه دهند، بلکه به فکر تامین خواسته‌های بر حق مردم باشند. آنان را جاسوسان خارجی نخوانند و به اعتراضات آنها نگاه مغرضانه و غرض‌آلود نیفکنند، بلکه ناشی از خشمی بدانند که بر اثر انباشته شدن مطالبات فوران پیدا کرده است.

دکتر سروش گفت:
در این نارضایتی‌ها دنبال مقصر نگردید که اگر مقصر و تقصیرکاری باشد، آن حاکمان هستند که مقصرند که به جای دوستی با مردم جفا کردند و به جای صفا، جفا و ستم راندند.

ایشان در پایان با خواندن بیتی از حافظ و اشاره به آوردن آن در نامه‌های پیشین گفت نیم بیت نخست حافظ بر شرایط کنونی حکایت دارد که ظلم کران تا به کران را فرا گرفته است:

از کران تا به کران لشکر ظلم است ولی
از ازل تا به ابد، فرصتِ درویشان است

اما فرصت حکومتگران اندک است و نه از ازل تا به ابد، بل شاید تا فردا هم نباشد!..

@DrSoroush

سخنان تازه دکتر عبدالکریم سروش(نوبت ششم- یکشنبه ۶ نوامبر۲۰۲۲ و پانزدهم آبان ۱۴۰۱)درباره اعتراضات اخیر/ در تجلیل از آقای تاج‌زاده و انتقاد به حکم سید‌مصطفی طباطبایی

دکتر #عبدالکریم_سروش در نشست ۳۷ از درسگفتار شرح دفتر ششم مثنوی که صبح یکشنبه، ۶ نوامبر برگزار شد،ضمن بیان نکاتی تازه درباره حوادث اخیر و یادکردی از سید‌مصطفی تاج‌زاده که تنها به دلیل سخنان منتقدانه و مشفقانه در نقد سیاست حاکمان به هشت سال زندان محکوم شده است گفت:
آقای تاج‌زاده یکی از منصف‌ترین منتقد بود که اگر حکومت گوش شنوایی داشت باید مجسمه او را به زر می‌گرفت، ما وامدار این منتقدان شجاع هستیم و امیدواریم که از زندان آزاد شوند و بر صدر بنشیند و در امور مدخلیت داشته باشند.

دکتر سروش همچنین محکومیت دین‌پژوه نامی و کهنسال، دکتر مصطفی طباطبایی به ۸ سال زندان و محکومیت برخی از همراهان ایشان را مورد نقد قرار دادند و گفتند
اگر قرار است فردی را به دلیل نقد اندیشه‌های او به زندان افکند پس ۱۵ میلیون اهل سنت که در ایران زندگی می‌کنند و مثل شما نمی‌اندیشند را باید به زندان بیفکنید؟

📍فایل صوتی کامل👇🏻

فایل صوتی از اولین حضور دکتر سروش در کلاب هاوس

#اندر_حکایت_حقیقت_و_روش

دکتر #عبدالکریم_سروش

شنبه ۲۸ ژانویۀ ۲۰۲۳
#حلقه_دیدگاه_نو

@SchoolOfSoroush @MostafaTajzadeh

▶️ فایل صوتی
اندر حکایت حقیقت و روش
با ارایۀ دکتر #عبدالکریم_سروش و با حضور و مشارکت:
#حسین_کمالی
#علیرضا_قندریز
#محمد_رضا_کاروان
#سروش_دباغ
#ویکتوریا_طهماسبی
#مهدی_نوربخش
#داریوش_نیکبخت
#وریا_امیری
#اردشیر_منصوری
#علی_قدسی
#فریدون_رستمی
#مجید_سلطانی
#علیرضا_معینی
#یاسر_میردامادی
#مصطفی_محسنیان
#امیر_مصدق_کاتوزیان
و #حسین_کاجی
شنبه 28 ژانویۀ 2023
#حلقه_دیدگاه_نو
@MostafaTajzadeh