پیامدهای نوشیدن جام زهر
امام خمینی در توصیف حالش پس از پذیرش قطعنامه شورای امنیت چنین گفت: «"بدا به حال من که هنوز ماندهام و جام زهرآلود قبول قطعنامه را سر کشیدهام».
پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی جمهوری اسلامی در شرایطی انجام شد که تبلیغات رسمی حکومت برای ادامه جنگ با شعار «جنگ جنگ تا رفع فتنه از جهان» هنوز سرلوحه رسانه ملی و سران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بیشتر روحانیون حکومتی بود. با این که نوشیدن جام زهر در ادبیات سیاسی ایران دارای بار منفی است، این اقدام رهبری و رخدادهای متعاقب آن به هر حال برای ایران و منطقه دارای چندین فایده بود یا می توانست در بر داشته باشد:
۱- پایان یافتن تهدید جاری نظامی؛
۲- آشکار شدن تهدیدگری صدام حسین و رژیم بعث نسبت به همسایگان متعاقب حمله به دیگر همسایگان، برای جهانیان؛
۳- محکومیت رسمی عراق به عنوان آغازگر جنگ و الزام به تامین خسارت ؛
۴- روشن شدن انزوا و تنهایی استراتزیک جهانی-منطقه ای ایران و عدم درک آن از سوی مدیران و فرماندهان؛
۵- پیروزی دکترین"جنگ بدون پیروزی" رانالد ریگان در جنگ ۸ ساله و نادیده انگاشتن آن از سوی مدیران تصمیم ساز جمهوری اسلامی؛
۶- پهن شدن بستر مناسب و ممتاز برای بهره برداری کلان ایران از شرایط بین المللی برای نوسازی همه جانبه با مشارکت شرکای بین المللی؛
۷- مهیا شدن فضا برای تعدیل و نوسازی استراتژی نظامي پس از شکست گسترده پیش از قطعنامه؛
۸- مهیا شدن فضا برای برپایی دادگاه های نظامی( و حتی صحرایی) برای مقصرین شکست ها؛
۹- فراهم آمدن فضای مناسب برای پیوند همه جانبه دوباره ایران-غرب(به ویژه آمریکا) به ویژه پس از هجوم صدام به همسایگان؛
۱۰- مهیا شدن شرایط برای برقراری دوباره مناسبات ایران- دولت های جنوب خلیج فارس ( مخصوصا عربستان سعودی)، به ويژه پس از تهاجم صدام به کویت.
بنابراین پذیرش قطعنامه که به نوشیدن جام زهر تشبیه شده است، به رغم پافشاری های مکرر در مکرر پیشین امام خمینی(ره) مبنی بر تداوم جنگ تا دستکم فروپاشی بعث و صدام، خواه و ناخواه فضای مناسبی برای در پیش گرفتن استراتژی ملی مناسب، نوسازی کشور، بازسازی قوای مسلح و به ویژه پیوند دوباره ایران-امریکا را فراهم آورد. قبول پیامدهای پذیرش قطعنامه ۵۹۸، از سوی جمهوری‌اسلامی که بارها رهبرش منتقد و منکر راهگشایی آن شده بود، در نوع خود نقطه عطف فرخنده ای به شمار رفت و ناجی ایران در آن فضا بود.
امروزه روز نیز انتطار می رود، برای نجات ملت ایران از ورشکستگی و بلکه سومالیایی شدن پیش بینی پذیر، تصمیم سازان کلان و مؤثر ایراندوست باقی مانده در سیستم، با گونه ای پاکسازی مدیریتی، ولو به قیمت نوشیدن جام زهری دیگر، ایران را صمیمانه با جهان آشتی داده و استراتژی ملی سازش و سازگاری با غرب و امپریالیسم آمریکا را جایگزین نفرت و دشمنی نمایند. بی گمان فراهم آورندگان شرایط برای نوشیدن این جام، در شمار قهرمانان ملی ایران محسوب خواهند شد.
#یدالله_کریمی_پور
#قطعنامه_۵۹۸
#جام_زهر
@karimipour_k @MostafaTajzadeh
امام خمینی در توصیف حالش پس از پذیرش قطعنامه شورای امنیت چنین گفت: «"بدا به حال من که هنوز ماندهام و جام زهرآلود قبول قطعنامه را سر کشیدهام».
پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی جمهوری اسلامی در شرایطی انجام شد که تبلیغات رسمی حکومت برای ادامه جنگ با شعار «جنگ جنگ تا رفع فتنه از جهان» هنوز سرلوحه رسانه ملی و سران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بیشتر روحانیون حکومتی بود. با این که نوشیدن جام زهر در ادبیات سیاسی ایران دارای بار منفی است، این اقدام رهبری و رخدادهای متعاقب آن به هر حال برای ایران و منطقه دارای چندین فایده بود یا می توانست در بر داشته باشد:
۱- پایان یافتن تهدید جاری نظامی؛
۲- آشکار شدن تهدیدگری صدام حسین و رژیم بعث نسبت به همسایگان متعاقب حمله به دیگر همسایگان، برای جهانیان؛
۳- محکومیت رسمی عراق به عنوان آغازگر جنگ و الزام به تامین خسارت ؛
۴- روشن شدن انزوا و تنهایی استراتزیک جهانی-منطقه ای ایران و عدم درک آن از سوی مدیران و فرماندهان؛
۵- پیروزی دکترین"جنگ بدون پیروزی" رانالد ریگان در جنگ ۸ ساله و نادیده انگاشتن آن از سوی مدیران تصمیم ساز جمهوری اسلامی؛
۶- پهن شدن بستر مناسب و ممتاز برای بهره برداری کلان ایران از شرایط بین المللی برای نوسازی همه جانبه با مشارکت شرکای بین المللی؛
۷- مهیا شدن فضا برای تعدیل و نوسازی استراتژی نظامي پس از شکست گسترده پیش از قطعنامه؛
۸- مهیا شدن فضا برای برپایی دادگاه های نظامی( و حتی صحرایی) برای مقصرین شکست ها؛
۹- فراهم آمدن فضای مناسب برای پیوند همه جانبه دوباره ایران-غرب(به ویژه آمریکا) به ویژه پس از هجوم صدام به همسایگان؛
۱۰- مهیا شدن شرایط برای برقراری دوباره مناسبات ایران- دولت های جنوب خلیج فارس ( مخصوصا عربستان سعودی)، به ويژه پس از تهاجم صدام به کویت.
بنابراین پذیرش قطعنامه که به نوشیدن جام زهر تشبیه شده است، به رغم پافشاری های مکرر در مکرر پیشین امام خمینی(ره) مبنی بر تداوم جنگ تا دستکم فروپاشی بعث و صدام، خواه و ناخواه فضای مناسبی برای در پیش گرفتن استراتژی ملی مناسب، نوسازی کشور، بازسازی قوای مسلح و به ویژه پیوند دوباره ایران-امریکا را فراهم آورد. قبول پیامدهای پذیرش قطعنامه ۵۹۸، از سوی جمهوری‌اسلامی که بارها رهبرش منتقد و منکر راهگشایی آن شده بود، در نوع خود نقطه عطف فرخنده ای به شمار رفت و ناجی ایران در آن فضا بود.
امروزه روز نیز انتطار می رود، برای نجات ملت ایران از ورشکستگی و بلکه سومالیایی شدن پیش بینی پذیر، تصمیم سازان کلان و مؤثر ایراندوست باقی مانده در سیستم، با گونه ای پاکسازی مدیریتی، ولو به قیمت نوشیدن جام زهری دیگر، ایران را صمیمانه با جهان آشتی داده و استراتژی ملی سازش و سازگاری با غرب و امپریالیسم آمریکا را جایگزین نفرت و دشمنی نمایند. بی گمان فراهم آورندگان شرایط برای نوشیدن این جام، در شمار قهرمانان ملی ایران محسوب خواهند شد.
#یدالله_کریمی_پور
#قطعنامه_۵۹۸
#جام_زهر
@karimipour_k @MostafaTajzadeh