فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
44.8K subscribers
10.9K photos
3.44K videos
520 files
29.6K links
✳️کانال تلگرامی «فردای بهتر» با منش اصلاح‌طلبانه با ارائه رویکردی تحلیلی تلاش دارد به گسترش دموکراسی و بسط چندصدایی در جامعه ایران به امید فردایی بهتر برای ایران و ایرانیان قدم بردارد.

اینستاگرام: https://instagram.com/seyed.mostafa.tajzade
Download Telegram
📝📝📝«همه‌پرسی» به مثابه عنصر هویت ساز جنبش

🖊 مصطفی محب‌کیا

اعتراضات گسترده مردم ایران وارد ماه سوم خود شده است. تا کنون بیش از ۴۰۰ شهید در این اعتراضات، گواه آزادی‌خواهی و عدالت طلبی ملت ایران شده‌اند. سرکوب بی امان حکومت ادامه دارد اما شعله‌های اعتراضات مسالمت امیز مردمی خاموش نشده است. برخی سخن از انقلاب می‌کنند و برخی شورش بی رهبرش می‌نامند.

اعتراض، می‌تواند نقطه آغاز هر جنبش اجتماعی باشد اما نه هر اعتراضی. اعتراض به شرط تداوم، می تواند نوید بخش شکل گیری یک جنبش اجتماعی باشد. برای شکل گیری یک جنبش اجتماعی تمام عیار، چهار مرحله را یاد کرده‌اند.
نخست شروع اعتراض،
دوم تداوم اعتراض،
سوم هویت یابی اعتراض،
چهارم شکل گیری یک گروه هماهنگ کننده (جایگزین رهبرو رهبری در انقلابات قدیم) برای ساماندهی و پیگیری مطالبات که مورد وثوق معترضان درون جنبش باشد. (جنبش‌های اجتماعی-سعید مدنی، ۱۳۹۴)

آنچه در این بیش از دو ماه در ایران اتفاق افتاده، طی مراحل نخست و دوم شکل گیری جنبش است. تجربه نشان داده است، جنبش‌ها در دو مرحله نخست بسیار شکننده و آسیب پذیر هستند و نیروهای پادجنبش (بخوانید حکومت) می‌توانند شرایط را به پیش از شروع اعتراضات برگردانند. اما با شکل گیری هویت، جنبش به نقطه برگشت ناپذیر می‌رسد. هویت چیزی نیست جز مخرج مشترک مطالبات تمام معترضانی که خود را عضو جنبش می‌دانند. هنگامی که هویت شکل بگیرد، اعضای جنبش با شعارها و نمادها و مطالبات مشترک می‌توانند یکدیگر را همیابی کرده و تمایز خود را از پادجنبش نشان دهند و به این صورت به سازمان ‌یافتگی بیشتری در کنش‌های اعتراضی دست یابند.

اساسا هویت درمیان گفتگوهای هم عرض درون شبکه‌های اعتراضی شکل می‌گیرد. بسته از پیش و از بیرون تهیه شده‌ای نیست که به جنبش عرضه شود. تولید درون جوش کنشگران جنبش است. اما در همین گفتگوهای هم عرض، گروه‌های نخبگانی تاثیر بسزایی می‌توانند داشته باشند.

آنچه از شعارها و کنش‌های شجاعانه معترضان در این مدت دیده شده ، وجود یک سطح از رادیکالیسم بالاست. رادیکالیسمی که بسیاری از اصلاح‌طلبان را ناتوان از همراهی با آن کرده است. از سوی دیگر رفتارها و کنش‌های غیر ملی طیف گسترده‌ای از اپوزیسیون خارج کشور، مانع از پذیرش آنها از سوی معترضان داخل کشور شده است. اما در این میان نیروها و‌ چهره‌هایی وجیه در داخل کشور ضمن همراهی با معترضان، مطالبه «همه‌پرسی» را مطرح کرده‌اند.

مولوی عبدالحمید از زاهدان، جمعی از ماموستایان از غرب کشور ، بیت مرحوم آیت‌اله منتظری از قم، ابوالفضل قدیانی از فعالان سیاسی از تهران و مهندس محمد توسلی، دبیرکل نهضت آزادی از تهران و... در شمار کسانی‌اند که از همه‌پرسی (رفراندوم) به عنوان راه حل سخن گفته اند. این مطالبه که در بسیاری از شعارهای کف خیابان و دیوارنوشته‌های اعتراضی شهری دیده شده، قابلیت این را دارد در همراهی با رادیکالیسم موجود و هم‌پیوندی طیف‌های مختلف معترضان، به یک مطالبه فراگیر و ملی و یکی از عناصر هویت بخش اعتراضات تبدیل شود و به ارتقای آن تا مرحله برگشت ناپذیری یک جنبش تمام عیار کمک کند.

به نظر می‌آید شعار و مطالبه «همه‌پرسی» می‌تواند هم جواب‌گوی رادیکالیسم معقول موجود در جنبش باشد و هم مورد توافق اکثریت معترضان به وضع موجود قرار گیرد.

تلاش برای ارتقای سطح جنبش به مرحله هویت یابی و عبوراز شکنندگی آن برعهده تمام کسانی است که در این جنبش فعال هستند، اما نخبگان سیاسی و نیروهای ملی عهده دار مسئولیت بیشتری هستند. چرا که توانایی بیشتری در دامن زدن به گفتگو حول مطالبات و تشکیل ائتلاف‌های ملی دارند.
#رفراندوم
#ایران_فردا
#همه_پرسی
#زن_زندگی_آزادی
#هویت_جنبش_اجتماعی
http://bit.ly/3F38L7j @MostafaTajzadeh