فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
44.9K subscribers
10.8K photos
3.42K videos
520 files
29.3K links
✳️کانال تلگرامی «فردای بهتر» با منش اصلاح‌طلبانه با ارائه رویکردی تحلیلی تلاش دارد به گسترش دموکراسی و بسط چندصدایی در جامعه ایران به امید فردایی بهتر برای ایران و ایرانیان قدم بردارد.

اینستاگرام: https://instagram.com/seyed.mostafa.tajzade
Download Telegram
گاندی، نفی خشونت و مطالبه قدرت به مثابه نماینده مردم


دوم اکتبر، زادروز #مهاتما_گاندی و روز جهانی نفی خشونت است.
طبیعی این است که وقتی سخن را با این یادآوری شروع می‌کنم از "نفی خشونت" سخن بگویم و به تکرار همان چیزهایی بپردازم که احتمالا همه شنیده‌ایم.
بازهم طبیعی است که بسیاری در دل خود بگویند: این حرف ها به درد محافل روشنفکری می‌خورد و در واقعیت "کلوخ‌انداز را پاداش سنگ است".
چنین تصوری ناشی از این است که همیشه اینطور وانمودشده که آموزه‌ها و روش مبارزاتی #گاندی منحصر به تاکید بر این بوده است که "خشونت" خوب نیست. پیداست که اگر چنین آموزه‌ای قرار باشد به شیوه‌ای رمانتیک و بی هیچ پیش زمینه‌ای در نظر گرفته شود، امری بی‌حاصل است مگر آنکه این نفی خشونت، هدفی عینی و ملموس را دنبال کند و بر قاعده‌ای بنا شده باشد.
همه ما شنیده‌ایم که گاندی تز نفی خشونت را در مبارزه دنبال می‌کرد اما کمتر کسی به این پرسش پاسخ داده است که او به عنوان یک حقوقدان، از نفی خشونت در راه استحصال کدام قاعده و قانون سخن می‌گفت؟
قاعده‌ای که گاندی از آن سخن می‌گفت و "نفی خشونت" را برآن مبتنی کرده بود، قاعده ای مشهور با این عبارت است که No taxation without representation .

"نفی مالیات بدون نمایندگی"
بدین معناست که مالیات دهندگان در صورتی متعهد به پرداخت مالیات به حکومتند که به همان میزان در ساختار قدرت مشارکت داشته باشند و تدبیری برای نمایندگی آنان در قدرت و تجلی اراده آنان در تصمیم گیریها اندیشیده شده باشد و اگر قدرت آنان را نمایندگی نکند، طبیعتا آنان نیز تعهد و التزامی به قدرت نخواهند داشت.

این قاعده، اول بار در خلال جنگهای داخلی انگلستان و در نزاع میان هواداران پارلمان با هواخواهان سلطنت عنوان شد. نزاعی که درنهایت به غلبه پارلمان گرایان انجامید اما این معنا را توسعه داد که شهروندان تنها درصورتی که اراده‌شان در قدرت تجلی داشته باشد و تصمیم حکومت تجلی اراده آنان باشد، مقید و متعهد به دولتند .

انحصار نمک توسط بریتانیا باعث شده که گاندی در اعتراض به این قانون، رژه خود را از پایگاهش در سابارماتی در نزدیکی روستای احمدآباد شروع کند و تا ساحل دریا در نزدیکی دندی ادامه دهد. گاندی و همراهانش بعد از ۲۳ روز با پیمودن ۳۹۰ کیلومتر و زیر فشارها و تعذیب‌ها، به ساحل نمک رسیدند و بدون پرداخت مالیات، مشتهای خود را از نمک پر کردند و در طول مسیر به حملات و خشونت مزدوران انگلیسی ، واکنش نشان ندادند اینها همه ذیل روش مبارزه با خشونت بود اما زیربنای این روش همان قاعده "نفی مالیات بدون نمایندگی" بود.

گاندی حقوق خوانده بود و با این قاعده [که در جهان معناییِ انگلیسیها بی معنا نبود] آشنایی داشت، در نتیجه می‌گفت وقتی شهروند هندی نماینده‌ای در قدرت ندارد و تصمیم قدرت، تبلور خواست او نیست، لامحاله از قانون انگلیسی نیز تخطی می‌کند.
بنابراین نفی خشونت هدف نبود، شیوه‌ای بود که ابتنا بر قاعده‌ای منطقی و ریشه‌دار در تاریخ قانونگذاری بریتانیا داشت.

این قاعده بعدها زیربنای مبارزات بسیاری از مستعمرات شد و حتا #مارتین_لوترکینگ نیز در جریان مبارزات مسالمات آمیز خود بر این قاعده تکیه می‌کرد.
با اینحال هنوز هم این جامعیت را دارد که تبعیت از قدرت را منوط به تمکین قدرت و قبول نمایندگی اراده ملت در تصمیم های خود کند و انقدر منطق قابل دفاعی داشته باشد که در مسیر تحقق خود، نیازی به خشونت نبیند زیرا تجلی این قاعده معطوف به "انجام ندادن و تعهد نداشتن " است نه مبادرت به عمل زیرا تعهد و تقید آنگاه معنا می یابد که در قبال این تعهد، اراده متعهد نیز تجلی یابد و قدرت، او را نیز نمایندگی کند.

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👈" اعتصاب‌غذا به‌مثابه کنش اجتماعی معطوف‌به هدف و ارزش، و جستجوی معنای زندگی"

🟩 بخش نخست

✍️اعتصاب غذا کنشی‌اعتراضی و فردی در‌قالب نافرمانی مدنی است که با‌هدف رسیدن به مطالبات فرد یا افراد کنش‌گر همراه‌با ایستادگی و مقاومت بدون خشونت ازطریق خودداری از خوردن و آشامیدن، با کارکرد، نتیجه و ارزش اجتماعی، انجام می‌شود. در‌این کنش، فرد به تنهایی یا باهمراهی گروهی از کنش‌گران برای به دست آوردن خواسته یا خواسته‌های خود و یا رسیدگی به حق یا حقوقی که پایمال شده، تصمیم می‌گیرد از خوردن، آشامیدن یا هر‌دو پرهیز نماید، سپس آن را اعلام کرده و آن‌گاه کنش را انجام می‌دهد. درواقع، اعتصاب‌غذا کنش عقلانی معطوف‌به هدف و ارزش است.

🔷محوری‌ترین کارکرد معطوف‌به هدف و ارزش این کنش‌ که آن‌را از حوزه‌ی فردی به حوزه‌ی اجتماعی مرتبط می‌سازد، عبارتست‌از:
۱- همگانی کردن درد و رنج و مشقت خصوصی و شخصی گرسنگی و تشنگی خودخواسته و داوطلبانه‌ی کنش‌گر‌ یا کنش‌گران
۲- به چالش‌کشاندن نظام قدرت

🔷این کنش ریشه در تاریخ دارد و در قرون وسطا در ایرلند، هند باستان و روم باستان نیز سابقه داشته است ولی کارکرد خود را در دوران معاصر نیز ازدست نداده و تداوم داشته و دارد.
" اعتصاب‌غذا
پدیده‌ی جدیدی نیست، سابقه‌ی آن به روم باستان می‌رسد. در دوران معاصر اما اعتصاب‌غذا نماد نافرمانی مدنی و اعتراض بدون خشونت است" (ابراهیمی، مهبد، ۱۳۹۵/ ۲۰۱۷، www.bbc.com).

🔵 فرآیند و ویژگی‌های اعتصاب‌غذا چیست؟

کنش اعتصاب‌غذا، می‌تواند هم در زندان و جایی که کنش‌گر در آن محبوس است انجام شود و هم می‌تواند در فضای عمومی و اجتماعی خارج‌از زندان در مکان یا موقعیت خاصی با نماد و نشانه، صورت پذیرد.
مثلا نوشته‌هایی همراه داشته باشد، از پوشش خاصی استفاده کند یا همراه‌با کنش مکمل هنری چون ساز‌زدن، کشیدن نقاشی یا ساختن مجسمه؛ باشد.
این کنش می‌تواند محدود به زمان مشخص‌شده‌ی اعلامی کنش‌گر باشد یا زمان نامحدود تا هنگام رسیدن به مطالبات وی، تداوم یابد. و ممکن است به‌حالت چرخشی در‌بین کنش‌گران اعتصاب‌کننده، درآید.
از حیث مطالبات و درخواست‌ها نیز می‌تواند شخصی یا دیگر‌خواهانه باشد.
از نظر نوع مطالبات هم می‌تواند سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و یا مالی؛ محسوب شود.

🔷 به‌طور خلاصه، اعتصاب‌غذا:

۱- ریشه در تاریخ دارد اما در دوران معاصر و مدرن نیز تداوم یافته،
۲- داوطلبانه و خودخواسته است،
۳- نافرمانی مدنی محسوب می‌شود،
۴- بدون خشونت است،
۵- فردی یا جمعی است،
۶- شخصی یا دیگر‌خواهانه است،
۷- می‌تواند در زندان یا بیرون آن باشد،
۸- گاهی محدودیت زمانی دارد، گاهی ندارد
،
۹- می‌تواند همراه‌با نماد، نشانه، یا کنش معنادار دیگری باشد،
۱۰- نوع مطالبات، متفاوت و متنوع است،
۱۱- کارکردهای مهم آن، به چالش‌کشیدن مناسبات رسمی قدرت و همگانی‌کردن درد و رنج شخصی است.

🔵 شاخص‌ترین اعتصاب کنندگان:

🔹"از معروف‌ترین موارد اعتصاب غذا، جنبش زنان بریتانیا موسوم به #سافروجت[ در آغاز دهه‌ی دوم قرن بیستم، سال۱۹۱۰، به‌عنوان #جنبش_زنان برای کسب #حق_رأی و با پیشتازی #ماریان‌_پرایس] است. در واقع شواهد علمی و طبی از تاثیر اعتصاب غذا بر بدن، بیشتراز مطالعه بر روی معترضان ایرلندی به دست آمده، مثل خواهران پرایس که ۲۰۵ روز اعتصاب غذا کردند و بیش از چهار صد بار به زور به آنها غذا خورانده شد"(همان).

🔹اعتصاب غذای #مهاتما_گاندی در ۷۴ سالگی به‌مدت ۲۱ روز فقط با کمی آب، مشهور است گاندی در زندگی‌اش ۱۴ بار اعتصاب غذا کرده است.

🔹اعتصاب غذای
#ایرلندی‌_ها در دهه هفتاد و هشتاد میلادی و نماد آن #بابی_سندز مبارز ایرلندی بود که با این کنش جان خود را ازدست‌داد.

🔹سال ۲۰۰۰ در
#ترکیه، زندانیان سیاسی در سراسر کشور به مدت حدودا دو سال دست به اعتصاب غذا زدند که به مرگ ۱۰۰ نفر انجامید.

🔹
#آناتولی_مارچنکو، مخالف حکومت #شوروی هم چندین اعتصاب غذا کرد و در سال ۱۹۸۶ به احتمال زیاد به دلیل عوارض اعتصاب غذا در زندان درگذشت.

🔹
#ایروم_شارمیلا فعال هندی، رکورد طولانی‌ترین اعتصاب غذای جهان را دارد. او پس از ۱۶ سال اعتصاب غذای خود را در سال ۲۰۱۶ پایان داد. دلیل زنده ماندن این مدت این بود که دولت به صورت مداوم و به زور از طریق بینی او را تغذیه می‌کرد.

🔹
#گیلرمو_فاریناس، یکی از مخالفان برجسته دولت #فیدل_کاسترو، اعتصاب غذای ۱۳۴ روزه خود را تنها زمانی شکست که دولت شروع به آزادکردن زندانیان سیاسی کرد.

🔹
#امینه_حیدر، که به گاندی آفریقا مشهور بود، در سال ۲۰۰۹ میلادی اعتصاب‌غذا کرد و حاضر نبود جز در صورت عملی شدن درخواستش به اعتصاب غذا پایان بدهد؛ او می‌خواست اجازه یابد به کشورش، صحرای غربی، بازگردد.

👈 ادامه در بخش دوم 👇👇
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
📝@f_nazari @MostafaTajzadeh