فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
44.9K subscribers
10.9K photos
3.42K videos
520 files
29.4K links
✳️کانال تلگرامی «فردای بهتر» با منش اصلاح‌طلبانه با ارائه رویکردی تحلیلی تلاش دارد به گسترش دموکراسی و بسط چندصدایی در جامعه ایران به امید فردایی بهتر برای ایران و ایرانیان قدم بردارد.

اینستاگرام: https://instagram.com/seyed.mostafa.tajzade
Download Telegram
📝📝📝#محسن_سازگارا خطاب به #مصطفی_تاجزاده در واکنش به پاسخ او به #محسن_مخملباف − درباره #اصلاح‌طلبی، مقاومت مدنی، #سوریه‌ای_شدن و #خیزش_اعتراضی


مصطفای عزیز،
لطفا از سه راهی سوریه شدن یا انقلاب خشونت بار وماندن نظام ولایت فقیه بیرون بیا. شاه هم می‌‌گفت اگر من بروم، ایران ایرانستان می‌‌شود. رفت و نشد. جمهوری اسلامی هم می‌‌گوید اگر من بروم، ایران سوریه می‌‌شود. می رود و نخواهد شد.
انقلاب خشونت بار راهم هیچ کس تایید نمی‌‌کند. خود انقلاب اسلامی هم با مدل مبارزات مدنی و بی‌‌خشونت به پیروزی رسید. تمام خشونت ورزی‌‌ها بعداز پیروزی اتفاق افتاد. مقصر آن خشونت‌‌ها اسلام فقاهتی و ایدئولوژی انقلابی و کینه‌‌ورزانه به صورت گفتمان غالب نزد تمام جناح‌‌ها و نخبگان آن روز جامعه بود. امروز خوشبختانه گفتمان غالب، دمکراسی سکولار مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشراست. اکثریت مطلق مخالفین ونخبگان جامعه به این گفتمان باور دارند.
مقاومت مدنی، بیش از ۷۰ سال است که به تدریج به صورت یک دانش بارور درآمده و کارنامه درخشانی هم برای گذار به دمکراسی دارد. روش‌‌های مقاومت مدنی متکی برسه محور است:
• اعتراضات عمومی،
• عدم همکاری و فلج سازی حکومت،
• ریزش نیروهای حامی دیکتاتور به خصوص نیروهای مسلح و سرکوبگر و پیوستن آن‌‌ها به مردم.
این استراتژی چون درجریان مبارزه، بر حضور حداکثری و بی‌‌خشونت مردم متکی است، شانس بنای دمکراسی بعداز پایین کشیدن دیکتاتور را بیش از هر روش دیگری دارد.
پیروزی در مبارزات مدنی سه اصل حداقلی نیاز دارد، اتحاد، برنامه ریزی و حفظ دیسیپلین مبارزات بی خشونت.

من با بسیاری از فعالین سوری مخالف اسد آشنا هستم، اشتباه بزرگ آنان این بود که فکر می کردند تنها با یک تاکتیک و آن هم رفتن به خیابان، ظرف یک تا سه هفته مثل تونس یا مصر پیروز می شوند و وقتی نشدند، نمی‌‌دانستند بعداز آن چه کار کنند. سه دسته شدند، گروهی ناامید شدند و کنار نشستند، گروهی به همان یک روش اعتراض خیابانی ادامه دادند و به شدت از سوی رژیم اسد و پشتیبانان سپاهی آن سرکوب شدند، گروه سوم به سمت اسلحه و خشونت ورزی رفتند و چون سرکوب‌‌های گروه دوم روز به روزهم بی رحم‌‌تر وگسترده‌‌تر می‌‌شد، گوش شنوا و بازوی گشاده یافتند.

درایران این اتفاق نخواهد افتاد، چون مخالفین نظام ولایت فقیه و استبداد دینی حاکم، خیلی خوب به مبانی مبارزات مدنی آگاه هستند و در دام خشونت ورزی‌‌های رژیم که درهمین اعتراضات اخیر هم دیدیم، نمی‌‌افتند. حکومت نزدیک به ۴ هزارنفر از جوانان فقیر و گرسنه و معترض را دستگیر و روانه خانه‌‌های امن و بازداشتگاه‌‌های غیرقانونی کرده، بیش از ۷۰ کشته تا کنون گزارش شده که دست کم قتل ۵ نفر آنان در زندان و زیر شکنجه بوده است. ترفند جدید حکومت هم خوراندن قرص متادون و آنان را معتاد و قاچاقچی معرفی کردن است. اما می‌‌بینیم که مبارزین خویشتن داری می‌‌کنند. حساب شده همچون موج دریا به عقب می‌‌روند تا چنگال خون آلود سرکوبگران گلویشان را ندرد و درحرکت بعدی با امواجی بلندتر و طوفنده‌‌تر بازگردند..

@MostafaTajzadeh

متن کامل را در لینک زیر بخوانید :
https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/378396&rhash=eec6b76cb50965
📝📝📝سندروم زبان بی‌قرارِ طمعِ بی‌مهار

✍🏻محمد فاضلی

چند سال پیش علاقه‌ام شده بود خواندن درباره چین و تحولات این کشور در چند دهه گذشته. یکی از نکاتی که برایم جالب بود، نوشته یک استراتژیست اروپایی بود. عبارت او این مضمون را داشت:

چینی‌ها دائم قدرتمند شدن خود را  #خیزش_آرام می‌خوانند و مشکل دیپلمات‌ها و بالاخص همسایگان چین در دیدارها و مراودات دیپلماتیک این است که بدانند معنای خیزش آرام کشوری که می‌خواهد بزرگترین قدرت اقتصادی دنیا شود و سرمایه‌گذاری روی ارتش و نفوذش در سراسر جهان را افزایش می‌دهد چیست.

چینی‌ها با همه دست‌آوردهای چهل سال گذشته خود از  «خیزش آرام» سخن می‌گویند تا بقیه را نترسانند. برخی در ایران به حساب کدام  دست‌آورد خیزش گونه، از کلمات و عباراتی استفاده می‌کنند که جز ترساندن همسایگان، سوءاستفاده قدرت‌های بزرگ و اخلال در منافع ملی ایران و زندگی به سختی افتاده ایرانیان حاصلی ندارد؟

برخی «سندروم زبان بی‌قرار» دارند که در راستای «طمع بی‌مهار» ایشان است. این «زبان بی‌قرارِ طمعِ بی‌مهار» برای ایران و ایرانیان گران تمام شده و می‌شود.

کاش به جای کوپن معیشت، به مسئولان و غیرمسئولان سخنگو، کوپن سخن گفتن می‌دادند تا بیشتر از کوپن خود حرف نزنند. اثرش روی بهبود معیشت ایرانیان بیشتر است.

#دغدغه_ایران، #محمد_فاضلی، #سخن_مسئولانه، #کوپن_حرف_زدن

از چینی‌ها واقع‌بینی، تواضع استراتژیک، حرف زدن به‌جا، حفظ منافع ملی و دوری از توهم را بیاموزیم.

از چینی‌ها نه، از علی (ع) بیاموزیم که فرمود:اذا تم العقل نقص الکلام. نهج البلاغه، حکمت ۳۴۹؛ هنگامی که عقل انسان کامل شد، سخنش کم می شود.

دغدغه ایران
@fazeli_mohammad
@MostafaTajzadeh
📝📝📝سندروم زبان بی‌قرارِ طمعِ بی‌مهار

✍️محمد فاضلی

چند سال پیش علاقه‌ام شده بود خواندن درباره چین و تحولات این کشور در چند دهه گذشته. یکی از نکاتی که برایم جالب بود، نوشته یک استراتژیست اروپایی بود. عبارت او این مضمون را داشت:

چینی‌ها دائم قدرتمند شدن خود را #خیزش_آرام می‌خوانند و مشکل دیپلمات‌ها و بالاخص همسایگان چین در دیدارها و مراودات دیپلماتیک این است که بدانند معنای خیزش آرام کشوری که می‌خواهد بزرگترین قدرت اقتصادی دنیا شود و سرمایه‌گذاری روی ارتش و نفوذش در سراسر جهان را افزایش می‌دهد چیست.

چینی‌ها با همه دست‌آوردهای چهل سال گذشته خود از «خیزش آرام» سخن می‌گویند تا بقیه را نترسانند. برخی در ایران به حساب کدام دست‌آورد خیزش گونه، از کلمات و عباراتی استفاده می‌کنند که جز ترساندن همسایگان، سوءاستفاده قدرت‌های بزرگ و اخلال در منافع ملی ایران و زندگی به سختی افتاده ایرانیان حاصلی ندارد؟

برخی «سندروم زبان بی‌قرار» دارند که در راستای «طمع بی‌مهار» ایشان است. این «زبان بی‌قرارِ طمعِ بی‌مهار» برای ایران و ایرانیان گران تمام شده و می‌شود.

کاش به جای کوپن معیشت، به مسئولان و غیرمسئولان سخنگو، کوپن سخن گفتن می‌دادند تا بیشتر از کوپن خود حرف نزنند. اثرش روی بهبود معیشت ایرانیان بیشتر است.

از چینی‌ها واقع‌بینی، تواضع استراتژیک، حرف زدن به‌جا، حفظ منافع ملی و دوری از توهم را بیاموزیم.

از چینی‌ها نه، از علی (ع) بیاموزیم که فرمود:اذا تم العقل نقص الکلام. نهج البلاغه، حکمت ۳۴۹؛ هنگامی که عقل انسان کامل شد، سخنش کم می شود.

دغدغه ایران

@fazeli_mohammad
🆔@MostafaTajzadeh
🔷🔸خوزستان،
خیزش علیه تشنگی

🖋احسان شریعتی

🔸بحران «معیشتی» کشور ما اینک به بحران چهار عنصر سازنده‌ی طبیعت و زیست‌بوم تبدیل و تحویل شده است: بحران‌های آب (خشکسالی و سیل و..)، آتش (برق و بنزین و..)، خاک (زلزله و نشست و..)، و هوا (آلودگی و ریزگرد و..).
از این میان، بحرانِ آب که سال‌هاست توسط کارشناسان، فعالان محیط زیست و مردم به مسئولان حکومت گوشزد می‌شد، در فصل گرما رو به وخامت نهاده است. نتایج و پیآمدهای سوءمدیریت زیست‌محیطی، سیاست‌گذاری‌های معیوب اقتصادی-اجتماعی در طرح‌های تاکنونی توسعه‌ی نامتوازن و ناپایدار، اکنون در آسیب‌پذیرترین نقاط و مناطق کشور به نمایش درآمده است.

🔹خوزستان (همچون سیستان‌وبلوچستان)، نماد یا ویترینِ نمایشِ این بحرانِ عناصر «ابتدایی» است در حالی‌که در برابر تلألوی شهرها و بازارهای برساخته‌ی قدرت‌ها در منطقه، نماد مقاومت در برابر تجاوز نظامی خارجی، ویترین اقتدار ملی و توسعه‌ی کشور در خلیج فارس، منبع ثروت اصلی کشور و پرآب‌ترین استان ایران به شمار می‌آید.
یخش عظیمی از آب‌های کشور هنگامی‌که به جلگه‌های خوزستان می‌ریزد در مسیر جریان خود چنان با حجم عظیمی از زباله‌های شیمیایی آلوده می‌شوند که در جنوب و از جمله در تالاب شادگان دیگر قابل شُرب و نوشیدن نیستند. هم‌ازاین‌رو در هنگام سیل دوستان ما در کارگروه امداد پوران بامعناترین کار را در احداث یک تصفیه‌خانه‌ی آب نمونه‌ در روستاهای مصیبت‌دیده‌ی این منطقه یافتند.

🔸گرمای طاقت‌فرسای تابستانی ناشی از خشکسالی فصلی در شرایط استمرار و خیز پنجم همه‌گیری، قطع مکرر برق و بی‌آبی ناشی از مدیریت ناصحیح منابع طبیعی در متن بحران اقتصادی و معیشتی عمومی، تصویر زیستی «جهنمی» را متبادر می‌سازد و انفجار اعتراض در اینجا رفتاری بهنجار است.

🔹خشکسالی و سیل دو سر افراط وتفریطی بحران آب، در سپهر سیاسی نیز معادل و مصداق دارند. انفعال، سکوت و سازش در برابر انحراف و کژروی از مسیر خیر مشترک، مصلحت ملی و منفعت عام مردمی، تخریب منظم محیط‌زیست، رشد اختاپوسی فساد، و تمرکز قدرت و ثروت در کف اقلیت‌های سیاسی، عقیدتی، طبقاتی و قومی..، سرانجام به انفجار و انقلاب می‌انجامد.
اعتراض علیه بی‌عدالتی، «شوریدن» علیه شوربختی اما همان‌گونه که آلبرکامو می‌گفت هنوز «انقلاب» نیست («می‌شورم پس ما هستیم»... «آنچه شریف است نه خود شورش بلکه آن‌چیزی است که این خیزش درخواست می‌کند»)، فریادی است از سر درد و در اینجا عطش. سرکوب خشن یک اعتراض خشونت‌پرهیز اما می‌تواند آن‌را به انفجار قهرآلود بکشاند... راه اجتناب از «سیل» لایروبی مسیل‌ها است!

#نگاه_روز
#خوزستان
#خیزش
#فساد_سیاسی
#اعتراضات
#احسان_شریعتی


@Dr_ehsanshariati
⭕️آقای #قالیباف! اکنون که با مهندسی کامل انتخابات، تمام نهادهای انتخابی و انتصابی در اختیار رهبر و جناح ارزشی قرارگرفته است، آیا با #خیزش شما، مجلس و دولت انقلابی توانسته‌اند با نجات اقتصاد کشور، به ناامیدی و #بی‌تدبیری پایان دهند و مانع تحقیر و #فقیرترشدن مردم شوند؟
#توییت

🆔@MostafaTajzadeh
♦️جنبش اجتماعی و مغاک تقابل

✍️ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۳ آبان ۱۴۰۱

گاهی سخن گفتن بسیار دشوار می‌شود. بزن‌گاه‌هایی تاریخی هست که زبان ناکارآمد می‌شود. اما من می‌خواهم دقیقه و نکته ی حساسی را با مخاطبانی بگویم که بسیاری از آنان آکنده از خشم و نفرت و نارضایتی‌ی انباشته شده اند. چنین لحظه‌ی تاریخی‌ای می‌تواند سرنوشت یک ملت و یک کشور را تغییر بدهد. نظام سیاسی‌ای که بدترین گزینه را برای مواجهه با معترضان مخالف خود برمی‌گزیند و با سرکوب همه‌جانبه می‌کوشد اعتراض مخالفان را خاموش کند، دچار سقوط اخلاقی می شود. در این وضع معترضان به‌لحاظ اخلاقی دست برتر را خواهند داشت.

اما وقتی مغاک سرکوب دهن می‌گشاید، خطری متوجه جنبش اجتماعی می‌شود: این‌که جنبش خلق و خوی مخالف را به‌تمامی از آن خود کند و مثل آن بشود. در طی‌ی تقابل، دو طرف مستعد این هستند که به‌سان هم بشوند. این‌جا است که تأکید بر اعتراض مدنی اهمیت پیدا می‌‌کند.

نیچه گزین‌گویه‌های بسیار تکان‌دهنده‌ای دارد که از آن بوی فرزانه‌گی‌ی بسیار ژرفی برمی‌خیزد. او از مغاک تقابل سخن می‌گوید:
«آن که با هیولا می ستیزد، باید بپاید که خود در این میانه هیولا نشود. اگر دیرزمانی در مغاکی چشم بدوزی، آن مغاک نیز در تو چشم خواهد دوخت.»

در باب مغاک تقابل تأمل کنیم.


#خشونت
#روحانیت
#عمامه‌پرانی
#اعتراض_مدنی
#خشونت‌پرهیزی
#خیزش_اجتماعی
#اعتراض_غیرمدنی
#جنایی‌شدن_اعتراض
@NewHasanMohaddesi @MostafaTajzadeh
♦️پی‌آمدهای اعدام معترضان در بحبوحه‌ی جنبش اجتماعی‌ی سراسری

🖊حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱

همان‌طوری که محتمل می‌نمود حکومت در مسیر اجرای گزینه‌ی سرکوب تام که شش وجه آن را قبلاً شرح داده ام، آخرین اقدام کوچک مقیاس را در سطح فردی آزمود و یکی از معترضان را به اتهام محاربه اعدام نمود. اما پی‌آمدهای این اقدام چیست؟


پی‌آمد اول: همان‌طور که هم‌کار عزیز ام آقای دغاغله به‌درستی نوشته اند، حکومت کوشید برای کشته‌ شده‌های جنبش اجتماعی روایت رسمی بسازد و مسوولیت آنان را به گردن نگیرد. برای نخستین بار در زبان فارسی کلمه‌ای جدید برای این کار ساخته شد: «کشته‌سازی». من در جست‌وجوهایم در تاریخ زبان فارسی چنین اصطلاحی را به این معنا پیدا نکرده ام. اما اعدام معترضان را دیگر نمی‌توان به پای کس دیگری نوشت یا از بیماری‌های روانی و غیرروانی و زمینه‌ای سخن گفت. مسؤولیت چنین اقدامی رسماً بر عهده‌ی حکومت نهاده می‌شود.

پی‌آمد دوم: اما اگر بپذیریم که اعدام معترضان به قصد مرعوب کردن آنان صورت گرفته باشد، باید گفت که نه تنها این هدف محقق نمی‌شود بل‌که بر عکس اعدام معترضان، خشم و خشونت معترضان و ناراضیان را بیش‌تر می‌سازد و مردم مخالف حکومت را بیش از پیش در اهداف رادیکال‌شان متحد می‌سازد. این اقدام به مردم معترض پیام می‌دهد که حکومت هرگز حاضر نیست تن به مصالحه بدهد و می‌خواهد با مخالفان خود تا انتها بجنگد. چنین پیامی می‌تواند به چرخه‌ی خشونت و انتقام‌گیری دامن بزند و وضع خطرناک‌تری را برای جامعه رقم بزند. اعدام معترضان در وضعیت جنبش سراسری و وضعیت رادیکالیستی عملاً سوخت رساندن به جنبش اجتماعی و شتاب بخشیدن به آن است و هم‌چون عامل شتاب‌زا عمل می‌کند.

پی‌آمد سوم: نتیجه‌ی دیگر اعدام معترضان متحد کردن محیط خارجی یا «محیط ژئوپولیتیک» (نظام سیاسی به تعبیر کاستلز) علیه نظام سیاسی است و می‌تواند آن‌ها را به اقدامات شدیدتری علیه نظام سیاسی برانگیزاند.

پی‌آمد چهارم: پی‌آمد چهارم این است که نظام سیاسی با ناکارآمد شدن انتخاب‌های قبلی به این نتیجه برسد که باید به مرحله‌ی بعد برود و شکل بسیار خشن‌تر و بزرگ‌مقیاس‌تری را برای سرکوب برگزیند. این‌چنین انتخابی می‌تواند شرایط را برای خود نظام سیاسی هر چه دشوارتر سازد و تمام راه‌های برگشت را برای تصمیمات اصلاح‌گرانه ببندد و هیچ راه بازگشتی برای سیستم باقی نگذارد.

بنابراین، پیش‌نهاد من این است که همه‌ی اشکال سرکوب متوقف شود. این راه هرگز به نتیجه‌ی مطلوبی برای کشور و برای خود نظام سیاسی نمی‌انجامد. تنها راه کم‌هزنیه پذیرش اشکالی از اصلاح رادیکال است.
#اعدام
#خیزش_اجتماعی
#جنبش_اجتماعی

📌@MostafaTajzadeh
👈" بیانیه‌های اعتراضی و تنوع شیوه‌ی اعلام آن در اعتراضات اخیر سال ۱۴۰۱"


✍️مانیفست یا بیانیه متنی است که یک شخص یا گروه از آن برای بیان اصول، عقاید و اهداف خود خطاب به فرد یا افراد حقیقی یا حقوقی؛ استفاده می‌کند. اعتبار بیانیه‌ها با بیان‌کننده‌ی آن‌ و نیز مطالب مندرج در‌محتوای آن سنجیده می‌شود.
"مانیفست، سندی است که موقعیت یا برنامه صادرکننده خود را به طور عمومی اعلام می کند. یک مانیفست مجموعه‌ای از ایده‌ها، نظرات یا دیدگاه‌ها را پیش می‌برد، اما می‌تواند برنامه‌ای برای عمل نیز ترسیم کند. در حالی‌که می تواند به هر موضوعی بپردازد، اغلب به هنر، ادبیات یا سیاست مربوط می شود. مانیفست ها عموماً به نام گروهی نوشته می شوند که دیدگاه، ایدئولوژی یا هدف مشترکی دارند نه به نام یک فرد" (Encyclopedia Britannic
www.britanica.com).
"مانیفست ریشه لاتین دارد، چیزی که آشکار است( محتوای درونی آن ) به راحتی قابل درک یا تشخیص است، و عبارتی است که در آن کسی نیت یا دیدگاه خود را برای مردم آسان می کند."( www.
Merriam-Webster.com).

به‌طور خلاصه، مانیفست یا بیانیه:
1️⃣یک نوع سند تاریخی است،
2️⃣با اعلان عمومی،
3️⃣بیان صریح و آشکار دارد،
4️⃣حاوی ایده‌ها، باور‌ها و عقاید مشترک یک گروه(یا فرد) است،
5️⃣ممکن است حاوی برنامه‌ی عملی گروه یا فرد صادر‌کننده نیز باشد،
6️⃣گاهی آرمانی بوده و از شرایط عینی و واقعی یک پدیده یا فرد و یا افرادی که درمورد‌ آن صادر شده دور است،
7️⃣هم فردی است و هم گروهی،
8️⃣انواع مختلف دارد: هنری، سیاسی، ادبی، صنفی، اعتراضی. ورزشی،
9️⃣مخاطب یا مخاطبان آن فرد یا افراد حقیقی یا حقوقی است.

🔵در صد روز گذشته و پس‌از حادثه‌ی جان‌باختن
#مهسا‌_امینی همراه با اعتراضات جاری سال۱۴۰۱‌ موسوم‌به #زن‌زندگی‌آزادی ، شاهد صدور و اعلان عمومی بیانیه‌های متعددی بوده و هستیم. این رخداد چندان نامتعارف و کم‌سابقه نیست چراکه‌ در جهان و‌ نیز ایران در ادوار مختلف، با صدور بیانیه‌های گوناگون مواجه بوده‌ایم.
آنچه محل توجه و تأمل‌ نگارنده شده، سه تفاوت محسوس و با‌اهمیت در شیوه‌ی اعلان عمومی بیانیه‌های اعتراضات جاری است که پیش‌از‌ این با این تنوع و ویژگی‌ها دیده نشده و یا کمتر دیده شده است:

1️⃣تنوع در شیوه‌ی اعلان بیانیه:

با دقت و مرور بیانیه‌های
خیزش صد‌روزه‌ی اخیر، مشاهده‌ می‌شود نوع اعلان عمومی آن‌ها نمایش‌گونه با حضور همه یا گروهی از صادر‌کنندگان آن است.
نمایش چهره و اعلام علنی هویت خود، در‌دست داشتن مطالبات، خوانش و کلام رسمی، نمایش هنری سکوت و یا موسیقی و آواز؛ ازجمله‌ی این تنوع است.و هرچه‌هست، نمایشی از اعلان عمومی بیانیه‌ها به‌صورت تصویری است. این درحالی‌ست که پیش‌از این و در ادوار و مناسبات گذشته، محتوا و مفاد بیانیه و اعلام آن به‌صورت انتشار مکتوب و بیان موضع سیاسی یا ادبی یا هنری، مد‌نظر بود و اصراری به اعلان عمومی آن به‌شکل تصویری و گروهی وجود نداشت.
بیانیه‌های‌اخیر، جلوی‌صحنه و پشت‌صحنه دارند. تهیه و تدوین محتوا در پشت‌صحنه و اجرای نمایش‌گونه‌ی آن با شیوه‌های متنوع اشاره‌شده، در جلوی‌صحنه شکل گرفته‌است و نظریه‌‌ی نمایشی
#اروین‌_گافمن به‌خوبی می‌تواند به تفسير و خوانش درونی و چرایی این تنوع بپردازد.

گاهی با کلام رسمی و حضور جمعی👇
https://youtu.be/m2R9sHYEQJ4

گاهی با موسیقی در صحنه‌ی اجرا👇
https://youtu.be/lVMFvrRvQ3s

و گاه با نمایش جمعی سکوت👇
https://youtu.be/80wyAHNP_Ek

2️⃣ تنوع در صادرکنندگان بیانیه:

شامل گروه‌ها و اقشار و طبقات مختلف قومی و مذهبی است، مانند:
علمای دینی شیعه و سنی، کارگران، پزشکان، معلمان مدارس، اساتید دانشگاه‌ها، هنرمندان رشته‌های مختلف هنری، خانواد‌های جان‌باختگان یا بازداشت‌شدگان، ورزشکاران رشته‌های مختلف، ایرانیان مقیم کشورهای دیگر، فعالین مدنی غیر‌ایرانی کشورهای مختلف هم‌چون پزشکان و کارگران و هنرمندان و دانشجویان.

3️⃣ تنوع در موقعیت جغرافیایی صدور بیانیه:

در‌طی صد‌روز اخیر شاهد صدور بیانیه‌های متعددی در مناطق مختلف داخل کشور از کلان‌شهرها‌ تا شهرهای کوچک‌تر و دور از پایتخت و نیز خارج از مرز‌های ایران و کشورهای دیگر، بوده‌ایم.

🔵در این مجال تنها به توصیف بیانیه‌های اعتراضی در
خیزش اخیر و تفاوت و ویژگی‌های آن‌ها نسبت‌به بیانیه‌های پیش‌ از‌این‌ پرداخته شد، و بدیهی‌است تحلیل و تفسیر چرایی این تفاوت‌ها به فرصت و یادداشتی دیگر نیاز دارد.


✍️ فریبا نظری
سوم دی ۱۴۰۱

#‌بیا‌نیه‌‌‌‌‌ی‌_اعتراضی
#‌اعتراضات‌_۱۴۰۱
#‌مانیفست
#خیزش‌
#فعالین‌_مدنی
#پشت‌_صحنه
#جلو‌ی‌_صحنه
@MostafaTajzadeh
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
📝 @f_nazari
📝📝📝 خیزش، تکرار یا عبور

✍️ رضا رضائی

آیا جامعه از فرمایشات رهبر اصلاحات استقبال می کند یا همچنان بر عبور اصرار می ورزد؟

بی شک بدنبال انتشار متن سخنرانی رهبر اصلاحات در دیدار با شورای مرکزی کانون زندانیان سیاسی مسلمان قبل از انقلاب، سیل اطلاعیه ها، بیانیه ها، حمایت ها، نقدها، تعریف ها یا تقبیح ها شروع می شود و بازهم صحنه ی سیاسی بخصوص در فضای مجازی دستخوش بحث و تحلیل های فراوان خواهد شد و قطعا برخی آن را #خیزش_خاتمی و برخی آن را #تکرار_خاتمی و برخی آن را #عبور_خاتمی بیان خواهند کرد.

اما باید دید مردم چه نظری دارند و فارغ از مباحث روشنفکری و رسانه ای، آیا از مواضع ایشان برای برون رفت از وضعیت موجود استقبال می کنند و یا با عبور از هرچه که در گذشته بوده، از او نیز عبور می کنند.

از طرفی قطعا شاهد تهاجم جریانات سیاسی طرفدار حاکمیت و یا شاهد واکنش هایی منفی از سوی انشعابیون جبهه اصلاحات و جنبش سبز خواهیم بود مثلا خواهند گفت : فرار به جلوی اصلاح طلبان _ نمایش تطهیر نظام ج ا ا – مصادره ی رهبری جنبش مردمی – پیشگامان پس رو _ خاتمی عقب تر از موسوی _ تسریع در خود براندازی اصلاح طلبی در ایران _ وسط بازی نوین.
از سوی دیگر قطعا شاهد حمایت و پشتیبانی از رهبر اصلاحات هم خواهیم بود و خواهند گفت : جدا سازی سفره ی اصلاح طلبان از حاکمیت _ بستر سازی برای بزرگداشت اعتراضات 01 _ کمک به خود براندازی نظام حکمرانی _ تحکیم جبهه ی مردم _ رهبری قهرمانانه _ کاشت نهال امید در کویر نا امیدی ملت .

 در میانه ی این نفی و اثبات ها، ظهور گفتمان جدید از سوی مالک معنوی گفتگوی تمدن ها، می تواند بعنوان نقطه ی عطف تاریخی در مسیر نهضت بیداری و خیزش مردمی ایران باشد که یک گام به سوی نفی استبداد و ناکارآمدی نظام حکمرانی است، هرچند که  تعلق خاطر رئیس جمهور اصلاحات به انقلاب و جمهوری اسلامی در گفتارش موج می زند و با ادبیات خاص خود، به نوعی عبور نرم و تعیین تکلیف اصلاح طلبان برای انتخابات اسفند ماه نیز قابل مشاهده است

@MostafaTajzadeh
@didehban_iran