فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
44.9K subscribers
10.8K photos
3.42K videos
520 files
29.3K links
✳️کانال تلگرامی «فردای بهتر» با منش اصلاح‌طلبانه با ارائه رویکردی تحلیلی تلاش دارد به گسترش دموکراسی و بسط چندصدایی در جامعه ایران به امید فردایی بهتر برای ایران و ایرانیان قدم بردارد.

اینستاگرام: https://instagram.com/seyed.mostafa.tajzade
Download Telegram
تجربه کشورها
چگونه اقتصادِ آزاد آلمان را نجات داد.

کلیپ مربوط به این مطلب را اینجا ببینید

◀️ در جنگ جهانی دوم هیچ کشوراروپایی مثل #آلمان ویران نشد. بمباران‌های بی‌وقفه متفقین بسیاری از شهرهای آلمان را نابود کرد. کشور به دو تکه تقسیم شد: تکه‌ی شرقی در دست کمونیست‌ها و تکه‌ی غربی در دست آمریکایی‌ها. بسیاری از دانشمندان آلمانی یا کشته شدند، یا خودکشی کردند، یا به آمریکا فرار کردند، یا به شوروی برده شدند. دانشگاه‌های آلمان که قبل از جنگ در جهان بهترین بودند اکنون بسیاری از اساتید خود را (که خیلی از آنان یهودی بودند) از دست داده بودند، و چیز کمی از صنعت آلمان در جنگ سالم مانده بود. تعداد زیادی از نیروی کار آلمان در جنگ کشته شده بودند.

◀️ بعد از جنگ، آلمان غربی تحت نظر نیروهای نظامی آمریکا اداره می شد. کشور جنگ‌زده و قحطی‌زده بود، بسیاری از کارخانه‌ها نابود شده بودند و مواد خوراکی و غیر خوراکی کمیاب بود. در دوره‌ی هیتلر، نقدینگی و مقدار پول در دست مردم به شدت افزایش یافته بود، ولی کنترل بسیار سرسختانه قیمت‌ها با مجازات‌های شدید موجب شده بود که قیمت‌ها بالا نرود. در نتیجه، قیمت‌های اسمی بازار با ارزش واقعی کالاها مطابقت نداشت. این موجب شده بود که در سال‌های آخر آلمان نازی و سال‌های اولیه اشغال آلمان، همه کالاها نایاب شوند و کم‌کم بازار سیاه گسترده‌ای در تمام آلمان به وجود آید.

◀️ نیروهای نظامی آمریکا و انگلیس هر چیزی را که بوی سرکشی می‌داد به شدت سرکوب می‌کردند، ولی نمی‌خواستند که نارضایتی عمومی به وجود آید یا اوج بگیرد. بنابراین برای مواد خوراکی و بعضی دیگر از جنس‌های مهم، سیستم جیره‌بندی و کوپن را که از زمان جنگ به وجود آمده بود حفظ کردند، تا از احتکار این مواد و کمیاب‌تر شدنشان در بازار جلوگیری کنند. پول آلمان به دلیل سیاست‌های تورمی طی جنگ و بعد از آن، کاملاً بی‌ارزش شده بود و تورم بسیار بالا بود. سیاست کنترلِ قیمت‌ها و کنترلِ دستمزدها دیگر سیاست دنبال‌شده از طرف نیروهای غربی حاضر در آلمان برای کنترل تورم بود. سیاست‌های اقتصادی یاد شده بیشتر برای آن بود که از کمیاب‌تر شدن و گران‌تر شدن اجناس جلوگیری شود، تا مبادا نارضایتی عمومی مردم را به سوی روسیه‌ی کمونیستی سوق دهد.

◀️ در سال 1948 لودویگ اِرهارت(Ludwig Erhard) به سِمَت گرداننده‌ی امور اقتصادی منصوب شد. #ارهارت اقتصاددانی ضدنازی بود با گرایشِ کامل به #بازار_آزاد، و تحت تاثیر اقتصاددانان مکتب اطریش. به عنوان یکی از اولین قدم‌ها در اصلاحات اقتصادی، پول جدید مارک آلمان (Deutschmark) جایگزین پول قبلی یعنی مارک رایش(Reichmark) شد. آلمانی ها سابقه دو دوره #تورم شدید را در کمتر از سه دهه داشتند (اول، تورم بسیار شدید جمهوری وایمارWeimar Republic که با چاپ بی رویه پول ارزش پول آلمان به صفر رسید و در نهایت به ظهور هیتلر انجامید، و دوم، تورم دوره جنگ و بعد از آن). بنابراین، سیاستهای جدید پولی، در جهت ایجاد یک سیستم پولی باثبات و با هدف حفظ ارزش پول بود.

◀️ از طرف دیگر، ارهارت با همه کنترل‌های اعمال‌شده روی قیمت‌ها و دستمزدها مخالف بود. ولی می‌دانست که نیروهای متفقین به او اجازه‌ی تغییر این قوانین را نمی‌دهند. بنابراین، تصمیم گرفت تا همه را در معرض کار انجام‌شده قرار دهد. در غروبِ روزی که بنا بود بعد از آن ادارات چند روز تعطیل باشند، به رادیو رفت و اعلام کرد که تمام جیره‌بندیها و تمام کنترل قیمت‌ها حذف شده است.

◀️ مقامات آمریکایی و بسیاری از سیاستمداران آلمانی به شدت مخالف این اقدامات بودند. ژنرال کِلِی که فرمانده‌ی نیروهای آمریکایی در آلمان بود به او گفت: "می‌فهمی داری چه می کنی؟! به من گفته‌اند تو نظام جیره‌بندی و قیمت‌گذاری ما را تغییر داده‌ای؟" ارهارت جواب داد: "خیر ژنرال! به شما اشتباه گفته‌اند. من آنها را تغییر ندادم. من آنها را نابود کردم!!"
—"ولی مشاوران من می گویند این کار بسیار اشتباهی است."
—"بله ژنرال! مشاوران من هم دقیقاً همین را می‌گویند!"

◀️ اقدامات ارهارت موجب شد که بازار سیاه یک شبه از بین برود و سروکله‌ی اجناس دوباره در مغازه‌ها پیدا شود. با این حال، چون بعضی قیمت‌ها ناگهانی بالا رفت، نارضایتی‌های زیادی نیز به وجود آمد که حتی موجب ناآرامی و خشونت‌هایی نیز شد. با این وجود، در کمتر از یک سال نتایج اقتصادی مثبت این اقدامات به روشنی آشکار شد. یک سال بعد، وقتی اولین دولت آلمان غربی تشکیل شد، ارهارت وزیر اقتصاد شد، مقامی که برای چهارده سال آن را داشت، و بعد از آن نیز برای چند سال صدراعظم آلمان شد. سیاست‌های اقتصادی او عمدتاً بر اساس عدم دخالت دولت در اقتصاد بود. سیاست دبگر او کاهش مالیات‌ها بود. ظرف ده سال آلمان با پشت سرگذاشتن انگلیس و فرانسه، بزرگترین قدرت اقتصادی اروپا شد!

کلیپ مربوطه:
https://t.me/jenabegav/24
@MostafaTajzadeh
@jenabegav