‍ 📌 شما هم سزاوار آن هستید که خود را قهرمانان این دوران بدانید.

✍🏼 Marika Lindholm

▫ترجمه توسط کانال:
@alipsychiatrist

✳ همه‌ی ما به نوعی تحت تاثیر همه‌گیری کووید قرار گرفته‌ایم، اما مادران، به ویژه، فشار مسئولیت‌هایی را تحمل می‌کنند که طاقت‌فرسا ست. برخی آمارها در این زمینه قابل‌توجه است.

نتایج یک مطالعه آماری در امریکا نشان داد که در‌طول دوران پاندمی، ۱۵۶ هزار نفر از زنان شاغل، موقعیت شغلی خود را از دست داده اند، ۶۰ درصد از مراکز مراقبت از کودکان تعطیل شده اند و ضربه‌ی بزرگی به افراد شاغل در این زمینه‌، که غالبا زنان هستند وارد شده است.

در نتیجه‌ی تداخل مسئولیت مراقبت از فرزندان با وظایف شغلی، و تعطیلی مدارس و مهدکودک ها، زنان به طور قابل توجهی بیشتر از مردان مجبور به کاهش ساعت‌های کاری خود، رها کردن شغل و اختصاص دادن زمان زیادی به آموزش کودکان و امور خانه شده‌اند. با بالا رفتن فشار این مسئولیت‌ها، پاندمی، سلامت روانی و فیزیکی بسیاری از مادران به ویژه مادران شاغل را در خطر قرار داده است. مطالعه دیگری در امریکا نشان داد که ۹/۸ میلیون مادر شاغل از علائم فرسودگی شامل خستگی، منفی‌نگری، فقدان انگیزه، سردرد، ریزش مو، گریه و احساس فشار در قفسه سینه رنج می‌برند.

اکنون در زمان و مکانی هستیم که نمی دانیم چه زمانی خود و فرزندانمان واکسن را دریافت می کنیم، چه زمانی مدارس دوباره مثل قبل باز میشوند، آیا گونه های جهش یافته ی کووید می‌توانند باعث سخت تر شدن شرایط شوند، و اینکه تا کی میتوانیم برای خود و فرزندانمان قوی بمانیم. توصیه هایی مانند داشتنِ خواب کافی، مراقبت از خود و جست و جوی کمک را، از متخصصان شنیده ایم. اما برای دوام آوردن دشواری‌های این دوران لازم است که به موضوعات دیگری هم توجه داشته باشیم.

✳ نخست اینکه، به یاد داشته باشیم اگر در جایگاه یک مادر، مراقبت از کودکانی را به عهده داریم، سزاوار آن هستیم که خود را از قهرمانان این دوران بدانیم. تلاش برای مراقبت از نسل‌ آینده،‌ کمکی را به جامعه می کند که شایسته ‌ی قدردانی و دریافت حمایت‌هایی بیش از گذشته است. با این وجود، اگر یک احساس وجود داشته باشد که در میان همه مادران مشترک باشد، احساس گناه است. فکر کردن به اینکه کارهای بیشتری بوده که می‌توانسته‌اند برای فرزند خود انجام دهند، و با به وجود آمدن هر مشکلی، خود را سرزنش کنند. احساس گناهی که تمام فقدان‌ها و چالش های دوران پاندمی، باعث تشدید آن در بسیاری از مادران شده است.

باید بدانیم که گرفتار وضعیت بی‌سابقه ای شده ایم که به طور طبیعی، درباره‌ی تحصیل فرزندانمان از راه دور، محدود شدن امکان ورزش و فعالیت فیزیکی آنها، و زمان زیادی که به تماشای تلویزیون و سایر صفحات نمایشگر میگذرانند، احساس نگرانی داریم. اما غرق شدن در احساس گناه و شرم، جایی نیست که ما را تبدیل به والدین بهتری کند، آن هم زمانی که، در ارتباط با موضوعاتی خارج از کنترلمان احساس گناه می کنیم. با پذیرفتن محدودیت‌ها و بخشیدن خود برای لحظاتی که در آنها خسته، کج خلق یا عصبانی بوده ایم، احساس سبکی و آمادگی بیشتری برای تحمل ادامه‌ی پاندمی خواهیم داشت.

✳ در کتاب "مدار امید"، مارتین سلیگمن، به عنوان یک روانشناس و نظریه پرداز تاثیرگذار، امید و قدردانی را دو عنصر اساسی در حفظ سلامت روان میداند. شاید احساس قدرشناسی نسبت به زندگی، در چنین روزگار دشواری عجیب به نظر برسد. اما متمرکز شدن بر تمام چیزهایی که همچنان به زندگی ارزش ادامه دادن و مبارزه را می‌دهند، موهبت هایی مانند وجود کودکان و امیدهای آنها به آینده، به تاب آوری و تحمل دشواری‌های این دوران کمک می‌کند.

✳ ما هیچ‌گاه برای مراقبت از سلامت فرزندانمان در دورانی سخت، پختن غذاهایی سالم و کم‌هزینه، یا تلاش برای تبدیل کردن یک روز تعطیل به خاطره ای نسبتا خوب برای فرزندانمان علیرغم تمام محدودیتها، ستاره‌ های طلایی یا جایزه ای دریافت نکرده ایم. اما شاید واقعا سزاوار آن باشیم! شایسته‌ی تشویق کردن خود برای تسلیم نشدن در برابر واقعیت‌های سهمگین سالی که گذشت، یافتن راه حل هایی در حد توان خود برای بهتر کردن شرایط، و شاهکارهای کوچک و بزرگی که در جایگاه یک والد، برای قابل تحمل کردن دوران پاندمی برای خود و فرزندانمان خلق کرده ایم.

#روان_درمانی
#فرزند_پروری
#روایت_روزگار_ما
#کووید
#کودک_و_کووید

🆔@alipsychiatrist
https://www.psychologytoday.com/intl/blog/more-women-s-work/202102/mothers-deserve-feel-heroes-the-pandemic