📝📝📝گزارشی از دیدار مادر علیرضا شیر محمدعلی که در زندان فشافویه کشته شد
✍️آذر منصوری
✅نهم تیر است.گرما بیداد می کند. ساعت سه و‌نیم عصر از قرچک به همراه چند نفر از دوستان حزب اتحاد ورامین برای عرض تسلیت به او و البته بیشتر تسلای دل خودمان به شهرستان همجوار خود پاکدشت رفتیم. (من ساکن قرچک هستم)ساعت ۴عصر به محله یَبر کوچه امام زاده حسن رسیدیم. به سختی آدرسی که داده بودند را پیدا کردیم.
✅کلید را از طبقه چهارم پایین انداختند که خودمان در را باز کنیم. آخر آیفون خراب بود ودر باز نمی شد. با رویی گشاده پذیرای ما شد.او را بوسیدم و در آغوش گرفتم و گفتم «علیرضای تو فرزند ما هم بود و ما را در غمت شریک بدان، شرمنده ایم که #خیلی_دیر خدمت رسیدیم.» در واحد کوچکی در این محله تنها زندگی می کند. صاحبکار علیرضا و دو نفر از دوستانش که شنیده بودند قرار است به دیدن مادر علیرضا برویم آنجا بودند. علیرضا شیرمحمد علی تنها فرزند فاطمه کدخدایی بوده است. غم در چشمان و صدایش فوران می کند. گفت :«علیرضا تنها امید من به زندگی و‌چشم وچراغم بود. به این در نگاه می کنم و با خودم می گم که قرار بود روزی از این در بیاید تا او را در آغوش بگیرم. حالا دیگه نمی تونم به این در نگاه کنم.اینجا نمیتونم بمونم و بیشتر پیش خواهرم هستم.جوان من که رفت اما می خوام کاری کنم که خون جوانهای دیگه مملکتم مثل علیرضا این طور بی گناه ریخته نشود. باید معلوم بشه چرا علیرضا رو‌کشتن؟»
گفتم :«این موضوع وثیقه چی بوده؟»
✅گفت:«۸۰میلیون وثیقه براش بریده بودن، نتونستم جور کنم، این خونه رو به فروش گذاشتم، فروش نرفت ، آخه اینجا رو‌کی می خره؟»
فهمیدم که به خاطر این موضوع خیلی در عذابه، گفتم «برای خیلی ها پیش میاد و‌تنها شما نیستید که این مشکل را داشتید. شاید اگر دوستان مطلع می شدند کمک می کردن که بتونید وثیقه را جور کنید.»
یکی از دوستان علیرضا هم گفت:«نه مشکل وثیقه نیست، مسئولان زندان و دادسرا می گن، اما وثیقه را قبول نمی کنن.موارد دیگه هم هست که مثل علیرضا بودن اما وثیقه را قبول نکردن و بچه ها نتو نستن به مرخصی بیان.»
اما مشکل مادر علیرضا این بوده است که نتوانسته وثیقه ۸۰میلیونی را برای فرزندش فراهم کند و این و حرف ها بحث ها از فشاری که او تحمل می کند ، کم نمی کند.
✅بحث بالا گرفت ما هم از خاطرات زندان گفتیم تا راحت تر حرفهایش را بزند. در ۷۰دقیقه ای که پیش او بودیم بیشتر شنونده حرفهایش بودیم. پای چپ فاطمه از سالها پیش آسیب دیده است، اما می گفت «می تونستم بدون عصا راه بروم، اما بعد از اینکه علیرضامو با چشم باز روی تخت بیمارستان دیدم ، دیگه کمرم و‌پاهام یاری نمی کنه و باید از عصا استفاده کنم.»
به او گفتم:«می دانیم غم طاقت فرسایی را تحمل می کنید، باور کنید هر کس شنیده می خواهد با شما به نوعی همدردی کند تا صبوریتان بیشتر شود. اما باید کمک کنیم تا علیرضاهای دیگر قربانی نشوند.» با برقی در چشمانش گفت:«همه سعی من برای آرامش روح علیرضا همین است.»
دیگر همراهان هم گفتند:«آمدیم که بدانید تنها نیستید، همه ما به خاطر این ضایعه دردناک متاسف ودر غم شما شریک هستیم.»از او قول گرفتم و به او قول دادم که بیشتر به دیدنش بروم.
در نهایت موقع خداحافظی وقتی یکی از همراهان از او سؤال کرد که برای گرفتن عکس و انتشار آن مشکلی ندارید؟ با خوشرویی قبول کرد.
✅در راه که بر می گشتم تا به جلسه شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان برسم، با خود فکر می کردم که اگر اصلاح طلبان نتوانند مطالبات مردم را نمایندگی کنند، اگر نتوانند از بار مرارت ها و رنج مردم بکاهند، اگر نتوانند رویه ها و رویکردهای غلط را در ارتباط با حقوق ملت و حق شهروندان اصلاح کنند، اگر نتوانند صدای مردم را به گوش حاکمیت برسانند، اگر نتوانند صدای اعتراض علیرضا ها باشند، اگر نتوانند رواداری حکومت را در مواجهه با نارضایتی و اعتراض مردم بالا ببرند و لیست بلند بالایی از اگرهای دیگر که در این مقال نمی گنجد و باید مفصل قبل از ورود به انتخابات بعد به آن پرداخته شود ،
✅بودن و‌نبودن آن ها در ایران امروز چه خاصیتی می تواند برای مردم و امروز و آینده کشور داشته باشد؟
✅اصلا مگر این انقلاب به قول بنیانگذار فقید آن انقلاب پا برهنگان نبود؟ پس علیرضا را چرا بازداشت و به هشت سال زندان محکوم کردند؟ دلیل محکومیت علیرضا چه بوده؟
@azarmansouri
@Mostafatajzadeh
ادامه در:
https://b2n.ir/88647
✍️آذر منصوری
✅نهم تیر است.گرما بیداد می کند. ساعت سه و‌نیم عصر از قرچک به همراه چند نفر از دوستان حزب اتحاد ورامین برای عرض تسلیت به او و البته بیشتر تسلای دل خودمان به شهرستان همجوار خود پاکدشت رفتیم. (من ساکن قرچک هستم)ساعت ۴عصر به محله یَبر کوچه امام زاده حسن رسیدیم. به سختی آدرسی که داده بودند را پیدا کردیم.
✅کلید را از طبقه چهارم پایین انداختند که خودمان در را باز کنیم. آخر آیفون خراب بود ودر باز نمی شد. با رویی گشاده پذیرای ما شد.او را بوسیدم و در آغوش گرفتم و گفتم «علیرضای تو فرزند ما هم بود و ما را در غمت شریک بدان، شرمنده ایم که #خیلی_دیر خدمت رسیدیم.» در واحد کوچکی در این محله تنها زندگی می کند. صاحبکار علیرضا و دو نفر از دوستانش که شنیده بودند قرار است به دیدن مادر علیرضا برویم آنجا بودند. علیرضا شیرمحمد علی تنها فرزند فاطمه کدخدایی بوده است. غم در چشمان و صدایش فوران می کند. گفت :«علیرضا تنها امید من به زندگی و‌چشم وچراغم بود. به این در نگاه می کنم و با خودم می گم که قرار بود روزی از این در بیاید تا او را در آغوش بگیرم. حالا دیگه نمی تونم به این در نگاه کنم.اینجا نمیتونم بمونم و بیشتر پیش خواهرم هستم.جوان من که رفت اما می خوام کاری کنم که خون جوانهای دیگه مملکتم مثل علیرضا این طور بی گناه ریخته نشود. باید معلوم بشه چرا علیرضا رو‌کشتن؟»
گفتم :«این موضوع وثیقه چی بوده؟»
✅گفت:«۸۰میلیون وثیقه براش بریده بودن، نتونستم جور کنم، این خونه رو به فروش گذاشتم، فروش نرفت ، آخه اینجا رو‌کی می خره؟»
فهمیدم که به خاطر این موضوع خیلی در عذابه، گفتم «برای خیلی ها پیش میاد و‌تنها شما نیستید که این مشکل را داشتید. شاید اگر دوستان مطلع می شدند کمک می کردن که بتونید وثیقه را جور کنید.»
یکی از دوستان علیرضا هم گفت:«نه مشکل وثیقه نیست، مسئولان زندان و دادسرا می گن، اما وثیقه را قبول نمی کنن.موارد دیگه هم هست که مثل علیرضا بودن اما وثیقه را قبول نکردن و بچه ها نتو نستن به مرخصی بیان.»
اما مشکل مادر علیرضا این بوده است که نتوانسته وثیقه ۸۰میلیونی را برای فرزندش فراهم کند و این و حرف ها بحث ها از فشاری که او تحمل می کند ، کم نمی کند.
✅بحث بالا گرفت ما هم از خاطرات زندان گفتیم تا راحت تر حرفهایش را بزند. در ۷۰دقیقه ای که پیش او بودیم بیشتر شنونده حرفهایش بودیم. پای چپ فاطمه از سالها پیش آسیب دیده است، اما می گفت «می تونستم بدون عصا راه بروم، اما بعد از اینکه علیرضامو با چشم باز روی تخت بیمارستان دیدم ، دیگه کمرم و‌پاهام یاری نمی کنه و باید از عصا استفاده کنم.»
به او گفتم:«می دانیم غم طاقت فرسایی را تحمل می کنید، باور کنید هر کس شنیده می خواهد با شما به نوعی همدردی کند تا صبوریتان بیشتر شود. اما باید کمک کنیم تا علیرضاهای دیگر قربانی نشوند.» با برقی در چشمانش گفت:«همه سعی من برای آرامش روح علیرضا همین است.»
دیگر همراهان هم گفتند:«آمدیم که بدانید تنها نیستید، همه ما به خاطر این ضایعه دردناک متاسف ودر غم شما شریک هستیم.»از او قول گرفتم و به او قول دادم که بیشتر به دیدنش بروم.
در نهایت موقع خداحافظی وقتی یکی از همراهان از او سؤال کرد که برای گرفتن عکس و انتشار آن مشکلی ندارید؟ با خوشرویی قبول کرد.
✅در راه که بر می گشتم تا به جلسه شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان برسم، با خود فکر می کردم که اگر اصلاح طلبان نتوانند مطالبات مردم را نمایندگی کنند، اگر نتوانند از بار مرارت ها و رنج مردم بکاهند، اگر نتوانند رویه ها و رویکردهای غلط را در ارتباط با حقوق ملت و حق شهروندان اصلاح کنند، اگر نتوانند صدای مردم را به گوش حاکمیت برسانند، اگر نتوانند صدای اعتراض علیرضا ها باشند، اگر نتوانند رواداری حکومت را در مواجهه با نارضایتی و اعتراض مردم بالا ببرند و لیست بلند بالایی از اگرهای دیگر که در این مقال نمی گنجد و باید مفصل قبل از ورود به انتخابات بعد به آن پرداخته شود ،
✅بودن و‌نبودن آن ها در ایران امروز چه خاصیتی می تواند برای مردم و امروز و آینده کشور داشته باشد؟
✅اصلا مگر این انقلاب به قول بنیانگذار فقید آن انقلاب پا برهنگان نبود؟ پس علیرضا را چرا بازداشت و به هشت سال زندان محکوم کردند؟ دلیل محکومیت علیرضا چه بوده؟
@azarmansouri
@Mostafatajzadeh
ادامه در:
https://b2n.ir/88647
Telegraph
🔶گزارشی از دیدار با مادر علیرضا شیرمحمدعلی
آذر منصوری