📝📝📝پرچم‌ها را آتش نزنیم
✍️️مهرناز موسوي
✅طی هفته گذشته که محدودیت‌های ویزایی دولت جدید آمریکا اعلام شد و بسیاری از ایرانیان در آمریکا و خانواده‌های آنها را تحت تاثیر قرار داد، آمریکایی‌ها همراهی و نزدیکی بسیار زیادی با ایرانیانی که از این سیاست‌ها آسیب دیده و یا خواهند دید، نشان دادند. برخی از انجمن‌های مدنی آمریکا در فرودگاه‌های این کشور از جمله نیویورک و واشینگتن دی‌سی و تگزاس، وکیل به فرودگاه‌ها فرستادند تا از حقوق این افراد دفاع کنند. خود من دهها پیام به اشکال مختلف از طریق تلفن و توییتر و فیس بوک گرفتم که دوستان آمریکایی‌‌ام چه همیسایه، چه همکلاسی‌ها و همکاران سابق، ابراز ناراحتی کردند و گفتند که به یادم هستند و از وضعیتی که پیش آمده ابراز تاثر کردند. برخی از آنها حتی عذرخواهی می‌کردند.
✅برخی از تماس‌ها و پیام‌ها واقعا که اشک به چشمانم آورد از این همه محبت و دوست داشتنی که در میان این آدم‌ها وجود دارد و در همه مدتی که در آمریکا بوده‌ام بارها تجربه‌اش کردم. حتما شما هم دیدید و یا شنیدید. دیدید حضور هزاران نفر از مردم آمریکا که در کنار مهاجرین یا اقلیت‌های قومی شعار دادند و خلاصه حمایت کردند. اینها مردم آمریکا هستند. بله، افرادی هم هستند که با مهاجرین ممکن است رفتار خوبی نداشته باشند. اینها را هم شنیده‌اید. سیاستمداران هم تلخی و نامهربانی خود را داشته‌اند. بله درست است. اما خواستم به عنوان یک تجربه شخصی بگویم که در مقایسه با خیلی از کشورهای جهان، آمریکا کشوری دهنده و مهربان است. سیاست را کنار بگذاریم - چه موافق چه مخالف- در مجموع کشوری پذیرا برای مهاجرین است. و بله، مهاجرت سختی‌ها و دشواری‌های خودش را دارد و تبعیض و چه و چه هم وجود دارد. اما این تصویر غالبی است که من می بینیم و البته در روزهای گذشته این تصویر را شما بارها مشاهده کرده اید. وقتی دوست وکیلم با من صحبت می کند و می گوید به او مترجم فارسی زبان معرفی کنم چون می خواهند وکالت چند ایرانی که فرودگاه مانده اند یا به کشورهای دیگر برگردانده شده اند را قبول کند، واقعا احساس خوبی می‌کنم. وقتی دوست دیگرم می‌گوید پدرش یک قاضی می‌شناسد اگر می‌تواند کمکی بکند بگو که دریغ نخواهم کرد، احساس خوبی می‌کنم و….
✅برای همین است که می خواهم به مردم کشورم بگویم که پرچم این مردم را آتش نزنید. پرچم ربطی به سیاستمداران ندارد. ربطی به این دولت و آن دولت ندارد. همان قدر که پرچم برای مردم ایران مقدس است و قابل احترام، برای کشورهای دیگر و از جمله مردم آمریکا هم محترم است. با آتش زدن پرچم هیچ پیامی به سیاستمداران فرستاده نمی شود. با آتش زدن پرچم، به یک مردم توهین می کنیم. آنها را نادیده می‌گیریم. خشونت خیلی عمیقی دارد این آتش زدن‌ها. خوراک جنگ طلبان می‌شود و بیانگر ارزش‌ها و باورهای اجتماعی و انسانی ما ایرانیان نخواهد بود. چه محافظه‌کار چه مذهبی چه اصلاح طلب، چه موافق حکومت ایران چه مخالف، هر که و هر چه هستیم، به مردم کشورهای دیگر احترام بگذاریم و پرچم کشورشان را که در شادی و غم در کنار خود می‌گیرند، آتش نزنیم.
✅بارها مقامات ایرانی گفته‌اندکه با مردم آمریکا مشکل نداریم و با آنها دوست هستیم. پس پرچم مردم آمریکا را آتش می‌زنید؟ شما سیاستمداران، شما مخالفان آمریکا، شما کسانی که پیامی دارید، برای ارسال پیام خود کار دیگری بکنید. کما اینکه شما یک بار هم ندیده‌اید که مخالفان دولت ایران در آمریکا، پرچم ایران را آتش بزنند. این حداقل ِ نوع دوستی و احترام است به مردم کشور. خیلی از مواقع می‌توان توضیح داد که چرا مردم ایران ممکن است از سیاست‌های آمریکا ناراحت باشند، اما واقعا این آتش زدن پرچم را نمی‌توان توضیح داد. این یک خودزنی فرهنگی و انسانی است.
✅اینها را نوشتم که وقتی دیدید که پرچم آمریکا را برای مصارف تبلیغاتی مضر و مخرب، زیر پایتان انداختند که از روی آن راه بروید، وقتی به دستتان فندک دادند که آن را آتش بزنید، فکر کنید که در حال انجام چه کاری و با چه تبعاتی هستید و چطور دیده می‌شود؟ این انتخاب شماست. این انتخاب ماست که بخواهیم مردم دنیا ما را چگونه ببینند. به آتش زدن و بی احترامی به پرچم نه بگوییم و اگر انتقادی داریم با صدای رسا بیان کنیم. بنویسیم. فریاد بزنیم. اما به مردم کشورهای دیگر و پرچمشان احترام بگذاریم.
#احترام_به_ملتها
@mostafatajzadeh
✍️️مهرناز موسوي
✅طی هفته گذشته که محدودیت‌های ویزایی دولت جدید آمریکا اعلام شد و بسیاری از ایرانیان در آمریکا و خانواده‌های آنها را تحت تاثیر قرار داد، آمریکایی‌ها همراهی و نزدیکی بسیار زیادی با ایرانیانی که از این سیاست‌ها آسیب دیده و یا خواهند دید، نشان دادند. برخی از انجمن‌های مدنی آمریکا در فرودگاه‌های این کشور از جمله نیویورک و واشینگتن دی‌سی و تگزاس، وکیل به فرودگاه‌ها فرستادند تا از حقوق این افراد دفاع کنند. خود من دهها پیام به اشکال مختلف از طریق تلفن و توییتر و فیس بوک گرفتم که دوستان آمریکایی‌‌ام چه همیسایه، چه همکلاسی‌ها و همکاران سابق، ابراز ناراحتی کردند و گفتند که به یادم هستند و از وضعیتی که پیش آمده ابراز تاثر کردند. برخی از آنها حتی عذرخواهی می‌کردند.
✅برخی از تماس‌ها و پیام‌ها واقعا که اشک به چشمانم آورد از این همه محبت و دوست داشتنی که در میان این آدم‌ها وجود دارد و در همه مدتی که در آمریکا بوده‌ام بارها تجربه‌اش کردم. حتما شما هم دیدید و یا شنیدید. دیدید حضور هزاران نفر از مردم آمریکا که در کنار مهاجرین یا اقلیت‌های قومی شعار دادند و خلاصه حمایت کردند. اینها مردم آمریکا هستند. بله، افرادی هم هستند که با مهاجرین ممکن است رفتار خوبی نداشته باشند. اینها را هم شنیده‌اید. سیاستمداران هم تلخی و نامهربانی خود را داشته‌اند. بله درست است. اما خواستم به عنوان یک تجربه شخصی بگویم که در مقایسه با خیلی از کشورهای جهان، آمریکا کشوری دهنده و مهربان است. سیاست را کنار بگذاریم - چه موافق چه مخالف- در مجموع کشوری پذیرا برای مهاجرین است. و بله، مهاجرت سختی‌ها و دشواری‌های خودش را دارد و تبعیض و چه و چه هم وجود دارد. اما این تصویر غالبی است که من می بینیم و البته در روزهای گذشته این تصویر را شما بارها مشاهده کرده اید. وقتی دوست وکیلم با من صحبت می کند و می گوید به او مترجم فارسی زبان معرفی کنم چون می خواهند وکالت چند ایرانی که فرودگاه مانده اند یا به کشورهای دیگر برگردانده شده اند را قبول کند، واقعا احساس خوبی می‌کنم. وقتی دوست دیگرم می‌گوید پدرش یک قاضی می‌شناسد اگر می‌تواند کمکی بکند بگو که دریغ نخواهم کرد، احساس خوبی می‌کنم و….
✅برای همین است که می خواهم به مردم کشورم بگویم که پرچم این مردم را آتش نزنید. پرچم ربطی به سیاستمداران ندارد. ربطی به این دولت و آن دولت ندارد. همان قدر که پرچم برای مردم ایران مقدس است و قابل احترام، برای کشورهای دیگر و از جمله مردم آمریکا هم محترم است. با آتش زدن پرچم هیچ پیامی به سیاستمداران فرستاده نمی شود. با آتش زدن پرچم، به یک مردم توهین می کنیم. آنها را نادیده می‌گیریم. خشونت خیلی عمیقی دارد این آتش زدن‌ها. خوراک جنگ طلبان می‌شود و بیانگر ارزش‌ها و باورهای اجتماعی و انسانی ما ایرانیان نخواهد بود. چه محافظه‌کار چه مذهبی چه اصلاح طلب، چه موافق حکومت ایران چه مخالف، هر که و هر چه هستیم، به مردم کشورهای دیگر احترام بگذاریم و پرچم کشورشان را که در شادی و غم در کنار خود می‌گیرند، آتش نزنیم.
✅بارها مقامات ایرانی گفته‌اندکه با مردم آمریکا مشکل نداریم و با آنها دوست هستیم. پس پرچم مردم آمریکا را آتش می‌زنید؟ شما سیاستمداران، شما مخالفان آمریکا، شما کسانی که پیامی دارید، برای ارسال پیام خود کار دیگری بکنید. کما اینکه شما یک بار هم ندیده‌اید که مخالفان دولت ایران در آمریکا، پرچم ایران را آتش بزنند. این حداقل ِ نوع دوستی و احترام است به مردم کشور. خیلی از مواقع می‌توان توضیح داد که چرا مردم ایران ممکن است از سیاست‌های آمریکا ناراحت باشند، اما واقعا این آتش زدن پرچم را نمی‌توان توضیح داد. این یک خودزنی فرهنگی و انسانی است.
✅اینها را نوشتم که وقتی دیدید که پرچم آمریکا را برای مصارف تبلیغاتی مضر و مخرب، زیر پایتان انداختند که از روی آن راه بروید، وقتی به دستتان فندک دادند که آن را آتش بزنید، فکر کنید که در حال انجام چه کاری و با چه تبعاتی هستید و چطور دیده می‌شود؟ این انتخاب شماست. این انتخاب ماست که بخواهیم مردم دنیا ما را چگونه ببینند. به آتش زدن و بی احترامی به پرچم نه بگوییم و اگر انتقادی داریم با صدای رسا بیان کنیم. بنویسیم. فریاد بزنیم. اما به مردم کشورهای دیگر و پرچمشان احترام بگذاریم.
#احترام_به_ملتها
@mostafatajzadeh