📝📝📝« مشهورترین جامعه شناسان ایرانی زندانی‌شده‌ی سده‌ی اخیر/ از پهلوی دوم تاکنون»
✍️ فریبا نظری
✅بخش دوم
۲- حبیب اله پیمان
نخستین‌بار در سال ۱۳۲۹، بازداشت شد. پس از #کودتای_۲۸_مرداد و آغاز مبارزات مخفی علیه کودتاچیان، پیمان توسط فرمانداری شیراز برای بار دوم بازداشت شد. وی در سال‌های ۱۳۳۴ تا ۱۳۵۷ پیش‌از انقلاب سال ۵۷، چند نوبت دستگیر و زندانی شد. پس از انقلاب نیز در فاصله‌ی ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۸، یک نوبت بازداشت و سه ماه در انفرادی ماند و یکبار هم به همراه همسرش#مرضیه_مرتاضی_لنگرودی در #راهپیمایی_۱۳_آبان_۸۸ مورد ضرب و شتم قرار گرفت. پیمان علاوه بر جامعه‌شناسی، به دندانپزشکی نیز اشتغال دارد.
۳- غلامحسین صدیقی
پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مدتی به زندان افتاد و محاکمه شد. در جریان محاکمه از #دکتر_مصدق تجلیل کرد. وی در جلسه‌ی روز سه‌شنبه ۱۷ آذرماه ۱۳۳۲ در دادگاه حضور یافت و به سوالات مختلف رئیس دادگاه و #دادستان_نظامی پاسخ داد و به تفصیل درباره‌ی پایین کشیدن مجسمه‌های شاه و پدرش، میتینگ روز ۲۵ مرداد در میدان #بهارستان، تشکیل #شورای_سلطنت و رویدادهای کودتای ۲۸ مرداد با صراحت خاصی که از ویژگی‌های او بود پاسخ داد.
۴- هادی خانیکی
وی در دوران دانشجویی دستگیر و طی آذر ۱۳۵۰ و تیر ۱۳۵۱، نه ماه و نیم زندانی بوده‌است.
۵- رمضان‌علی عابدینی
دی ماه ۱۳۵۳ در تظاهرات دانشجویی میدان بهارستان دستگیر و به ۸ماه محکوم شد و در #کمیته‌ی_مشترک و اوین زندانی بود. پس‌از آزادی تحصیلاتش را تا کارشناسی‌ارشد ادامه داد و مدتی مدیر مسئول #فصلنامه_محیط_زیست بود.
۶- منوچهر آشتیانی
پس از انقلاب، در سال 1358 دستگیر شد و شش ماهی را در زندان سپری کرد. روابط او با #حزب_توده، از آن سال به بعد به تدریج کمرنگ شد.
۷- احسان نراقی
با وقوع انقلاب سال۵۷، نراقی سه‌بار دستگیر، #زندانی و پس از احراز بی‌گناهی آزاد‌شد. بار‌نخست اوایل سال ۱۳۵۸ زندانی و با وساطت #مرتضی_مطهری و ضمانت استقلال فکری و سیاسی نراقی در رژیم گذشته، به زودی آزاد شد. بار دوم هنگامی که امور مربوط به خروج از کشور را به اتمام رسانده و با همکاری #بنی‌صدر اجازه خروج را دریافت نموده بود، هنگام سوار شدن به هواپیما #بازداشت و روانه‌ی #زندان_اوین شد. وی عامل اصلی بازداشت خود را در مرتبه‌ی دوم، #ابراهیم_یزدی می‌داند که در دولت #بازرگان وزارت خارجه را بر عهده داشت. نراقی پس از تحمل چهار ماه و ده روز حبس از زندان آزاد شد. بار سوم هم چند روز بعد از انفجار دفتر #حزب_جمهوری_اسلامی به اتهام همکاری با دفتر بنی‌صدر، در تیرماه ۱۳۶۰ بازداشت و پس از حدود ۱۵ ماه تحمل حبس، از تمامی اتهامات تبرئه شد.
۸- ناصر تکمیل همایون
پس‌از خروج ابوالحسن بنی صدر از ایران، تکمیل همایون به اتهام اختفای او در منزلش توسط #دادگاه_انقلاب ابتدا به #اعدام محکوم شد اما رئیس وقت دادگاه #محمدی_گیلانی با توجه به توصیه‌های صورت گرفته، با تخفیف در حکم، او را به #حبس_ابد محکوم کرد که این حبس پس‌از طی دو سال زندان در پی #عفو_رهبری به ۱۰ سال زندان تبدیل شده و دو سال بعد #شورای_عالی_قضایی باقی مانده حکم زندان او را تعلیق کرد و در سال ۱۳۶۴ تکمیل همایون از زندان آزاد شد.
۹- سعید مدنی
او عضو گروه مسائل و آسیب‌های اجتماعی #انجمن_جامعه‌شناسی_ایران، استاد #دانشگاه_علوم_بهزیستی_و_توانبخشی، و از بنیان‌گذاران نشریهٔ توقیف شدهٔ #ایران_فردا است. مدنی در اسفند ۱۳۷۸ همراه با برخی از اعضای شورای فعالان #ملی-مذهبی بازداشت شده و به تحمل حبس محکوم شد. وی ازجمله بازداشت شدگان ملی مذهبی در بازداشت گروهی اسفند سال ۱۳۷۹ نیز بود. وی پس از تحمل ۵ ماه حبس در سلول انفرادی و بعدتر حدود ۷ ماه حبس به قید #وثیقه آزاد شد. مدنی و همسرش#منصوره_اتفاق در ۱۹ دی ماه ۱۳۹۰ در خیابان دستگیر شده و از سوی شعبه ۳۶ دادگاه انقلاب به ۶ سال زندان و ۱۰ سال #تبعید به #بندرعباس محکوم شد. وی در اواسط زندانی بودن خود در اوین از این زندان به #زندان_رجایی_شهر تبعید شد اما در اسفند ۱۳۹۴ برای گذراندن دوران تبعید به بندرعباس فرستاده شد. مدنی برای چندمین بار در ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ بازداشت و به تحمل ۹ سال زندان، محکوم شد.
۱۰- عبدا... مومنی
در دوران دانشجویی سه بار بازداشت شد. سال ۱۳۸۱ در اعتراض به صدور حکم اعدام #هاشم_آقاجری، بازداشت بعدی در۳۰ خرداد ۱۳۸۲ پس از برگزاری تجمعات دانشجویی دراعتراض به خصوصی‌سازی دانشگاه‌ها بود، و ۱۸ تیر سال ۱۳۸۶ در دفتر سازمان دانش آموختگان برای بار سوم بازداشت شد. مومنی برای چهارمین بار در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۸۸ در ستاد انتخاباتی #مهدی_کروبی، بازداشت شد.
👈 ادامه در بخش سوم👇👇
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
📝@F_nazari @MostafaTajzadeh
✍️ فریبا نظری
✅بخش دوم
۲- حبیب اله پیمان
نخستین‌بار در سال ۱۳۲۹، بازداشت شد. پس از #کودتای_۲۸_مرداد و آغاز مبارزات مخفی علیه کودتاچیان، پیمان توسط فرمانداری شیراز برای بار دوم بازداشت شد. وی در سال‌های ۱۳۳۴ تا ۱۳۵۷ پیش‌از انقلاب سال ۵۷، چند نوبت دستگیر و زندانی شد. پس از انقلاب نیز در فاصله‌ی ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۸، یک نوبت بازداشت و سه ماه در انفرادی ماند و یکبار هم به همراه همسرش#مرضیه_مرتاضی_لنگرودی در #راهپیمایی_۱۳_آبان_۸۸ مورد ضرب و شتم قرار گرفت. پیمان علاوه بر جامعه‌شناسی، به دندانپزشکی نیز اشتغال دارد.
۳- غلامحسین صدیقی
پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مدتی به زندان افتاد و محاکمه شد. در جریان محاکمه از #دکتر_مصدق تجلیل کرد. وی در جلسه‌ی روز سه‌شنبه ۱۷ آذرماه ۱۳۳۲ در دادگاه حضور یافت و به سوالات مختلف رئیس دادگاه و #دادستان_نظامی پاسخ داد و به تفصیل درباره‌ی پایین کشیدن مجسمه‌های شاه و پدرش، میتینگ روز ۲۵ مرداد در میدان #بهارستان، تشکیل #شورای_سلطنت و رویدادهای کودتای ۲۸ مرداد با صراحت خاصی که از ویژگی‌های او بود پاسخ داد.
۴- هادی خانیکی
وی در دوران دانشجویی دستگیر و طی آذر ۱۳۵۰ و تیر ۱۳۵۱، نه ماه و نیم زندانی بوده‌است.
۵- رمضان‌علی عابدینی
دی ماه ۱۳۵۳ در تظاهرات دانشجویی میدان بهارستان دستگیر و به ۸ماه محکوم شد و در #کمیته‌ی_مشترک و اوین زندانی بود. پس‌از آزادی تحصیلاتش را تا کارشناسی‌ارشد ادامه داد و مدتی مدیر مسئول #فصلنامه_محیط_زیست بود.
۶- منوچهر آشتیانی
پس از انقلاب، در سال 1358 دستگیر شد و شش ماهی را در زندان سپری کرد. روابط او با #حزب_توده، از آن سال به بعد به تدریج کمرنگ شد.
۷- احسان نراقی
با وقوع انقلاب سال۵۷، نراقی سه‌بار دستگیر، #زندانی و پس از احراز بی‌گناهی آزاد‌شد. بار‌نخست اوایل سال ۱۳۵۸ زندانی و با وساطت #مرتضی_مطهری و ضمانت استقلال فکری و سیاسی نراقی در رژیم گذشته، به زودی آزاد شد. بار دوم هنگامی که امور مربوط به خروج از کشور را به اتمام رسانده و با همکاری #بنی‌صدر اجازه خروج را دریافت نموده بود، هنگام سوار شدن به هواپیما #بازداشت و روانه‌ی #زندان_اوین شد. وی عامل اصلی بازداشت خود را در مرتبه‌ی دوم، #ابراهیم_یزدی می‌داند که در دولت #بازرگان وزارت خارجه را بر عهده داشت. نراقی پس از تحمل چهار ماه و ده روز حبس از زندان آزاد شد. بار سوم هم چند روز بعد از انفجار دفتر #حزب_جمهوری_اسلامی به اتهام همکاری با دفتر بنی‌صدر، در تیرماه ۱۳۶۰ بازداشت و پس از حدود ۱۵ ماه تحمل حبس، از تمامی اتهامات تبرئه شد.
۸- ناصر تکمیل همایون
پس‌از خروج ابوالحسن بنی صدر از ایران، تکمیل همایون به اتهام اختفای او در منزلش توسط #دادگاه_انقلاب ابتدا به #اعدام محکوم شد اما رئیس وقت دادگاه #محمدی_گیلانی با توجه به توصیه‌های صورت گرفته، با تخفیف در حکم، او را به #حبس_ابد محکوم کرد که این حبس پس‌از طی دو سال زندان در پی #عفو_رهبری به ۱۰ سال زندان تبدیل شده و دو سال بعد #شورای_عالی_قضایی باقی مانده حکم زندان او را تعلیق کرد و در سال ۱۳۶۴ تکمیل همایون از زندان آزاد شد.
۹- سعید مدنی
او عضو گروه مسائل و آسیب‌های اجتماعی #انجمن_جامعه‌شناسی_ایران، استاد #دانشگاه_علوم_بهزیستی_و_توانبخشی، و از بنیان‌گذاران نشریهٔ توقیف شدهٔ #ایران_فردا است. مدنی در اسفند ۱۳۷۸ همراه با برخی از اعضای شورای فعالان #ملی-مذهبی بازداشت شده و به تحمل حبس محکوم شد. وی ازجمله بازداشت شدگان ملی مذهبی در بازداشت گروهی اسفند سال ۱۳۷۹ نیز بود. وی پس از تحمل ۵ ماه حبس در سلول انفرادی و بعدتر حدود ۷ ماه حبس به قید #وثیقه آزاد شد. مدنی و همسرش#منصوره_اتفاق در ۱۹ دی ماه ۱۳۹۰ در خیابان دستگیر شده و از سوی شعبه ۳۶ دادگاه انقلاب به ۶ سال زندان و ۱۰ سال #تبعید به #بندرعباس محکوم شد. وی در اواسط زندانی بودن خود در اوین از این زندان به #زندان_رجایی_شهر تبعید شد اما در اسفند ۱۳۹۴ برای گذراندن دوران تبعید به بندرعباس فرستاده شد. مدنی برای چندمین بار در ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ بازداشت و به تحمل ۹ سال زندان، محکوم شد.
۱۰- عبدا... مومنی
در دوران دانشجویی سه بار بازداشت شد. سال ۱۳۸۱ در اعتراض به صدور حکم اعدام #هاشم_آقاجری، بازداشت بعدی در۳۰ خرداد ۱۳۸۲ پس از برگزاری تجمعات دانشجویی دراعتراض به خصوصی‌سازی دانشگاه‌ها بود، و ۱۸ تیر سال ۱۳۸۶ در دفتر سازمان دانش آموختگان برای بار سوم بازداشت شد. مومنی برای چهارمین بار در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۸۸ در ستاد انتخاباتی #مهدی_کروبی، بازداشت شد.
👈 ادامه در بخش سوم👇👇
https://t.me/Sociologyofsocialgroups
📝@F_nazari @MostafaTajzadeh
📝📝📝 #فروپاشی_اجتماعی: "#خانه_اندیشمندان" روی خط زلزله!
✍🏻 گفت‌وگوی پایگاه خبری ـ تحلیلی «دیده‌بان ایران» با احمد بخارایی درباره‌ی پس‌گیری ساختمان خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی از سوی شهرداری تهران | منتشرشده در ۱۸ تیر ۱۴۰۲
| نمایش گزارش:👇
https://www.didbaniran.ir/fa/tiny/news-159115
✅یک قاعده‌ی درستی وجود دارد مبنی بر اینکه آنچه به زبان رانده می‌شود، تبدیل به یک رفتار می‌شود. بدین معنا که نوع گفتار هم به رفتارها جهت می‌دهد و هم ممکن است رفتار را خلق کند. اما آنچه شاهدش هستم و از سخنان رهبری هم استنتاج می‌شود، یک تفسیر غلطی است که از این قاعده معرفتی شکل گرفته است. این تصور غلط این است که با وجود کارکرد ناقص و کمی که #نظام_سیاسی ما دارد، نوع تحلیل‌ها و گفتارهای تحلیل‌گران است که سوءتفاهم‌هایی را برای مردم و مخاطبان ایجاد می‌کند. بر اساس این تصور غلط توپ را در زمین نادرستی شوت می‌کنند و خودشان را در زیر ذره‌بین نقد قرار نمی‌دهند.
✅به همین دلیل مرتب این جملات تکرار می‌شود که کار #دشمن، بی بصیرتان و ناآگاهان است. نمود و جلوه‌ی این نوع تفکر هم #دوقطبی شدن جامعه است. به هر حال چه در داخل و چه در خارج و چه در بین شخصیت‌های آکادمیک و چه در مردم عادی، بخشی نسبت به شرایط موجود معترض هستند و با گوشت و پوست خودشان کمبودهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را حس می‌کنند. در قطب دیگر هم کسانی قرار دارند که متأسفانه مرید هستند، یعنی تحلیل ندارند و عاقلانه و نقادانه رفتار نمی‌کنند. آن‌ها از این منظر نگاه می‌کنند که باید مرید و مقلد باشند و از این رو آنچه از رأس گفته می‌شود را چشم و گوش‌بسته می‌پذیرند که این بدترین شرایطی است که یک جامعه می‌تواند به آن مبتلا شود.
✅در دوقطبی شدن، صدای طرفین به گوش هم نمی‌رسد و متأسفانه خروجی‌اش می‌شود #خشونت و نزاع، می‌شود پررنگ و قوی شدن مسئله مردم علیه مردم. دوقطبی شدن جلوه‌ای از تفسیر نادرست رویدادها توسط عناصر داخل نظام سیاسی ایران است. بر این اساس خروجی این نوع تفکر همین می‌شود که از سوی نظام سیاسی، «بی‌بصیرتان» به داخلی و خارجی، دانشگاهی و غیردانشگاهی تقسیم می‌شوند. در نتیجه آن هم، مکان و تریبون‌ها تقسیم می‌شوند تا در خدمت بی‌بصیرتان قرار نگیرد. خانه‌ی اندیشمندان هم یک مصداق از همین تقسیم‌بندی‌هاست که بروز پیدا کرده است.
✅بر اساس تقسیم‌بندی‌های ناصحیحی که شکل می‌گیرد، یک عده معترض فعالیت خانه‌ی اندیشمندان می‌شوند در حالی که با شناختی که داریم، خانه‌ی اندیشمندان عمدتاً یک خط میانه داشته و بسیاری از کسانی که نقادان واقعی بودند، به آنجا راهی نداشتند. خانه‌ی اندیشمندان در چند سال گذشته میانه و کم‌حاشیه حرکت می‌کرد اما همان را هم برنتابیدند.
✅مشابه اتفاق خانه‌ی اندیشمندان، پیش‌تر برای انجمن جامعه‌شناسان هم رخ داد. آن‌قدر این انجمن را محدود کردند که تقریباً کارآیی آن‌چنانی ندارد. با این پیش‌فرض که تحلیل‌های افرادی که به خانه‌ی اندیشمندان می‌آیند، آدرس غلط دادن به مردم است و ممکن است نارضایتی مردم را تشدید کند، از این مجمع هم نتوانستند بگذرند. با چنین دیدگاهی تصور می‌کنند که جایگزین کردن حلقه‌ی مریدان خود مشکل را حل می‌کند.
واقعیت این است که شرایط تنگ و بسته مانع بسیاری از فعالیت‌ها می‌شود. مورد #انجمن_جامعه‌شناسی هم نشان‌دهنده‌ی این است که از سوی مدیریت کلان جامعه، شرایط دارد محدود و محدودتر می‌شود و یک شرایط شبه استبدادی شکل گرفته است. خروجی این وضعیت این است که بسیاری از فعالیت‌ها یا زیرزمینی می‌شود یا در نطفه خفه می‌شود اما این تحلیل‌ها در زیر پوست جامعه تجمیع می‌شود.
نیروی شبه استبدادی به ابزارهای مختلف متوسل می‌شود تا فعالیت‌ها را محدود کند.
✅نیروی شبه استبدادی به ابزارهای مختلف؛ از اخراج اساتید و ایجاد محدودیت‌ها تا تهدید متوسل می‌شود تا فعالیت‌ها را محدود کند. به شخصه سه بار از سوی #وزارت_اطلاعات فراخوانده شدم و تعهد گرفتند؛ مگر من نیروی سیاسی هستم؟ من تنها رخدادها را تحلیل می‌کنم. به خودشان هم گفتم که اگر مخالف تحلیل هستید، بفرمایید در منظر عام گفت‌وگو کنیم و نظراتم را تصحیح کنید. الآن گفت‌وگوی ما را با خارج از کشور محدود کرده‌اند و تریبون‌ها را یکی پس از دیگری از ما می‌گیرند. زمانی که زندگی طبیعی آدم‌ها را با تهدید مواجه کنند، افراد به سکوت مجبور می‌شوند اما این سکوت موقت است. فشار #معیشت، یک روز به طغیان مردم منجر می‌شود. بنابراین صورت مسئله را می‌توانید به صورت موقت پاک کنید اما مسئله وجود دارد و زمانی به شکل بحرانی بروز پیدا می‌کند. … | ادامه:👇
https://blog.dr-bokharaei.com/2023/07/blog-post.html?#more
@MostafaTajzadeh
✅ بازپخش پست‌ها در هرجا، مستقیم از کانال یا با درج پیوند پست و نام کانال صورت پذیرد.
| دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇
| Instagram | YouTube | Site |
✍🏻 گفت‌وگوی پایگاه خبری ـ تحلیلی «دیده‌بان ایران» با احمد بخارایی درباره‌ی پس‌گیری ساختمان خانه‌ی اندیشمندان علوم انسانی از سوی شهرداری تهران | منتشرشده در ۱۸ تیر ۱۴۰۲
| نمایش گزارش:👇
https://www.didbaniran.ir/fa/tiny/news-159115
✅یک قاعده‌ی درستی وجود دارد مبنی بر اینکه آنچه به زبان رانده می‌شود، تبدیل به یک رفتار می‌شود. بدین معنا که نوع گفتار هم به رفتارها جهت می‌دهد و هم ممکن است رفتار را خلق کند. اما آنچه شاهدش هستم و از سخنان رهبری هم استنتاج می‌شود، یک تفسیر غلطی است که از این قاعده معرفتی شکل گرفته است. این تصور غلط این است که با وجود کارکرد ناقص و کمی که #نظام_سیاسی ما دارد، نوع تحلیل‌ها و گفتارهای تحلیل‌گران است که سوءتفاهم‌هایی را برای مردم و مخاطبان ایجاد می‌کند. بر اساس این تصور غلط توپ را در زمین نادرستی شوت می‌کنند و خودشان را در زیر ذره‌بین نقد قرار نمی‌دهند.
✅به همین دلیل مرتب این جملات تکرار می‌شود که کار #دشمن، بی بصیرتان و ناآگاهان است. نمود و جلوه‌ی این نوع تفکر هم #دوقطبی شدن جامعه است. به هر حال چه در داخل و چه در خارج و چه در بین شخصیت‌های آکادمیک و چه در مردم عادی، بخشی نسبت به شرایط موجود معترض هستند و با گوشت و پوست خودشان کمبودهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را حس می‌کنند. در قطب دیگر هم کسانی قرار دارند که متأسفانه مرید هستند، یعنی تحلیل ندارند و عاقلانه و نقادانه رفتار نمی‌کنند. آن‌ها از این منظر نگاه می‌کنند که باید مرید و مقلد باشند و از این رو آنچه از رأس گفته می‌شود را چشم و گوش‌بسته می‌پذیرند که این بدترین شرایطی است که یک جامعه می‌تواند به آن مبتلا شود.
✅در دوقطبی شدن، صدای طرفین به گوش هم نمی‌رسد و متأسفانه خروجی‌اش می‌شود #خشونت و نزاع، می‌شود پررنگ و قوی شدن مسئله مردم علیه مردم. دوقطبی شدن جلوه‌ای از تفسیر نادرست رویدادها توسط عناصر داخل نظام سیاسی ایران است. بر این اساس خروجی این نوع تفکر همین می‌شود که از سوی نظام سیاسی، «بی‌بصیرتان» به داخلی و خارجی، دانشگاهی و غیردانشگاهی تقسیم می‌شوند. در نتیجه آن هم، مکان و تریبون‌ها تقسیم می‌شوند تا در خدمت بی‌بصیرتان قرار نگیرد. خانه‌ی اندیشمندان هم یک مصداق از همین تقسیم‌بندی‌هاست که بروز پیدا کرده است.
✅بر اساس تقسیم‌بندی‌های ناصحیحی که شکل می‌گیرد، یک عده معترض فعالیت خانه‌ی اندیشمندان می‌شوند در حالی که با شناختی که داریم، خانه‌ی اندیشمندان عمدتاً یک خط میانه داشته و بسیاری از کسانی که نقادان واقعی بودند، به آنجا راهی نداشتند. خانه‌ی اندیشمندان در چند سال گذشته میانه و کم‌حاشیه حرکت می‌کرد اما همان را هم برنتابیدند.
✅مشابه اتفاق خانه‌ی اندیشمندان، پیش‌تر برای انجمن جامعه‌شناسان هم رخ داد. آن‌قدر این انجمن را محدود کردند که تقریباً کارآیی آن‌چنانی ندارد. با این پیش‌فرض که تحلیل‌های افرادی که به خانه‌ی اندیشمندان می‌آیند، آدرس غلط دادن به مردم است و ممکن است نارضایتی مردم را تشدید کند، از این مجمع هم نتوانستند بگذرند. با چنین دیدگاهی تصور می‌کنند که جایگزین کردن حلقه‌ی مریدان خود مشکل را حل می‌کند.
واقعیت این است که شرایط تنگ و بسته مانع بسیاری از فعالیت‌ها می‌شود. مورد #انجمن_جامعه‌شناسی هم نشان‌دهنده‌ی این است که از سوی مدیریت کلان جامعه، شرایط دارد محدود و محدودتر می‌شود و یک شرایط شبه استبدادی شکل گرفته است. خروجی این وضعیت این است که بسیاری از فعالیت‌ها یا زیرزمینی می‌شود یا در نطفه خفه می‌شود اما این تحلیل‌ها در زیر پوست جامعه تجمیع می‌شود.
نیروی شبه استبدادی به ابزارهای مختلف متوسل می‌شود تا فعالیت‌ها را محدود کند.
✅نیروی شبه استبدادی به ابزارهای مختلف؛ از اخراج اساتید و ایجاد محدودیت‌ها تا تهدید متوسل می‌شود تا فعالیت‌ها را محدود کند. به شخصه سه بار از سوی #وزارت_اطلاعات فراخوانده شدم و تعهد گرفتند؛ مگر من نیروی سیاسی هستم؟ من تنها رخدادها را تحلیل می‌کنم. به خودشان هم گفتم که اگر مخالف تحلیل هستید، بفرمایید در منظر عام گفت‌وگو کنیم و نظراتم را تصحیح کنید. الآن گفت‌وگوی ما را با خارج از کشور محدود کرده‌اند و تریبون‌ها را یکی پس از دیگری از ما می‌گیرند. زمانی که زندگی طبیعی آدم‌ها را با تهدید مواجه کنند، افراد به سکوت مجبور می‌شوند اما این سکوت موقت است. فشار #معیشت، یک روز به طغیان مردم منجر می‌شود. بنابراین صورت مسئله را می‌توانید به صورت موقت پاک کنید اما مسئله وجود دارد و زمانی به شکل بحرانی بروز پیدا می‌کند. … | ادامه:👇
https://blog.dr-bokharaei.com/2023/07/blog-post.html?#more
@MostafaTajzadeh
✅ بازپخش پست‌ها در هرجا، مستقیم از کانال یا با درج پیوند پست و نام کانال صورت پذیرد.
| دیگر یادداشت‌ها و سخن‌رانی‌ها 👇
| Instagram | YouTube | Site |
دیدبان ایران
بخارایی، جامعه‌شناس: خانه‌اندیشمندان حرکت میانه‌ای داشت اما همان را هم برنتابیدند/نیروی شبه استبدادی به ابزارهای مختلف متوسل می‌شود…
احمد بخارایی درخصوص پاکسازی اساتید خانه اندیشمندان به دیده‌بان ایران گفت: بر اساس تقسیم‌بندی‌های ناصحیحی که شکل می‌گیرد، یک عده معترض فعالیت خانه اندیشمندان می‌شوند در حالی که با شناختی که داریم، خانه اندیشمندان عمدتا یک خط میانه داشته و بسیاری از کسانی که…