فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
44.8K subscribers
10.9K photos
3.44K videos
520 files
29.6K links
✳️کانال تلگرامی «فردای بهتر» با منش اصلاح‌طلبانه با ارائه رویکردی تحلیلی تلاش دارد به گسترش دموکراسی و بسط چندصدایی در جامعه ایران به امید فردایی بهتر برای ایران و ایرانیان قدم بردارد.

اینستاگرام: https://instagram.com/seyed.mostafa.tajzade
Download Telegram
📝📝📝 این سخنرانی شایسته میلیون‌ها بار شنیده‌شدن است

✍🏻محمد فاضلی

محرم هر سال متون بسیاری درباره عاشورا می‌خوانیم و سخنرانی‌های بسیاری می‌شنویم؛ اما معدودی از آن‌ها آدمی را به فکر فرو می‌برند، و در اندکی از آن‌ها شعور، شجاعت و دانش موج می‌زند.

سخنرانی‌های بسیار کمتری هستند که به غیر از شیعیان و علاقمندان به امام حسین، بتوانند از آن بیاموزند و حادثه‌ای اسلامی-شیعی را در بستر نظریه‌های علوم اجتماعی، و در چارچوبی مفید برای کل بشریت تحلیل کنند.

سخنرانی دکتر داود فیرحی، محقق و استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران، با عنوان #عاشورا_و_بحران_خلافت از آن معدود سخنرانی‌هاست که علی‌رغم کوتاه بودن، توضیحی عمیق از شرایط اجتماعی و سیاسی منجر به پیدایش حادثه عاشورا ارائه می‌کند. چند خصیصه این سخنرانی، آن‌را به محتوایی ارزشمند برای شنیدن بدل می‌کند.

به‌کار گرفتن نظریات علوم سیاسی و جامعه‌شناسی برای توضیح شرایط اجتماعی منجر به پیدایش واقعه عاشورا

🔹تبیین سازوکارهای پیدایش فساد سیستماتیک در جامعه

🔹تبیین نسبت جامعه رانتی و کردار و اخلاق حاکمان

🔹فراتر بردن حادثه عاشورا از چارچوبی اسلامی-شیعی، و قرار دادن آن در چارچوب دولت‌پژوهی و شناخت‌های علوم انسانی و اجتماعی

🔹ذکر سخنانی از حسین بن علی بالاخص در آخرین فراز سخنرانی که در آن امام حسین، منطق خود برای پا نهادن به میدان عاشورا را تشریح می‌کند.

این سخنرانی شایسته میلیون‌ها بار شنیده‌شدن است.

#عاشورا_و_بحران_خلافت

#داود_فیرحی

@Feirahi
@fazeli_mohammad
@MostafaTajzadeh

https://attach.fahares.com/jCa+N+UI7UQabo2uWr8SGA==
Forwarded from سخنرانی‌ها
🔊فایل صوتی

سخنرانی دکتر #داود_فیرحی

" تأملی بر آیندۀ جهان اسلام"


همایش بین‌المللی آینده جهان اسلام در افق 1414شمسی.

دانشگاه تهران. 9 اردیبهشت98


🌐" تأملی کوتاه دربارۀ آیندۀ جهان اسلام"

💠آینده پژوهی، تلاش روشمند برای پیش بینی(و نه پیش گویی) آیندۀ جهان اسلام، به اعتبار منطق حاکم بر تحولات گذشته و حالِ این جامعه است. اگر زندگی امروز، حاصل افکار و کردار دیروز است، وضعِ فردای جهان اسلام نیز، لاجرم، حاصل اندیشه و کردار امروز خواهد بود.
🔹این حکم بر دو پیش فرض اساسی استوار است؛ نخست، قاعده مندی تحولات زندگی و پیوست معنی دار گذشته، حال و آینده است. به گونه ای که «عبور» از گذشته «عبرتی» برای حال، و شناخت وضعِ موجود، «بصیرتی» نسبت به آیندۀ ناشناخته فراهم می نماید؛ دوم این که این پیوستار تاریخی، البته جبری و صد درصدی نیست، بلکه احتمالی تحلیلی است که به یکی از دو شرط زیر ممکن است دگرگون شود؛ الف) رخدادِی غیرمنتظره یا؛ ب) اندیشه ای خلّاق،که مسیر عادی جهان اسلام را تغییر دهند.
🔸اگر این دو شرط را از آینده شناسی جهان اسلام خارج کنیم، و از طرفی هم "گذشته و آیندۀ جهان اسلام را به دور و نزدیک تقسیم نمائیم، تأملات حاضر بر این موضع تمرکز خواهد داشت؛ «آیندۀ نزدیک جهان اسلام به اعتبارِ حال و گذشتۀ نزدیک آن». منظور از گذشتۀ نزدیک، سرگذشتِ افکار و کردار مسلمانان در چهار دهۀ گذشته است، و آیندۀ نزدیک نیز ده/ دوازده سال آینده(1410ش/2030م) است.
🔹قطع نظر از عوامل خارجی که البته اختلال زیادی در تحولات این جامعه دارد، گذشتۀ نزدیک جهان اسلام را اگر از درون بنگریم، وضع خیره کننده ای را می بینیم که عبارت از؛ مناقشۀ دو گفتمان «اسلام گرایی ناتوان» و «سکولاریسم ناتوان» است. دو ناتوانی رقیب که آیندۀ نزدیک مسلمانان را تعیین می کنند و این احتمال وجود دارد که مسلمانان را در درون جهان اسلام با دو خطر احتمالی مواجه نمایند؛ گتویی شدن و غربت در خانه، یا بازگشت رادیکالیسم مذهبی به جهان اسلام. خواهم کوشید این نکات را اندکی بیشتر برجسته نمایم./.

🔸همایش بین‌المللی آینده جهان اسلام در افق 1414شمسی.

دانشگاه تهران. 9 اردیبهشت98


🆔 @sokhanranihaa
🆔 @sokhanranihaa
🆑کانال سخنرانی ها
🌹
📝 📝📝این سخنرانی شایسته میلیون‌ها بار شنیده‌شدن است

✍🏼محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی

محرم هر سال متون بسیاری درباره عاشورا می‌خوانیم و سخنرانی‌های بسیاری می‌شنویم؛ اما معدودی از آن‌ها آدمی را به فکر فرو می‌برند، و در اندکی از آن‌ها شعور، شجاعت و دانش موج می‌زند.

سخنرانی‌های بسیار کمتری هستند که به غیر از شیعیان و علاقمندان به امام حسین، بتوانند از آن بیاموزند و حادثه‌ای اسلامی-شیعی را در بستر نظریه‌های علوم اجتماعی، و در چارچوبی مفید برای کل بشریت تحلیل کنند.

سخنرانی دکتر داود فیرحی، محقق و استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران، با عنوان #عاشورا_و_بحران_خلافت از آن معدود سخنرانی‌هاست که علی‌رغم کوتاه بودن، توضیحی عمیق از شرایط اجتماعی و سیاسی منجر به پیدایش حادثه عاشورا ارائه می‌کند. چند خصیصه این سخنرانی، آن‌را به محتوایی ارزشمند برای شنیدن بدل می‌کند.

به‌کار گرفتن نظریات علوم سیاسی و جامعه‌شناسی برای توضیح شرایط اجتماعی منجر به پیدایش واقعه عاشورا

تبیین سازوکارهای پیدایش فساد سیستماتیک در جامعه

تبیین نسبت جامعه رانتی و کردار و اخلاق حاکمان

فراتر بردن حادثه عاشورا از چارچوبی اسلامی-شیعی، و قرار دادن آن در چارچوب دولت‌پژوهی و شناخت‌های علوم انسانی و اجتماعی

ذکر سخنانی از حسین بن علی بالاخص در آخرین فراز سخنرانی که در آن امام حسین، منطق خود برای پا نهادن به میدان عاشورا را تشریح می‌کند.

این سخنرانی شایسته میلیون‌ها بار شنیده‌شدن است.

#عاشورا_و_بحران_خلافت

#داود_فیرحی

📌 آدرس کانال دکتر داود فیرحی: @Feirahi

(این یادداشت و سخنرانی را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.)
@fazeli_mohammad
🆔 @MostafaTajzadeh
🔎 نگاهی به توئیت‌های منتخب روز:

https://twitter.com/navid_bhz/status/1326593798563123201?s=21

حسن اسدی زیدآبادی:
#قاضی_مقیسه صادرکننده حکم حبس برای من ودوستانم در۸۸ بود. شاید بیش از۱۰۰سال از ایام جوانی جمع دوستان من را نابود کرد؛
البته راضی نبود، در جلسه محاکمه‌ام می‌گفت حیف که دستم بسته است و نمی‌توانم حدود الهی را علیه شما اجرا کنیم...
حدودی که در دهه۶۰ او مسئول اجرایشان بود...

javad heydarian:
#کاوه_مدنی، پژوهشگر دانشگاه ییل و معاون سابق سازمان حفاظت محیط زیست ایران برنده جایزه سفیر اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا شد. جایزه سفیر سالانه به کسانی اهدا می‌شود که حوزه تأثیر و خدمات آنان از فضای پژوهشی معمول فراتر رفته و دستاوردهایشان تأثیر شایانی بر جوامع انسانی داشته است.

مرجان اسحاقی:
حكم دادگاه بنده هم توسط قاضی صلواتی به اتهام اجتماع تبانی علیه امنیت ملی( حضور در تجمعات دانشجويي #ابان_۹۸ )ابلاغ شد. ۵سال حبس که ۴سال آن تعلیق و ۱سال آن اجرایی ست.

Esmaeil Bakhshi:
امروز 15 نماینده کارگری اخراجی #هفت_تپه با عزت و احترام بهمراه استقبال پر شور همکاران به شرکت بازگشتند وقتی همه باهم باشیم لایق چنین پیروزی ها و شادی ها خواهیم شد اما راه به انتها نرسیده ست و همچنان باید رفت

حسن یونسی:
کاش می شد روایتهای متهمین سیاسی و امنیتی در جلسات دادگاه با قضاوت او را یکجا جمع کرد. باورنکردنی است، گاهی خنده دار و در موارد زیادی غم انگیز و تاسف آور.
زندگی و جوانی و آزادی انسانهای بی شماری را گرفت و لعن و نفرین بسیار بر جا گذاشت

TAGHI RAHMANI:
خدایش بیامرزد.
به تجربه می گویم دموکراسی روزش با اندیشه ورزی در باره دموکراسی نمی رسد با تلاش عاملانش می رسد.
روشنفکری ما دستانش در این زمینه خالی است.
اما نمی خواهد هم بپذیرد،کاستی دموکراسی خواهی ایران فقدان بستر عینی ان است.
البته دستاورد فیرحی را باید در حوزه سنجید.

Zia Nabavi:
سال ۸۸ در یک جلسه دادگاه، خطاب به دو متهم که هم‌پرونده بودند گفت: "راستش رو بگید، وبلاگ توی خونه‌ی کدوم یکی تون پیدا شده؟! "
#محمد_مقیسه که سالها قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب بود و به بی‌انصافی، بد اخلاقی و بی‌سوادی شهره بود، به دیوان عالی‌ کشور منتقل شد.

fateme babakhani:
چنان به دشنام دادن به هم خو كرده‌ايم و البته قضاوت كردن كه فراموش‌مان مي‌شود قرار بود در جامعه رويايي ما رواداري حاكم باشد....
حيف از #داود_فیرحی كه امروز در ميان ما نيست.

ali mojtahedzadeh:
با تغييرات معنا دار صورت گرفته در #دادگاه_انقلاب و رفتن #مقيسه و #زرگر از شعب بدوی و تجديد نظر منتظر خبر خوش سوم هستيم ،انشاالله که افراد جايگزين نگاهشان منطبق بارويکرد جديد #رئيس_قوه_قضائيه دربه رسميت شناختن حقوق #متهمان_سياسی باشد

حسین دهباشى:
حتی در مناظرات ۹۶، آقایان رئیسی و قالیباف، نقدی بر برجام نداشته و بی‌تردید اگر رییس جمهور می‌شدند تنها وزیری که به میراث می‌بردند، ظریف بود. عقد وی با وزارت خارجه ‐چون ولایتی در دوره‌ای دیگر‐ در آن بالاها بسته شده و برجام نیز بی‌اذن بزرگان نبود که به رای اصولگرایان ۲۰دقیقه‌ای تصویب شد!

محسن بیات‌زنجانی:
پدرم یک‌بار به #دکترفیرحی می‌گفتن که شما کلا بد بودن رو بلد نیستید و خدا شما را کلا خوب خلق کرده...

Farzad Seifikaran:
پدر #محمد_داستان‌خواه:
از وقتی که این اتفاق برای محمد افتاده دیگر بچه‌ها در کوچه جمع نمی‌شوند، می‌گویند مادر محمد صدای ما را می‌شنود و ناراحت می‌شود. کلا خانه از هم پاشیده، مادرش عصبی شده و قلبش درد می‌کند. هر ساعت باید به دکتر برویم، خودم هم دیگر حوصله هیچ چیزی را ندارم. #آبان۹۸

Bahare Hedayat:
#محمد_مقیسه روز دادگاه بهم گفت: «ببین! من روزی ۲بار، یه بار صبح یه بار شب، فیلم اغتشاشات رو نگاه میکنم تا قبراق بیام تو دادگاه. خوب میدونم باید با شماها چیکار کرد».
اساسا منطقش درباره همه همین بود: «کاری میکنم که عبرت بقیه بشی»
به من حکم ۱۰ساله داد که ۷سالش اجرا شد.

علی اکرمی:
«اگر مذاکره کنندگان اصولگرا باشند ایرادی ندارد»
خلاصه و مفید چکیده صدها سخنرانی و تویت و یادداشت و .. را آقای ترقی در دو جمله گفتند.


🆔 @MostafaTajzadeh
📝📝📝یاد_یادآوران l در سوگ استاد #داود_فیرحی
هنوز پیام مرا ندیده است

غلامرضا جواد کاشی

از رونده نپرسید کجا می‌رود، از راهی که می‌رود معلوم است رهسپار کجاست. اما فیرحی خود راه بود. باید منتظر می‌ماندی ببینی به کجا می‌رسد. دست روزگار بوته زندگی او را این همه بی ملاحظه کنده است. چشم‌های روشن زندگی شیشه‌ای شده‌اند. چندانکه گویی نمی‌شناسمش. تمام دغدغه‌های شخصی و جمعی‌ام را به حاشیه اتاقم پرتاب می‌کنم.

ما رونده بودیم و البته هر روز در یک راه تازه. یک روز فوکویی بودیم، یک روز هابرماسی. یک روز چپ بودیم یک روز راست. بستگی داشت به اینکه آخرین مطالعاتمان چه بود. فیرحی همه این مباحث را می‌خواند اما با هیچ کدام تماماً همدلی نمی‌کرد. بهتر از ما می‌دانست، اما با هیچ کدام این سو و آن سو نمی‌شد. کنارمان همیشه نشسته بود، اما مثل هیچ کداممان نبود. بعدها فهمیدم در حوزه هم وضعیتی مشابه داشت. مطابق راه‌های استاندارد پیش روی طلاب، معلوم نبود کجاست و به کجا می‌رود.
تبدیل شده بود به یک دانشگاهی باسواد، و همزمان یک روحانی باسواد، اما خودش را که می‌شناختی، می‌دانستی او نه دانشگاهی است نه یک آخوند استاندارد.

فکر می‌کرد جامعه یک چرخ دنده اصلی دارد. وقتی نمی‌چرخد، جامعه راکد است. پر از بلاهت و سکون و گسیختگی و بی اخلاقی. اگر آن چرخ نچرخد، همه گمراه و مبتذل‌اند. حاکمان دست به کار چپاول سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی وتاریخی می‌شوند و مردم هم در همین کار با هم مسابقه می‌گذارند. علائم زوال همه جا پدیدار می‌شود. یکبار از او پرسیدم دکتر چه می‌شود؟ گفت هیچ چیز شدنی در کار نیست. آرام آرام همه چیز در حال فروریختن است. مثل یک ساختمان کهنه که هر روز سنگی یا آجری از این سو یا آن سو کنده می‌شود.
به نظرش کلام روشنفکران نیز در افزایش این زوال بی تاثیر نیست. می‌گفت سخن باید با چرخ‌ دنده‌های ساکن این جامعه نسبتی برقرار کند تا چرخ به چرخیدن بیافتد. او هم سواد دینی کسب می‌کرد، هم سواد دانشگاهی. هم به عرصه سیاست نظر داشت، هم به بگومگوهای روشنفکرانه. پروژه‌های فکری گوناگون را می‌خواند اما با هیچ کدام همراه نبود. او در حال پیشبرد کاری بود که عزم آن را کرده بود. چگونه می‌توان این چرخ را به حرکت واداشت. می‌دانست که این کار بدون دین امکان پذیر نیست. اما حوزویان را به اعتبار صنف بیش از همه ناتوان می‌دید. بنابراین در دانشگاه حضوری فعال‌تر از حوزه داشت.
او راه بود. باید ظرف زمان به سوی سودای او گشوده می‌ماند تا مقصدی را که پی می‌گرفت بسازد. اما چند روز بیشتر به طول نیانجامید، کنده شدن بوته زندگی‌اش از دنیای ما.
وقتی خبر بیماریش را شنیدم، نگران شدم به سرعت پیامی برای واتس اپ او فرستادم: دکتر خبرهای بدی شنیدم، چطوری؟؟؟ روزی چندبار به آن پیام می‌نگرم. او هنوز پیام مرا ندیده است. هنوز هم منتظرم.
او راه بود. از راهی نمی‌رفت که دیگران راه نیمه تمامش را تمام کنند. فقط او شایستگی تمام کردن آن راه را داشت. اما آنکه می‌چیند، نه صدای ما را می‌شنود و نه ملاحظات ما زندگان را دارد. کار خود را می‌کند و می‌رود. به هیچ کس پاسخگو نیست و رازش را با هیچ کس در میان نمی‌گذارد.

@javadkashi
#یک_حرف_از_هزاران
گزیده های ایران و جهان
@yekhezaran
🆔 @MostafaTajzadeh
Forwarded from مشق نو
📝📝📝 «داود فیرحی؛ در کشاکش فقه سیاسی و تجدد»

🔻🔻🔻یادداشتی از سیدعلی محمودی منتشر شده در وب‌سایت #مشق_نو

از متن:

🖊داود فیرحی (۱۳۹۹-۱۳۴۳) استاد برجستۀ دانشگاه تهران و از عالمان دینی از میان ما رفت؛ رفتنی که آتش در دل‌ها نهاد و اندوه‌ها افزود. او رهروی نیک‌سرشت، پارسا، خردمند و جستجوگر بود. دوستی که مهربانی صفت ممتاز او بود. سیزدهم آبان دوستی خبر بیماری او را داد. دقایقی بعد پیامی برایش فرستادم: «دوست قدیم و صمیم» و آرزو کردم به زودی رفع کسالت شود و «تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد…» و «همواره تندرست و پویا باشید.» روزها در صبر و انتظار و امید گذشت تا بامداد بیست‌و‌یکم آبان ماه که خبر رسید او از قفسِ تن پر گشود و راهیِ سرای جاوید شد. فیرحی که بود، چگونه زیست، چه کرد و چه مسیری را پیمود؟

🖊فیرحی به شهادت آثارش دریافته بود که دو جریان اصلی جنبش مشروطه خواهی یعنی «مشروطه» و «مشروعه»، هر یک از کجا آغاز کرده‌اند و به کجا می‌روند. برای او آزادی، عدالت و حکومت قانون، سه بنیان اساسی بود. از این‌رو با دیدگاه‌های فضل‌الله نوری همفکر و همدل نبود. او در میان عالمان دینی، جریان اصیل، مترقی و پیشرو جنبش مشروطه‌خواهی را بیشتر در اندیشه‌های محمد کاظم خراسانی و محمدحسین غروی نائینی جستجو می‌کرد.

🖊تعلق خاطر او به نائینی به‌ویژه در کتاب آستانۀ تجدّد؛ در شرح تنبیه‌الامه و تنزیه‌المله (۱۳۹۴) مشاهده می‌شود. این دو جریان، پس از مشروطه در تاریخ ایران تداوم یافت تا به انقلاب ایران رسید. هنوز دو گرایش مشروطه و مشروعه با نام‌هایی دیگر در ایران معاصر تداوم دارد، با این تأکید که گرایش فکری فضل‌الله نوری در دورانی که با انقلاب در ایران آغاز شد، شکل نهادینه به خود گرفت

🖊فیرحی استاد و پژوهشگر اندیشۀ سیاسی بود. او گرچه سیاست و نهاد حکومت را در ایران به دقت زیر نظر داشت، اما به مناصب دولتی وارد نشد. باور من این است که او کار فکری و تأملات نظری را برگزیده بود، زیرا می‌اندیشید که ایران امروز هنوز راه خود را در نظریۀ دولت به درستی نپیموده است و تا هنگامی که این راه به منزلگاه اصلی خود نرسد، ایران سامان درستی نخواهد گرفت

🔸متن کامل این یادداشت را در لینک زیر بخوانید یا در موبایل خود بر روی Instant View کلیک کنید
tinyurl.com/y6nbj7wm

#سیدعلی_محمودی #داود_فیرحی #علوم_سیاسی #مشروطه

🔸 نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.me/mashghenowofficial

🔸 نشانی وب‌سایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com
⚡️ کشور ما نمی‌تواند از سیاست‌ورزی زنان صحبت کند

🟢 «زن، تاریخ و حکمرانی»

✔️🔻
#داود_فیرحی

🔖مشکل کشور ما چیست؟ در واقع، کشور ما نمی‌تواند از سیاست‌ورزی زنان صحبت کند، مگر این‌که قانون خانواده را به طور ایمن، تدوین کند؛ یعنی نه این‌که قانون را به هم بزند که جامعه دچار یک ناامنی اخلاقی یا خدشه ای بشود. قانون را به شکل امن، تأمین بکند، یعنی قانون را به صورت قانونی، اصلاح بکند و آن بندهایی که در خصوص ازدواج‌ و غیره قید کرده، خیلی کمکی نمی‌کند. اصلاً این‌که در کشور ما احزاب، شاخه زنان داشته باشند، یا حزب مستقل داشته باشند، این خودش یکی از مشکلات نظام حزبی در ایران است، و درحقیقت به یک نوع نابرابری بر می گردد. چرا شما شاخه مردان ندارید؟ اصلاً چنین چیزی نداریم، ولی ما شاخه زنان داریم، ولی دقیقاً پشت سرش یک بک‌گراند در حوزه سیاست در آن حضور دارد که به نظام خانواده بر می‌گردد. بنابراین مشکل اصلی شاید بیشتر در تعریف جدید از خانواده است که ما نیاز داریم با نظام‌های دموکراتیک، سازگار باشد و اگر نتوانیم آن را درست کنیم، در واقع، مشارکت نیمی از اعضای جامعه را از دست داده‌ایم.

🔖در گذشته بنیان و اساس خانواده بیشتر بر اقتدار پدر استوار بود و زن در بهترین حالت، مشارکت می‌کرد یعنی خانواده با حقوق مرد، ساخته شده بود. زنِ تنها، خانواده نبود، اما مردِ تنها، خانواده بود و بعد، واژه‌ای گذاشته بودند به نام مشارکت، مشارکت یعنی «پارتیسیپیشن» در واقع، یعنی این‌که کل خانواده متعلق به مرد است و زن می‌تواند در آن مشارکت بکند. اما نظریه‌های جدید که در مورد نظام خانواده مطرح شده و با ادبیات دینی هم مخالف نیست، و آن، این است که اصلاً خانواده با شراکت، ساخته می‌شود نه این‌که با اراده مرد، بنا می‌شود.

🔖چون چیزی که تنها با اراده مرد، بنا می‌شود، بدون اراده مرد هم دوامی ندارد، اما در نظریه‌های جدید که از خانواده صحبت می‌کنند، از مشارکت صحبت می‌کنند و منظور از آن این‌ است که خانواده، حاصل قرارداد طرفین است و همچنان که یک قرارداد با الزام یکی از طرفین است، در واقع می‌تواند منحل بشود یا شکل بگیرد، خانواده هم، این گونه است.به این ترتیب کل اساس خانواده روی توافق، قرار می‌گیرد نه خرید و فروش؛ چون در ادبیات سنتی ما وقتی نگاه می‌کنید، صیغه عقد خوانده می‌شود، یک نوع بیع است، در حالی که در نظریه‌های جدید، یک نوع توافق است. توافق به معنای واگذار کردن و واگذار شدن نیست، بلکه بر اساس مشارکت و تفاهم طرفین استوار است.

🔖بنابراین، اگر تفکر و ایده‌ای به نام «نظریه جامع زن در جمهوری اسلامی» وجود دارد، دو تا پیش‌فرض برای آن متصوّر است: اول آنکه نظریه جامع حکومت در جمهوری اسلامی، هنوز تکلیفش روشن نیست، دوم آنکه در نظریه جامع زن در جمهوری اسلامی، مهم‌ترین قسمت آن، مفهوم نظام خانواده است، یعنی تعریف، بازتعریف و اصطلاحی که در این زمینه باید داشته باشیم. خوشبختانه این دیدگاه ها و نظریات، هم در بینش اقلیتهای مذهبی، و هم اهل سنت و تشیع وجود دارد، و ما نیاز مبرمی به هم اندیشی و گفتمان در این زمینه داریم.
@MostafaTajzadeh
🔸متن کامل (پی دی اف)

@andishedinimoaser
⚡️جامعه ای که دچار ظلم ساختاری شد و مصلحان در آن جامعه، صدایشان، خفه شد، آن جامعه به صورت اتوماتیک در چرخه ویرانی افتاده و در حرکت است و هیچ کسی، ترمزی برای آن نمی تواند داشته باشد.

✔️#داود_فیرحی🔻

🔹اساسا در جوامع، بخشی از تحولات به حاکمان باز می گردد، درواقع رابطه جامعه و دولت یک پرسش پایدار دولت پژوهی در تمام جوامع است به همین دلیل وقتی از رویدادی مانند عاشورا صحبت می کنیم درواقع از زمینه هایی صحبت می کنیم که در دیالکتیک یا تعامل بین دولت و جامعه رخ داده و از درون تضاد نیروها، این عاشورا به وجود آمده است درواقع عاشورا نشان خشم متقابل جامعه و دولت است.

🔸 در جوامعی که دولت از جامعه جدا شده و استقلال می یابد دچار یک بیماری خودایمنی شده و با خود جامعه درگیر می شود که نتیجه آن زندانی، قربانی و کشتارهای متفاوت است که زمان و مکان ندارد. هرگاه جامعه ای در شرایطی آنومیک قرار گرفت و دولت و ملت یا جامعه و دولت یا حکومت و مردم یک گسلی ایجاد کردند، این گسل سرانجام به تضاد ختم خواهد شد و در قالب شورش ها و سرکوب ها خود را نشان خواهد داد و نتیجه این بحث هم تنشها و هجومهایی است که به رهبران اجتماعی وارد می شود.

🔹 دولت صدر اسلام به نوعی یک دولت رانتی است، رانت مبتنی بر غنیمت به این معنی که پول زیادی دست دولت است و بنابراین همه چیز سرنوشت جامعه وارد کف باکفایت یا بی کفایت دولتمردان می شود و به همین دلیل در چنین جامعه ای ما شاهد یکه تازی دولت هستیم، دولتها در چنین جامعه ای تمامت خواه می شوند و سرنوشت کلیت جامعه را در دست می گیرند، نه تنها قدرت اقتصادی دستشان است، یعنی به جای اینکه سیاست منطق اقتصاد پیدا کند، اقتصاد منطق سیاست پیدا می کند و دولت با پولی که دستش هست، دین، فرهنگ و نظام آموزش و پرورش، افکار عمومی و رسانه ها را کنترل می کند و در چنین شرایطی یکی اختناق برای آزادیخواهان و فرصت طلبی برای فرصت طلبان رخ می دهد و لذا جامعه را به دو بخش معترضان و بهره مندان از وضعیت موجود تقسیم می کند.

🔸 با نگاهی به جامعه عرب قبل از اسلام، مشاهده می کنیم که هنوز دولت به معنای علمی امروز آن شکل نگرفته است و انچه وجود دارد دولت- شهر، ادامه سنت یونانی – رومی است که از طریق شام به مکه سرازیر شده و در حال ورود به مدینه هم هست. از درون این سنت تاریخی ما دو الگوی کوچک حکمرانی مکه با سنت اشرافی و الگوی مدینه با سنت شورایی روبرو هستیم؛ وقتی پیامبر اسلام وارد مدینه می شود، سنت مدنی را انتخاب می کند و حکومت را به سمت سلسله قراردادها کشانده و یک رگه شورایی به حکومت می دهد اما از بعد از پیامبر کم کم شاهد ادغام سنت مدینه با مکه و به تدریج غلبه سنت مکه بر تمدن اسلامی هستیم.
@MostafaTajzadeh
🌐پیوند به متن کامل

https://fa.shafaqna.com/news/630082/

@andishedinimoaser