این علامه فقه و کلام و حکمت‌خوانده در شعرهای طنزش به نقد آن می‌پردازد، که باید: نقد متظاهران دین، نقد جهل و خرافه، نقد سیاست و سیاست‌پیشگان.
همه اینها را هم به صراحت می‌گوید. یک نمونه درخشان آن مخمس «آکبلای» است:

مردود خدا، رانده هر بنده، آکبلای
از دلقک معروف نماینده، آکبلای
با شوخی و با مسخره و خنده، آکبلای
نز مرده گذشتی و نه از زنده، آکبلای
هستی تو چه یک‌پهلو و یک‌دنده، آکبلای!

بخشی از یادداشت #محمدعلی_مومنی
درباره طنزسروده‌های کم‌شمار #علی‌اکبر_دهخدا
در شماره جدید #وزن_دنیا

☘ @MohamadAliMomeni