#دایک
کەسێک دایکی"ئاڵزایمەر"ی بوو
پێی وت دایە، نەخۆشینێکت هەیە کە دەبێ هەر بەم هۆیەوە بتبەم بۆ خانووی بەساڵاچووەکان، دایکی وتی:چ نەخۆشینێک؟وتی:ئاڵزایمەر
وتی:چییە؟
وتی:"یانی هەمووشتێکت لەبیر دەچێتەوە"
وتی لەوانەیە خۆیشت هەر ئەم نەخۆشینەت ببێت، وتی:چۆن؟
وتی:لەوە ئەچێ لەبیرت چووبێت کە بە چ ئەرکێک گەورەم کردی، چەندە ئازارم چێژا تاکوو گەورە ببیت، باڵام مووچاندەوە تاکوو ئەتۆ باڵا ڕاست کەیتەوە،
کوڕەکە کەوتە بیرکردنەوە،
گەڕایەوە و بە دایکی وت:دایە گیان لێم ببوورە،وتی:بۆچی،
وتی:بەهۆی ئەو کارەوە کە ویستم بیکەم،
دایکی وتی:
"من شتێکم وەبیر نایەت"
#وە_نادم_سنە
ـ
#مادر
شخصی مادرش الزایمر داشت
بهش گفت مادر یه بیماری داری کە باید بخاطر همین ببرمت آسایشگاه سالمندان. مادر گفت:چه بیماریی؟
گفت:الزایمر
گفت:چی هست؟
گفت"یعنی همه چیو فراموش میکنی"
گفت انگار خودتم همین بیماریو داری،گفت:چطور؟
گفت:انگار یادت رفته با چه زحمتی بزرگت کردم،چقدر سختی کشیدم تا بزرگ بشی،قامت خم کردم تا قد راست کنی، پسر رفت توی فکر، برگشت به مادرش گفت:مادر جان منو ببخش،گفت:برای چی؟
گفت:به خاطر کاری که میخواستم بکنم. مادر گفت:
"من که چیزی یادم نمیاد"