مقاصد شریعت یا مقاصد نفس؟

📝 دکتر فهد العجلان
🔸ترجمه: عادل حیدری

نسخهٔ پی‌دی‌اف (مناسب موبایل)

انسان‌گرایی ناممکن (۹) دولت و سکولاریسم

📝 ابراهیم الرماح
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

اندیشهٔ انسان‌گرایانه در همه جا گسترش یافته و در افکار عمومی نفوذ کرده است؛ به طوری که مفاهیمی چون دموکراسی، حقوق بشر، آزادی‌های عمومی، جامعهٔ مدنی و تسامح، به شعارهایی تبدیل شده‌اند که گروه‌ها، جنبش‌های سیاسی و دولت‌ها - چه صادقانه و چه ریاکارانه - بر سر تصاحب و بهره‌برداری از آنها با یکدیگر رقابت می‌کنند». در چنین فضایی «مکتب انسان‌گرایی چیزی بیش از یک عبارت دلنشین برای جلب تحسین مخاطب و تشویق او به کمک مالی نیست». در این میان، یهودیان به‌طور خاص از این رشد انسان‌گرایی سود برده‌اند؛ چنانکه تمایل آشکارشان برای برجسته ساختن مصونیت بین‌المللی خود از طریق تکیهٔ تبلیغاتی بر مفاهیمی چون «ارزش‌های انسانی»، «انسان به مثابهٔ انسان»، «ارزش‌های جهان‌شمول» و دیگر شعارها، این موضوع را تأیید می‌کند.

🔗 ادامهٔ مقاله:
matinstudies.com/blog/408

انسان‌گرایی ناممکن (۹) دولت و سکولاریسم

📝 ابراهیم الرماح
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

نسخهٔ پی‌دی‌اف (مناسب موبایل)

زهد را در هیچ چیز کمتر از ریاست ندیدم. چه بسا مردی را می‌بینی که در خوراک و نوشیدنی و مال و لباس زهد می‌ورزد، اما اگر بر سر ریاست با او منازعه شود، در دفاع از آن سرسختی نشان می‌دهد و خصومت می‌ورزد.

🔸 امام سفیان ثوری رحمه الله

@matinstudies | متین

برابری در نظام‌های معاصر نیز تنها یک برابری «ملی» است، زیرا میان حقوق شهروند و حقوق مهاجر تمایز وجود دارد. کارل مارکس (۱۸۱۸-۱۸۸۳ م) به این تفاوت اشاره کرده است: «میان حقوق بشر و حقوق شهروندی تمایز قائل می‌شوند. این انسانی که از شهروند متمایز است، کیست؟» بنابراین، غیرشهروندان از حقوق سیاسی مشابه شهروندان برخوردار نیستند. در سایهٔ دولت مدرن، هیچ‌کس نمی‌تواند خارج از چارچوب شهروندی زندگی کند، زیرا یافتن فضایی مستقل بیرون از دولت برای کسی ممکن نیست. هیچ جایگاه بی‌طرفی میان یک دولت و دولت دیگر وجود ندارد و چیزی وجود ندارد که به انسان اجازه دهد بدون هیچ وابستگی سیاسی مبتنی بر دولت، صرفاً یک «انسان» باشد.

#تکه_کتاب #انسانگرایی_ناممکن

مطالعهٔ متن کامل

@Matinstudies | متین

در چنین روزی، ۱ صفر ۴۷۸ هجری قمری برابر با ۲۸ مه ۱۰۸۵میلادی شهر طُلیطله (تولدو امروزی در اسپانیا) به دست قشتالی‌ها سقوط کرد.

فتح شهر طُلیطله (تولدو امروزی در اسپانیا) یکی از مهم‌ترین دستاوردهای آغازین مسلمانان در اندلس بود. این شهر در سال ۹۲ هجری قمری برابر با ۷۱۱ میلادی به دست طارق بن زیاد پس از پیروزی در نبرد وادی لكة فتح شد. گفته می‌شود هنگام ورود مسلمانان، گنجینه‌های ارزشمند پادشاهان گوت در قصر سلطنتی این شهر کشف شد؛ از جمله کتاب زبور منسوب به حضرت داوود و برخی اشیای مقدس یهودی و مسیحی. طُلیطله به‌سرعت جایگاه مهمی در جغرافیای سیاسی و دینی اندلس یافت.

با فروپاشی خلافت اموی اندلس، دولت‌های کوچک و مستقل معروف به ملوک‌الطوائف شکل گرفتند. در این میان، دولت طلیطله تحت فرمان خاندان ذی‌النون یکی از قوی‌ترین آن‌ها بود. آن‌ها با بهره‌گیری از موقعیت جغرافیایی خاص طلیطله در قلب شبه‌جزیره ایبری، به قطبی فرهنگی، نظامی و سیاسی تبدیل شدند و با سایر طوائف، و گاه با مسیحیان شمالی، وارد اتحادها یا درگیری‌هایی می‌شدند.

در شمال اندلس، اتحاد میان دو پادشاهی قشتاله و لیون به رهبری فرناندوی یکم و سپس فرزندش آلفونسو ششم شکل گرفت. این اتحاد زمینه‌ساز آغاز مرحله‌ای جدی از «جنگ‌های بازپس‌گیری» یا همان «حروب الاسترداد» شد. آلفونسو با هدف گسترش قلمرو مسیحیان به سمت جنوب حرکت کرد و طلیطله را به‌عنوان هدف اصلی خود انتخاب نمود. این شهر که از لحاظ تاریخی و دینی برای مسیحیان نیز اهمیت داشت، در سال ۱۰۸۵ میلادی پس از محاصره‌ای سخت و طولانی، سقوط کرد.

سقوط طلیطله ضربه‌ای روانی و نمادین به مسلمانان اندلس وارد کرد. این واقعه نه‌تنها شکست نظامی یک دولت طائفه‌ای بود، بلکه آشکار کرد که پراکندگی و فقدان اتحاد میان مسلمانان، آسیب‌پذیری جدی در برابر نیروهای مسیحی شمالی ایجاد کرده است. سقوط طلیطله همچنین آغازی بود بر دوره‌ای طولانی از عقب‌نشینی مسلمانان در شبه‌جزیره ایبری که در نهایت به پایان کامل حاکمیت اسلامی در اندلس انجامید.

سقوط طلیطله تنها بخشی از زنجیره طولانی رویدادهایی بود که به پایان اندلس اسلامی انجامید. هرچند برخی شهرها مانند سرقسطة (زاراگوزا) و غرناطه (گرانادا) تا قرون بعدی مقاومت کردند، اما فتح طلیطله نقطه عطفی به‌شمار می‌رود؛ زنگ خطری بود برای سرنوشت کل سرزمین اندلس. این شهر، که روزگاری یکی از مهم‌ترین نمادهای تمدن اسلامی در غرب بود، به نخستین پایتخت فرهنگی دوران جدید در اسپانیا بدل شد.

#در_چنین_روزی

@Matinstudies | متین

تفسیر اخلاقی تاریخ بشر

📝 سلیمان الناصر

اخلاق - اغلب - به عنوان مجموعه‌ای از دستورات راهنما یا تکالیف فردی نگریسته می‌شود و به ندرت به توانایی تفسیری آن برای تبیین رفتار افراد و امت‌ها و شرح خشونت، جنگ و صلح در تاریخ بشر توجه می‌شود. اما این غفلت، پژوهشگران را از درکی بنیادین محروم می‌سازد: اینکه بسیاری از تحولات، درگیری‌ها و جنگ‌ها، و همچنین بسیاری از نمونه‌های همکاری، ایثار و شکوفایی را می‌توان از طریق اصول اخلاقی تبیین کرد، نه صرفاً با ملاحظات اقتصادی یا سیاسی محض.

🔗 ادامهٔ مقاله:
matinstudies.com/blog/409

تفسیر اخلاقی تاریخ بشر

📝 سلیمان الناصر

نسخهٔ پی‌دی‌اف (مناسب موبایل)

در شهری ساکن نشو که در آن عالمی نباشد تا تو را در دینت راهنمایی کند، و پزشکی نباشد تا تو را از وضعیت بدنت آگاه سازد.

🔸 امام محمد بن ادریس شافعی رحمه الله

📚مناقب الشافعی بيهقی

@matinstudies | متین

روان‌شناس مسلمان و بیمار ملحد!

▪️(قسمت پنجم ـ پایانی-)

🎤 اسماعیل عرفه

⏱️ مدت:۶:۴۹

📌 واحد ترجمهٔ متین

قسمت اول: https://t.me/MatinStudies/712

قسمت دوم: https://t.me/MatinStudies/728

قسمت سوم: https://t.me/MatinStudies/759

قسمت چهارم: https://t.me/MatinStudies/790

@Matinstudies | متین

پاسخی مختصر به شبههٔ «مشکل شر»

📝 دکتر صالح بن عبدالعزیز سندی
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

استدلال ملحدان در این مورد، حقیقتاً شگفت‌آور و غریب است! شگفتا که وجود «شر» را دستاویزی برای انکار «خدا» قرار داده‌اید! چه سخن عجیبی!

شما چیزی جز ماده ندارید. شما می‌گویید همهٔ هستی چیزی جز ذرات پراکنده‌ای نیست که با هم برخورد کرده و این هستی به صورت تصادفی به وجود آمده است! شما به نسبی بودن اخلاق قائلید! شما اصلاً اعتراف نمی‌کنید که خیر و شری وجود دارد. همه چیز نزد شما یکسان است و تنها با آشفتگی و در مسیری کور و بی‌هدف حرکت می‌کند. بعد از این چگونه با شر استدلال می‌کنید؟

اصلاً معیار شر چیست؟ چگونه می‌توانید حکم کنید که این شر است، یا این درست و آن نادرست است، یا این شایسته و آن ناشایست است؟ آیا وجود یک معیار لازم نیست؟ و این معیار چیست؟

این مسئله - اگر بخواهیم بگوییم خیر و شر و درست و غلطی وجود دارد - باید از امور مادی فراتر رود. اینکه می‌گوییم ظلم زشت است و عدل نیکوست، آیا این حاصل نظریهٔ فرگشت و تکامل است؟ نه، نمی‌تواند چنین باشد، مگر اینکه ثابت کنی پروردگار، خالق و معبودی هست که این فطرت را در قلب‌ها قرار داده است که بین درست و غلط و سودمند و مضر تمایز قائل می‌شود.

🔗 ادامهٔ مقاله:
matinstudies.com/blog/410

پاسخی مختصر به شبههٔ «مشکل شر»

📝 دکتر صالح بن عبدالعزیز سندی
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

نسخهٔ پی‌دی‌اف (مناسب موبایل)

شخص با تقوا نمی‌شود مگر آن‌که نفس خود را سخت‌تر از شریک که حساب شریکش را می‌رسد، محاسبه کند.

🔸 میمون بن مهران رحمه الله

📚محاسبة النفس، ابن أبى الدنيا

@matinstudies | متین

برکتی كه به فرزندان مى‌رسد به سبب کارهای شايستهٔ پدران است و برکتی كه به پدران می‌رسد، به سبب دعاهای فرزندان صالح است.

🔸 حافظ ابن كثير رحمه الله

(البداية والنهاية)

@matinstudies | متین

تأملاتی در کلام خداوند متعال: ﴿أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ﴾

📝 دکتر خالد السبت

ابن قیم -رحمه الله- می‌گوید: «تکاثر در هر چیزی ممکن است. هر کس که تکاثر و فخرفروشی در امری از امور، او را از خدا و سرای آخرت باز دارد، مشمول حکم این آیه است. برخی از مردم، تکاثر در مال آنها را سرگرم می‌کند، و برخی دیگر، تکاثر در مقام یا علم. چنین کسی علم را برای فزون‌طلبی و تفاخر جمع می‌کند و حال او نزد خداوند بدتر از کسی است که به مال و مقام تفاخر می‌کند؛ زیرا او اسباب آخرت را برای دنیا به کار گرفته، در حالی که صاحب مال و جاه، اسباب دنیا را برای دنیا به کار گرفته و با آن فخرفروشی کرده است».

🔗 ادامهٔ مقاله:
matinstudies.com/blog/411

تأملاتی در کلام خداوند متعال: ﴿أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ﴾

📝 دکتر خالد السبت

نسخهٔ پی‌دی‌اف (مناسب موبایل)

زیباییِ علم، حلم و خویشتن‌داری اهل علم است.

🔸 عامر بن شَراحیل شَعبی رحمه الله

(مصنف ابن ابی شیبه)

@matinstudies | متین

سخنان محافظ (۱۱) هرگاه حدیث صحیح باشد همان مذهب من است

📝 دکتر فهد العجلان
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

همهٔ ائمه خود را به پیروی از احادیثی که صحت آنها از پیامبر ﷺ ثابت شده، پایبند می‌دانستند؛ چرا که سخن ایشان ﷺ حجت است و هرگاه چیزی از سوی پیامبر ﷺ برایشان به اثبات می‌رسید، در برابر آن کاملاً تسلیم بودند. این [پایبندی]، برخاسته از صداقت، علم و تقوای آنان بود؛ و همین امر، آنان را به امامانی تبدیل کرد که شایستهٔ اقتدا هستند.

مقصود آن است که آنان از حدیث صحیح، بر اساس معنا و مقصودی که بر آن دلالت دارد، پیروی می‌کنند؛ نه آنکه کورکورانه و بدون تأمل در معنای آن، از آن تبعیت کنند. آنان برای شناخت مراد خداوند و مراد رسولش، در کتاب و سنت «تفقه» می‌کنند؛ و هرآنچه از پیامبر ﷺ به اثبات برسد، هیچ چیز دیگری را بر آن مقدم نمی‌دارند. و این، اصلی مورد اتفاق در میان همهٔ فقهاست.

🔗 ادامهٔ مقاله:
matinstudies.com/blog/473

سخنان محافظ (۱۱) هرگاه حدیث صحیح باشد همان مذهب من است

📝 دکتر فهد العجلان
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

نسخهٔ پی‌دی‌اف (مناسب موبایل)

خوشبختی‌ات را وابسته به این نکن که دیگران هم بفهمند خوشبختی. هر که شادی‌اش را به دست دیگران بدهد، اندوهش را نیز به دست آنان سپرده است.

🔸 بندر الشراری

@matinstudies | متین