📕 اربعین آداب؛ چهل حدیث در مورد سلیقه‌ورزی و آداب معاشرت و احترام به دیگران، همراه با شرح آن به همراه تجربه‌های شخصی و داستان‌های واقعی

📝 نویسنده: دکتر محمد العریفی

🖌 مترجم: عادل حیدری

📖 تعداد صفحات: ۲۲۴

📆 ویراست اول: تابستان ۱۴۰۴

کسی که فقه دین را برای عمل نیاموزد، دلش سخت می‌شود در نتیجه به تلاش مشغول نخواهد شد بلکه به تحریف کلمات [وحی] و منحرف‌ساختن الفاظ کتاب و سنت از جایگاه‌های واقعی‌شان خواهد پرداخت.

🔸 علامه ابن رجب حنبلی رحمه الله

(بيان فضل علم السلف)

@Matinstudies | متین

تحریف و التقاط؛ نگاهی به کارنامهٔ محمد شحرور (۵)

ترتیل قرآن، میان مفسران و محمد شحرور

📝 شریف محمد جابر
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

در چندین مصاحبه و نوشتار، اندیشمند سکولار محمد شحرور چنین ادعا می‌کند که علمای اسلام معنای «ترتیل» در آیهٔ {وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا} [المزمل: ۴] (و قرآن را با ترتیل بخوان)، را تحریف کرده‌اند. وی در برنامه‌ای تلویزیونی از شبکهٔ «روتانا الخلیجیه» می‌گوید که فهم میراثی از ترتیل فریبنده است، و عالمان آن را به معنای صوت و خوش‌صدایی برداشت کرده‌اند؛ به‌زعم او این برداشت برگرفته از روش مسیحیانی است که در کلیساها نیایش‌هایشان را ترتیل می‌کنند! وی با زبان عامیانه دربارهٔ این معنا که به‌نظر او نادرست است، می‌گوید: «[ترتیل] تبدیل شد به غنه و مده، غنه و اقبال (!) و اِغنام (!) و یک مد و دو مد و...». (برخی از این اصطلاحات اصلا در علم تجوید نیست و محمد شحرور از خودش ساخته است).

در برابر این معنا که او به علما نسبت می‌دهد، شحرور ترتیل را «مجموعه‌ای همگون» تعریف می‌کند؛ همانند «رَتلی - یا ستونی - از تانک‌ها» (به نمونه‌برداری او از اصطلاحات معاصر توجه کنید!). وی در وب‌سایت خود دربارهٔ معنای ترتیل می‌نویسد: «گردآوری آیاتی که دربارهٔ موضوع واحدی هستند در یک رَتل (ستون)، مانند ترتیل آیاتی دربارهٔ آدم یا آفرینش جهان؛ و ترتیل فقط دربارهٔ موضوعات قرآن است».

پیش از پرداختن به تعریف شحرور از ترتیل، مایلم به افترای او بر علمای اسلام اشاره کنم؛ هیچ‌یک از آنان نگفته‌اند که ترتیل به معنای زیباسازی صوت یا آوازخوانی با نغمه‌هاست! روشن است که شحرور میان سه مفهوم تفاوتی قائل نیست: میان «ترتیل» و «زیباسازی و آهنگین ‌کردن صدا» و «احکام تجوید»!

🔗 ادامهٔ مقاله:
https://matinstudies.com/blog/379

ترتیل قرآن، میان مفسران و محمد شحرور

📝 شریف محمد جابر
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

نسخهٔ پی‌دی‌اف (مناسب موبایل)

اما شرک در نیت‌ها و خواست‌ها، دریای بی‌کرانی است که کمتر کسی از آن رهایی می‌یابد. بنابراین هر کس با عمل خود هدفی جز رضای خداوند را بجوید، یا نیتی غیر از نزدیک شدن به او و طلب پاداش از او در سر داشته باشد، بی‌گمان در نیت و ارادهٔ خود دچار شرک شده است.

🔸 امام ابن قیم رحمه الله

(الداء والدواء)

@Matinstudies | متین

گاه شمار تاریخ اسلام | ۹ جولای| اعلام استقلال سودان جنوبی و جدایی از سرزمین مادر

در نهم جولای سال ۲۰۱۱، در چنین روزی، سودان جنوبی رسماً از سودان جدا شد و به تازه‌ترین کشور مستقل جهان تبدیل گردید. این جدایی حاصل دهه‌ها جنگ داخلی و اختلافات قومی و مذهبی بود. جنگی که از سال ۱۹۸۳ تا ۲۰۰۵ میلادی ادامه یافت و به یکی از طولانی‌ترین و خون‌بارترین جنگ‌های قارهٔ آفریقا تبدیل شد. در این جنگ حدود دو میلیون نفر کشته و میلیون‌ها نفر دیگر آواره شدند.

سرانجام پس از فشارهای بین‌المللی و خستگی دو طرف از جنگ، توافق صلح نایواشا در سال ۲۰۰۵ میان دولت سودان و SPLA امضا شد. طبق این توافق قرار شد که جنوب سودان پس از شش سال، همه‌پرسی استقلال برگزار کند. جان گارانگ فرمانده «جنبش خلق برای آزادی سودان» (SPLA) تنها چند ماه پس از امضای این توافق در یک سانحهٔ هلیکوپتر جان باخت، اما توافق ادامه یافت. در ژانویهٔ ۲۰۱۱، همه‌پرسی برگزار شد. بیش از ۹۸ درصد مردم جنوب به استقلال رأی دادند. شش ماه بعد، در نهم ژوئیه ۲۰۱۱، استقلال سودان جنوبی رسماً اعلام شد. مردم جنوب در همه‌پرسی، با اکثریت قاطع به استقلال رأی دادند و در نهم ژوئیه این کشور رسما از کشور مادر جدا شد.

اما با وجود شادی‌های روز استقلال، اوضاع سودان جنوبی بهتر نشد. اختلافات قومی و جنگ قدرت، کشور را دوباره به جنگ داخلی کشاند و میلیون‌ها نفر را آواره و گرفتار فقر و خشونت کرد.

در دسامبر سال ۲۰۱۳، تنها دو سال پس از استقلال، اختلافات سیاسی میان «سالوا کی‌یر»، رئیس‌جمهور سودان جنوبی، و معاونش «ریک ماچار» شعله‌ور شد و کشور را وارد جنگ داخلی جدیدی کرد. ریشهٔ این اختلافات هم سیاسی بود، هم قومی؛ زیرا سالوا کی‌یر از قوم «دینکا» و ریک ماچار از قوم «نوئر» است. این جنگ باعث کشتارهای قومی، جنایات جنگی، تجاوزهای گسترده و ویرانی‌های بزرگ شد. بیش از ۴۰۰ هزار نفر جان باختند و میلیون‌ها نفر دیگر آواره شدند.

شمال و مرکز سودان عمدتا مسلمان‌نشین است اما جنوب آن مسیحی است. جنوب سودان تا قرن ۱۹ میلادی بیشتر منطقه‌ای با قبایل متعدد بود که مسیحی نشده بودند و ادیان بومی خود را داشتند. اسلام عمدتاً در شمال و وسط سودان نفوذ کرده بود و جنوب نسبتاً جدا و منزوی باقی ماند. مسیحیت در جنوب سودان عمدتاً در قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ توسط مبلغان مسیحی اروپایی (مسیحیان کاتولیک، پروتستان و انجیلی) گسترش یافت. استعمار بریتانیا با جدا نگه داشتن جنوب و شمال سودان در اداره و سیاست، زمینه را برای رشد مسیحیت در جنوب فراهم کرد. این مسیحی شدن به‌صورت گسترده و هدفمند در دوران استعمار شکل گرفت، نه به‌عنوان دینی که از قرون نخست توسط خود مردم پذیرفته شده باشد.

#در_چنین_روزی

@Matinstudies | متین

اقتصاد برهنگی: تأملاتی بر کتاب «مرگ رازها»

📝 فوزی الغویدی

برهنگی داوطلبانه علی‌رغم همهٔ جذابیت‌هایی که ارائه می‌دهد، خطرات و پیامدهای سنگینی را در دو سطح فردی و اجتماعی به همراه دارد. در سطح فردی، افشاگری بیش از حد «خود» ممکن است به فرسایش مرز میان حریم خصوصی و عمومی و از دست دادن حس استقلال فردی منجر شود. همچنین می‌تواند فرد را در برابر سوء استفاده و اخاذی آسیب‌پذیر سازد، به‌ویژه با در نظر گرفتن نبود تضمین‌های کافی برای حفاظت از داده‌های شخصی.

اما در سطح اجتماعی، گسترش فرهنگ برهنگیِ داوطلبانه ممکن است به فروپاشی بافت اجتماعی و فرسایش اعتماد میان افراد بینجامد. زمانی که اسرار شخصی به کالایی برای مصرف عمومی تبدیل می‌شوند، روابط انسانی عمق و ویژگی خود را از دست می‌دهند و به روابطی سطحی و مبتنی بر نمایش و خودنمایی بدل می‌گردند.

مطالعهٔ مقاله:
https://matinstudies.com/blog/380

اقتصاد برهنگی: تأملاتی بر کتاب «مرگ رازها»

📝 فوزی الغویدی

نسخهٔ پی‌دی‌اف (مناسب موبایل)

گاه شمار تاریخ اسلام | ۱۱ جولای ۱۹۹۵| آغاز نسل‌کشی در سربرنیتسا

سی سال پیش در چنین روزی، نیروهای صرب بوسنی به فرماندهی ژنرال راتکو ملادیچ وارد شهر سربرنیتسا در شرق بوسنی و هرزگوین شدند؛ شهری که پیش‌تر توسط سازمان ملل به‌عنوان «منطقه امن» اعلام شده بود. این حمله، آغاز یکی از تلخ‌ترین فجایع تاریخ معاصر اروپا بود که امروز به نام نسل‌کشی سربرنیتسا شناخته می‌شود.

پس از فروپاشی یوگسلاوی در اوایل دههٔ ۱۹۹۰، بوسنی و هرزگوین گرفتار جنگ داخلی خونینی شد. ارتش جمهوری صرب بوسنی (VRS) به رهبری راتکو ملادیچ، ژنرال معروف صرب، و تحت رهبری سیاسی رادوان کاراجیچ، سیاست پاکسازی قومی را علیه مسلمانان بوسنیایی در پیش گرفت. سربرنیتسا، شهری عمدتاً مسلمان‌نشین، از همان آغاز جنگ هدف حملات نیروهای صرب قرار گرفت. در آوریل ۱۹۹۳، سازمان ملل متحد این منطقه را «منطقه امن» اعلام کرد و نیروهای هلندی موسوم به Dutchbat در قالب حافظان صلح سازمان ملل مسئول حفاظت از شهر شدند. اما این «منطقه امن» در عمل سراب بود.

در ۱۱ ژوئیه ۱۹۹۵، نیروهای صرب شهر سربرنیتسا را تصرف کردند. هزاران غیرنظامی مسلمان بوسنیایی به پایگاه نیروهای حافظ صلح هلندی پناه بردند. اما صرب‌ها با جدا کردن مردان و پسران از زنان و کودکان، طی روزهای بعد بیش از ۸۳۰۰ مرد و پسر مسلمان بوسنیایی را در جنگل‌ها، انبارها و مدارس به قتل رساندند و اجسادشان را در گورهای دسته‌جمعی دفن کردند. صرب‌ها بعدها برای مخفی کردن جرم، اجساد را از گورهای اصلی بیرون آورده و به محل‌های متعدد منتقل کردند. این اقدام سبب شد شناسایی اجساد قربانیان سال‌ها به طول بیانجامد.

این رویداد، بزرگ‌ترین کشتار دسته‌جمعی اروپا پس از جنگ جهانی دوم به‌شمار می‌آید. دادگاه کیفری بین‌المللی لاهه و دیوان بین‌المللی دادگستری آن را به‌عنوان نسل‌کشی به رسمیت شناختند و رهبران صرب بوسنی را به جنایات جنگی محکوم کردند. روسیه اما با به‌کارگیری حق وِتو در شورای امنیت سازمان ملل، مانع از این شد که کشتار سربرنیتسا تحت عنوان نسل‌کشی شناسایی شود.

امسال نیز در سالگرد این جنایت، اجساد یافته شدهٔ هفت تن دیگر از کشته‌شدگان این نسل‌کشی به خاک سپرده شد.

#در_چنین_روزی

@Matinstudies | متین

روان‌شناس مسلمان و بیمار ملحد!

▪️(قسمت چهارم)

🎤 اسماعیل عرفه

⏱️ مدت: ۲:۴۸

📌 واحد ترجمهٔ متین

قسمت اول: https://t.me/MatinStudies/712

قسمت دوم: https://t.me/MatinStudies/728

قسمت سوم: https://t.me/MatinStudies/759

@Matinstudies | متین

نمایش مداوم «خود»، حتی اگر تحت پوشش صمیمیت یا اصالت باشد، در بلندمدت زمینه را برای فرسایش احساس «خود» فراهم کرده و به از میان رفتن انسجام میان درون و بیرون، و میان آنچه واقعاً هستیم و آنچه به نمایش می‌گذاریم، منجر می‌شـود. برهنگی دیجیتال، توهمی از افشاگری را خلق می‌کند، اما در عمل، فرد را در وضعیتی از «محرومیت عاطفی به تعویق افتاده»* نگه می‌دارد. تصویر دیجیتال، اشتیاق به دیده‌شدن را ارضا می‌کند، اما نیاز انسان به صمیمیت واقعی و تعامل دوطرفه را برآورده نمی‌سازد.

* «محرومیت عاطفی به تعویق افتاده» (Deferred Emotional Deprivation) وضعیتی است که در آن پاداش‌های فوری و سطحی فضای دیجیتال (مانند لایک) جایگزین نیاز عمیق انسان به صمیمیت واقعی می‌شود. در این حالت، فرد با سرگرم شدن به تأییدهای مجازی، ارضای نیازهای عاطفی بنیادین خود را ناآگاهانه به آینده موکول می‌کند و در خلأ باقی می‌ماند.

مطالعهٔ معرفی کتاب

#تکه_کتاب #مرگ_رازها

@Matinstudies | متین

در سحرگاه چنین روزی، ۱۴ ژوئیه/جولای ۱۹۵۸ میلادی برابر با ۲۳ تیر ۱۳۳۷ هجری خورشیدی، ۲۹ ذی القعده ۱۳۷۷ قمری، گروهی از افسران ارتش عراق به رهبری ژنرال عبدالکریم قاسم، طی یک کودتای نظامی خونین، به نظام پادشاهی هاشمی در عراق پایان دادند. در این رویداد، ملک فیصل دوم، آخرین پادشاه عراق، به‌همراه نوری سعید نخست‌وزیر، شاهزاده عبدالله بن علی، شاهزاده عبدالإله، ملکه نفیسه مادر ولیعهد و شماری از اعضای خاندان سلطنتی کشته شدند.

در پی حملهٔ کودتاچیان به کاخ سلطنتی و پس از تسلیم خانوادهٔ سلطنتی، آن‌ها را به حیاط منتقل کرده و به‌صورت گروهی به گلوله بستند. روایت‌ها دربارهٔ نوع برخورد، نشان از خشونت شدید دارد، به‌ویژه در مورد شاهزاده عبدالإله که پیکرش مثله شد و در خیابان‌ها گردانده شد.

با پیروزی کودتاچیان، نظام جمهوری در عراق اعلام شد و عبدالکریم قاسم به‌عنوان رئیس حکومت جدید، زمام امور را در دست گرفت. این کودتا نقطهٔ عطفی در تاریخ عراق بود؛ پایانی بر سلطه خاندان هاشمی که از دوران پس از جنگ جهانی اول با حمایت بریتانیا بر عراق حکومت کرده بودند. از خاندان هاشمی که زمانی قول خلافت بر حجاز و عراق و شام را از انگلیسی‌ها گرفته بودند بعدها تنها سلطنت بر اردن باقی ماند.

از منظر تاریخی، کودتای ۱۹۵۸ سرآغاز یک دورهٔ پرآشوب، بی‌ثبات و پُرکودتا در عراق بود. اما حکومت قاسم نیز دیری نپایید که وارد بحران‌های درونی، اختلاف با کمونیست‌ها و رقابت‌های خونین با افسران دیگر شد. سرانجام خود او نیز در سال ۱۹۶۳ با کودتای دیگری سرنگون و اعدام شد.

این رخداد به‌عنوان آغاز زنجیره‌ای از حکومت‌های نظامی و خشونت‌بار در عراق به شمار می‌رود. دورانی که تا قدرت گرفتن حزب بعث و ظهور صدام حسین و جنگ‌های خانمان‌سوز دهه‌های بعد و سپس اشغال خارجی و وضعیت نابسامان کنونی همچنان ادامه دارد.

#در_چنین_روزی

@Matinstudies | متین

هیچ چیزی برای دل‌ها خطرناک‌تر از «زُخرُف القول» (باطل پنهان در پس سخنان آراسته) نیست؛ زیرا فتنه‌های فکری معمولاً با حرکت‌های آشکار یا پروژه‌های بزرگ آغاز نمی‌شوند، بلکه با یک کلمه شروع می‌شوند… سپس جرقه‌های آن در اندیشه و رفتار زبانه می‌کشد تا باورها را دگرگون سازد و معیارها را وارونه کند. چه بسیار کسانی که گمان کردند حرفی گذرا شنیده‌اند که آسیبی به آن‌ها نمی‌زند، اما پس از مدتی اسیر همان سخن شدند و از آن دفاع کردند و برایش استدلال آوردند. فتنه‌های فکری به‌تدریج در دل‌ها نفوذ می‌کنند. اغلب در قالب حکمت یا دعوت به خیر ظاهر می‌شوند، اما در پس آن اهداف دیگری نهفته است. و چون بر دل‌ها چیره شدند، چهرهٔ واقعی خود را آشکار می‌کنند. زخرف القول تنها آرایش و زیباگویی در کلام نیست، بلکه ترکیبی حساب‌شده است که حق و باطل را با هم می‌آمیزد، و به صورت جذابی ارائه می‌شود تا عقل‌ها را فریب دهد؛ به گونه‌ای که ظاهر آن پذیرفته شود ولی باطن آن نادیده گرفته شود.

#تکه_کتاب #سخنان_آراسته

@Matinstudies | متین

بنده‌ اگر به شنیدن سخنان باطل عادت کند [به تدریج] آن را دوست می‌دارد و می‌پذیرد. سپس اگر سخن حقی بیاید که برخلاف آن باشد، در صورتی که بتواند آن را رد و تکذیب می‌کند، و اگر نتواند آن را تحریف خواهد کرد.

🔸 امام ابن قیم رحمه الله

(إغاثة اللهفان)

@Matinstudies | متین

استغفار، بنده را از عمل مکروه به سوی عمل محبوب و از کار ناقص به سوی کار کامل خارج می‌سازد، و بنده را از مقام پایین‌تر به مقامی بالاتر و کامل‌تر از آن بالا می‌برد، زیرا آنکه عابد و عارف به الله است در هر روز و بلکه در هر ساعت و بلکه در هر لحظه بر علمش به الله و بصیرتش در دین و عبودیتش افزوده می‌شود.

🔸 شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله

@matinstudies | متین

سخنان محافظ (۱۰) خبرگان این فن بیدارند

📝 دکتر فهد العجلان
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

یکی از استوارترین عواملی که ایمان مسلمان به سنت پیامبرش ﷺ را حفظ می‌کند، آگاهی از چگونگیِ حفظ و صیانت از سنت است. زیرا سرمنشأ انکار و تردید بیشترِ شک‌ کنندگان، نه نفی اصلِ «حجیت» سنت، بلکه ناباوری به «ثبوت» آن و وارد کردن خدشه به مسیرهای انتقال آن است. همین نکته، ضرورتِ تبیینِ این روش‌ها را آشکار می‌سازد تا مبادا جهل نسبت به آن، به شک در اصل سنت و سستیِ ایمان به آن منجر گردد.

شناختِ این روش، خود یکی از بزرگترین دلایل بر حفظ سنت است؛ چرا که حفظ سنت یک رؤیا یا ایمانی کورکورانه نیست، بلکه واقعیتی موجود و محقق‌شده است که می‌توان از آن اطمینان حاصل کرد، آن را آزمود و مورد سنجش قرار داد.

یکی از نمونه‌های آشکارِ نگرش‌های جانبدارانه این است که فردی که در سنت تشکیک کرده و پیرامون آن شبهه می‌پراکند، اغلب از چگونگیِ اثبات و فرآیند حفظ آن، آگاهیِ چندانی ندارد. چنین فردی با اولین برداشت، شیفتهٔ تردیدهایی می‌شود که ذهنِ خامش تولید می‌کند و خود را به ورطهٔ تفکرِ محض و انتزاعی می‌سپارد. این در حالی است که از واقعیتِ شیوه‌های حفظ سنت عمیقاً بی‌خبر است و از همین رو با شگفتی می‌پرسد: «چگونه می‌توانم مطمئن شوم که این حدیث را واقعاً رسول خدا ﷺ فرموده است؟»

🔗 ادامهٔ مقاله:
https://matinstudies.com/blog/405

سخنان محافظ (۱۰) خبرگان این فن بیدارند!

📝 دکتر فهد العجلان
🔸ترجمه: عبدالله شیخ آبادی

نسخهٔ پی‌دی‌اف (مناسب موبایل)

هر چه قلب بنده، محبتش به الله کامل‌تر باشد، و فرمان‌برداری‌اش از او بیشتر، و خیرخواهی‌اش برای بندگان خداوند صادقانه‌تر، از ستم در همهٔ اشکالش دورتر خواهد بود؛ بنابراین اگر بنده‌ای خدا را با محبت صادقانه دوست بدارد، نتیجه‌اش این خواهد شد که تنها چیزی را دوست خواهد داشت که خداوند آن را دوست دارد، و تنها چیزی را دشمن می‌دارد که خداوند از آن بیزار است، و تنها به چیزی رضایت می‌دهد که الله بدان راضی است، و تنها از چیزی ناخشنود خواه بود که خداوند آن را ناخوش دارد. پس دوستدار دوستان الله خواهد بود و دشمن دشمنان الله؛ فرمان به آن چیزی می‌دهد که خداوند بدان فرمان داده، و از آن چیزی بازمی‌دارد که الله از آن نهی کرده، و هر آنچه را که الله دوست دارد، او نیز دوست می‌دارد، و هر چه را خداوند دشمن دارد، او نیز دشمن دارد.

#تکه_کتاب #مجموع_الفتاوی

@Matinstudies | متین

مُجّاعة بن مُرارة حنفی به ابوبکر صدیق - رضی‌الله عنهما - گفت:

هرگاه رأی و نظر [درست] نزد کسی باشد که از او پذیرفته نمی‌شود، و سلاح در دست کسی باشد که از آن استفاده نمی‌کند، و مال در اختیار کسی باشد که آن را خرج نمی‌کند، امور رو به تباهی می‌رود.

#تکه_کتاب #بهجة_المجالس

@Matinstudies | متین

مقاصد شریعت یا مقاصد نفس؟

📝 دکتر فهد العجلان
🔸ترجمه: عادل حیدری

«ما نیازمند بازنگری در این حکم بر اساس مقاصد شریعت هستیم» و «هنگام سخن گفتن دربارهٔ این مسئله، لازم است که مقاصد شریعت را در نظر بگیریم».

این‌ها و عبارت‌هایی از این دست را ناگزیر هنگام مواجهه با هر دیدگاه منحرفی که با نصوص و احکام شرعی سروکار دارد، خواهید شنید. غالب جریان‌های انحرافی معاصر، هنگامی که با نصوص و احکام شرعی جزئی روبه‌رو می‌شوند، برای گذر از هر حکمی و یا انکار آن، ناچار پرچم «مقاصد شریعت» را به عنوان مجوزی شرعی برای اعمال نامشروع خود بلند می‌کنند.

مقاصد شریعتی که فقهای اسلام، از جوینی و غزالی و عز بن عبدالسلام و قرافی و شیخ ‌الاسلام ابن تیمیه گرفته تا شاطبی ـ رحمهم الله جمیعاً ـ دربارهٔ آن نوشته‌اند، با این مقاصدی که امروزه بسیاری از مردم سخن گفتن از آن را رواج می‌دهند، کاملاً متفاوت است. مقاصد در نزد فقهای اسلام، قواعدی کلی است که از استقرای فراگیر همهٔ نصوص شرعی و احکام جزئی استخراج می‌شود و صحیح نیست که هیچ حکم یا نص جزئی به وسیلهٔ آن رد شود؛ برخلاف این مقاصدی که در واقع بازتاب‌دهندهٔ اهدافی است که «نفسشان» می‌خواهد و «انتخابشان» به آن مایل است و از طریق آن، برای رد کردن مجموعه‌ای از نصوص و احکام ناخوشایند تلاش می‌کنند.

🔗 ادامهٔ مقاله:
https://matinstudies.com/blog/407