تنها نگاه است که رهایی بخش است.
فقط بمان...
و به هر آن چه که هست نگاه کن؛
عمیق...
ظريف...
و لطيف لمس کن...
آن گاه ديگر هيچ فکری نخواهد بود.
زیرا که هیچ زمان و مکانی نيست،
هیچ آمدنی و هيچ رفتنی نيست.
هر آن چه که هست،
تجلی حضورِ عشقی بی‌باک در هستى است.
آنگاه است، که تو یک عاشق حقيقي نیز خواهي بود.




#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

من فرزند طبیعت ام؛
پدرم سرخیِ آتش، مادرم روشنایِ آب
من فرزند طبیعت ام؛
رودها هم‌پیمانانِ من اند،
و درخت‌ها نخستین سرودِ ابدیت...
در تهاجمِ بادهای سرگردان...
کوه‌هستان آشیانه‌ام، آنگاه که تهاجم‌هایِ
توفان و باد و بوران و سوزِ سرما،
فراخنایِ روحم را درمی‌نوَردد.
من فرزند طبیعت ام،
عاشق، بر هستیِ آن
عاشق، بر نیستیِ آن
عاشق، بر راستیِ آن!


#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

انسانِ فرزانه بی پرواست، زیرا به نیکی درک نموده‌است که چيزي براي از دست دادن وجود ندارد، هيچ گاه چيزي نبوده است تا از کف برود و در عین حال عصاره ی تمام روح حيات را نيز در نهان خود دارد. روح سرکش و راستين او وحشی و رهاست و از این سو می داند که گاهی نگاه جهان به او از جنس پذیرشی عميق خالصانه در صداقتِ آگاهانه نيست.


#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

باران بر نُوبرانِ اَرغوان
آنچه فرو می‌ریزد دیگر هیچ نمی‌مانَد
مگر شبنمی زلال...!
که اگر این طراوت نبود
به سَراب می‌مانْد این عشق !





#معصومه_عابديني🦋
#شعرتانکا
@MasomehAbedini

عطرِ بنفشه‌هایِ وحشی
دوباره باز می‌کنم
گیسویِ بافته‌ام را
روی دامنِ پُرچینی از سبزِ بهار
همراه شکوفه‌ای در دست‌هایم
که این‌بار می‌شِکُفَند
اما بی‌هیچ ریشه‌ای...!


#معصومه_عابديني🦋
#شعرکوتاه
@MasomehAbedini

آن هنگامی‌که سکوتی عمیق...
روحِ تو را به سمتِ خودش فرا می‌خواند؛
خویشتن را فارغ از هر آن‌چه
که هست، در میانه‌ی آشوب‌ها
و هیاهوهای ذهن تقديمِ و تسلیمِ آن کن،
تسلیمِ سکوت شو تا از غبارِ اوهام و روزمرگی هایش آزاد شوی و رهایی یابی...



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

واژه‌ها و معانیِ عرفان و معنا همچنان که از نامهاشان نیز پیداست؛ اغلب برای پدید آوردنِ فهمی درست و ارزشی متعالی_ همچنین درنگِ توجه و هرچه عمیق‌تر تأمل نمودن بر تمامیتِ هستیِ وجود، و ژرفایِ ژرف هستی کیهانی بنیان نهاده شده است، و نه برای پیوسته رنگ عوض کردن و نه برای به کار بستن در جهتِ توسعه‌ی نفسِ ایگوئستیکِ محدود...
واژگانِ معنا، هماره معنایی تازه و فراتر از فهمِ زمانه ی خود، پختگیِ ادراکی عمیق‌تر و نبوغی بدیعانه تر را نیز خلق می‌نمایند.



#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

جنگلی بس تاریک
زوزه ی شغالان و سگان
هنوز سپیده‌دم است!




#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

‌‌...
👌🏻🦋

سیاست‌مداری در روابط و و سیاستمدارانه رفتار کردن، هیچ‌گاه نمی‌توانند یک فردِ معناگرا را فریب دهند. زیرا او هوشمندی و درایت لازمه را برای درکِ دقایق و همه‌ی نوسان‌ها و رویدادهایی که روی می‌دهند دارد‌.


#معصومه_عابديني🦋

.

آیا آگاهیِ جمعی باعثِ رشدِ شخصی و درنهایت افزایشِ خردِ جمعی می‌گردد یا مسببِ فربه تر شدنِ ایگو و ذهنِ محدود است؟ می‌توان گفت قریبِ نیمی از بشریت به این آگاهی رسیده‌اند که به طور موقت و در این مقطعِ زمانی که در این سیاره‌ی زمین حضور دارند نیاز دارند تا قدم در راه خودآگاهی و خودشناسی بگذارند، بدون خودآگاهی انسان نمی‌تواند از لذتِ نوشیدن یک لیوان آب بهره‌مند گردد، عصر، عصر آگاهیِ جمعی همچنین نموِ انسان در بیداریِ آگاهانه است. بی‌شک بیش از نیمی از انسان‌ها می‌دانند که آنچه از آن‌ها باقی می‌ماند رشد روحانی و بلوغِ آگاهانه‌ در سطح آگاهی است هر میزانی که سطح آگاهی و رشد شخصی هر فردی بالاتر می‌رود، درکِ عمومی یا هوش و خردِ جمعی نیز به همان نسبت افزایش می‌یابد، موجودیت‌ِ انسانی اساسا خودش یک هنرِ شگفت‌انگیز و یک معماریِ خلاقانه است می‌تواند از راه‌ها و طریقِ درست خویش و بذرهای وجودش را در شکوفایی بیازماید و خویشتن حقیقی اش را بیافریند و این نیاز به درونگری، بازبینی و درکِ عمیق خودشناسی دارد. خودشناسی به معنای واقع دیدنِ خود در بی‌نهایت اضداد در تمامیِ ابعاد است نه خودسانسوری و سرکوبِ درونی خویش؛ بنابراین برای ذهنیتِ یکسوسازِ جزم اندیش ممکن است فربه تر شدنِ ایگو منجر شود، اما آن‌که حقیقتا قدم در راه آگاهی گذاشته است از همه‌ی جوانبِ کار و از دشواری‌های مسیر نیز درست بهره می‌گیرد اگر آگاهی ابزاری در خدمتِ نفس یا ابقایِ ایگو باشد محدود به کمیتی و نگرشی خاص و متعصبانه می‌گردد و منجر به فربه شدن نفس، اما اگر نفسِ یا من ذهنی ابزاری در جهتِ خدمت به آگاهی باشد ساحتِ آن از کمیت به کیفیت تغییر خواهد نمود و هرچه بیشتر بسیط و بسیط تر خواهد ماند.


#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

عشق، خودش را در بی‌شمار صورت و بی شمار سیرت پدیدار می‌ساخت...
و این نورِ وجودش را به محیط و به آن دیگری صیقل و بازتاب می‌داد
آخر عشق نمی‌توانست غیرِ فعلِ عشق بگوید.
و غیر از خودِ عشق عمل نمایَد....




#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini

با حیرت می‌پرسد
این یک گُلِ مارپیچ است؟
کودک از تابِ گیسوانَم...

🦋

#معصومه_عابديني
@MasomehAbedini

پیوسته برقص اِی خوش نَواز
که خوش می‌رقصی و بی‌نیاز
از مِی و مُطرب به طُرفه العینی
دل‌ها به طَرَب می‌رقصانی !




#معصومه_عابديني🦋
@MasomehAbedini