🎯 #مانیتور #نفت #انرژی
✍️🏼 چهار عامل مهم در بررسی چشم انداز مارکت انرژی و بخصوص نفت به عنوان اصلی ترین کالای انرژی در جهان وجود دارد:
▪️ سطح ذخایر نفتی امریکا (U.S Commercial Crude Stockpile )
وزارت انرژی امریکا بطور منظم تعداد بشکه های نفت تجاری (قابل معامله) تحت اختیار شرکت های امریکایی را منتشر میکند. سطح این ذخایر بطور مستقیم بر بهای نفت و فرآورده های نفتی تاثیر گذار است که در مرحله بعدی میتواند بر سطح تورم اقتصاد امریکا تاثیر گذار باشد.
طبق آخرین آمار سطح این ذخایر ۵.۷۸۳ میلیون بشکه بود که این رقم به ۱۰.۲۷ میلیون بشکه افزایش یافته است و این به معنای تضعیف طرف تقاضا در مارکت انرژی است. سطح ذخایر امریکا اکنون در یکی از بالاترین سطوح از ماه فبریه ۲۰۱۷ قرار دارد و بطور معمول سطح این ذخایر پس از ثبت ارقام ۱۰ تا ۱۵ میلیون بشکه ، با افت چشمگیر رو به رو می شود. پیش بینی می شود سطح ذخایر نفتی امریکا در آمارهای ۲ الی ۵ هفته آتی وزارت انرژی ، به ۲.۴ تا ۳.۱ میلیون بشکه دست یابد.
▪️ سطح تولید اوپک (OPEC Oil Output Level )
پس از ریزش شدید بهای نفت به کمتر از ۳۰ دلار که نتیجه سیاست بازار آزاد در مارکت انرژی بود ، اعضای اوپک به رهبری عربستان سعودی و با همراهی روسیه، اقدام به محدود سازی و کاهش سطح تولیدات در جهت بالانس عرضه و تقاضا در مارکت انرژی کردند. نتیجه این امر افزایش بهای نفت تا سطح ۹۰ دلار بود که البته برخی عوامل مانند کاهش صادرات نفت لیبی ، درگیری های عراق و برخی عوامل دیگر نیز مزید بر علت شد.
در حال حاضر با افزایش فشار امریکا برای کنترل قیمت نفت و همچنین افزایش سطح ذخایر نفتی و رشد تعداد ریگ های نفتی امریکا ، عربستان سعودی مجددا در مسیر کاهش تولید ۱ میلیون بشکه ای در روز قدم نهاده است. این امر موجب خواهد شد تا نگرانی ها از مازاد عرضه در سال ۲۰۱۹ اندکی کاهش یابد و بهای نفت طی چند روز اخیر بخشی از ریزش ۲۰٪ خود را جبران نماید. از سوی دیگر ، بحران در ونزوئلا و اثرات تحریم های نفتی ایران که از ۹۰ روز آتی نمایان می شود ، میتواند بازار های جهانی نفت را با کمبود عرضه مواجه نماید.
▪️ سطح واردات روزانه نفت چین (China Oil Import Level )
چین به عنوان یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت ، نقش قابل توجهی در تعیین بهای نفت در بازارهای جهانی دارد. آخرین داده های ماه اکتبر نشان میدهد که سطح واردات روزانه نفت چین به بالاترین سطح خود از ماه می رسیده است و دلیل آن سطح تقاضای پالایشگاههای چینی جهت تکمیل ظرفیت ذخایر خود پیش از فرارسیدن زمستان است.
واردات نفت چین در ماه گذشته به سطح ۹.۰۷ میلیون بشکه در روز رسید که برای سومین ماه متوالی روند افزایشی را تجربه نموده است. همچنین سطح واردات ۹ ماهه نخست سال ۲۰۱۸ رشد ۶٪ را نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۷ نشان میدهد که بیانگر ثبات تقاضا در یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت است.
▪️بهای تمام شده تولیدکنندگان نفت و تولیدکنندگان نفت شل
طبق آخرین آمار ماه اکتبر رویترز ، صرفا هزینه های مستقیم استخراج نفت در امریکا و انگلستان (دریای شمال )به ترتیب ۱۹.۹ دلار و ۱۷.۸۶ دلار بوده است که بهای تمام شده هر بشکه نفت در این دو منطقه مهم را به حدود ۵۰-۴۵ دلار میرساند. این هزینه ها در سال ۲۰۱۸ با رشد ۹٪ همراه شده است اگرچه در مقابل تولیدکنندگان نفت شل امریکا موفق به کنترل هزینه ها شده و بهای تمام شده فعالیت های اکتشاف و استخراج برای این تولیدکنندگان تغییر قابل توجهی نکرده است. اما در مجموع بنظر میرسد در شرایط فعلی با توجه به رشد هزینه های تولید ، امکان افت قابل توجه بهای نفت به ارقام تاریخی سنوات گذشته وجود ندارد. لازم به ذکر است ، هزینه غیر فعال سازی و خارج کردن از مدار تولید برای هر دکل نفتی و راه اندازی مجدد آن تقریبا به میزان کل سود ناشی از فعالیت آن دکل طی سال است ، لذا با توجه به وضعیت اقتصادی امریکا ، افت مداوم بهای نفت مقرون به صرفه نخواهد بود.
@Marketerchnl
✍️🏼 چهار عامل مهم در بررسی چشم انداز مارکت انرژی و بخصوص نفت به عنوان اصلی ترین کالای انرژی در جهان وجود دارد:
▪️ سطح ذخایر نفتی امریکا (U.S Commercial Crude Stockpile )
وزارت انرژی امریکا بطور منظم تعداد بشکه های نفت تجاری (قابل معامله) تحت اختیار شرکت های امریکایی را منتشر میکند. سطح این ذخایر بطور مستقیم بر بهای نفت و فرآورده های نفتی تاثیر گذار است که در مرحله بعدی میتواند بر سطح تورم اقتصاد امریکا تاثیر گذار باشد.
طبق آخرین آمار سطح این ذخایر ۵.۷۸۳ میلیون بشکه بود که این رقم به ۱۰.۲۷ میلیون بشکه افزایش یافته است و این به معنای تضعیف طرف تقاضا در مارکت انرژی است. سطح ذخایر امریکا اکنون در یکی از بالاترین سطوح از ماه فبریه ۲۰۱۷ قرار دارد و بطور معمول سطح این ذخایر پس از ثبت ارقام ۱۰ تا ۱۵ میلیون بشکه ، با افت چشمگیر رو به رو می شود. پیش بینی می شود سطح ذخایر نفتی امریکا در آمارهای ۲ الی ۵ هفته آتی وزارت انرژی ، به ۲.۴ تا ۳.۱ میلیون بشکه دست یابد.
▪️ سطح تولید اوپک (OPEC Oil Output Level )
پس از ریزش شدید بهای نفت به کمتر از ۳۰ دلار که نتیجه سیاست بازار آزاد در مارکت انرژی بود ، اعضای اوپک به رهبری عربستان سعودی و با همراهی روسیه، اقدام به محدود سازی و کاهش سطح تولیدات در جهت بالانس عرضه و تقاضا در مارکت انرژی کردند. نتیجه این امر افزایش بهای نفت تا سطح ۹۰ دلار بود که البته برخی عوامل مانند کاهش صادرات نفت لیبی ، درگیری های عراق و برخی عوامل دیگر نیز مزید بر علت شد.
در حال حاضر با افزایش فشار امریکا برای کنترل قیمت نفت و همچنین افزایش سطح ذخایر نفتی و رشد تعداد ریگ های نفتی امریکا ، عربستان سعودی مجددا در مسیر کاهش تولید ۱ میلیون بشکه ای در روز قدم نهاده است. این امر موجب خواهد شد تا نگرانی ها از مازاد عرضه در سال ۲۰۱۹ اندکی کاهش یابد و بهای نفت طی چند روز اخیر بخشی از ریزش ۲۰٪ خود را جبران نماید. از سوی دیگر ، بحران در ونزوئلا و اثرات تحریم های نفتی ایران که از ۹۰ روز آتی نمایان می شود ، میتواند بازار های جهانی نفت را با کمبود عرضه مواجه نماید.
▪️ سطح واردات روزانه نفت چین (China Oil Import Level )
چین به عنوان یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت ، نقش قابل توجهی در تعیین بهای نفت در بازارهای جهانی دارد. آخرین داده های ماه اکتبر نشان میدهد که سطح واردات روزانه نفت چین به بالاترین سطح خود از ماه می رسیده است و دلیل آن سطح تقاضای پالایشگاههای چینی جهت تکمیل ظرفیت ذخایر خود پیش از فرارسیدن زمستان است.
واردات نفت چین در ماه گذشته به سطح ۹.۰۷ میلیون بشکه در روز رسید که برای سومین ماه متوالی روند افزایشی را تجربه نموده است. همچنین سطح واردات ۹ ماهه نخست سال ۲۰۱۸ رشد ۶٪ را نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۷ نشان میدهد که بیانگر ثبات تقاضا در یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت است.
▪️بهای تمام شده تولیدکنندگان نفت و تولیدکنندگان نفت شل
طبق آخرین آمار ماه اکتبر رویترز ، صرفا هزینه های مستقیم استخراج نفت در امریکا و انگلستان (دریای شمال )به ترتیب ۱۹.۹ دلار و ۱۷.۸۶ دلار بوده است که بهای تمام شده هر بشکه نفت در این دو منطقه مهم را به حدود ۵۰-۴۵ دلار میرساند. این هزینه ها در سال ۲۰۱۸ با رشد ۹٪ همراه شده است اگرچه در مقابل تولیدکنندگان نفت شل امریکا موفق به کنترل هزینه ها شده و بهای تمام شده فعالیت های اکتشاف و استخراج برای این تولیدکنندگان تغییر قابل توجهی نکرده است. اما در مجموع بنظر میرسد در شرایط فعلی با توجه به رشد هزینه های تولید ، امکان افت قابل توجه بهای نفت به ارقام تاریخی سنوات گذشته وجود ندارد. لازم به ذکر است ، هزینه غیر فعال سازی و خارج کردن از مدار تولید برای هر دکل نفتی و راه اندازی مجدد آن تقریبا به میزان کل سود ناشی از فعالیت آن دکل طی سال است ، لذا با توجه به وضعیت اقتصادی امریکا ، افت مداوم بهای نفت مقرون به صرفه نخواهد بود.
@Marketerchnl
Forwarded from Sina Soleymani (Sina Soleymani)
🎯 #مانیتور #نفت #انرژی
✍️🏼 چهار عامل مهم در بررسی چشم انداز مارکت انرژی و بخصوص نفت به عنوان اصلی ترین کالای انرژی در جهان وجود دارد:
▪️ سطح ذخایر نفتی امریکا (U.S Commercial Crude Stockpile )
وزارت انرژی امریکا بطور منظم تعداد بشکه های نفت تجاری (قابل معامله) تحت اختیار شرکت های امریکایی را منتشر میکند. سطح این ذخایر بطور مستقیم بر بهای نفت و فرآورده های نفتی تاثیر گذار است که در مرحله بعدی میتواند بر سطح تورم اقتصاد امریکا تاثیر گذار باشد.
طبق آخرین آمار سطح این ذخایر ۵.۷۸۳ میلیون بشکه بود که این رقم به ۱۰.۲۷ میلیون بشکه افزایش یافته است و این به معنای تضعیف طرف تقاضا در مارکت انرژی است. سطح ذخایر امریکا اکنون در یکی از بالاترین سطوح از ماه فبریه ۲۰۱۷ قرار دارد و بطور معمول سطح این ذخایر پس از ثبت ارقام ۱۰ تا ۱۵ میلیون بشکه ، با افت چشمگیر رو به رو می شود. پیش بینی می شود سطح ذخایر نفتی امریکا در آمارهای ۲ الی ۵ هفته آتی وزارت انرژی ، به ۲.۴ تا ۳.۱ میلیون بشکه دست یابد.
▪️ سطح تولید اوپک (OPEC Oil Output Level )
پس از ریزش شدید بهای نفت به کمتر از ۳۰ دلار که نتیجه سیاست بازار آزاد در مارکت انرژی بود ، اعضای اوپک به رهبری عربستان سعودی و با همراهی روسیه، اقدام به محدود سازی و کاهش سطح تولیدات در جهت بالانس عرضه و تقاضا در مارکت انرژی کردند. نتیجه این امر افزایش بهای نفت تا سطح ۹۰ دلار بود که البته برخی عوامل مانند کاهش صادرات نفت لیبی ، درگیری های عراق و برخی عوامل دیگر نیز مزید بر علت شد.
در حال حاضر با افزایش فشار امریکا برای کنترل قیمت نفت و همچنین افزایش سطح ذخایر نفتی و رشد تعداد ریگ های نفتی امریکا ، عربستان سعودی مجددا در مسیر کاهش تولید ۱ میلیون بشکه ای در روز قدم نهاده است. این امر موجب خواهد شد تا نگرانی ها از مازاد عرضه در سال ۲۰۱۹ اندکی کاهش یابد و بهای نفت طی چند روز اخیر بخشی از ریزش ۲۰٪ خود را جبران نماید. از سوی دیگر ، بحران در ونزوئلا و اثرات تحریم های نفتی ایران که از ۹۰ روز آتی نمایان می شود ، میتواند بازار های جهانی نفت را با کمبود عرضه مواجه نماید.
▪️ سطح واردات روزانه نفت چین (China Oil Import Level )
چین به عنوان یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت ، نقش قابل توجهی در تعیین بهای نفت در بازارهای جهانی دارد. آخرین داده های ماه اکتبر نشان میدهد که سطح واردات روزانه نفت چین به بالاترین سطح خود از ماه می رسیده است و دلیل آن سطح تقاضای پالایشگاههای چینی جهت تکمیل ظرفیت ذخایر خود پیش از فرارسیدن زمستان است.
واردات نفت چین در ماه گذشته به سطح ۹.۰۷ میلیون بشکه در روز رسید که برای سومین ماه متوالی روند افزایشی را تجربه نموده است. همچنین سطح واردات ۹ ماهه نخست سال ۲۰۱۸ رشد ۶٪ را نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۷ نشان میدهد که بیانگر ثبات تقاضا در یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت است.
▪️بهای تمام شده تولیدکنندگان نفت و تولیدکنندگان نفت شل
طبق آخرین آمار ماه اکتبر رویترز ، صرفا هزینه های مستقیم استخراج نفت در امریکا و انگلستان (دریای شمال )به ترتیب ۱۹.۹ دلار و ۱۷.۸۶ دلار بوده است که بهای تمام شده هر بشکه نفت در این دو منطقه مهم را به حدود ۵۰-۴۵ دلار میرساند. این هزینه ها در سال ۲۰۱۸ با رشد ۹٪ همراه شده است اگرچه در مقابل تولیدکنندگان نفت شل امریکا موفق به کنترل هزینه ها شده و بهای تمام شده فعالیت های اکتشاف و استخراج برای این تولیدکنندگان تغییر قابل توجهی نکرده است. اما در مجموع بنظر میرسد در شرایط فعلی با توجه به رشد هزینه های تولید ، امکان افت قابل توجه بهای نفت به ارقام تاریخی سنوات گذشته وجود ندارد. لازم به ذکر است ، هزینه غیر فعال سازی و خارج کردن از مدار تولید برای هر دکل نفتی و راه اندازی مجدد آن تقریبا به میزان کل سود ناشی از فعالیت آن دکل طی سال است ، لذا با توجه به وضعیت اقتصادی امریکا ، افت مداوم بهای نفت مقرون به صرفه نخواهد بود.
@Marketerchnl
✍️🏼 چهار عامل مهم در بررسی چشم انداز مارکت انرژی و بخصوص نفت به عنوان اصلی ترین کالای انرژی در جهان وجود دارد:
▪️ سطح ذخایر نفتی امریکا (U.S Commercial Crude Stockpile )
وزارت انرژی امریکا بطور منظم تعداد بشکه های نفت تجاری (قابل معامله) تحت اختیار شرکت های امریکایی را منتشر میکند. سطح این ذخایر بطور مستقیم بر بهای نفت و فرآورده های نفتی تاثیر گذار است که در مرحله بعدی میتواند بر سطح تورم اقتصاد امریکا تاثیر گذار باشد.
طبق آخرین آمار سطح این ذخایر ۵.۷۸۳ میلیون بشکه بود که این رقم به ۱۰.۲۷ میلیون بشکه افزایش یافته است و این به معنای تضعیف طرف تقاضا در مارکت انرژی است. سطح ذخایر امریکا اکنون در یکی از بالاترین سطوح از ماه فبریه ۲۰۱۷ قرار دارد و بطور معمول سطح این ذخایر پس از ثبت ارقام ۱۰ تا ۱۵ میلیون بشکه ، با افت چشمگیر رو به رو می شود. پیش بینی می شود سطح ذخایر نفتی امریکا در آمارهای ۲ الی ۵ هفته آتی وزارت انرژی ، به ۲.۴ تا ۳.۱ میلیون بشکه دست یابد.
▪️ سطح تولید اوپک (OPEC Oil Output Level )
پس از ریزش شدید بهای نفت به کمتر از ۳۰ دلار که نتیجه سیاست بازار آزاد در مارکت انرژی بود ، اعضای اوپک به رهبری عربستان سعودی و با همراهی روسیه، اقدام به محدود سازی و کاهش سطح تولیدات در جهت بالانس عرضه و تقاضا در مارکت انرژی کردند. نتیجه این امر افزایش بهای نفت تا سطح ۹۰ دلار بود که البته برخی عوامل مانند کاهش صادرات نفت لیبی ، درگیری های عراق و برخی عوامل دیگر نیز مزید بر علت شد.
در حال حاضر با افزایش فشار امریکا برای کنترل قیمت نفت و همچنین افزایش سطح ذخایر نفتی و رشد تعداد ریگ های نفتی امریکا ، عربستان سعودی مجددا در مسیر کاهش تولید ۱ میلیون بشکه ای در روز قدم نهاده است. این امر موجب خواهد شد تا نگرانی ها از مازاد عرضه در سال ۲۰۱۹ اندکی کاهش یابد و بهای نفت طی چند روز اخیر بخشی از ریزش ۲۰٪ خود را جبران نماید. از سوی دیگر ، بحران در ونزوئلا و اثرات تحریم های نفتی ایران که از ۹۰ روز آتی نمایان می شود ، میتواند بازار های جهانی نفت را با کمبود عرضه مواجه نماید.
▪️ سطح واردات روزانه نفت چین (China Oil Import Level )
چین به عنوان یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت ، نقش قابل توجهی در تعیین بهای نفت در بازارهای جهانی دارد. آخرین داده های ماه اکتبر نشان میدهد که سطح واردات روزانه نفت چین به بالاترین سطح خود از ماه می رسیده است و دلیل آن سطح تقاضای پالایشگاههای چینی جهت تکمیل ظرفیت ذخایر خود پیش از فرارسیدن زمستان است.
واردات نفت چین در ماه گذشته به سطح ۹.۰۷ میلیون بشکه در روز رسید که برای سومین ماه متوالی روند افزایشی را تجربه نموده است. همچنین سطح واردات ۹ ماهه نخست سال ۲۰۱۸ رشد ۶٪ را نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۷ نشان میدهد که بیانگر ثبات تقاضا در یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت است.
▪️بهای تمام شده تولیدکنندگان نفت و تولیدکنندگان نفت شل
طبق آخرین آمار ماه اکتبر رویترز ، صرفا هزینه های مستقیم استخراج نفت در امریکا و انگلستان (دریای شمال )به ترتیب ۱۹.۹ دلار و ۱۷.۸۶ دلار بوده است که بهای تمام شده هر بشکه نفت در این دو منطقه مهم را به حدود ۵۰-۴۵ دلار میرساند. این هزینه ها در سال ۲۰۱۸ با رشد ۹٪ همراه شده است اگرچه در مقابل تولیدکنندگان نفت شل امریکا موفق به کنترل هزینه ها شده و بهای تمام شده فعالیت های اکتشاف و استخراج برای این تولیدکنندگان تغییر قابل توجهی نکرده است. اما در مجموع بنظر میرسد در شرایط فعلی با توجه به رشد هزینه های تولید ، امکان افت قابل توجه بهای نفت به ارقام تاریخی سنوات گذشته وجود ندارد. لازم به ذکر است ، هزینه غیر فعال سازی و خارج کردن از مدار تولید برای هر دکل نفتی و راه اندازی مجدد آن تقریبا به میزان کل سود ناشی از فعالیت آن دکل طی سال است ، لذا با توجه به وضعیت اقتصادی امریکا ، افت مداوم بهای نفت مقرون به صرفه نخواهد بود.
@Marketerchnl
Forwarded from Sina Soleymani (Sina Soleymani)
🎯 #مانیتور #نفت #انرژی
✍️🏼 چهار عامل مهم در بررسی چشم انداز مارکت انرژی و بخصوص نفت به عنوان اصلی ترین کالای انرژی در جهان وجود دارد:
▪️ سطح ذخایر نفتی امریکا (U.S Commercial Crude Stockpile )
وزارت انرژی امریکا بطور منظم تعداد بشکه های نفت تجاری (قابل معامله) تحت اختیار شرکت های امریکایی را منتشر میکند. سطح این ذخایر بطور مستقیم بر بهای نفت و فرآورده های نفتی تاثیر گذار است که در مرحله بعدی میتواند بر سطح تورم اقتصاد امریکا تاثیر گذار باشد.
طبق آخرین آمار سطح این ذخایر ۵.۷۸۳ میلیون بشکه بود که این رقم به ۱۰.۲۷ میلیون بشکه افزایش یافته است و این به معنای تضعیف طرف تقاضا در مارکت انرژی است. سطح ذخایر امریکا اکنون در یکی از بالاترین سطوح از ماه فبریه ۲۰۱۷ قرار دارد و بطور معمول سطح این ذخایر پس از ثبت ارقام ۱۰ تا ۱۵ میلیون بشکه ، با افت چشمگیر رو به رو می شود. پیش بینی می شود سطح ذخایر نفتی امریکا در آمارهای ۲ الی ۵ هفته آتی وزارت انرژی ، به ۲.۴ تا ۳.۱ میلیون بشکه دست یابد.
▪️ سطح تولید اوپک (OPEC Oil Output Level )
پس از ریزش شدید بهای نفت به کمتر از ۳۰ دلار که نتیجه سیاست بازار آزاد در مارکت انرژی بود ، اعضای اوپک به رهبری عربستان سعودی و با همراهی روسیه، اقدام به محدود سازی و کاهش سطح تولیدات در جهت بالانس عرضه و تقاضا در مارکت انرژی کردند. نتیجه این امر افزایش بهای نفت تا سطح ۹۰ دلار بود که البته برخی عوامل مانند کاهش صادرات نفت لیبی ، درگیری های عراق و برخی عوامل دیگر نیز مزید بر علت شد.
در حال حاضر با افزایش فشار امریکا برای کنترل قیمت نفت و همچنین افزایش سطح ذخایر نفتی و رشد تعداد ریگ های نفتی امریکا ، عربستان سعودی مجددا در مسیر کاهش تولید ۱ میلیون بشکه ای در روز قدم نهاده است. این امر موجب خواهد شد تا نگرانی ها از مازاد عرضه در سال ۲۰۱۹ اندکی کاهش یابد و بهای نفت طی چند روز اخیر بخشی از ریزش ۲۰٪ خود را جبران نماید. از سوی دیگر ، بحران در ونزوئلا و اثرات تحریم های نفتی ایران که از ۹۰ روز آتی نمایان می شود ، میتواند بازار های جهانی نفت را با کمبود عرضه مواجه نماید.
▪️ سطح واردات روزانه نفت چین (China Oil Import Level )
چین به عنوان یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت ، نقش قابل توجهی در تعیین بهای نفت در بازارهای جهانی دارد. آخرین داده های ماه اکتبر نشان میدهد که سطح واردات روزانه نفت چین به بالاترین سطح خود از ماه می رسیده است و دلیل آن سطح تقاضای پالایشگاههای چینی جهت تکمیل ظرفیت ذخایر خود پیش از فرارسیدن زمستان است.
واردات نفت چین در ماه گذشته به سطح ۹.۰۷ میلیون بشکه در روز رسید که برای سومین ماه متوالی روند افزایشی را تجربه نموده است. همچنین سطح واردات ۹ ماهه نخست سال ۲۰۱۸ رشد ۶٪ را نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۷ نشان میدهد که بیانگر ثبات تقاضا در یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت است.
▪️بهای تمام شده تولیدکنندگان نفت و تولیدکنندگان نفت شل
طبق آخرین آمار ماه اکتبر رویترز ، صرفا هزینه های مستقیم استخراج نفت در امریکا و انگلستان (دریای شمال )به ترتیب ۱۹.۹ دلار و ۱۷.۸۶ دلار بوده است که بهای تمام شده هر بشکه نفت در این دو منطقه مهم را به حدود ۵۰-۴۵ دلار میرساند. این هزینه ها در سال ۲۰۱۸ با رشد ۹٪ همراه شده است اگرچه در مقابل تولیدکنندگان نفت شل امریکا موفق به کنترل هزینه ها شده و بهای تمام شده فعالیت های اکتشاف و استخراج برای این تولیدکنندگان تغییر قابل توجهی نکرده است. اما در مجموع بنظر میرسد در شرایط فعلی با توجه به رشد هزینه های تولید ، امکان افت قابل توجه بهای نفت به ارقام تاریخی سنوات گذشته وجود ندارد. لازم به ذکر است ، هزینه غیر فعال سازی و خارج کردن از مدار تولید برای هر دکل نفتی و راه اندازی مجدد آن تقریبا به میزان کل سود ناشی از فعالیت آن دکل طی سال است ، لذا با توجه به وضعیت اقتصادی امریکا ، افت مداوم بهای نفت مقرون به صرفه نخواهد بود.
@Marketerchnl
✍️🏼 چهار عامل مهم در بررسی چشم انداز مارکت انرژی و بخصوص نفت به عنوان اصلی ترین کالای انرژی در جهان وجود دارد:
▪️ سطح ذخایر نفتی امریکا (U.S Commercial Crude Stockpile )
وزارت انرژی امریکا بطور منظم تعداد بشکه های نفت تجاری (قابل معامله) تحت اختیار شرکت های امریکایی را منتشر میکند. سطح این ذخایر بطور مستقیم بر بهای نفت و فرآورده های نفتی تاثیر گذار است که در مرحله بعدی میتواند بر سطح تورم اقتصاد امریکا تاثیر گذار باشد.
طبق آخرین آمار سطح این ذخایر ۵.۷۸۳ میلیون بشکه بود که این رقم به ۱۰.۲۷ میلیون بشکه افزایش یافته است و این به معنای تضعیف طرف تقاضا در مارکت انرژی است. سطح ذخایر امریکا اکنون در یکی از بالاترین سطوح از ماه فبریه ۲۰۱۷ قرار دارد و بطور معمول سطح این ذخایر پس از ثبت ارقام ۱۰ تا ۱۵ میلیون بشکه ، با افت چشمگیر رو به رو می شود. پیش بینی می شود سطح ذخایر نفتی امریکا در آمارهای ۲ الی ۵ هفته آتی وزارت انرژی ، به ۲.۴ تا ۳.۱ میلیون بشکه دست یابد.
▪️ سطح تولید اوپک (OPEC Oil Output Level )
پس از ریزش شدید بهای نفت به کمتر از ۳۰ دلار که نتیجه سیاست بازار آزاد در مارکت انرژی بود ، اعضای اوپک به رهبری عربستان سعودی و با همراهی روسیه، اقدام به محدود سازی و کاهش سطح تولیدات در جهت بالانس عرضه و تقاضا در مارکت انرژی کردند. نتیجه این امر افزایش بهای نفت تا سطح ۹۰ دلار بود که البته برخی عوامل مانند کاهش صادرات نفت لیبی ، درگیری های عراق و برخی عوامل دیگر نیز مزید بر علت شد.
در حال حاضر با افزایش فشار امریکا برای کنترل قیمت نفت و همچنین افزایش سطح ذخایر نفتی و رشد تعداد ریگ های نفتی امریکا ، عربستان سعودی مجددا در مسیر کاهش تولید ۱ میلیون بشکه ای در روز قدم نهاده است. این امر موجب خواهد شد تا نگرانی ها از مازاد عرضه در سال ۲۰۱۹ اندکی کاهش یابد و بهای نفت طی چند روز اخیر بخشی از ریزش ۲۰٪ خود را جبران نماید. از سوی دیگر ، بحران در ونزوئلا و اثرات تحریم های نفتی ایران که از ۹۰ روز آتی نمایان می شود ، میتواند بازار های جهانی نفت را با کمبود عرضه مواجه نماید.
▪️ سطح واردات روزانه نفت چین (China Oil Import Level )
چین به عنوان یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت ، نقش قابل توجهی در تعیین بهای نفت در بازارهای جهانی دارد. آخرین داده های ماه اکتبر نشان میدهد که سطح واردات روزانه نفت چین به بالاترین سطح خود از ماه می رسیده است و دلیل آن سطح تقاضای پالایشگاههای چینی جهت تکمیل ظرفیت ذخایر خود پیش از فرارسیدن زمستان است.
واردات نفت چین در ماه گذشته به سطح ۹.۰۷ میلیون بشکه در روز رسید که برای سومین ماه متوالی روند افزایشی را تجربه نموده است. همچنین سطح واردات ۹ ماهه نخست سال ۲۰۱۸ رشد ۶٪ را نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۱۷ نشان میدهد که بیانگر ثبات تقاضا در یکی از بزرگترین مصرف کنندگان نفت است.
▪️بهای تمام شده تولیدکنندگان نفت و تولیدکنندگان نفت شل
طبق آخرین آمار ماه اکتبر رویترز ، صرفا هزینه های مستقیم استخراج نفت در امریکا و انگلستان (دریای شمال )به ترتیب ۱۹.۹ دلار و ۱۷.۸۶ دلار بوده است که بهای تمام شده هر بشکه نفت در این دو منطقه مهم را به حدود ۵۰-۴۵ دلار میرساند. این هزینه ها در سال ۲۰۱۸ با رشد ۹٪ همراه شده است اگرچه در مقابل تولیدکنندگان نفت شل امریکا موفق به کنترل هزینه ها شده و بهای تمام شده فعالیت های اکتشاف و استخراج برای این تولیدکنندگان تغییر قابل توجهی نکرده است. اما در مجموع بنظر میرسد در شرایط فعلی با توجه به رشد هزینه های تولید ، امکان افت قابل توجه بهای نفت به ارقام تاریخی سنوات گذشته وجود ندارد. لازم به ذکر است ، هزینه غیر فعال سازی و خارج کردن از مدار تولید برای هر دکل نفتی و راه اندازی مجدد آن تقریبا به میزان کل سود ناشی از فعالیت آن دکل طی سال است ، لذا با توجه به وضعیت اقتصادی امریکا ، افت مداوم بهای نفت مقرون به صرفه نخواهد بود.
@Marketerchnl