کتاب سانسور شده. بارها.
یک بار مات شده... یک بار توسط خود انتشارات سانسور و رنگ آمیزی شده... باشه، قبول؛ تقصیر انتشاراته، تقصیر اوناست که کتاب مجوز چاپ نمیگیره و باید سانسور بشه و اونا مأمورن و معذور. اونا هنر رو نمیفهمن و سانسورش میکنن. شما چرا سانسور میکنین؟ :)
کتابی که مجوز گرفت و چاپ شد و به دست شما رسید چرا باید با ماژیک رنگ بشه؟ :)
اصلا مفهوم یک اثر هنری رو میفهمین؟ اثری که هنرمند قسمتی از وجودش رو درونش ریخته و با ذهن و روح خودش اون رو منسجم کرده‌. انسجام اون اثر، توی‌ کلیت اون اثر دیده میشه. کمال قشنگیش به همونه...
چرا فکر کردین همه مثل خودتون به جای دیدن هنر و احساس و قلم و رنگ و ترکیب‌بندی و کنتراست و فوکوس و مبانی... خیره میشن به سینه‌های زنی که کشیده شده؟ :)))
فکر کردین هنرمند انقدر حقیره؟ مثل شما؟
که به کتاب‌های سانسور شده هم رحم نمیکنین؟

با حذف کردن قسمتی از یک اثر نهایی، چیزی توی اون اثر از بین میره.
یه قسمت از آرتیست از بین میره.
چندین کیلومتر از عمق یک اثر کم میشه... میخواد اثر اروتیک باشه یا مذهبی.
حذف حذفه.
خیلی رقت‌انگیزین. احساس حالت تهوع میکنم وقتی فکر میکنم اون لحظه چی توی ذهنتون میگذشته و چی درباره‌ی ما فکر میکردین که چنین بلایی سر یک تصویر صرفا هنری آوردین.
خداروشکر که اصل این اثر از دسترس آشغالایی مثل شما دوره‌.
بد به حال ماها که باید هنرمون رو از فیلتر لجن گرفته‌ی امثال شماها بگذرونیم.
#خاطره 🦄

انسان با گریه زاده می‌شود و وقتی به اندازه‌ی کافی
در دنیا گریست، می‌میرد.

•آکبرا اکوروساوا

☆ More Quotes

دوست دارم یک داستان بنویسم که شخصیت اصلیش توی یه چیزی بهترینه‌. نقاشی، یا موسیقی، یا رقص یا حتی دو و میدانی. هرچیزی.
ولی کم کم دوره‌اش میگذره‌ و همون دوستا و شاگرد‌هایی که بهشون یاد داده، ازش جلو میزنن و جاشو میگیرن یا حتی بهتر میشن.
و شخصیت اصلی کم کم از مرکز توجهات کنار زده میشه و مجبور میشه از دور، به پیشرفت کسی جز خودش نگاه کنه.

شخصیت پردازی خیلی خوبی میشه. دردی که حس میکنه، پوچی و بیهودگی، حسادت، عصبانیت... و بعدش که خودش رو پیدا کنه یا بتونه بپذیره و جایگاه جدیدی برای خودش پیدا کنه.
اینکه بتونه این حقیقت زندگی رو بپذیره، قوس شخصیتی خیلی خوبی داره.

#توییت 🦄

جنس احساسات یونگی فرق میکنه.🥲🍫
#توییت 🦄

چویا ناکاهارا توی سی سالگی میمیره.
اوسامو دازای توی سی و نه سالگی، روز سیزدهم ژوئن خودکشی میکنه. شیش روز قبل از سالگرد تولدش.
آکوتاگاوا هم توی سی و پنج سالگی خودکشی می‌کنه.
آتسوشی ناکاجیما توی سن سی و سه سالگی میمیره.

این نویسنده‌های ژاپنی چشونه.🥲
این بانگو استری داگز، ندیده همینجوری داره غمگین و غمگین‌ترم میکنه. چرا باید برای کاراکترهات از چنین چیزی الهام بگیری آخه...
در عین غم... زیباست.🥲🤌
#اطلاعات_تصادفی 🦄

این آهنگ از انیمه‌ی JoJo's bizarre یه چیزی فرای خفنه.✨🤌