فارغ از بود و نبود همه عالم بودن،
گوی امید ز چوگان زمان بربودن

روز و شب مست و غزلخوان و صراحی در دست
بر در میکدۀ شوق، قدح پیمودن

واقف سر ازل گشتن و از چنگ خیال
نغمۀ زهره و آوای مَلَک بشنودن

ز دل خاک به افلاک قدم بنهادن
بر حریم حرم سر خدا سَر سودن

آیت دلبری و غایت مقصود شدن
روی چون آیینه بر اهل جنون بنمودن

سایه بر چشم فُسونکار زدن، دل بردن
هر زمان بر صف مجنون صفتان افزودن

آهوی دیده به دام نگهی افکندن
در بتخانۀ دل بر همگان بگشودن

یا چو مریم نفس قدس چشیدن وآنگاه
گنج سان از همه خلق آسودن

یکدم ار دولت دیدار توام دست دهد
می‌توان اینهمه را بر دگران بخشودن


#لعبت_والا      

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀