تُو ثمره‌ے سر‌شتِ صُونا
بَر شاخسارِ آفتاب وُ عافیتے!

مستےِ مِے در میخانہ‌ے ماه،
باده‌اے بہ او.

از لَبلابِ لبخندت
رب‌ُّالْنّوع
تصویرِ طایرِ قُدسے را
روح وُ رها بخشید وُ
بہ قبلہ‌ے ناغُبارِ قافیہ‌ها پَرانْد.

تُو بہ اشارتے
سَر تڪان دادے
وَ ذُرّیہ‌ے زلالِ ابرها،
-ذاهب وُ ظُرَفا-
بہ حُقِّہ‌ے هِقہِقہ
گُل از گُلِ گُل‌ها شڪُفتند!

تُو تماشا ڪَردے
وَ من، بشارتِ تماشاے تُو بودم
آنگاه ڪہ ڪِردگار
از چشم‌ْ‌چشمِ دائم‌ْبہارِ عَزَّوَجَلِّ تُو،
حظِّ محض مےبُرد وُ
قُدرتے قَدَر مےگرفت!!!

#آرش_شاهری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

بَر تختہ‌سنگ تڪیہ مےدَهَم،
بہ تپّہ‌ماهورهاے دوردست وُ
در هم تنیده چشم مےدوزم،
تُو از ڪُجا مےآیے؟!

بہ ترنّم آ،
در نبضم بتاز
وَ خُنبِ خالےِ لحظہ‌ها را
بہ شرابِ شایگانِ حضورت پُر ڪُن!

آه! اِےْ ماهِ شنونده!
مَسیرِ مُیَسَّرِ دیدارِ ما ڪُجاست؟

تصدُّقِ صِدقِ صدات شَوَم!
بہ ڪُجا مےبَرے دلم؟!؟

زیرِ سایہ‌ے صنوبرے صبور،
شانہ‌هاے شعر را سفت گرفتہ‌اَم
امّا؛ چیزے نمانده بےقرار بمیرم...!

#آرش_شاهری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

بہار مےرسد
با چشمڪِ سبزِ عبورِ تُو ڪہ
سڪوتِ تماشاست.

بہار مےرسد
واژه پوست مےاَندازد
وَ ماهے بہ سطحِ آب بوسہ مےزَنَد.

ارغوان را
در آغوشِ پُرآفتابِ دشت دیدن
حتمےست.

پرنده‌وار بیا وُ بخوان!
ڪنارچہ‌اے از صداے خود را رها ساز
وَ از آن خونِ ڪہن
ڪہ در وجودت ریشہ دارد،
بہ رگ‌هایم روانہ ڪُن
تا پرنده از آستینِ شعر بیرون بیاورم!

بخند
وَ بہ نگاهے
شڪوفہ برقصان
اِےْ نبضِ تپنده‌ے حیات!
اِےْ مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَال!
ڪہ بہار هم
مثلِ شعرهاے من،
بہ چشم‌هاے تُو مدیون‌ است.


#آرش_شاهری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

بہ چند أَمَّن یُجیب
دردم از خرانہ‌ے غیب
دوا ڪُنے، اِےْ طبیب؟!؟

نقابِ رخ بَرڪش
ڪہ گوشہ‌ے چشمت
بِہ از نسخہ‌ے درمان...!

بہ چند آیة‌ُالْڪُرسے
دفعِ صد بلا ڪُنے، شَفیقایار؟!

گِرِهِ نَفَس بُگشا
ڪہ تارِ گفتارت؛
نورِ نامیرنده‌ے نار.

در لَیْلَةِ‌الْقَدرے
خُدا را بہ بالینِ من بیار...!

در آغوشم گیر!
وَ جاےِ شیرِ خِشت
شرابِ طَہور بنوشانم وُ
شربتِ سینہ.

#آرش_شاهری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

گُلے رو بہ تُو
گَرمِ سخن
بہ گفتگو نِشستہ.

در بوےِ یاس، شناور...
چہ پیراهنِ سپیدے دارے!

ببین...!
از مصاحبتِ با تُو
چہ خوشبو شده
نَفَسْ‌هایش!!!

#آرش_شاهری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

تَن مےزَنَم از نُومیدے،
بہ دوست داشتَنَت
ادامہ مےدَهَم...

در ڪوےِ لِیلے
بیدِ مجنون مےڪارم!

سایہ‌ے پروانہ‌ها را
بہ رازقے‌ها هِبِہ مےڪُنَم
وَ از رنگْ‌رنگِ نَفَسْ‌هاے باران
پُلِ رنگین‌ڪمان مےسازم!

در بازےِ ؏شق
با عنایتِ نگاهِ تُو
داوِ دستِ من است،
ڪہ بہ نیشِ پلڪ
شراره‌ے نور بہ معراج مےبَرَم...!

محبوبِ من!
تا آوازِ شُڪوهِ نامِ تُو پابَرجاست،
؏اشق: بُتِ عیّارےست
ڪہ مےتواند
هر لحظہ
بہ شڪلے درآید!!!

#آرش_شاهری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

فوجِ ستارگان
در ابرهاے خیس
چہره مےشویند
وَ شڪوفہ‌ها
در شیطنتِ باد
چون موهاے سَر
این‌سو وُ آنْ‌سو
شانہ مےخورند!

مرغِ آمین
از سوزِ دعاے شب
بہ زبانے سرخ
سَر بَرمےآوَرَد
وَ من
بہ ناگہان
پشتِ سَرِ لبخندت
قدم بَرمےدارم
وَ بہ نداے بوسہ‌اے
بَر لبانِ تُو سبز مےشَوم!

#آرش_شاهری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

چہ ؏شقے
فاصلہ را حد مےزَنَد؟!
چہ ؏شقے
ناخن مےڪِشد
روےِ شیشہ‌ے دل؟!؟

چہ ؏شقے از جنون‌هاے اُستوار.

تُو در جایے دیگر
-دور از تمامِ دورتَرها-
در آغوشم مےگیرے،
من امّا اینجا
نبضم مےتَپَد باز وُ
عطرِ تَنَم دوتا مےشود!!!


#آرش_شاهری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

جنون بجُنبد،
فَرامَنِ منْ مدهوش!

پسْ بنگرم...! ڪہ نگات،
اَندوه‌شورِ دل است وُ
تَنْ‌ترانہ‌تَرین!

اِےْ سبزِ زِنہار!
بہ محضِ رؤیتِ چشمت
در جانِ گُرگرفتہ‌اَم،
عین، نگفت‌ها را گفت.
مےشنوے؟ شین!
ببین! داریم بہ ڪوهِ قاف مےرِسیم...!


#آرش_شاهری

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

بہ هم مےرِسیم
از تفاضلِ خورشید وُ ماه
ڪہ مرثیہ‌ے عریانِ فاصلہ‌هاست،
از استجابتِ حرف‌هاے خیس‌خورده‌
ڪہ ڪِرڪِره‌ے چاڪْ‌چاڪِ
قلب وُ دل است.

بہ هم مےرِسیم
وَ یڪے‌تَن مےشَویم...
آیا
بہ آغوش وُ بوسہ
یا چیزے فَراتَر؟!

#آرش_شاهری
#صبح_بخیر

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀