دردها دارم عیان کو مرهمی
رازها دارم نهان کو محرمی

مرهم این سینه‌ی مجروح کو  
محرم راز دل این روح کو

آتش اندر سینه پنهان تا به کی  
گریه ام در زیر مژگان تا به کی

همدمی گر می‌شنیدی راز من    
می‌شکفتم همچو گل اندر چمن 

از مسلمانی بجز نامی کراست    
 وز سلامت، جز ملامت از کجاست

در دل کس ازخدا آزرم نیست
وز رسول الله کسی را شرم نیست

مطربا آبی بر این آتش نشان      
جوشش دیگ درون را وا نشان

مستی و دیوانگی آهنگ ماست    
نام و ننگ ما دل بی ننگ ماست

#شعر_ملاصدرا

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀