🔰 بخرید اما نفروشید!

⬅️ بخش یکم ⬅️ بخش دوم

◀️ بخش سوم، بخش پایانی

🔹 در بخش‌های قبل این نوشتار از دل روایات به یکی از اصول #عقل_معاش رسیدیم: «کالای سرمایه‌ای رو تا جای ممکن نباید فروخت، اگر هم فروختیم باید پول حاصل از کالای سرمایه‌ای، صرفِ خرید کالای سرمایه‌ای بشه و نباید اون‌رو صرف نیازهای مصرفی و روزمره کرد.»

🔹 گفتیم که بدون شک این قاعده فقط برای استفاده از افراد نیست و #نهادها و فراتر از اون‌ها #حکومت‌ها هم باید به این قاعده توجه کنند. حالا بیاید مبتنی بر این اصل کلیدی برخی از سیاست‌ها، اقدامات و بعضا توصیه‌ها رو تحلیل کنیم.

🔹 یک مثال روز، برای اقداماتی که امروز در سطح حاکمیت، بر خلاف این اصل کلیدی عمل می‌شه، بحث پرحاشیه‌ی انتقال و فروش زمین‌های بنیاد مستضعفانه. در روزهای گذشته صحبت‌های آقای #فتاح برای برگشت زمین‌ها و املاکی که متعلق به بنیاده اما در اختیار افراد و نهادهای مختلف قرار داره، فارغ از این‌که شیوه و روش طرح اون در فضای رسانه‌ای چقدر درست بود، اما حواشی‌ای ایجاد کرد که حواس همه رو از متن و اصل ماجرا پرت کرد.

🔹 خیلی‌ها به این بخش از حرف‌های آقای فتاح توجه نکردن که ایشون به دنبال در اختیار گرفتن این املاک و بعد طبق گفته‌های خودشون فروش اون‌ها هستند تا منابع حاصل از فروش این زمین‌ها رو صرف محرومان و محرومیت‌زدایی کنند! [1] امیدوارم منظور ایشان هزینه‌ی مستقیم پول حاصل از فروش این املاک برای نیازهای روزمره و #مصرفی #محرومان نباشه.

🔹 اگر آقای فتاح دنبال یک چنین اقدامی باشن، در واقع می‌خوان با فروش این زمین‌ها و املاک مرغوب، منابعی رو که به دست میارن صرف نیازهای مصرفی و روزمره‌ی #متسضعفین کنند. البته هیچ‌کس منکر حق متسضعفین برای داشتن یک زندگی آبرومند و تامین منابع لازم برای رفع نیازهای حداقلی اون‌ها نیست. البته این املاک باید به بنیاد بگرده، اما اگر بنیاد اون‌ها رو فروخت و صرف مستضعفین کرد و نیازهای اون‌ها رو مثلا برای یک سال آینده تامین کرد؛ آیا این اقدام حکم دادن ماهی به دست مردم اون هم از محل فروش کالاهای سرمایه‌ای رو نداره؟ آیا بهتر نیست از این املاک و دارایی‌ها طوری استفاده بشه که مردم مستضعف ماهی‌گیری یاد بگیرن و به جای تامین #موقت نیازهای اون‌ها، اقدامی برای #تقویت این طبقه‌ی ضعیف و تامین #دائمی نیازهاشون انجام بشه؟

🔹 اگر بخوایم طبق قاعده‌ی گفته شده عمل کنیم، یک پیشنهاد می‌تونه این باشه که اگر تصمیم به فروش این املاک گرفته شد، منابع حاصل از فروش، صرفِ ساخت کارخونه‌ و #کارگاه مناسب در #مناطق_محروم بشه. کارخونه‌هایی که سهامداران، کارگران و کارکنان اون‌ها، مستصعفین جامعه باشند. این‌طوری با ایجاد امکان #اشتغال مناسب برای اون‌ها، هم منابع حاصل از فروش کالای سرمایه‌ای، دچار #نابودی_تدریجی نشده و دوباره صرف ایجاد انواع دیگه‌ا‌ی از کالای سرمایه‌ای یعنی کارخونه شده؛ و هم نیازهای #قشر_مستضعف به صورت واقعی و دائمی پوشش داده شده.

🔹 در نهایت توجه به این‌ قاعده، ما رو متوجه خیلی از اقدامات و تصمیمات اشتباه دیگه در سطح #حکم‌رانی می‌کنه؛ که شاید مهم‌ترین اون‌ها، فروش نفت، گاز و منابع خام و معدنی کشوره، که به صورت عادی توسط دولت‌های مختلف انجام می‌شه و منابع حاصل از فروش این‌ کالاهای سرمایه‌ای، به جای این‌که صرف انواع دیگه از کالاهای سرمایه‌ای مثل کارخونه، خطوط تولید، زیرساخت‌ها و امکانات زیربنایی بشه، صرف نیازهای مصرفی و اصطلاحا تامین منابع برای #بودجه‌ی_جاری و نه #عمرانی دولت می‌شه.

⬅️ منابع

[1] وی با بیان اینکه ارزش ریالی ملک مدرسه فرهنگ در حال حاضر ۲۰۰ میلیارد تومان برآورده می شود، افزود: قطعاً پس از باز پس گیری این ملک به فروش می رسد و پول حاصله، صرف محرومیت زدایی خواهد شد. [منبع]

💡 #عقل_معاش

✊ جنبش مردمی کدآمایی، الگوی معیشت ایرانی

📡 @Kadamaei_ir