🔰 کدام روش تامین مالی را انتخاب می‌کنیم؟

⬅️ بخش یکم ⬅️ بخش دوم

⬅️ بخش سوم ⬅️ بخش چهارم

◀️ بخش پنجم

🔹 آیا بازار بورس راه‌حل مناسبی برای #خصوصی‌سازی شرکت‌ها یا جذب سرمایه برای آن‌ها است؟

🔹 اگر #بورس با نگاه آسیب‌شناسانه مورد توجه قرار گیرد، باید روی اجزای اصلی آن تمرکز شود. شناخت این اجزا کمک می‌کند به فهم این‌که چه اجزایی از این نهاد قابل استفاده است و چه اجزایی از آن مناسب نیست و نباید از آن‌ها استفاده کرد.

🔹 بورس دو بخش اصلی دارد #بازار_اولیه و #بازار_ثانویه. بازار اولیه بازاری است که در آن عرضه‌های اوّلیه صورت می‌گیرد و در آن برای اولین بار سهام یک شرکت عرضه می‌شود. منابعی که در #عرضه‌ی_اولیه به دست شرکتی که سهام آن عرضه می‌شود قرار می‌گیرد، احتمال دارد تا در نهایت درخدمت آن هدف زیبایی که برای بورس ترسیم شده یعنی به کارگیری منابع در حوزه تولید، افزایش تولید و #رونق_تولید قرار بگیرد.

🔹 وقتی سهام یک شرکت برای اولین بار عرضه شده و قیمت اولیه‌ی آن کشف می‌شود، قیمتی که مثلا در مورد عرضه‌ی اخیر سهام #شستا 860 تومان بود، این قیمت اوّلیه وقتی پرداخت شد به آن شرکت، مثلاً شستا، این پول می‌تواند صرف #تولید بشود. پولی که برای شستا مبلغی بالغ بر 6.880 میلیارد تومان بوده است.

🔹 روشن است که پس از خریداری اولیه، فروش مجدد این سهام در بازار برای خریدار اولیه عایدی خواهد داشت اما این عایدی به تولیدکننده نخواهد رسید. در واقع تفاوت قیمت ایجاد شده میان قیمت اولیه و قیمت روز هر سهم، که مثلا امروز برای شستا چیزی حدود 700 تومان است، به دست شرکت شستا نمی‌رسد. به بیان دیگر جز در عرضه‌ی اولیه، از محل دست‌به‌دست شدن سهام شرکت‌ها در بازار بورس، هیچ پولی به عرصه تولید نمی‌رسد و اینجا همان #بازار_ثانویه بورس است.

🔹 بازار ثانویه درست پس از این‌که خریدار اولیه‌، سهام خود را به نفر بعدی می‌فروشد شکل می‌گیرد و از آن‌جایی که در این بازار هر اندازه خرید و فروش صورت گیرد هیچ عایدی برای تولید‌کننده ندارد. لذا بازار ثانویه‌ی بورس فقط و فقط یک بازار برای #سفته‌بازی است.

🔹 نقل و انتقالات سهام و بالا و پایین رفتن قیمت‌های اسمی سهام نه تنها به تولید کمک مستقیم نمی‌کند بلکه به طور غیرمستقیم نیز اگر به یک عادت و رویه‌ی غلط در اقتصاد تبدیل شود ضد تولید عمل خواهد کرد. اینکه افراد در کوتاه‌مدت یک سهام را بخرند چند صباحی نگه دارند و بعد دوباره به یک قیمت بالاتر بفروشند، این رویه، به صورت غیرمستقیم به جای تولید، سفته‌بازی، و کسب پول #بی‌زحمت و به دست آمده از یُسر را در جامعه مرسوم می‌کند و از این جهت شباهت زیادی به #میسَر در عربی پیدا می‌کند؛ واژه‌ای که در زبان فارسی از آن به #قمار تعبیر می‌شود.

🔹 این‌که گفته می‌شود اتفاقی که در بورس می‌افتد خیلی شبیه قمار است و بورس مانند #کازینو است، این به فرآیندی باز می‌گردد که در بازار ثانویه‌ی بورس رخ می‌دهد. البته شباهت بورس به کازینو گزاره‌ای است که اقتصاددانان‌ شاخص غربی مثل #کینز نیز روی آن صحه گذاشته‌‌اند.

🔹 کینز معتقد است همان‌گونه که کازینوها در بیرون از شهرها ساخته می‌شوند، تا به جریان واقعی اقتصاد صدمه نزنند، بورس را نیز باید از متن اقتصاد بیرون ببرند [19] چون این پدیده به عرصه‌ی واقعی اقتصاد یعنی همان تولید، ضربه می‌زند.

⬅️ ادامه دارد...

⬅️ منابع

[19] When the capital development of a country becomes a by-product of the activities of a casino, the job is likely to be ill-done. The measure of success attained by Wall Street, regarded as an institution of which the proper social purpose is to direct new investment into the most profitable channels in terms of future yield, cannot be claimed as one of the out- standing triumphs of laissez-faire capitalism—which is not surprising, if I am right in thinking that the best brains of Wall Street have been in fact directed towards a different object. These tendencies are a scarcely avoidable outcome of our having suc- cessfully organised ‘liquid’ investment markets. It is usually agreed that casinos should, in the public interest, be inaccessible and expensive. And perhaps the same is true of stock exchanges. That the sins of the London Stock Exchange are less than those of Wall Street...
The General Theory of Employment, Interest, and Money by John Maynard Keynes, Page 139.

✊ جنبش مردمی کدآمایی؛ الگوی معیشت ایرانی

📡 @Kadamaei_ir

🔰 کدام روش تامین مالی را انتخاب می‌کنیم؟

⬅️ بخش یکم ⬅️ بخش دوم

⬅️ بخش سوم ⬅️ بخش چهارم

⬅️ بخش پنجم

◀️ بخش ششم

🔹 شباهت #بورس به #کازینو گزاره‌ای است که اقتصاددانان‌ شاخص غربی مثل کینز نیز روی آن صحه گذاشته‌‌اند. کینز معتقد است همان‌گونه که کازینوها در بیرون از شهرها ساخته می‌شوند، تا به جریان واقعی اقتصاد صدمه نزنند، بورس را نیز باید از متن اقتصاد بیرون ببرند [19] چون این پدیده به #عرصه‌ی_واقعی اقتصاد یعنی همان #تولید، ضربه می‌زند.

🔹 البته این تنها نظر کینز نیست، اقتصاددانان متاخر غربی هم نه تنها بورس بلکه کل اقتصاد آمریکا را به کازینو شبیه می‌دانند.

🔹 «در آمریکای پساصنعتی، کازینوها هم نمادی برای اقتصاد پر فراز و نشیب آمریکا هستند و هم یک صنعت کلیدی که به مردم تجربه‌ها و #رویاها را می‌فروشند.» «از سال 2000 به بعد در اقتصاد آمریکا همواره حباب‌های اقتصادی مختلف در حال ترکیدن هستند و اقتصاد آمریکا بیشتر به یک کازینو شبیه شده است تا یک #کارخانه: کازینویی که در آن پول وسط می‌گذارید و آرزو می‌کنین که #برنده شوید. خریدن خانه، پس‌انداز برای بازنشستگی، گرفتن وام دانشجویی، راه‌ انداختن یک کسب‌وکار و حتی قبول کردن یک شغل، بیشتر #قمار‌هایی‌ پرخطرند تا شرط‌‌بندی‌هایی مطمئن. در این دوره‌های پرتلاطم همه‌ی ما قماربازیم، حتی اگر خودمان هم نخواهیم.» [20]

🔹 در واقع چه در بازار بورس، که کینز به آن اشاره می‌کند، چه در سایر بازارها که موتاری و فایگرات در کتاب خود «زندگی در #اقتصاد_کازینویی» به آن اشاره می‌کنند، مسئله‌ی اصلی فعالیت‌های #سفته‌بازانه است، فعالیت‌هایی که در بازار ثانویه‌ رخ می‌دهند و چون هیچ فایده‌ای برای تولید ندارند، باید تا حد امکان محدود شوند.

🔹 برخی از افراد برای اینکه پاسخ این اصل را که «فعالیت‌های بازار ثانویه بورس نه تنها ثمری برای تولید ندارد بلکه برای آن مضر نیز هست» بدهند این‌گونه استدلال می‌کنند که؛ «شرکت‌ها می‌آیند در بازار ثانویه سهام خود را #بازارگردانی می‌کنند و از این طریق منفعت به دست می‌آورند و می‌توانند این منافع را صرف تولید کنند.»

🔹 اما اصطلاح زیبا و ظاهرا محترمانه‌ی بازارگردانی دقیقا چیست؟

⬅️ ادامه دارد...

⬅️ منابع

[19] The General Theory of Employment, Interest, and Money by John Maynard Keynes, Page 139

[20] In a postindustrial United States, casinos have become both a metaphor for a roller-coaster economy and a key service industry selling experiences and dreams. As various economic bubbles have burst, the U.S. economy since the start of the new millennium has seemed to be more of a casino than a factory: a place where you put down your money and cross your fingers. Buying a home, saving for retirement, getting a student loan, starting a business, or even accepting a job seem like risky ventures rather than sure bets. In such turbulent times, we all seem to be gamblers, even when we do not intend to be.
Just One More Hand: Life in the Casino Economy, Ellen Mutari & Deborah M. Figart,

✊ جنبش مردمی کدآمایی؛ الگوی معیشت ایرانی

📡 @Kadamaei_ir

📺 زندگی در اقتصادی کازینویی

◀️ مستند #پایان_بازی برش ششم

🔹 امروز، نظام مالی آمریکا، محل اصلی تولید ثروته، نه نظام اقتصادی. در آمریکا دیگه ثروت از تولید محصولات کشاورزی و صنعتی به دست نمیاد، ثروت از دست‌کاری یا بازی با قیمت پول، سهام و مواد اولیه تولید می‌شه، بازی‌ای که مثل قمار برنده‌و بازنده داره.

🔹 این نتیجه‌ی زندگی در اقتصاد کازینویِ، که موتاری و فیگارت در کتاب‌شون بهش اشاره کردن: «در آمریکای پساصنعتی، کازینوها هم نمادی برای اقتصاد پر فراز و نشیب آمریکا هستند و هم یک صنعت کلیدی که به مردم تجربه‌ها و رویاها رو می‌فروشن.»

🔹 آمریکایی که در حال حاضر صاحب نهصد کازینوِ، و صنعت قمار در اون با سالانه سی‌و هفت میلیارد دلار درآمد نهادینه شده؛ امروز به جایی رسیده که مردمش کسی رو به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب می‌کنن که تا قبل از رسیدن به این جایگاه، کازینودار حرفه‌ای بوده.

#️⃣ #آمریکا #مستند #قمار #کازینو #نظام_مالی

#documentary #US #Gambling #Casino #financial_system #game_over

🏢 طراحی و ساخت در اندیشکده‌ی شاخص

📡 @Andishkadehshakhes_ir

💡 اندیشکده - رسانکده معیار

📡 @Meyaarr