🎄دوست ارمنی دارید؟ کریسمس را به او تبریک نگویید!

اگر دوست ارمنی دارید، یادتان باشد، روز ۲۵ دسامبر، یعنی روزی که همه رادیوها و تلویزیون‌ها و روزنامه‌ها از کریسمس می‌گویند و می‌نویسند و عید میلاد حضرت مسیح را به هموطنان مسیحی تبریک می‌گویند، به او زنگ نزنید و کریسمس را به او تبریک نگویید؛ چون روز ۲۵ دسامبر در خانه ارمنی‌ها هیچ خبری از عید نیست. کریسمسِ ارمنی‌ها روز ۶ ژانویه است که احتمالاً هیچ‌کس به خانه‌شان زنگ نمی‌زند و آن را تبریک نمی‌گوید! دلیل این تفاوت، داستان‌های دور و درازی دارد که من چندان احاطه‌ای بر جزئیات آن ندارم، اما خلاصه‌اش این است که این تفاوت هم چیزی است مثل اختلاف شیعه و سنی بر سر تاریخ تولد پیغمبر اسلام. بیش‌تر مسیحیان دنیا، از جمله کاتولیک‌ها، پروتستان‌ها و بخش بزرگی از ارتدکس‌ها معتقدند که تاریخ تولد حضرت مسیح ۲۵ دسامبر است. کلیسای ارمنی، که کلیسای مستقلی است و به هیچ یک از فرقه‌های بالا تعلق ندارد، مانند تعدادی دیگر از فرقه‌های مسیحی، معتقد است تاریخ تولد ایشان ۶ ژانویه است. بنابراین ما به جای این که کریسمس را ۵ روز پیش از سال نو جشن بگیریم، ۵ روز بعد از آن جشن می‌گیریم.

زمانی بود که وقتی یکی از دوستان، روز ۲۵ دسامبر یعنی روزی که همه رسانه‌های جهانی در بوق کریسمس می‌دمیدند، به یاد دوست ارمنی‌اش می‌افتاد و به من زنگ می‌زد، من با حوصله تمام همه این ها را که الان گفتم برایش توضیح می‌دادم. اما سال بعد دوباره ۲۵ دسامبر زنگ تلفن به صدا در می‌آمد و همان دوست دوباره تبریک می‌گفت و وقتی دوباره توضیحاتم را تکرار می‌کردم، می‌گفت: «اِ…»! اما حالا دیگر این عادت را کنار گذاشته‌ام و فقط مؤدبانه تشکر می‌کنم. حقیقتش هم نفس تبریک گفتن و به یاد آوردن دوست مهم و نشانه حسن نیت است و زمانش اهمیت چندانی ندارد.

تبصره: همه این حرف‌ها فقط درباره ارمنی‌ها صدق می‌کند. اگر دوست‌تان آسوری است، با خیال راحت می‌توانید همان ۲۵ دسامبر به او زنگ بزنید و کریسمس را تبریک بگویید؛ چون آسوری‌های ایران کاتولیک هستند و کریسمس‌شان را با باقی دنیا جشن می‌گیرند. شما را به خدا نپرسید «اگر دوست‌مان مسیحی بود، چی؟» آسوری‌ها و ارمنی‌ها هر دو مسیحی‌اند. ارمنی و آسوری، به زبان و هویت‌ قومی آن‌ها اشاره دارد. حالا لابد می‌گویید «فرق ارمنی و آسوری چیست؟» همان که گفتم، این ها دو گروه قومی هستند که هر دو مسیحی‌اند. مثل ایرانی و عرب و که هر دو مسلمان‌اند.

تا این‌جا فهمیدیم که کریسمس جشن تولد حضرت مسیح است. پس «سال نو» چیست؟راستش من هم دقیقاً نمی‌دانم که مناسبت تعیین اول ماه ژانویه به عنوان آغاز سال نو چیست! گویا عیدِ گردش سال چیزی است که از سنت‌های پیش از مسیحیت می‌آید. اما گیج‌کننده این است که مبدأ تاریخ‌نگاری میلادی، سال تولد مسیح است. فکر می‌کنم بهتر است ادامه ندهم. همان که گفتم؛ در روز ۲۵ دسامبر، کریسمس را به دوستان ارمنی‌تان تبریک نگویید. اما این هم زیاد درست نیست. دوست ارمنی‌تان ممکن است کاتولیک باشد. ارمنی‌های کاتولیک که در ایران کلیسای مخصوص خودشان را دارند، کریسمس‌شان همان ۲۵ دسامبر است. چیزهای دیگری هم هست، اما می‌ترسم اگر ادامه دهم دیگر به طور کلی از خیر تبریک گفتن کریسمس بگذرید!

✍🏼 روبرت صافاریان
متن کامل

#آموختنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

«سرم شلوغ است.»، «خیلی گرفتارم»، «به خدا اصلا وقت ندارم» از جمله شایع‌ترین دروغهایی است که ما در متن زندگی مدرن به خود و دیگران می‌گوییم. ما در غالب موارد بسیار کمتر از آنچه وامی‌نماییم گرفتاریم. اما در زندگی مدرن «گرفتار بودن» و «وقت نداشتن» تبدیل به نوعی ارزش شده است. یعنی گویی کثرت مشغله و کمبود وقت نشانه اهمیت و منزلت فردی و اجتماعی فرد است. وقتی که به دیگری می‌گوییم «به خدا خیلی گرفتارم، اصلا وقت ندارم» ته دلمان غنج می‌زند، پنهانی احساس غرور می‌کنیم.
زندگی مدرن به ما القاء می‌کند که انسان مفید باید تمام لحظه‌های روزش را برنامه‌ریزی کند و هر لحظه‌اش را باید مشغول به کاری باشد. حتّی ساعات استراحت و فراغت فرد هم باید به‌دقت برنامه‌ریزی شود تا کارآیی او را در ساعات اشتغال بالا ببرد. زندگی مدرن زندگی سرعت و اشتغال مداوم است، و کسی که در میانه این کوران آهسته و فارغ باشد یا کاهل است یا ناتوان. و همین است که آهستگی و فراغت را به نوعی ضدارزش و مایه عذاب وجدان تبدیل کرده است. «بی‌کار بودن»‌ و «وقت آزاد داشتن» رفته‌رفته مایه شرم شده است.
زندگی مدرن البته به طور طبیعی برای ما مشغله می‌آفریند، اما خود ما هم آگاهانه یا ناخودآگاه تلاش می‌کنیم زندگی‌مان را شلوغ کنیم و برای خود مشغله بتراشیم. ما از «بی‌کار ماندن» یا «وقت آزاد داشتن» احساس گناه می‌کنیم، و غالبا آن را نشانه برنامه‌ریزی بد یا اتلاف وقت می دانیم. برای همین است که حتّی اگر در خانه بیکار باشیم، ترجیح می‌دهیم ساعتها بیهوده در اینترنت پرسه بزنیم اما به تلفن یک دوست پاسخ ندهیم. تظاهر به گرفتاری و کثرت مشغله یا راهی برای خودنمایی و خودبزرگ‌نمایی شده است یا شیوه‌ای که در پشت آن احساس گناه‌مان را از «بی‌کار بودن» پنهان می‌کنیم.
به نظرم خوب‌ست که گه‌گاه به خودمان نهیب بزنیم که هرچند آدمهای مهم گرفتارند، اما همه آدمهای گرفتار مهم نیستند. بی‌کاری و فراغت همیشه بد نیست که برعکس، در غالب موارد سرچشمه خلاقیت و مجالی برای تأمل است. آدمهایی که همیشه گرفتارند و هیچ‌وقت وقت ندارند، غالبا آدمهای بی‌نظم و پریشانی هستند که ناتوانی‌شان را در تنظیم مناسبات انسانی در پس تظاهر به گرفتاری پنهان می‌کنند. اگر کسی برای دوستی با شما وقت ندارد، همان بهتر که وقت‌تان را برای دوستی با او تلف نکنید.

✍🏼 #آرش_نراقی
#جستار #ساده‌زیستی #آموختنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

▪️احمد سمیعی گیلانی (۱۱ بهمن ۱۲۹۹ – ۲ فروردین ۱۴۰۲) مترجم، ویراستار، نویسنده و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود. او را «پدر ویرایش ایران» و «پدر ویراستاری نوین ایران» خوانده‌اند. او دارای مدرک کارشناسی ارشد زبان‌شناسی از دانشگاه تهران، و به زبان‌های فرانسوی و انگلیسی مسلط بود.

در ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ (چند روز پیش از مرگ استاد سمیعی گیلانی)، نیکلا رُش؛ سفیر فرانسه در ایران، به خانهٔ او رفت و به‌ پاس نقش وی در معرفی آثار ارزشمند فرانسه به‌ زبان فارسی، بالاترین درجهٔ نشان نخل آکادمیکِ وزارت آموزش عالی فرانسه را تحت عنوان «کوماندور» (به‌ معنای فرمانده)، به او اهدا کرد.

🔺پی‌نوشت: در کنار اهمیت دیپلماسی عمومی نزد یک کشور اروپایی و سیاست ارج‌گذاری و قدرشناسی نسبت به نخبگان فرهنگی دیگر کشورها، فروتنی سفیر فرانسه (مقام سیاسی یک کشور اروپایی) در این مراسم نسبت به یک چهره ادبی و فرهنگی کشور میزبان، به‌ویژه در پایان فیلم (دست‌بوسی از استاد سمیعی) #آموختنی است.

در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann

✨ مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید!

«می‌دانم بسیاری از مطالبی که گفته‌ام ممکن است به سادگی مورد سوء تعبیر قرار گیرند. برخی می‌توانند از آنها بر ضد من استفاده کنند. واقعا نمی‌توانم نقطه‌نظرهایم را در یک نامه روشن کنم. حتی صحبت کردن درباره آنها برایم کار بسیار دشواری است. اما به هر حال سعی کرده‌ام دیدگاه‌هایم را مطرح کنم. شاید مطالبی که گفته‌ام، با کتابهای مهم همخوان نباشد. انتظار ندارم با من هم عقیده باشید. آنها حقایق مطلق نیستند، فقط عقاید من در اکتبر ۱۹۸۶ هستند. من هم مانند هر چیز دیگری امکان تغییر دارم. مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید.»

آنچه خوانده‌اید بخشی از مقدمه راهب بودایی «سایادو او جُتیکا»، بر کتاب «برف در تابستان» است. برف در تابستان مجموعه نامه‌هایی است که این راهب بودایی به چند تن از دوستان و شاگردان دامّایی خود نوشته است. آنها از سایادو اجازه خواستند تا گزیده‌هایی از این نامه‌های خصوصی را جهت خواندن و بهره بردن دیگران منتشر کنند. آنچه باعث معرفی این کتاب و نقل سخنان او از جانب من شد، عبارات پایانی حرفهای اوست. ببینید با چه حکمت و روشن‌بینیِ ستایش‌انگیزی انتظار ندارد تا خوانندگان با دیدگاه‌های او هم عقیده باشند. اینکه به راحتی بی‌هیچ پافشاری و تعصبی اذعان می‌کند که تأمّلات و تجارب معنوی او حقایق مطلق نیستند و اصراری به تصدیق عقاید خود از سوی مخاطبان ندارد. اینها به گفته او عقایدش در اکتبر ۱۹۸۶ محسوب می‌شوند و ممکن است مانند هر چیزی دیگری در جهانی که هر لحظه رو به تغییر و تحول است، دستخوش تغییر و تحول شوند. در سخن او آنجا که می‌گوید: «مرا به دلیل اشتباهاتم ببخشید»، روشنی و صدق و صفایی می‌بینم و رنگ تصنّع و تکلّف و تزویری نه.

راستی در فرهنگ ما از گذشته تا امروز، چند نفر را سراغ دارید که کتاب یا رساله‌ای، که به طور خاص به قلمرو تجارب روحانی و ایمانی تعلق دارد، نوشته باشد و اثر خود را با اعتراف به چنین مضمون و درون‌مایه ارجمندی آغاز کرده یا به پایان برده باشد. برعکس کم نیستند آثاری که مولفان‌شان مدعی شده‌اند آنها را در حالتی از وجد و بی‌خودیِ مطلقِ ناشی از وحی و الهام که غالباً در خواب و رویا به ایشان تلقین شده تقریر کرده‌اند. به صدق و کذب چنین ادعایی و همچنین به فرایند و ساز و کار آن فعلاً کاری ندارم. هر چه هست چنین رویکردی، چندان مجالی به مخاطب نمی‌دهد تا در متن، در حد کفایت چون و چرا و درنگ و تأمّل کند و به آنچه امروز خوانش فعّال و خلّاق و انتقادی نامیده می‌شود اندکی تقرّب جوید.

✍🏼 ایرج رضایی
منبع: کانال «از زبانِ ذَرّه»
#آموختنی #فروتنی #رواداری
#کتاب #ناپایندگی #بودا
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

⭕️ کاش از کودکی در مدارس و خانواده‌ها بیاموزیم که تنها به فکر منفعت شخصی خود نباشیم و دیگران را به چشم نردبان یا سکویی برای موفقیت و بالا رفتن خود نبینیم و بدانیم که به جای رقابت دائم بر سر پیشی گرفتن از دیگران و بالا رفتن خود و سپس تجربه مدام اضطراب پایین کشیده شدن توسط دیگران یا حسرت مشاهده بالانشینان، می‌توان با دست یاری دادن به یکدیگر، تحقق منافع همگانی و خیر جمعی را تجربه کرد.

#آموختنی #کارتیمی #باهمسازی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🎥 تاثیر سیگار بر بدن و نتایج ترک آن

🔄 این ویدئو را تا جایی که می‌توانید با دیگران به اشتراک بگذارید.

۳۱ ماه مه، روز جهانی بدون دخانیات (World No Tobacco Day) روزی است برای جلب توجه و تشویق افراد در راستای ترک محصولات دخانی و خواست عدم مصرف این محصولات در یک بازه زمانی ۲۴ ساعته. این روز برای جلب توجه نسبت به شیوع گسترده تأثیرات تنباکو بر سلامت انسان در نظر گرفته شده که سالانه منجر به مرگ و میری بالغ بر ۶ میلیون نفر،‌ مستقیماً و حدود ششصد هزار نفر غیرمستقیم، تنها به دلیل استنشاق دود سیگار افراد سیگاری می‌شود.

#سلامتی #آموختنی #اعتیاد
🔗 منبع: TedEd | دوبله: ویدوآل
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🎄دوست ارمنی دارید؟ کریسمس را به او تبریک نگویید!

اگر دوست ارمنی دارید، یادتان باشد، روز ۲۵ دسامبر، یعنی روزی که همه رادیوها و تلویزیون‌ها و روزنامه‌ها از کریسمس می‌گویند و می‌نویسند و عید میلاد حضرت مسیح را به هموطنان مسیحی تبریک می‌گویند، به او زنگ نزنید و کریسمس را به او تبریک نگویید؛ چون روز ۲۵ دسامبر در خانه ارمنی‌ها هیچ خبری از عید نیست. کریسمسِ ارمنی‌ها روز ۶ ژانویه است که احتمالاً هیچ‌کس به خانه‌شان زنگ نمی‌زند و آن را تبریک نمی‌گوید! دلیل این تفاوت، داستان‌های دور و درازی دارد که من چندان احاطه‌ای بر جزئیات آن ندارم، اما خلاصه‌اش این است که این تفاوت هم چیزی است مثل اختلاف شیعه و سنی بر سر تاریخ تولد پیغمبر اسلام. بیش‌تر مسیحیان دنیا، از جمله کاتولیک‌ها، پروتستان‌ها و بخش بزرگی از ارتدکس‌ها معتقدند که تاریخ تولد حضرت مسیح ۲۵ دسامبر است. کلیسای ارمنی، که کلیسای مستقلی است و به هیچ یک از فرقه‌های بالا تعلق ندارد، مانند تعدادی دیگر از فرقه‌های مسیحی، معتقد است تاریخ تولد ایشان ۶ ژانویه است. بنابراین ما به جای این که کریسمس را ۵ روز پیش از سال نو جشن بگیریم، ۵ روز بعد از آن جشن می‌گیریم.

زمانی بود که وقتی یکی از دوستان، روز ۲۵ دسامبر یعنی روزی که همه رسانه‌های جهانی در بوق کریسمس می‌دمیدند، به یاد دوست ارمنی‌اش می‌افتاد و به من زنگ می‌زد، من با حوصله تمام همه این ها را که الان گفتم برایش توضیح می‌دادم. اما سال بعد دوباره ۲۵ دسامبر زنگ تلفن به صدا در می‌آمد و همان دوست دوباره تبریک می‌گفت و وقتی دوباره توضیحاتم را تکرار می‌کردم، می‌گفت: «اِ…»! اما حالا دیگر این عادت را کنار گذاشته‌ام و فقط مؤدبانه تشکر می‌کنم. حقیقتش هم نفس تبریک گفتن و به یاد آوردن دوست مهم و نشانه حسن نیت است و زمانش اهمیت چندانی ندارد.

تبصره: همه این حرف‌ها فقط درباره ارمنی‌ها صدق می‌کند. اگر دوست‌تان آسوری است، با خیال راحت می‌توانید همان ۲۵ دسامبر به او زنگ بزنید و کریسمس را تبریک بگویید؛ چون آسوری‌های ایران کاتولیک هستند و کریسمس‌شان را با باقی دنیا جشن می‌گیرند. شما را به خدا نپرسید «اگر دوست‌مان مسیحی بود، چی؟» آسوری‌ها و ارمنی‌ها هر دو مسیحی‌اند. ارمنی و آسوری، به زبان و هویت‌ قومی آن‌ها اشاره دارد. حالا لابد می‌گویید «فرق ارمنی و آسوری چیست؟» همان که گفتم، این ها دو گروه قومی هستند که هر دو مسیحی‌اند. مثل ایرانی و عرب و که هر دو مسلمان‌اند.

تا این‌جا فهمیدیم که کریسمس جشن تولد حضرت مسیح است. پس «سال نو» چیست؟راستش من هم دقیقاً نمی‌دانم که مناسبت تعیین اول ماه ژانویه به عنوان آغاز سال نو چیست! گویا عیدِ گردش سال چیزی است که از سنت‌های پیش از مسیحیت می‌آید. اما گیج‌کننده این است که مبدأ تاریخ‌نگاری میلادی، سال تولد مسیح است. فکر می‌کنم بهتر است ادامه ندهم. همان که گفتم؛ در روز ۲۵ دسامبر، کریسمس را به دوستان ارمنی‌تان تبریک نگویید. اما این هم زیاد درست نیست. دوست ارمنی‌تان ممکن است کاتولیک باشد. ارمنی‌های کاتولیک که در ایران کلیسای مخصوص خودشان را دارند، کریسمس‌شان همان ۲۵ دسامبر است. چیزهای دیگری هم هست، اما می‌ترسم اگر ادامه دهم دیگر به طور کلی از خیر تبریک گفتن کریسمس بگذرید!

✍🏼 روبرت صافاریان
متن کامل

#آموختنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

⚽️ آداب شکست

سفارت ژاپن در ایران پیروزی تیم ملی ایران بر تیم ملی ژاپن را به «تمام مردم ایران» تبریک گفت و برای تیم ایران آرزوی موفقیت در ادامه مسابقات جام ملت‌های آسیا کرد.
#آموختنی
@Jaryaann

🎶 «زمستان سال ۷۹ زنجان است. مشام اسفندماه پر است از خمیازه عشوه‌گرانه درختان اقاقیا.

دوستی زنگ می‌زند که چه نشسته‌ای که استاد، زنجان است و حالا شال و کلاه کرده برای عزیمت به تهران. با هول و هیجان به نادر (عزیز خودکشته‌ام که حرفه‌اش تارسازی بود) زنگ می‌زنم که بهزاد (رواقی) (خواهرزاده‌ام و نوازنده‌ی تار) را هم بردار تا آسیمه‌سر به‌سوی استاد بشتابیم.»

شرج کامل این دیدار به قلم مهرگان ملکی - منبع

مشاهده نسخه کامل و بدون برش این اجرا

🔵 رفتار فروتنانه استاد #شجریان در قبول درخواست تازه‌رسیدگان برای ماندن و به تعویق انداختن زمان بازگشت از سفر و سپس پرهیز از تکبر و قبول آوازخوانی همراه با ساز آن جوان در آن زمان گمنام زنجانی، در حالی‌که خود در اوج شهرت و محبوبیت بود، حقیقتاً برای بسیاری از هنرمندان جوان #آموختنی و نمونه‌ای از #شهرت_مسئولانه است.

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

⭕ زوالِ تمدن غرب با یک استخدام

ششم دسامبر ۲۰۲۳، #پیتر_سینگر -فیلسوف برجسته‌ی استرالیایی- آخرین سخنرانی‌اش را در دانشگاه پرینستون انجام داد. شنیدن‌اش برای همه‌جور مخاطب آموزنده است. نخست اینکه الگوی خوبی‌ست از تواضعِ واقعی در عین جدیت، منهای ادا و اصول و نمایشِ فروتنی. مرور آثار تالیفی و تحقیقات‌ پرشمارش را خلاصه می‌کند و حوصله‌ی مخاطب را با شرح و بسط مباحثی که برای آدمِ کنجکاو به سادگی قابل جستجو و یافتن است سر نمی‌برد. با آه و افسوس از عمر به سر آمده و کارهای نکرده هم مخاطب را مایوس نمی‌کند.
...
اگر تمدن غرب تابحال دچار زوال نشده احتمالا به خاطر بسته‌نبودن دست و زبانِ آدم‌هایی نظیر اوست و می‌شود گفت ای کاش خطرناکترین انسان‌های زنده آدم‌هایی شبیه به او بودند.

⬅ خواندن متن کامل

✍🏼 #علی_صدر
🔗 منبع: توئیتر نویسنده
⬅ تماشای سخنرانی سینگر
#دانشگاه #آزادی #آموختنی
@Jaryaann

✨ زایمان تلفنی و نجات جان نوزاد و مادر

بخشی از مکالمه تلفنی معصومه مهرآور، کارشناس ارتباطات اورژانس ۱۱۵ بابل با خانواده‌ای که به خاطر شدت برف در مناطق بالادست بابلکنار در روستای جاجن گرفتار شده بودند.

‏این مکالمات بیش از ۸ دقیقه به درازا می‌کشد و در طول این مدت خانم مهرآور زن در حال زایمان و همسرش را راهنمایی می‌کند و سرانجام جان نوزاد و مادر را نجات می‌دهد.

💠 #رویای_ایرانی را در سر می‌پرورانیم که هر شهروندی در کار خود، بردباری، دقت، قدرت، تسلط و وجدان کاری خانم مهرآور را داشته باشد. به‌راستی تلاش همراه با خرد، دانش و جسارت او برای #پاس_زندگی و مراقبت از #جان_شیرین این مادر و نوزاد #آموختنی است.
🔗 منبع: ایرنا
#ایران_رویایی
#خرده‌روایت‌هایی_از_سویه‌های_روشن_مردم_ایران
@Jaryaann

«ساز و کارهای دفاعی ذهن»
براساس مباحث آنا فروید
رفتاری که هریک از ما هرروزه با خود و دیگران ناآگاهانه انجام می‌دهیم!
کاری از #مدرسه_زندگی| #آلن_دوباتن
ترجمه: بهراد ب
#روانشناسی #روانکاوى #آموختنی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔅 زیبایی روی سکوها

سال‌ها با این توجیه که محیط ورزشگاه‌ها از نظر فرهنگی برای بانوان مناسب نیست،‌ از حضور زنان در ورزشگاه‌ها جلوگیری می‌شد، گویی زنان خود امکان تشخیص صلاح‌شان را نداشتند. اما تجربهٔ این چندوقت نشان داده #زنان_ایرانی با #زنانه‌نگری و #اخلاق_مراقبت از قضا به اخلاقی و انسانی شدن ورزشگاه‌ها کمک کرده‌اند؛ از جمع کردن زباله در پایان بازی‌ها تا این‌جا که پیش از آغاز بازی استقلال و ملوان در ورزشگاه سردار آزادگان قزوین، هواداران خانم استقلال با دیدن و درک «دیگری» به سوی هواداران خانم ملوان می‌آیند و دوستی و احترام خود به آن‌ها را ابراز می‌کنند تا رقیب را رفیق نیز بسازند.

🔗 منبع: آرین فتحعلی‌زاده، خبرنگار رسانۀ طرفداری
#آموختنی
@Jaryaann

🔺 این نما از شهر فرانکفورت آلمان در سال ۱۹۳۸ و ۲۰۲۴ نمونه‌ای از #پاس_میراث است. تنها تفاوت پس از ۸۶ سال برداشتن پرچم‌های نازی است و هیچ تغییری در ساختمان‌ها نمی‌بینیم. چرا که آنها می‌دانند پیشرفت و معاصر شدن، به معنای تخریب گذشته و تاریخ‌زدایی نیست.

کافی‌ست #تهران و بسیاری شهرها را از این دید، نه ظرف ۸۶ سال که طی ۴۰ سال گذشته بسنجیم تا دریابیم که افزون بر آنکه تاریخ و هویت شهرها را زدوده‌ایم، #معماری اصولی و انسانی را با قوطی‌های زشت، بدقواره و بی‌هویت جایگزین کرده‌ایم؛ آن هم در سرزمینی با پیشینهٔ تاریخی ارزشمند؛ این ویرانگری یا برای سود بیشتر است که قوانین شهری باید مانع آن بشود یا ناشی از نداشتن خودباوری‌ست که باید با فرهنگ‌سازی با آن مقابله کرد. حال بسیاری از شهرها نه تنها کالبد زیبایی ندارند که به‌خاطر تراکم بالا قابل زیست هم نیستند. شوربختانه بر سر بسیاری از روستاها با معماری ویژه‌شان نیز چنین بلایی آمده است.

کاش خیلی زود دریابیم که مخدوش کردن حافظهٔ #شهر و روستا و از بین بردن بستر خاطرات جمعی‌مان نتیجه‌ای جز سرگردانی و گم‌گشتگی نخواهد داشت.

🔗 منبع و نمونه‌های بیشتر
#آموختنی #میراث_فرهنگی
@Jaryaann