⭕️ پیشنهاد #مستند برای ایام #تنهایی و #قرنطینه خانگی
«جایی برای ناپدید شدن»
ساخته‌ لور فلاماریون و آرنو آیتنهوف/ سال ۲۰۱۰

این مستند همراهِ الک سوثِ عکاس، به سوژه‌های یکی از پروژه‌های عکاسی او، عزلت‌گزیدگان از اجتماع در آمریکا سرک می‌کشد و داستان‌شان را واکاوی‌ می‌کند.

🔻پیوند (لینک) بارگیری (دانلود):
۱. نسخه مناسب گوشی و تبلت
۲. نسخه مناسب لپ‌تاپ

مدت زمان: ۵۷ دقیقه / ترجمه‌: سحر عسگری
منبع

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔸در روانشناسی اخلاق، شکافی مهم مطرح است میان معرفت اخلاقی و عمل اخلاقی:

🔹این‌که همیشه بین دانستگی و رفتار ما تناسبی وجود ندارد. گاهی شخص می‌داند کاری غیراخلاقی‌ است و با آن‌که نمی‌خواهد آن‌را انجام می‌دهد. این شکاف میان معرفت و عمل، که چراییِ آن محل بحث است حتی در ساحاتی جز #اخلاق هم مصداق دارد. یکی همین‌جا:

🔸در این ویدئو اشخاصی که اکثراً متصدی سازمان‌های مهم بهداشتی هستند نه تنها آگاه‌اند که هنگام بحران شیوع کرونا نباید صورت خود را لمس کنند، که در حال توصیه و در واقع نهی دیگران از چنین خطای مهلکی نیز هستند. اما هنوز زمانی نگذشته، خود در همان مکان و جلوی دوربین‌ها مرتکب همان خطا می‌شوند. این عدم تطابق قول و فعل در اینجا نه از سر ریاکاری و مصداقِ «چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند.» یا ضعف اراده، که نشان از سلطه عادات ذهنی بر دانسته‌های ماست. فرد آن‌قدر گرفتار رفتار شرطی‌شده خود و سلطه ناخودآگاه است که پیش از آن‌که آگاهی جدید او مانع شود، دست او مرتکب فعل ممنوعه می‌شود.

🔹گاهی دست ما سرکشی می‌کند و گاه زبان ما چیزی را ابراز می‌دارد که نمی‌خواهیم؛ یا در واقع می‌خواهیم که نخواهیم؛ اما نمی‌توانیم. پدیده‌ای که «لغزش زبان» می‌نامند. اراده انسان را نمی‌توان نفی کرد اما انسان‌ها از آن‌چه گمان می‌کنیم مجبورتر و کم‌اختیارترند. دست، زبان و چشم ما دائم در حال سرکشی و لغزش‌اند و ما به دیگران و حتی خود آسیب می‌زنیم؛ بی‌آنکه بخواهیم. ما بندگان عادات، ترس‌ها و روان‌زخم‌های خود هستیم و این رانه‌ها رفتار ما در زندگی را شکل می‌دهند.

🔸اما راه‌هایی هست که بندهای اسارت این اربابان درونی را سست کرد، از یوغ آن‌ها رها شد و طعم آزادی حقیقی را چشید. می‌توان با #مشاهده و #مراقبه، خودنگری و #روانکاوی تا حدی از سد این موانع روانی گذر کرد و آگاهی از رفتار خود را استمرار بخشید. می‌توان #تعادل_ذهن را به تدریج بازیافت و اختیار بدن را در دست گرفت. و البته این، کاری زمان‌بر و دشوار است و نیاز به تلاش و تمرین مستمر دارد. باید پای در راه نهاد و لنگ‌لنگان رفت.

🔹کرونا حقیقتاً به ما آموخت که در جهان معاصر «رستگاری امری جمعی است» اما «جمعی» برآمده از #همبستگی «افرادی» که در راه #آگاهی و #آزادی #ذهن خویش پیوسته، مسئولانه و شجاعانه کوشش می‌کنند و نه توده‌هایی بی‌شکل یا در توهم آگاهی و آزادی.

🔸ورای تمام رنج‌ها و مصیبت‌ها، یک حسن قرنطینه خانگی در #روزگارکرونایی این است که برای اولین بار امکان جمعیِ #تنهایی و خلوت کردن و ذهن‌کاوی طولانی و پیوسته را فراهم آورده است. ویروس کرونا همان‌قدر که برای عدم ابتلا، نیاز به #حال‌آگاهی مستمر و ترک رویه‌های پیشین دارد، این فرصت جمعی را هم پیش از رسیدن سال نو ایجاد کرده تا شاید پا در مسیری نو و طولانی بگذاریم.

✍🏼 #کاوه_گرایلی
#مقالات_جریان
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🎞 هم‌زمانی انتشار این اثر یوسف شیروانیان با نام «لحظه» روی منتخبی از تصاویر برخی فیلم‌های شاخص #سینما که «برای این روزهای استاد محمّدرضا شجریان» ساخته شده با این #روزگارکرونایی باعث شده که ضمناً راوی توقف ناگهانی بسیاری از امور جهان و بهت، حیرت و #تنهایی بشر امروز در مواجهه با #وضعیت کنونی دنیا هم باشد.

🎶 آواز بیات ترک: استاد #شجریان (آلبوم موسیقی فیلم دلشدگان)
غزل: حافظ
#موسیقی زمینه: اولافور آرنالدز
تنظیم و میکس: سپنتا

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔺در ایام قرنطینه خانگی، اکثر کارها در فضای مجازی انجام می‌شود و بسیاری خدمات فوق‌العاده هم برای تشویق افراد به ماندن در خانه به رایگان در فضای مجازی ارائه می‌شود. ضمناً ضروری است از طریق رسانه‌های معتبر، آگاهی لازم از اخبار و رفتار درست در برابر بحران را پیدا کنیم و برای دوری از افسردگی و احساس تنهایی مفرط، با آشنایان خود در شبکه‌های اجتماعی در تماس باشیم و ضمن همرسانی احوال‌مان درباره مسائل گوناگون گفت‌وگو کنیم.

اما در عین حال پیشنهاد می‌کنیم در این ایام حتماً بخشی از روز را به فعالیت‌هایی خارج از فضای مجازی اختصاص دهید و تا حد ممکن اسیر مجازی شدن تمام ابعاد زندگی خود نشوید و به معاشرت با دیگر افراد خانه یا فعالیت‌هایی به #تنهایی و دور از سایر رسانه‌ها مانند تلویزیون بپردازید. اگر بتوانید بخشی از این زمان را به خلوت با خود اختصاص دهید که عالی است.

خلاصه این‌که ضمن حفظ «فاصله و دوری اجتماعی» از دیگران، ساعاتی در روز را از «رسانه‌های اجتماعی» نیز «دوری» کنیم تا بتوانیم ضمن مراقبت از سلامت جسمی، از ذهن‌مان نیز مراقبت کنیم و در آرامش، #تعادل_ذهن و روان خود را نیز بازیابیم.

در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔻پیام‌ها و پیامدهای متناقض یک مهمان ناخوانده (۳)🔻

🔸 #تنهایی و ارتباط:
این روزها افراد هم با حقیقت ‌تنهایی در زندگی مواجه شده‌اند و هم بیش از پیش خود را نیازمند رابطه با دیگران می‌بینند. همین میل باعث شده فضای مجازی که یکی از عوامل کاهش روابط در دنیای واقعی و شیوع تنهایی بوده اکنون عامل ارتباط و رهایی‌بخش از تنهایی شود. هرچند استمرار این وضعیت و تثبیت روابط و تمام فعالیت‌ها به شکل مجازی می‌تواند زمینه‌ساز تنهایی بیشتر انسان‌ها در دنیای پساکرونایی باشد و ضمناً منجر به افزایش نظارت بر شهروندان و نقض حریم خصوصی‌ آن‌ها نیز بشود.

🔹 تهدید یا فرصت:
توقف جهان، ضمن آسیب‌های بسیار، فرصتی برای بازاندیشی نیز است. پیش از این،‌ در دنیای پررقابت و پرسرعت، خلوت و توقف برای نگاه به مسیر پشت سر، ناخودآگاه همراه با نگرانیِ جا ماندن از قافلۀ پرشتاب پیشرفت و موفقیت می‌بود و برای عقب نماندن باید با دیگران به سوی هدفی نامشخص می‌دویدی. اما اکنون که همه ایستاده‌اند، می‌توان با کمی فراغ، در اوضاع شخصی و جمعی‌مان بازنگری کرد و از خود پرسید آیا این همان زندگی‌ای است که می‌خواستم؟ آیا این تمام بهره‌ای است که می‌توانستم از زندگی ببرم و این تمام نفعی است که می‌توانستم به جهان ببخشم؟ می‌توان در خلوت و در گفت‌وگوهای مجازی این پرسش را پیش رو قرار داد که جهان کنونی چقدر از جهان مطلوب ما فاصله دارد؟ و چگونه می‌توان در کنار هم این فاصله را کاهش داد؟

این توقف جمعی، امکانی برای تخیل جمعیِ جهانی بهتر را فراهم کرده و اختلال در نظم پیشین می‌‌تواند، زمینه‌ساز بنای نظمی نوین باشد. اما یک تهدید جدی این است ‌که در ایام خانه‌نشینی و غیاب مردم، نظم جهان پساکرونایی پشت درهای بسته توسط مراکز قدرت و ثروت در حال تعریف است. خصوصاً که با طولانی شدن بحران، جامعه ضعیف‌تر از گذشته و بیش از پیش به کمک دولت‌ها و منابع قدرت و ثروت وابسته شود و با عادی‌سازی نظارت و کنترل جامعه در وضعیت اضطراری، این فرایند پس از بحران نیز ادامه یابد. مگر آن‌که شهروندان کشورها در گفت‌وگوهای جمعی، راه‌هایی برای «مراقبت از یکدیگر» و «افزایش قدرت جامعه» بیابند و با هم‌کاری مردم و نهادهای مدنی در سراسر جهان، هم خود تلاش کنند و هم از حکومت‌ها مطالبه کنند تا همه مردم جهان به حداقلی از بهداشت و درمان، امنیت معاش و آگاهی دسترسی داشته باشند؛ انسان‌ها خود را متعلق به محیط‌زیست بدانند و نه مالک آن؛ هر کشوری از پیوستگی احوال خود با دیگر کشورها آگاه باشد و مرزها،‌ خطوطی برای اتصال مردم و کشورها باشند و نه دیوارهایی برای جدایی از یکدیگر.

✍🏼 #کاوه_گرایلی

🔷 بخش ۱ متن
🔶 بخش ۲ متن
#مقالات_جریان #روزگارکرونایی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔺یک عکاس فنلاندی به نام Lassi Rautiainen ده شب متوالی این گرگ خاکستری ماده و این خرس قهوه‌ای نر را دنبال کرده است. آن‌ها هر روز بین ساعت ۸ شب تا ۴ صبح چند ساعتی را با هم می‌گذرانده‌اند؛ بازی، معاشرت و رفاقت می‌کرده‌اند و نهایتاً حتی غذای‌شان را با هم به اشتراک می‌گذاشته‌اند.

هیچ‌کس نمی‌داند علت این اتفاق استثنایی چه بوده است. اما این عکاس فنلاندی حدس می‌زند شاید تنهایی و جوانی این دو باعث شده است به یکدیگر پناه بیاورند.

✳️ دو درس اخلاقی و متناقض‌نمای این واقعه: :)
۱. #دوستی و #دگرپذیری را #از_حیوانات_بیاموزیم

۲. مراقب باشیم از ترس #تنهایی به دام #رابطه اشتباه و آسیب‌زننده نیفتیم.

عکس‌های بیشتر
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

💡(در رابطه) بمانم؟ یا بروم؟
چگونه بر تردید خود غلبه کنیم؟

قسمت نخست:
آیا درست است که بخواهم او تغییر کند؟ / آیا مشکل این جاست که ما خیلی «متفاوت» هستیم؟ / آیا ممکن است که انسان‌ها تغییر کنند؟ / آیا معقول است که به خاطر رابطه جنسی جدا بشویم؟ / آیا منطقی است که به خاطر بچه‌ها بمانیم؟ / آیا همه راه‌ها را امتحان کرده‌ایم؟

فایل‌ تصویری ➖ فایل‌ صوتی

قسمت دوم:
اگر تنها بمانم چه؟ /اگر همان اشتباهات قبلی‌ام را تکرار کنم چه؟ / آیا می‌توانم به خوبی کنار بیایم؟ / در حقیقت چه کسی آن دیگری را طرد می‌کند؟ / چرا همچنان احساس گیرافتادگی می‌کنم؟ / چرا او این‌قدر برایم گیج‌کننده است؟

فایل‌ تصویری ➖ فایل صوتی

🎙 ارائه‌ای از دکتر علی ثاقبی از کتاب «بمانم یا بروم» از مجموعه #مدرسه_زندگی
#رابطه #تنهایی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🎥 #فیلم_کوتاه «منتظرِ بعدی خواهم ماند»
اثر تحسین شده‌ سینمای فرانسه و نامزد جایزه اسکار
کاری از: Philippe Orreindy
ترجمه و زیرنویس فارسی از: @NAcinema

#تنهایی #رابطه
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🗓 ۱۱ فوریه, روز جهانی رضایت از تجرد

👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.

🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخ‌های روانی انسان‌ها و سبک‌های گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصی‌ست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادی‌ست که به انتخاب خود یا علی‌رغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگی‌شان، با قضاوت‌ها و تعابیر کلیشه‌ای؛ به ویژه برای دختران و زنان.

🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از #ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری می‌کند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزش‌مند، و رضایت‌مندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان‌ باشند.

#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

▪️آیا مجرد زیستن و ازدواج نکردن غیراخلاقی و غیرطبیعی است؟

در تفکر سنتی «تجرّد» مرحله‌ای موقت و انتقالی در زندگی فرد است. فرد مجرّد دیر یا زود باید ازدواج کند تا «سر و سامان» بیابد. یعنی انگار تجرّد، غیرطبیعی و نوعی بی‌سر و سامانی است و اگر دوران تجرّد به درازا بکشد، هزار و یک گمان بد به فرد مجرّد می‌رود و باید در سلامت جسمی روانی، و اخلاقی او تردید کرد. انگار که زندگی طبیعی و اخلاقی جز با گذر از مرحله انتقالی تجرّد دست نمی‌دهد. در بهترین حالت، باید به حال فرد مجرَد دل سوزاند.

اما از ویژگی‌های دوران مدرن این است که رفته رفته فرهنگ عمومی، تجرّد را نه به مثابه مرحله‌ای موقت یا غیرطبیعی یا غیراخلاقی یا ترحم‌انگیز، بلکه به مثابه نوعی سبک زندگی به‌رسمیت می‌شناسد. سبک زندگی آدمها به تناسب سرشت‌شان فرق می‌کند. بعضی آدمها در کنار همسر و فرزند شکفته می‌شوند،‌ بعضی آدمها در خلوت دل‌خواسته خود آرامش و قرار می‌یابند. جامعه مدرن هم امکان عینی این تنوع را فراهم می‌کند، یعنی امکان مجرّد زیستن را به انسانها می‌دهد،‌ و هم فرهنگ احترام به سبک زندگی دل خواسته افراد را می‌پروراند، یعنی به جامعه می‌آموزد که راه شکوفایی و آرامش انسانها فقط از یک کوره‌راهِ لگدخورده و مألوف نمی‌گذرد. زندگی مطلوب و شکوفاننده برای همه از الگوی واحد پیروی نمی‌کند. سبک زندگی‌ای که تو را می‌شکوفاند چه بسا من را پژمرده کند، و برعکس.

بنابراین، اگر فرد مجرّدی را دیدیم، به جای آنکه او را به دیده ترّحم یا تردید بنگریم، با خود فکر کنیم شاید او تجرّد را نه به مثابه یک وضعیت تحمیلی یا گذرا بلکه به مثابه یک سبک زندگی خواستنی و ماندگار انتخاب کرده است و به انتخاب‌اش احترام بگذاریم.

✍️ #آرش_نراقی
🔗 منبع
#تنهایی ‏#ازدواج #رابطه #اخلاق
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔵 با هم بودن

ریچارد سنت(Richard Sennett)، جامعه‌شناس آمریکایی، کتابی دارد با عنوان: "با هم بودن"
دغدغه‌ی اصلی "سنت" در این کتاب، "همکاری اجتماعی" است. تلاش‌ می‌کند به توصیف انواع همکاری بپردازد و عوامل موثر بر آن را توضیح دهد. "سنت"، ضمن شرح مفصل علل و موانع همکاری، تقسیم‌بندی‌های قابل تاملی را ارائه می‌دهد. یکی از آن‌ها، تمایزگذاری میان سه مفهوم زیر است:

خلوت‌گزینی، انزواگزینی و تک‌افتادگی(تنهایی)

"سنت"، به شرح هریک از این مفاهیم سه‌گانه می‌پردازد و نسبت‌شان را با همکاری اجتماعی توضیح می‌دهد. ریچارد سنت بر این باور است که خلوت‌گزینی ‌و انزواگزینی، در یک امر مشترک‌اند؛ و آن، خودخواسته بودن هر دوی آن‌هاست. اما تک‌افتادگی و تنهایی، بر انسان تحمیل می‌شود. در نظر "سِنِت"، تک‌افتادگی همیشه آسیب‌زا و آزاردهنده است. اما خلوت‌گزینی چنین نیست و بلکه ضرورتی برای استکمال روحی و معنوی به‌حساب می‌آید. در این دیدگاه، خلوت‌گزینی، زمینه‌های شکوفایی آدمی را فراهم می‌کند. "ژان‌پل سارتر" می‌گوید: تمام انسان‌ها لازم است درد تنهایی را بچشند. سارتر در کتاب هستی و نیستی، این نوع تنهایی را "تنهایی معرفت‌شناختی" می‌نامد. به اعتقاد او، این نوع تنهایی، ما را از جایگاه محدود‌مان در جهان آگاه می‌سازد، زیرا به‌تعبیر ساموئل بکت، "فقدان"، جزء اساسی وضع بشر است. آدمی باید بر وضع و حال خود، آگاهی یابد و از رهگذر این آگاهی، مناسباتش را با جهان تنظیم نماید. آگاهی از تنهایی اگزیستانسیال (آن‌گونه که اروین یالوم در روان‌درمانی اگزیستانسیل، توضیح می‌دهد)، مسیری برای انسان شدن است.

از سوی دیگر، میان خلوت‌گزینی و انزوا‌گزینی، تفاوت عمیقی وجود دارد. از نظر "سنت"، انزواگزینی، برای کاهش اضطراب است و سویه‌ی وجودی با معنوی ندارد؛ آدمی را به اشراق نمی‌رساند و بلکه چشمان او را می‌بندد و نابینایش می‌کند به‌تعبیر دیگر، باید به انزواگزینی و تک‌افتادگی، به‌منزله‌ی یک مسئله‌ی آسیب‌شناسی نگریست و آن‌ها را از خلوت‌گزینی که ضرورت شکوفایی است، تمایزگذاری کرد. انزواگزینی و تک‌افتادگی، علاوه بر آسیب‌های روان‌شناختی، به همکاری و اعتماد اجتماعی، انسجام، و در نهایت خرسندی نیز آسیب می‌زند.

انزواگزینی، شامل دو مولفه‌ی روان‌شناختی است:
الف) خودشیفتگی ب) خوش‌بینی

"سنت" در تعریف خودشیفتگی، و به پیروی از فروید، خودشیفتگی را "مرحله‌ی آیینه‌ای" می‌داند. و آن، وقتی است که "شخص، هنگام تعامل با دیگران، صرفاً خودش را می‌بیند و بس، دقیقا مثل زمانی که به آینه نگاه می‌کند".

اما خوش‌بینی چیست؟ خوش‌بینی را می‌توان در دو معنای متفاوت صورت‌بندی کرد:
معنای اول خوش‌بینی، عبارت است از این‌که شخص به آینده‌ای که خواهد آمد، با نگاه مثبت می‌نگرد و بر این باور است که اگر اکنون اوضاع، مطلوب نیست اما آینده، همان خواهد شد که باید باشد.
معنای دوم از خوش‌بینی، که اتفاقا مقصود "سنت" است، عبارت است از: "همه چیز، آن‌گونه که اکنون هست زیباست". این همان ایده‌ی دکتر پانگوس، شخصیت خوش‌بین در داستان "کاندید" ولتر است که می‌گوید: "همه‌چیز در این جهان، بهترین حالت از بین تمام جهان‌های ممکن است."

"سنت" بر این باور است که گر‌چه خودشیفتگی و خوش‌بینی از اضطراب آدمی می‌کاهد اما "رفتار مسئولانه و التزام به اصول اخلاقی در قبال دیگران را دچار اختلال می‌کند." در نتیجه، مانع همکاری و هم‌دلی با دیگران می‌شود. زیرا وقتی ناظر، شرایط را همان ببیند که باید باشد، آن‌گاه برای او بهبود زندگی دیگران معنایی ندارد.

در این معنا، "خوش‌بینی"، شیوه‌ای فریب‌کارانه برای گریختن از مسئولیت اجتماعی و اخلاقی در برابر دیگران و شانه خالی کردن از بار کنش مشفقانه و اصلاح‌جویانه است. در حقیقت، خوش‌بینی، توجیهی به ظاهر کارساز برای کرختی و بی‌تفاوتی اجتماعی است.

✍️ علی زمانیان
🔗 منبع: خرد منتقد
#تنهایی #همبستگی
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann

🔺ایران امروز و بحران‌هایش

در این مقاله، به ۱۴ #بحران اساسی کشور مانند #آب، #انرژی، #اقتصاد، #امنیت، #سرمایه_اجتماعی، اختلال در #گفت_و_گو #تنهایی_استراتژیک، #مهاجرت و #اینترنت اشاره شده است. از نگاه نویسندگان، در جهان امروز بحران‌ها از دریچه #دانش و #فناوری حل می‌شوند و راه‌حل‌های ابرچالش‌های ایران هم از جنس دانش است، چه دانش علمی و مهندسی و چه دانش سیاسی و علوم انسانی.

⬅ این مقاله را اینجا بخوانید.

❗️پا‌نوشت:
در نقطهٔ مقابل نظر نویسندگان، برخی باور دارند پیش‌شرط حل ابربحران‌های کنونی ایران و حرکت به سوی #توسعه_پایدار نه به‌کارگیری راه‌حل‌های دانش‌بنیان و بهبود #مدیریت و‌ بوروکراسی در کشور که گذار به #دموکراسی، گسترش #آزادی و کنار گذاشتن نگاه ایدئولوژیک در مدیریت کشور است.
#ایران #آینده
#وضعیت_امروز_جامعه_ما
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann

🗓 ۱۱ فوریه روز جهانی رضایت از تجرد است.

👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.

🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخ‌های روانی انسان‌ها و سبک‌های گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصی‌ست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادی‌ست که به انتخاب خود یا علی‌رغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگی‌شان، با قضاوت‌ها و تعابیر کلیشه‌ای؛ به ویژه برای دختران و زنان.

🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری می‌کند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزش‌مند، و رضایت‌مندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان‌ باشند.

#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

💡 #عمق_استراتژیک ایران نه در عراق و سوریه است و نه در افغانستان و تاجیکستان. آن‌را درون کشور بجویید! نقطه ثقل امنیت ایران بر رابطه حکومت و ملت استوار است و به «وحدت در بالا، کثرت در پایین» اشاره دارد: انسجام میان سیاستگذاران، احترام به شیوه‌های زندگی مردم، توازن میان #امنیت و #آزادی.

#هلال_عاشورا و #هلال_نوروز محدوده #حوزه_نفوذ ایران‌اند، نه عمق استراتژیک. این محور ژئوپلیتیکی گستره سرزمینی تمدن ایران و نمادهای دوستونی آن (#نوروز همچو شادیِ مشترک و #عاشورا همچو غمِ ‌‌‌‌مشترک) را نشان می‌دهند. آن را با #دیپلماسی_راه و همکاری اقتصادی به #حوزه_منافع تبدیل کنید.

در ٢٧ قرن گذشته بیش از ٢٠٠ جنگ دفاعی داشتیم. چنین پیشینه‌ای برای ایران که دچار #تنهایی_استراتژیک است و متحد نیرومندی ندارد، درسی مهم در پی داشته: «کشوری که مرزهایش خاکریزِ دفاعی خونین آن بوده، باید به درون تکیه کند.»
بنیان‌های امنیت ملی ایران درون‌زاست و عمق استراتژیک درون کشور.

✍🏻 #آرش_رئیسی‌نژاد
استاد روابط بین‌الملل دانشگاه تهران
🔗 منبع: توئیتر نویسنده
#جغراسیاست #ایران‌شناسی
#ایده_ایران #وحدت_در_کثرت #تداوم_فرهنگی
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann

🗓 ۱۱ فوریه, روز جهانی رضایت از تجرد

👤 این روز به معنای تقدیس #تنهایی یا ستیز با #رابطه و منع از آن نیست.

🗣 هدف چنین مناسبتی، اولاً به رسمیت شناختن تفاوت سنخ‌های روانی انسان‌ها و سبک‌های گوناگون زندگی، و صحبت درباره لزوم احترام به انتخاب هر شخصی‌ست که آگاهانه «تنها بودن» را در زندگی (به طور موقت یا دائمی) برگزیده است و ثانیاً پرهیز از انگ و برچسب زدن یا ایجاد احساس شرم برای افرادی‌ست که به انتخاب خود یا علی‌رغم خواست خود مجردند، به عبارتی، خودداری از تحت فشار گذاشتن آنان برای تغییر شیوه زندگی‌شان، با قضاوت‌ها و تعابیر کلیشه‌ای؛ به ویژه برای دختران و زنان.

🎊 #روز_رضایت_از_تجرد سه روز پیش از #ولنتاین و تبلیغات گسترده حول آن، یادآوری می‌کند که داشتن #زندگی_اصیل و منطبق بر خواست، نیاز و اشتیاق درونی خود، و فارغ از فشار و انتظارات دیگران، بسیار ارزش‌مند، و رضایت‌مندی از سبک زندگی خود مهم است و افراد نباید درگیر و در قید و بند مفاهیم از پیش تعریف شده و انتظارات جامعه یا اطرافیان‌ باشند.

#روزها #SatisfiedStayingSingleDay
#رواداری #دگرپذیری
🔗 منبع خبر و تصویر: روزها
در «جریان» باشید.
@Jaryaann