✨ من بر این باورم که هر ایرانی، حتی بدون این که خود بداند یا بخواهد ، دلبستۀ این سرزمین است. برای این که ایرانی زاده شده است و فرّه ایرانی ناخودآگاه در تاروپود وجودش جای گرفته است.
مگر نه این که در متون پهلوی فرّه مترادف با خویشکاری یعنی انجام وظیفه است؟ همین فرّه است که کشاورزی را به بهتر کِشتن، آموزگاری را به بهتر تعلیم دادن، سلحشوری را به بهتر دفاع کردن وامیدارد. همان فرّه ایرانی که در اعماق وجود فردوسی جای میگیرد تا «آنی» به داستانهای کهن ما که به نوعی هویت ما هستند، ببخشد که در روح و جان ما رخنه کند. و این فرّه با نسلها پیش میآید به نسل ما هم میرسد و در وجود دکتر خالقی نیز جای میگیرد.
شاید بهتر باشد که از نسل پیشینِ دکتر خالقی و خودمان یاد کنم که شخصیتهایش غالباً در آغوش خاکند ولی هنوز در حافظه ما جای دارند. در این نسل پیشین ما، عشق به ایران و دلبستگی به این سرزمین، بدون این که نیاز به تظاهری باشد در خون‌شان اندر شده بود و با جان‌شان به در میرفت. این نسل پیشین ما تظاهری به ایران‌دوستی نمیکردند، شعار هم نمیدادند، اما گل‌گلاب سرود جاودانۀ «ای ایران» را سرود، #ملک‌الشعرای_بهار رو به دماوند بانگ برآورد: ای کوه سپید پای در بند … #ایرج_افشار قدم به قدم این سرزمین را درنوردید و بدون تظاهر خاک آن را بویید. هر ورقی را که نشان از ایران داشت جاودانه کرد، منوچهر ستوده به کورهدههای این سرزمین هم شناسنامه داد، پورداوود اوراق فراموش‌شده را گویی بر درفش کاویانی برافراشت، زریاب واژههای صیدنه را بیرون کشید، محمدامین ریاحی فردوسی‌شناسی کرد، مصاحب دایرهالمعارف ماندگارش را در دسترس ما گذاشت ، #سیدحسن_تقی‌زاده بر گاهنامه ما اصالت بخشید، از این نسل ساعتها میتوانم اثر بشمارم و در پس همه این تلاشها فرّه ایرانی میدرخشید.
🎙 #ژاله_آموزگار
سخنرانی در نشست ۱۵۷ از #شب_بخارا: شب «جلال خالقی مطلق»
🗓 یکشنبه ۷ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۳
🔗 منبع و شرح کامل نشست: وب‌گاه مجله بخارا
#خویشکاری #ایران‌دوستی #جلال_خالقی_مطلق
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
مگر نه این که در متون پهلوی فرّه مترادف با خویشکاری یعنی انجام وظیفه است؟ همین فرّه است که کشاورزی را به بهتر کِشتن، آموزگاری را به بهتر تعلیم دادن، سلحشوری را به بهتر دفاع کردن وامیدارد. همان فرّه ایرانی که در اعماق وجود فردوسی جای میگیرد تا «آنی» به داستانهای کهن ما که به نوعی هویت ما هستند، ببخشد که در روح و جان ما رخنه کند. و این فرّه با نسلها پیش میآید به نسل ما هم میرسد و در وجود دکتر خالقی نیز جای میگیرد.
شاید بهتر باشد که از نسل پیشینِ دکتر خالقی و خودمان یاد کنم که شخصیتهایش غالباً در آغوش خاکند ولی هنوز در حافظه ما جای دارند. در این نسل پیشین ما، عشق به ایران و دلبستگی به این سرزمین، بدون این که نیاز به تظاهری باشد در خون‌شان اندر شده بود و با جان‌شان به در میرفت. این نسل پیشین ما تظاهری به ایران‌دوستی نمیکردند، شعار هم نمیدادند، اما گل‌گلاب سرود جاودانۀ «ای ایران» را سرود، #ملک‌الشعرای_بهار رو به دماوند بانگ برآورد: ای کوه سپید پای در بند … #ایرج_افشار قدم به قدم این سرزمین را درنوردید و بدون تظاهر خاک آن را بویید. هر ورقی را که نشان از ایران داشت جاودانه کرد، منوچهر ستوده به کورهدههای این سرزمین هم شناسنامه داد، پورداوود اوراق فراموش‌شده را گویی بر درفش کاویانی برافراشت، زریاب واژههای صیدنه را بیرون کشید، محمدامین ریاحی فردوسی‌شناسی کرد، مصاحب دایرهالمعارف ماندگارش را در دسترس ما گذاشت ، #سیدحسن_تقی‌زاده بر گاهنامه ما اصالت بخشید، از این نسل ساعتها میتوانم اثر بشمارم و در پس همه این تلاشها فرّه ایرانی میدرخشید.
🎙 #ژاله_آموزگار
سخنرانی در نشست ۱۵۷ از #شب_بخارا: شب «جلال خالقی مطلق»
🗓 یکشنبه ۷ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۳
🔗 منبع و شرح کامل نشست: وب‌گاه مجله بخارا
#خویشکاری #ایران‌دوستی #جلال_خالقی_مطلق
در «جریان» باشید.
@Jaryaann