Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
▪️سخنان خسرو سینایی درباره پژوهش پیش از فیلم «عروس آتش» (۱۳۷۸) همراه آنونس و سکانسی از فیلم
قتل ناموسی چیزی نیست که بتوانی با پند و اندرز و یا اعتراض و چند جملۀ شاعرانه قال قضیه را بکنی. این فرهنگ بسیار نیرومند است و ریشه در اعماق تاریخ دارد. از کسی کاری، چنان‌که باید و شاید، ساخته نیست جز دولت‌ها.
«مرد عشیره بودن سخت است.» این جمله در فیلم «عروس آتش» از زبان فرحان حقیقت تلخی را بیان می‌کند. در نظام قبیله‌ای، فشاری که بر مرد تحمیل می‌شود دست‌کمی از فشار بر زن ندارد. قتل ناموسی را کل قبیله مرتکب می‌شود، نه یک فرد. در این نظام‌ها، بسیاری از زنان مردها را با معیارهایی چون «غیرت» و «عصبیت» می‌سنجند. در نظام قبیله‌ای، وقتی همسرت از خانه گریخت چند راه بیشتر نداری: بمانی و در حصار نیرومند فرهنگی بَدوی و جانکاه هر روز از اعضای قبیله متلک بشنوی، برای همیشه نقل‌مکان کنی و از فرهنگ قبیله ببُری یا اینکه غیرتت را نشان دهی و آبروی رفته‌ات را با قتل -طبق سنتی قدیمی- بازپس بگیری.
در چنین وضعیتی یکی از مهم‌ترین وظیفه‌های دولت زدودن این مناسبات و رسوم قبیله‌ای و رهایی انسان‌ها است.
✍🏼 #عباس_سلیمی_آنگیل
🔗 منبع
@Jaryaann
قتل ناموسی چیزی نیست که بتوانی با پند و اندرز و یا اعتراض و چند جملۀ شاعرانه قال قضیه را بکنی. این فرهنگ بسیار نیرومند است و ریشه در اعماق تاریخ دارد. از کسی کاری، چنان‌که باید و شاید، ساخته نیست جز دولت‌ها.
«مرد عشیره بودن سخت است.» این جمله در فیلم «عروس آتش» از زبان فرحان حقیقت تلخی را بیان می‌کند. در نظام قبیله‌ای، فشاری که بر مرد تحمیل می‌شود دست‌کمی از فشار بر زن ندارد. قتل ناموسی را کل قبیله مرتکب می‌شود، نه یک فرد. در این نظام‌ها، بسیاری از زنان مردها را با معیارهایی چون «غیرت» و «عصبیت» می‌سنجند. در نظام قبیله‌ای، وقتی همسرت از خانه گریخت چند راه بیشتر نداری: بمانی و در حصار نیرومند فرهنگی بَدوی و جانکاه هر روز از اعضای قبیله متلک بشنوی، برای همیشه نقل‌مکان کنی و از فرهنگ قبیله ببُری یا اینکه غیرتت را نشان دهی و آبروی رفته‌ات را با قتل -طبق سنتی قدیمی- بازپس بگیری.
در چنین وضعیتی یکی از مهم‌ترین وظیفه‌های دولت زدودن این مناسبات و رسوم قبیله‌ای و رهایی انسان‌ها است.
✍🏼 #عباس_سلیمی_آنگیل
🔗 منبع
@Jaryaann
۱. «شربتی که ما از برای حوصلۀ پیلان ساخته باشیم در سینۀ موران نتوانیم ریخت.»
این جملۀ #عطار از زبان حسن بصری در وصف رابعه عدویه هنوز زنده است و می‌درخشد.
توضیح: اگر رابعه در مجلس نبود، حسن بصری وعظ نمی‌گفت و سکوت می‌کرد. وقتی که می‌گفتند:
«ای خواجه، محتشمان و خواجگان و بزرگان آمده‌اند، اگر پیرزنی مقنعه‌داری نیامد چه باشد؟» پاسخ می‌داد: «شربتی که ما از برای حوصلۀ پیلان ساخته باشیم در سینۀ موران نتوانیم ریخت.»
(تذکرة‌الاولیا، ذکر حسن بصری)
💠
۲. «مرا تو بایی و توییِ تو و لطف تو»
(#ابوالحسن_خرقانی)
فعل «بایستن» از آن دست فعل‌هایی است که جای خالی‌اش زبان‌ور و زبان‌‌ورز را می‌آزارد. دوست دارم این فعل را در شش شخص صرف کنم و کیفور شوم، نه فقط در سوم شخص مفرد (باید/می‌باید).
«مرا تو بایی و توییِ تو» کجا و جمله‌های اشغالگر و بی‌حالی که جایش را گرفته‌اند کجا!
به جای «توییِ تو» چه باید گفت؟
کلامِ ابوالحسن جان‌آشوب است و روان‌نواز. به کتاب «نوشته بر دریا» بنگرید.
* #شاهرخ_مسکوب درست می‌گفت که ایرانی بودن گرفتاری‌ها و بدبختی‌های فراوانی دارد، اما زبان #فارسی همه را جبران می‌کند. (نقل از حافظه)
✍🏼 #عباس_سلیمی_آنگیل
🔗 منبع: کانال تلگرام برکنار
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann
این جملۀ #عطار از زبان حسن بصری در وصف رابعه عدویه هنوز زنده است و می‌درخشد.
توضیح: اگر رابعه در مجلس نبود، حسن بصری وعظ نمی‌گفت و سکوت می‌کرد. وقتی که می‌گفتند:
«ای خواجه، محتشمان و خواجگان و بزرگان آمده‌اند، اگر پیرزنی مقنعه‌داری نیامد چه باشد؟» پاسخ می‌داد: «شربتی که ما از برای حوصلۀ پیلان ساخته باشیم در سینۀ موران نتوانیم ریخت.»
(تذکرة‌الاولیا، ذکر حسن بصری)
💠
۲. «مرا تو بایی و توییِ تو و لطف تو»
(#ابوالحسن_خرقانی)
فعل «بایستن» از آن دست فعل‌هایی است که جای خالی‌اش زبان‌ور و زبان‌‌ورز را می‌آزارد. دوست دارم این فعل را در شش شخص صرف کنم و کیفور شوم، نه فقط در سوم شخص مفرد (باید/می‌باید).
«مرا تو بایی و توییِ تو» کجا و جمله‌های اشغالگر و بی‌حالی که جایش را گرفته‌اند کجا!
به جای «توییِ تو» چه باید گفت؟
کلامِ ابوالحسن جان‌آشوب است و روان‌نواز. به کتاب «نوشته بر دریا» بنگرید.
* #شاهرخ_مسکوب درست می‌گفت که ایرانی بودن گرفتاری‌ها و بدبختی‌های فراوانی دارد، اما زبان #فارسی همه را جبران می‌کند. (نقل از حافظه)
✍🏼 #عباس_سلیمی_آنگیل
🔗 منبع: کانال تلگرام برکنار
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann
Telegram
برکنار
«مرا تو بایی و توییِ تو و لطف تو»
(ابوالحسن خرقانی)
فعل «بایستن» از آن دست فعل‌هایی است که جای خالی‌اش زبان‌ور و زبان‌‌ورز را می‌آزارد. دوست دارم این فعل را در شش شخص صرف کنم و کیفور شوم، نه فقط در سوم شخص مفرد (باید/می‌باید).
«مرا تو بایی و توییِ تو»…
(ابوالحسن خرقانی)
فعل «بایستن» از آن دست فعل‌هایی است که جای خالی‌اش زبان‌ور و زبان‌‌ورز را می‌آزارد. دوست دارم این فعل را در شش شخص صرف کنم و کیفور شوم، نه فقط در سوم شخص مفرد (باید/می‌باید).
«مرا تو بایی و توییِ تو»…