📝 هر سفر دلبستنی است ودلکندنی، که یکی از پی دیگری میآید و همین تسلسل و تداوم دلبستنها و دلکندنهاست که شورانگیزی سفر را موجب میگردد.
سفر رفت و بازگشت است؛ نه تنها سیر در مکان، بلکه در زمان نیز، اماّ سیر اصلی در خود است؛ به هرکجا برویم از خود نمیتوان جدا شد. سیر بیرونی سیر درون را برمی انگیزد، و این سیر رها شدن در خود است، غوطه زدن در خود، کشف اقلیمها و افقهای ناشناختۀ درون.
از فروع که بگذریم، آدمیزاد در هر نقطۀ دنیا که باشد مسائل محدود و خاصّ دارد: جدائیومهر، تنهائیواُنس، دوستی و دشمنی، زشتی و زیبائی، جوانی و پیری و بیماری؛ غم نان، آرزوی دراز وعمرِکوتاه، و آنگاه مرگ که پایان پایانهاست، و از همه عظیمتر است و بر هر عزیمتی نقطۀ انتها مینهد، و اگر زندگی بزرگ است، برای آن است که مرگ به دنبال آن است، و بدون دریافت این یک، دیگری را نمیتوان دریافت، و باز لطف سفر در آن است که در آن حدیث زندگیومرگ را از زبانهای گوناگون میتوان شنید.
از انواع حرصهائی که در نهاد آدمی نهاده شده، گویا ازهمه شریفتر حرصآموختن است، عطش کشف، که از جستجو در کتابخانهها و آزمایشگاهها آغاز میشود، تا برسد به خطر کردن در تسخیر قلّهها و سفر به ستارگان، و گویا هیج تلذّدی هم از آن برتر و پایدارتر نباشد.
گرچه فراوان پیش نمیآید که اشتیاق با توفیق همراه شود، در دورانی از زندگی چنین شد، و توانستم به بیش از چهل کشور سفر کنم، در چهار قارّه، و به بعضی از آنها چند بار... یادداشتهای سفر در بارۀ نزدیک به تمام این کشورها آماده است که تا کنون مجال نوشتنش به دست نیامده. روزی بیاید یا نیاید، نمیتوانم گفت، زیرا «که در کمینگه عمر است مکر عالم پیر»
نام این مجموعه را «صفیر سیمرغ» نهادم و این نام را به تبرّک از عارف شهید، «شهابالدّین سهروردی» به وام گرفتم. سیمرغ، مرغ ایران کهن است، بسالخوردگی افسانهها، مرغ حاکم بر دریا و زمین و فضا، چارهگر و همهچیزدان. رمز تلاش و جستجوی بشر. آفریدهای که همه جا هست و هیچ جا نیست. جز نامی از او نیست، و با این حال از هر موجودی موجودتر است و هدف زندگی را در همان تلاش و جستن خلاصه میکند، و این همان سرمشقی است که مرغهای عطاّر در منطقالطّیر دادهاند:
پرگشودن و رو به راه نهادن، در جمع بودن و از خود جدا نبودن ...
✍🏼 محمدعلی اسلامی نُدوشن
📖 دیباچۀ #کتاب «صفیرسیمرغ»
که گزارشگونهای است از سفر به چند کشور و شهر ایران.
در آغاز کتاب پیشکشنامهای جای دارد، به این صورت:
«به ایران، با کویرها و کوهسارها و خرابههایش.
جهان بگشتم و آفاق سربسر دیدم به جان تو اگر از تو عزیزتر دیدم.»
🔗 منبع و متن کامل: وبسایت دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن
#جستار #سفر #زندگی #مرگ
#دنیای_دیدنی_نادیده #ایراندوستی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
سفر رفت و بازگشت است؛ نه تنها سیر در مکان، بلکه در زمان نیز، اماّ سیر اصلی در خود است؛ به هرکجا برویم از خود نمیتوان جدا شد. سیر بیرونی سیر درون را برمی انگیزد، و این سیر رها شدن در خود است، غوطه زدن در خود، کشف اقلیمها و افقهای ناشناختۀ درون.
از فروع که بگذریم، آدمیزاد در هر نقطۀ دنیا که باشد مسائل محدود و خاصّ دارد: جدائیومهر، تنهائیواُنس، دوستی و دشمنی، زشتی و زیبائی، جوانی و پیری و بیماری؛ غم نان، آرزوی دراز وعمرِکوتاه، و آنگاه مرگ که پایان پایانهاست، و از همه عظیمتر است و بر هر عزیمتی نقطۀ انتها مینهد، و اگر زندگی بزرگ است، برای آن است که مرگ به دنبال آن است، و بدون دریافت این یک، دیگری را نمیتوان دریافت، و باز لطف سفر در آن است که در آن حدیث زندگیومرگ را از زبانهای گوناگون میتوان شنید.
از انواع حرصهائی که در نهاد آدمی نهاده شده، گویا ازهمه شریفتر حرصآموختن است، عطش کشف، که از جستجو در کتابخانهها و آزمایشگاهها آغاز میشود، تا برسد به خطر کردن در تسخیر قلّهها و سفر به ستارگان، و گویا هیج تلذّدی هم از آن برتر و پایدارتر نباشد.
گرچه فراوان پیش نمیآید که اشتیاق با توفیق همراه شود، در دورانی از زندگی چنین شد، و توانستم به بیش از چهل کشور سفر کنم، در چهار قارّه، و به بعضی از آنها چند بار... یادداشتهای سفر در بارۀ نزدیک به تمام این کشورها آماده است که تا کنون مجال نوشتنش به دست نیامده. روزی بیاید یا نیاید، نمیتوانم گفت، زیرا «که در کمینگه عمر است مکر عالم پیر»
نام این مجموعه را «صفیر سیمرغ» نهادم و این نام را به تبرّک از عارف شهید، «شهابالدّین سهروردی» به وام گرفتم. سیمرغ، مرغ ایران کهن است، بسالخوردگی افسانهها، مرغ حاکم بر دریا و زمین و فضا، چارهگر و همهچیزدان. رمز تلاش و جستجوی بشر. آفریدهای که همه جا هست و هیچ جا نیست. جز نامی از او نیست، و با این حال از هر موجودی موجودتر است و هدف زندگی را در همان تلاش و جستن خلاصه میکند، و این همان سرمشقی است که مرغهای عطاّر در منطقالطّیر دادهاند:
پرگشودن و رو به راه نهادن، در جمع بودن و از خود جدا نبودن ...
✍🏼 محمدعلی اسلامی نُدوشن
📖 دیباچۀ #کتاب «صفیرسیمرغ»
که گزارشگونهای است از سفر به چند کشور و شهر ایران.
در آغاز کتاب پیشکشنامهای جای دارد، به این صورت:
«به ایران، با کویرها و کوهسارها و خرابههایش.
جهان بگشتم و آفاق سربسر دیدم به جان تو اگر از تو عزیزتر دیدم.»
🔗 منبع و متن کامل: وبسایت دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن
#جستار #سفر #زندگی #مرگ
#دنیای_دیدنی_نادیده #ایراندوستی
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
⚡️ #دربند_ایرانشهر ⚡️
شهر شگفتانگیز «دربند» دروازه شمالی #ایرانشهر در زمان #ساسانیان بنا شد. دربند در سال ۱۸۱۳ پس از حمله روسیه به ایران، به موجب #عهدنامه_گلستان یکی از ۱۴ ولایت قفقازی بود که از ایرانزمین جدا شد و تحت حاکمیت روسیه قرار گرفت و اکنون بخشی از جمهوری داغستان روسیه است. اگرچه هنوز نشانههای زیادی از ایران در آن یافت میشود. دربند با حدود ۱۵۰ بنای تاریخی ثبت جهانی شده و هر باستانشناس و اهل تاریخ و فرهنگی مبهوت و شیفتۀ این شهر میشود.
⬅️ اطلاعات و تصاویر بیشتر درباره دربند
⬅️ ریشههای ایرانی و کتیبههای فارسی دربند
🔗 منبع ویدئو
#ریشههای_مشترک #ایران_فرهنگی
#دنیای_دیدنی_نادیده
در «جریان» باشید.
@Jaryaann
شهر شگفتانگیز «دربند» دروازه شمالی #ایرانشهر در زمان #ساسانیان بنا شد. دربند در سال ۱۸۱۳ پس از حمله روسیه به ایران، به موجب #عهدنامه_گلستان یکی از ۱۴ ولایت قفقازی بود که از ایرانزمین جدا شد و تحت حاکمیت روسیه قرار گرفت و اکنون بخشی از جمهوری داغستان روسیه است. اگرچه هنوز نشانههای زیادی از ایران در آن یافت میشود. دربند با حدود ۱۵۰ بنای تاریخی ثبت جهانی شده و هر باستانشناس و اهل تاریخ و فرهنگی مبهوت و شیفتۀ این شهر میشود.
⬅️ اطلاعات و تصاویر بیشتر درباره دربند
⬅️ ریشههای ایرانی و کتیبههای فارسی دربند
🔗 منبع ویدئو
#ریشههای_مشترک #ایران_فرهنگی
#دنیای_دیدنی_نادیده
در «جریان» باشید.
@Jaryaann