🔴 نوجوانان افتخارآفرین ایران، بمانید برای وطن
🔴 پی‌نوشت:
حنانه خرم‌دشتی، آروین رسول‌زاده، محمدمهدی کشاورزی، آریا فاتح‌کرداری و علی نادری لردجانی، نمایندگان ایران در هفدهمین دوره المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک، هریک موفق به کسب مدال طلا شدند تا ایران با این نتیجه درخشان در جایگاه نخست جهان بایستد.
#اطلاع_رسانی | #یادها
@IranDel_Channel
💢
🔴 پی‌نوشت:
حنانه خرم‌دشتی، آروین رسول‌زاده، محمدمهدی کشاورزی، آریا فاتح‌کرداری و علی نادری لردجانی، نمایندگان ایران در هفدهمین دوره المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک، هریک موفق به کسب مدال طلا شدند تا ایران با این نتیجه درخشان در جایگاه نخست جهان بایستد.
#اطلاع_رسانی | #یادها
@IranDel_Channel
💢
⚫️ استاد محمدعلی بهمنی، غزل‌سرای نامی معاصر ایران
یاد و نام‌شان در دفتر فرهنگ و ادبیات ایران، جاوید
● گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود
گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود
وقتی حضور آینه کمرنگ می‌شود
وقتی میانه‌ی بلوا سکوت دوست
در جان گوش‌های کَرَم زنگ می‌شود
گاهی که از پس تکرار بی‌سود لحظه‌ها
نجوای کوچیدن از قفس آهنگ می‌شود
اینجا نه جای ماندن خوبان راستگوست
هرکس که دم زند ز حق، آونگ می‌شود
نفرین بر این زمانه که در چرخ روزگار
هر لحظه صد خیانت و نیرنگ می‌شود
در دست‌های آلوده انسان قرن ما
برگ‌برگ تاریخ پر از ننگ می‌شود
وقتی که سخت غرقه‌ام در این سیر قهقرا
آری، دلم برای خودم تنگ می‌شود
محمدعلی بهمنی
#یادها
@IranDel_Channel
💢
⚫️ استاد محمدعلی بهمنی، غزل‌سرای نامی معاصر ایران
یاد و نام‌شان در دفتر فرهنگ و ادبیات ایران، جاوید
● گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود
گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود
وقتی حضور آینه کمرنگ می‌شود
وقتی میانه‌ی بلوا سکوت دوست
در جان گوش‌های کَرَم زنگ می‌شود
گاهی که از پس تکرار بی‌سود لحظه‌ها
نجوای کوچیدن از قفس آهنگ می‌شود
اینجا نه جای ماندن خوبان راستگوست
هرکس که دم زند ز حق، آونگ می‌شود
نفرین بر این زمانه که در چرخ روزگار
هر لحظه صد خیانت و نیرنگ می‌شود
در دست‌های آلوده انسان قرن ما
برگ‌برگ تاریخ پر از ننگ می‌شود
وقتی که سخت غرقه‌ام در این سیر قهقرا
آری، دلم برای خودم تنگ می‌شود
محمدعلی بهمنی
#یادها
@IranDel_Channel
💢
Forwarded from ایران‌دل | IranDel
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥 خوانش چکامه‌ای با نامِ "سرودِ آفرینِ ایران" از زنده‌یاد استاد بهمن سرکاراتی توسط جواد رنجبر درخشی‌لر در شبِ بهمن سرکاراتی از مجموعه شب‌های بخارا در روز سوم تیر ۱۳۹۸ خورشیدی در شهرِ تبریز
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 ادای دین به استاد خالقی مطلق
[به بهانۀ بیستم شهریور ماه، زادروزِ استاد جلال خالقی مطلق]
✍️ جواد رنجبر درخشی‌لر، دکترای علوم سیاسی و شاهنامه‌پژوه
تک‌تک آدم‌هایی که در هزار و صد سال گذشته شاهنامه خوانده، نوشته، پژوهیده و ترویج کرده‌اند، ارجمند و دوست داشتنی و بزرگ‌اند.
شاهنامه اغلب، نانی بر سفره نمی‌آورده، که نان از سفره می‌بُرده. سفرۀ خالی حضرت استاد فردوسی هشداری بوده برای همه کسانی که در این راه گام برمی‌دارند. قرار نبوده، شاهنامه، نان‌دانی باشد. با عشق بر آستانِ آن باید سر گذاشت و او می‌راند تا خلوص‌نیتِ شاهنامه‌دوست را بیازماید.
شاهنامه‌دوستی ما، فخری بر شاهنامه نیست. فخر بر ماست که شاهنامه را به زبان اصلی آن می‌خوانیم و از چشمۀ حکمت آن سیراب می‌شویم.
صفِ شاهنامه‌خوانان تاریخ، صفی دراز است و همه مفتخر به شاهنامه‌دانی. در این میان برخی کسان، قله‌های بلندی هستند [و] یکی از قله‌های شاهنامه‌شناسی معاصر ما، استاد دکتر جلال خالقی مطلق.
اگر بگوییم شاهنامه را ایشان با بهره‌گیری از روش علمی دقیق خود زنده گرداندند و به شاهنامه فردوسی نزدیک‌تر، بیراه نگفته‌ایم.
در صف شاهنامه، زنان و مردانی بوده‌اند و هستند که گاه فقط عشق داشته‌اند و علم نه. شرح‌ها و توصیف‌ها و تصحیح کرده‌اند بی‌آنکه به ژرفای شاهنامه‌شناسی دست یافته باشند. بیراه رفته‌اند.
استاد خالقی مطلق همیشه در راه درست گام برداشته‌اند که، خود راهی را کوبیده و هموار کرده‌اند. این راه، نه تنها به شاهنامه‌شناسی درست‌تر می‌رسد بلکه کمک بزرگی است به سایر حوزه‌های پژوهش در ادبیات فارسی که به ندرت روش‌شناسی علمی را تجربه کرده است. همچنین روش استاد می‌تواند در علوم انسانیِ سخت بیراه ما هم، کمکی باشد. شاید ما را از نظریاتِ چپ و جامعه‌شناسی بازی‌های مارکسیستی رها کند.
این به معنای فقدان اشتباه در نظریات و تصحیحِ استاد خالقی نیست. اما این اشتباهات هم در پرتو روش علمیی که استاد به کار برده‌اند به باز شدن راه‌های نو در شاهنامه‌پژوهی انجامیده است.
ادعای بزرگی نیست که اگر شاهنامه‌شناسی را امروز پیشروترین علم در ایران بدانیم، بدون کم‌ترین آمیختگی با علوم انسانی مارکسیستی و ایران‌شناسی از نوع غلط‌انداز آن.
زادروز استاد خالقی مطلق روز مبارکی است برای همه ما و کوشندگان علوم انسانی و فرهنگ و ادبِ ایرانشهری. خجسته باد.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 ادای دین به استاد خالقی مطلق
[به بهانۀ بیستم شهریور ماه، زادروزِ استاد جلال خالقی مطلق]
✍️ جواد رنجبر درخشی‌لر، دکترای علوم سیاسی و شاهنامه‌پژوه
تک‌تک آدم‌هایی که در هزار و صد سال گذشته شاهنامه خوانده، نوشته، پژوهیده و ترویج کرده‌اند، ارجمند و دوست داشتنی و بزرگ‌اند.
شاهنامه اغلب، نانی بر سفره نمی‌آورده، که نان از سفره می‌بُرده. سفرۀ خالی حضرت استاد فردوسی هشداری بوده برای همه کسانی که در این راه گام برمی‌دارند. قرار نبوده، شاهنامه، نان‌دانی باشد. با عشق بر آستانِ آن باید سر گذاشت و او می‌راند تا خلوص‌نیتِ شاهنامه‌دوست را بیازماید.
شاهنامه‌دوستی ما، فخری بر شاهنامه نیست. فخر بر ماست که شاهنامه را به زبان اصلی آن می‌خوانیم و از چشمۀ حکمت آن سیراب می‌شویم.
صفِ شاهنامه‌خوانان تاریخ، صفی دراز است و همه مفتخر به شاهنامه‌دانی. در این میان برخی کسان، قله‌های بلندی هستند [و] یکی از قله‌های شاهنامه‌شناسی معاصر ما، استاد دکتر جلال خالقی مطلق.
اگر بگوییم شاهنامه را ایشان با بهره‌گیری از روش علمی دقیق خود زنده گرداندند و به شاهنامه فردوسی نزدیک‌تر، بیراه نگفته‌ایم.
در صف شاهنامه، زنان و مردانی بوده‌اند و هستند که گاه فقط عشق داشته‌اند و علم نه. شرح‌ها و توصیف‌ها و تصحیح کرده‌اند بی‌آنکه به ژرفای شاهنامه‌شناسی دست یافته باشند. بیراه رفته‌اند.
استاد خالقی مطلق همیشه در راه درست گام برداشته‌اند که، خود راهی را کوبیده و هموار کرده‌اند. این راه، نه تنها به شاهنامه‌شناسی درست‌تر می‌رسد بلکه کمک بزرگی است به سایر حوزه‌های پژوهش در ادبیات فارسی که به ندرت روش‌شناسی علمی را تجربه کرده است. همچنین روش استاد می‌تواند در علوم انسانیِ سخت بیراه ما هم، کمکی باشد. شاید ما را از نظریاتِ چپ و جامعه‌شناسی بازی‌های مارکسیستی رها کند.
این به معنای فقدان اشتباه در نظریات و تصحیحِ استاد خالقی نیست. اما این اشتباهات هم در پرتو روش علمیی که استاد به کار برده‌اند به باز شدن راه‌های نو در شاهنامه‌پژوهی انجامیده است.
ادعای بزرگی نیست که اگر شاهنامه‌شناسی را امروز پیشروترین علم در ایران بدانیم، بدون کم‌ترین آمیختگی با علوم انسانی مارکسیستی و ایران‌شناسی از نوع غلط‌انداز آن.
زادروز استاد خالقی مطلق روز مبارکی است برای همه ما و کوشندگان علوم انسانی و فرهنگ و ادبِ ایرانشهری. خجسته باد.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔴 ماه مهر با نام خسرو آواز ایران گره خورده است:
استاد محمدرضا شجریان
زادۀ یکم مهر ۱۳۱۹ خورشیدی، مشهد
درگذشتۀ ۱۷ مهر ۱۳۹۹ خورشیدی، تهران
و آرام گرفته در جوارِ حکیم فردوسی توسی در توس
محمدرضا شجریان:
صدای من جزیی از فرهنگِ کهن ایران است که می‌خواهد به مردم جهان یادآور شود که ما دارای چه فرهنگی بودیم؛ فرهنگ انسانی، عشق، صلح و صفا. و پیامی جز دوستی، عشق، و زندگی و خوشحالی در زندگی برای مردم نداریم.
🔴 موسیقی پیوست:
به حریمِ خلوت خود شبی، چه شود نهفته بخوانی‌ام
به کنار من بنشینی و به کنارِ خود بنشانی‌ام
من اگر چه پیرم و ناتوان، تو مرا زِ درگه خود مران
که گذشته در غمت اِی جوان، همه روزگار جوانی‌ام
آواز محمدرضا شجریان
چامه از هاتف اصفهانی
گوشۀ چهارپاره دستگاه ماهور
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
استاد محمدرضا شجریان
زادۀ یکم مهر ۱۳۱۹ خورشیدی، مشهد
درگذشتۀ ۱۷ مهر ۱۳۹۹ خورشیدی، تهران
و آرام گرفته در جوارِ حکیم فردوسی توسی در توس
محمدرضا شجریان:
صدای من جزیی از فرهنگِ کهن ایران است که می‌خواهد به مردم جهان یادآور شود که ما دارای چه فرهنگی بودیم؛ فرهنگ انسانی، عشق، صلح و صفا. و پیامی جز دوستی، عشق، و زندگی و خوشحالی در زندگی برای مردم نداریم.
🔴 موسیقی پیوست:
به حریمِ خلوت خود شبی، چه شود نهفته بخوانی‌ام
به کنار من بنشینی و به کنارِ خود بنشانی‌ام
من اگر چه پیرم و ناتوان، تو مرا زِ درگه خود مران
که گذشته در غمت اِی جوان، همه روزگار جوانی‌ام
آواز محمدرضا شجریان
چامه از هاتف اصفهانی
گوشۀ چهارپاره دستگاه ماهور
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 ایران؛ صدای خسته‌ام را بشنو اِی ایران...
حسین منزوی زنجانی، شاعر و غزل‌سرای شهیرِ معاصر ایران
زادۀ یکم مهر ۱۳۲۵ خورشیدی، زنجان
درگذشتۀ ۱۶ اردببهشت ۱۳۸۳ خورشیدی، تهران
🔴 ویدئوی پیوست:
ویدیو از حسین نبوی
خوانشِ شعر با صدای استاد حسین منزوی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
حسین منزوی زنجانی، شاعر و غزل‌سرای شهیرِ معاصر ایران
زادۀ یکم مهر ۱۳۲۵ خورشیدی، زنجان
درگذشتۀ ۱۶ اردببهشت ۱۳۸۳ خورشیدی، تهران
🔴 ویدئوی پیوست:
ویدیو از حسین نبوی
خوانشِ شعر با صدای استاد حسین منزوی
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🎥 سید حسن تقی‌زاده تبریزی: در حیاتِ سیاسی و زندگی خصوصی من، دو چیز برایم مقدس است؛ اول رنگ‌های سه‌گانۀ سبز و سپید و قرمز و دیگر همسرم
✍️ برگرفته از صفحه «آذربایجان، جزء لاینفک ایران»
امروز پنجم مهر ماه، صد و چهل و ششمین سالروز تولد سید حسن تقی‌زاده از رهبران ملی‌گرای نهضت مشروطه در سال ۱۲۵۷ [خورشیدی] است.
اگر مروری بر زندگی طوفانی تقی‌زاده داشته باشیم، او تا پایان عمر درگیر با میراث مشروطیت و نوگرایی جامعه ایران از طریق گام برداشتن در مسیر ترقی و تجددخواهی بود. برای تقی‌زاده مشروطیت یعنی خواستِ قانون که تأسیس مجلس به همراه داشت، تا پایان عمر نیز به ضروتِ حفظ مجلس قانون‌گذاری و تأثیرگذاری آن در ساختار قدرت سیاسی تأکید می‌کرد.
تقی‌زاده از همان آغاز جنبش مشروطه‌خواهی به دنبال آزادی سیاسی و اجتماعی بود. او اعتقاد داشت نباید ملتی را به این بهانه که رشد ندارد و ممکن است از آزادی سوءاستفاده کند و هرج و مرج برپا سازد، از آزادی محروم کرد.
در کنار آزادی او به برابری اعتقاد داشت، تأکید بر خواست قانون، تحقق برابری را امکان‌پذیر می‌کرد و این برابری در باور تقی‌زاده یعنی همه فارغ از ویژگی‌ها از ملیت تا قومیت و ایدئولوژی در برابر قانون یکسان هستند.
در آخر مشروطیت برای تقی‌زاده نفی استبداد بود؛ استبدادی که هر شکلی از تداوم آن، امکان جمهوریتِ مردم را با تمامِ تکثر آن در سازوکار قدرت ناممکن می‌کند.
همه آنچه که تقی‌زاده در طول ۹۱ سال زندگی خود بر اهمیت دست‌یابی به آنها برای انسان ایرانی و جامعه ایران پافشاری می‌کرد، دقیقاً امروز نیز اهمیت خود را نه تنها از دست نداده‌اند، بلکه تلاش برای دست‌یابی به آنها بیش از پیش جانانه پررنگ شده است.
ما امروز نیز هم‌چنان در نظم مشروطیت به سر می‌بریم؛ به دنبال آزادی و برابری و حاکمیت قانون مبتنی بر بازیگری و تآثیرگذاری عموم مردم در آن هستیم و بنا داریم با حرکت در مسیر ترقی، امکان زیست بهتر و متفاوت با آنچه که تا به امروز تجربه کرده‌ایم را متحقق سازیم.
زندگی طوفانی تقی‌زاده به درستی زندگی جامعه ایران از مشروطیت تا به امروز است، که پستی و بلندی‌های بسیاری را پشت سرگذاشته و می‌گذارد تا در نهایت به آنچه که تقی‌زاده نیز به آن باور داشت یعنی «زندگانی نو انسان ایرانی در عقلانیت و آزادی و برابری» دست یابد.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
✍️ برگرفته از صفحه «آذربایجان، جزء لاینفک ایران»
امروز پنجم مهر ماه، صد و چهل و ششمین سالروز تولد سید حسن تقی‌زاده از رهبران ملی‌گرای نهضت مشروطه در سال ۱۲۵۷ [خورشیدی] است.
اگر مروری بر زندگی طوفانی تقی‌زاده داشته باشیم، او تا پایان عمر درگیر با میراث مشروطیت و نوگرایی جامعه ایران از طریق گام برداشتن در مسیر ترقی و تجددخواهی بود. برای تقی‌زاده مشروطیت یعنی خواستِ قانون که تأسیس مجلس به همراه داشت، تا پایان عمر نیز به ضروتِ حفظ مجلس قانون‌گذاری و تأثیرگذاری آن در ساختار قدرت سیاسی تأکید می‌کرد.
تقی‌زاده از همان آغاز جنبش مشروطه‌خواهی به دنبال آزادی سیاسی و اجتماعی بود. او اعتقاد داشت نباید ملتی را به این بهانه که رشد ندارد و ممکن است از آزادی سوءاستفاده کند و هرج و مرج برپا سازد، از آزادی محروم کرد.
در کنار آزادی او به برابری اعتقاد داشت، تأکید بر خواست قانون، تحقق برابری را امکان‌پذیر می‌کرد و این برابری در باور تقی‌زاده یعنی همه فارغ از ویژگی‌ها از ملیت تا قومیت و ایدئولوژی در برابر قانون یکسان هستند.
در آخر مشروطیت برای تقی‌زاده نفی استبداد بود؛ استبدادی که هر شکلی از تداوم آن، امکان جمهوریتِ مردم را با تمامِ تکثر آن در سازوکار قدرت ناممکن می‌کند.
همه آنچه که تقی‌زاده در طول ۹۱ سال زندگی خود بر اهمیت دست‌یابی به آنها برای انسان ایرانی و جامعه ایران پافشاری می‌کرد، دقیقاً امروز نیز اهمیت خود را نه تنها از دست نداده‌اند، بلکه تلاش برای دست‌یابی به آنها بیش از پیش جانانه پررنگ شده است.
ما امروز نیز هم‌چنان در نظم مشروطیت به سر می‌بریم؛ به دنبال آزادی و برابری و حاکمیت قانون مبتنی بر بازیگری و تآثیرگذاری عموم مردم در آن هستیم و بنا داریم با حرکت در مسیر ترقی، امکان زیست بهتر و متفاوت با آنچه که تا به امروز تجربه کرده‌ایم را متحقق سازیم.
زندگی طوفانی تقی‌زاده به درستی زندگی جامعه ایران از مشروطیت تا به امروز است، که پستی و بلندی‌های بسیاری را پشت سرگذاشته و می‌گذارد تا در نهایت به آنچه که تقی‌زاده نیز به آن باور داشت یعنی «زندگانی نو انسان ایرانی در عقلانیت و آزادی و برابری» دست یابد.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 شاهنامه حکیم فردوسی از منظرِ زنده‌یاد ایرج افشار
[شانزدهم مهر ماه، زادروز استاد ایرج افشار است.]
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
[شانزدهم مهر ماه، زادروز استاد ایرج افشار است.]
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 چهارمین سالگرد درگذشتِ استاد محمدرضا شجریان، فخرِ هنر ایران
این محفل خصوصی با صدای استاد محمدرضا شجریان اولین بار در صفحۀ اینستاگرامِ محمد صراف‌بانک منتشر شده است، امروز این برنامه را به مناسبت چهارمین سال درگذشت استاد با تصویر و تدوینی از مهرداد معصوم‌زاده مشاهده می‌نمایید.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
این محفل خصوصی با صدای استاد محمدرضا شجریان اولین بار در صفحۀ اینستاگرامِ محمد صراف‌بانک منتشر شده است، امروز این برنامه را به مناسبت چهارمین سال درگذشت استاد با تصویر و تدوینی از مهرداد معصوم‌زاده مشاهده می‌نمایید.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 شعر پارسی
ای سرود نغز کامشب آتش اندر من زدی
خانه‌ات روشن که برقم باز در خرمن زدی
از تو بال و پر گرفتم، بر شدم، دیگر شدم
تا تو اندر پرده زین‌سان راهم از مَکمَن زدی
خود ندانستم چه‌ها بود، این قدر دانم که تو
ناگهانم شعله در جان و تن و گفتن زدی
نام تو باد و شکوه ای شور شعر پارسی
کآتش اندر بنگه سودای مرد و زن زدی...
از در فرغانه تا اقصای روم و حدّ شام
رایت معنی به فرّ ایزد ذوالمن زدی
از حلب تا کاشغر میدان فرمان تو شد
وز مداین سکّۀ خود تا در مَدیَن زدی...
در شب بی‌آسمانِ آهَریمن‌چهرگان
بر سپهر آرزوها همچو مه خرمن زدی...
گر سخن از داد و دین شد، جمله جان «آری» شدی
چون سخن از تازیان شد، دم ز «لا و لن» زدی
هرچه بود از داد و دانش برگزیدی با خرد
وآنچه بود از تازیان یک‌یک به پرویزن زدی
چون ز خیل تازیان خاک وطن شد بیمناک
از «نبیذ و آب» تیزابش به هر برزن زدی
شست‌وشو دادی وطن در رود شعر رودکی
وان پلشتی‌ها به یک سوی از رخ میهن زدی...
رام شد لفظ دری در پنجۀ استاد طوس
کز کفش تازانه بر آن بارۀ توسن زدی...
وز خُم خیّام در زیر سپهر کوزه‌گر
جام خود بر ساغر ناهید بربط‌زن زدی
از حکیم غزنویّ و از سنای شعر او
خوش سنابرقی سزای وادی ایمن زدی...
از دم خاقانی و آفاقِ صبحِ شعرِ او
صبح گشتیّ و نفس چون صبح در گلشن زدی...
وز نظامی تار و پود تو نظامی تازه یافت
تا ز شعرش گام بر این قبّۀ ادکن زدی...
تافت نور ایزدی از فرّ و از سیمای تو
تا دم از عطّار، آن شوریدۀ کدکن زدی...
وآنگه از منظومۀ شمسیّ دیوان کبیر
آب را بستی گره، در آتش روشن زدی...
هیچ سلطان بی‌سپه فرمان نرانْد آن‌سان که تو
از دم سعدی قدم در جان مرد و زن زدی...
با صدای شعر حافظ زارغنون‌‌ساز سپهر
راه دل‌ها با نوای نغمۀ ارغن زدی...
فکر صائب تا عیان از جانب تبریز شد
رای روشن در شب هندو ازین روزن زدی
وز فروغ بامدادان امید پیر یوش
در سپهر تار میهن آتش بهمن زدی
تا برآید صبح و از وحشت گریزد آن دروج
کوبۀ دروازۀ خورشید نورافکن زدی
گرچه همچون آذرخشی روشن و کوتاه بود
لحظه‌ای کاندر فضایش خنده در شیون زدی
وینک اندر این شب عفریت نفریت پلید
با سکوت خویش فریادی به توفیدن زدی
خواست تا بستایی‌اش خاموش ماندی صخره‌وار
دست رد بر سینۀ اهریمن ریمن زدی
کوچه‌باغان نشابورت پر از آواز باد
کز درونش نقبی از این‌سان به بالیدن زدی
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی
فروردین ۱۳۵۶
🔴 بُن‌مایه:
ای زبان پارسی...، به کوشش دکتر میلاد عظیمی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۰، ج ۳، ص ۱۵۲۲-۱۵۲۸
🔴 نوزدهم مهرماه زادروز استاد محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر و ادیب ایرانی است.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
🔴 شعر پارسی
ای سرود نغز کامشب آتش اندر من زدی
خانه‌ات روشن که برقم باز در خرمن زدی
از تو بال و پر گرفتم، بر شدم، دیگر شدم
تا تو اندر پرده زین‌سان راهم از مَکمَن زدی
خود ندانستم چه‌ها بود، این قدر دانم که تو
ناگهانم شعله در جان و تن و گفتن زدی
نام تو باد و شکوه ای شور شعر پارسی
کآتش اندر بنگه سودای مرد و زن زدی...
از در فرغانه تا اقصای روم و حدّ شام
رایت معنی به فرّ ایزد ذوالمن زدی
از حلب تا کاشغر میدان فرمان تو شد
وز مداین سکّۀ خود تا در مَدیَن زدی...
در شب بی‌آسمانِ آهَریمن‌چهرگان
بر سپهر آرزوها همچو مه خرمن زدی...
گر سخن از داد و دین شد، جمله جان «آری» شدی
چون سخن از تازیان شد، دم ز «لا و لن» زدی
هرچه بود از داد و دانش برگزیدی با خرد
وآنچه بود از تازیان یک‌یک به پرویزن زدی
چون ز خیل تازیان خاک وطن شد بیمناک
از «نبیذ و آب» تیزابش به هر برزن زدی
شست‌وشو دادی وطن در رود شعر رودکی
وان پلشتی‌ها به یک سوی از رخ میهن زدی...
رام شد لفظ دری در پنجۀ استاد طوس
کز کفش تازانه بر آن بارۀ توسن زدی...
وز خُم خیّام در زیر سپهر کوزه‌گر
جام خود بر ساغر ناهید بربط‌زن زدی
از حکیم غزنویّ و از سنای شعر او
خوش سنابرقی سزای وادی ایمن زدی...
از دم خاقانی و آفاقِ صبحِ شعرِ او
صبح گشتیّ و نفس چون صبح در گلشن زدی...
وز نظامی تار و پود تو نظامی تازه یافت
تا ز شعرش گام بر این قبّۀ ادکن زدی...
تافت نور ایزدی از فرّ و از سیمای تو
تا دم از عطّار، آن شوریدۀ کدکن زدی...
وآنگه از منظومۀ شمسیّ دیوان کبیر
آب را بستی گره، در آتش روشن زدی...
هیچ سلطان بی‌سپه فرمان نرانْد آن‌سان که تو
از دم سعدی قدم در جان مرد و زن زدی...
با صدای شعر حافظ زارغنون‌‌ساز سپهر
راه دل‌ها با نوای نغمۀ ارغن زدی...
فکر صائب تا عیان از جانب تبریز شد
رای روشن در شب هندو ازین روزن زدی
وز فروغ بامدادان امید پیر یوش
در سپهر تار میهن آتش بهمن زدی
تا برآید صبح و از وحشت گریزد آن دروج
کوبۀ دروازۀ خورشید نورافکن زدی
گرچه همچون آذرخشی روشن و کوتاه بود
لحظه‌ای کاندر فضایش خنده در شیون زدی
وینک اندر این شب عفریت نفریت پلید
با سکوت خویش فریادی به توفیدن زدی
خواست تا بستایی‌اش خاموش ماندی صخره‌وار
دست رد بر سینۀ اهریمن ریمن زدی
کوچه‌باغان نشابورت پر از آواز باد
کز درونش نقبی از این‌سان به بالیدن زدی
دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی
فروردین ۱۳۵۶
🔴 بُن‌مایه:
ای زبان پارسی...، به کوشش دکتر میلاد عظیمی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۰، ج ۳، ص ۱۵۲۲-۱۵۲۸
🔴 نوزدهم مهرماه زادروز استاد محمدرضا شفیعی کدکنی، شاعر و ادیب ایرانی است.
#یادها | #مناسبتها
@IranDel_Channel
💢
